Zwiedzanie Troi z Istambułu: Atrakcje, porady i wycieczki

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Około 1 km od miasta Tevfikiye i 31 kilometrów od Çanakkale, słynne miasto Troy jest zazwyczaj wysoko na liście każdego turysty i robi świetną (ale długą) wycieczkę ze Stambułu. Prześledzony przez wieki, Troy jest legendarnym miejscem na długą wojnę trojańską, miasto ostatecznie podbite, gdy greccy żołnierze ukryli się w "ofierze pokoju" konia trojańskiego, aby uzyskać dostęp do miasta. Czy jest jakaś prawda o epickiej Iliadzie Homera, która opowiedziała o bitwie, nie ma sensu, ponieważ samo stanowisko archeologiczne jest starożytną atrakcją, która ujawniła niezliczone miasta zbudowane jeden na drugim i ma historię sprzed 5 000 lat.

Wycieczki do Troi z Istambułu

Jeśli masz mało czasu na swój rękaw, a ruiny Troi są na porządku dziennym, możesz odwiedzić Troję podczas wycieczki z przewodnikiem po Stambule. Należy pamiętać, że jest to długi dzień, pozostawiając około godziny 7:00 i wracając do miasta zazwyczaj około godziny 22:00. Zobaczysz wspaniały kawałek tureckiej wiejskiej scenerii podczas podróży przez zielone, żyzne tereny Tracji, ze swoimi słonecznikami i krzyżując się z Dardanelami w drodze na miejsce.

Troy Day Trip oferuje odbiór z hotelu w Stambule, transfer wygodnym, klimatyzowanym minibusem do i z Troy, dwudaniowy lunch z owocami morza w uroczej nadmorskiej miejscowości Eceabat i jednogodzinną wycieczkę po Troi z oficjalny przewodnik, który wyjaśni tutaj niesamowitą głębię historii.

Jeśli interesują Cię również pola bitew z czasów wojny światowej w Gallipoli, możesz łatwo połączyć wizytę zarówno z Gallipoli, jak iz Troją podczas dwudniowej małej grupy Troy and Gallipoli Tour ze Stambułu. Ta bardziej spokojna opcja obejmuje transport powrotny klimatyzowanym autobusem ze Stambułu, wycieczkę z przewodnikiem po głównych polach bitwy na półwyspie Gallipoli, lunch, kolację i nocleg w pięciogwiazdkowym hotelu w Çannakale ze śniadaniem. Obejmuje także wycieczkę z przewodnikiem po Troy w dniu drugim, a następnie czas wolny na zwiedzanie innych atrakcji w Çannakale. Grupy są ograniczone do 14 osób.

Historia

Pierwszym człowiekiem z Zachodu, który odwiedził tę stronę, był urzędnik francuskiego rządu Pierre Belon w 1547 roku. Ale dopiero niemiecki biznesmen i amator archeolog Heinrich Schliemann (1822-90) przekonali się, że legendarne miasto Troy obszar znany jako Hisarlık, który wyszedł na jaw wielki tłum ruin. Seria wykopalisk prowadzonych przez niego w latach 1870-1890 dowiodła, że jego założenie jest poprawne, chociaż jego brak i brak szacunku dla odpowiednich metod archeologicznych doprowadził do wielu dowodów na to, że jego własna teoria została zniszczona na zawsze (szczególnie przez szeroki okop, którym przejechał z północy na południe). Późniejsze prace wykopaliskowe, pod kierownictwem niemieckiego archeologa Wilhelma Dörpfelda (1853-1940), przeprowadzono znacznie bardziej naukowo.

Z początku Schliemann nie zdawał sobie sprawy, że nie tylko wykopuje ruiny jednej Troi, ale także kilka różnych miast, które powstały, rozkwitły, a potem zalały właśnie to miejsce. Dopiero ostatnie wykopaliska Schliemanna z roku 1890 i wykopaliska Dörpfelda w latach 1893-1994 zasugerowały ostatecznie, że warstwa wyrobiska zwana Troy VI powinna zostać przypisana do okresu mykeńskiego, kiedy to było miastem King Priam i toczyła się wojna trojańska.

Zrozumienie strony

Słynna strona Troi składa się z wielu warstw, które śledzą historię różnych osad tutaj od 3000 roku pne.

Troy I (3000-2500 pne)

10 poziomów, które składają się na wykopaliska Troy I, pokazało, że na skalistym wzgórzu Hisarlık znajdowało się ufortyfikowane osiedle dużych, długich domów jakieś 5000 lat temu.

Troy II (2500-2400 KB)

Około połowy trzeciego tysiąclecia osada Troy I została przedłużona na południowy zachód. Teren o powierzchni 8 000 metrów kwadratowych otoczył mur obronny, który był trzykrotnie przebudowywany. Na południowym zachodzie znajdowało się ogromne wejście kamiennych bloków, a pośrodku obwodu murów stał pałac władcy. W górnej części Troi II (znanej jako "spalone miasto") Schliemann znalazł coś, co nazwał Skarbem Priama (skrzynia ze złotem i srebrem). Ten skarb został datowany na około 2400 pne. Schliemann był przekonany, aż na krótko przed śmiercią, że jest to Troja Homera. Troy II składa się z siedmiu poziomów i został całkowicie zniszczony przez gigantyczny ogień.

Troy III-V (2400-1800 B.C.)

Ogień, który zniszczył Troję II, pozostawił dwumetrową warstwę gruzu i popiołów. Późniejsi osadnicy mieszkali w prymitywnych chatach, żyjących z polowań i niewiele o nich wiadomo. Niektóre naczynia z wizerunkami ludzkich twarzy i cienkimi kielichami z przeciwstawnymi uchwytami wyszły na jaw. Ostatnia warstwa z 13 warstw tutaj wskazuje, że osada ta została zniszczona przez pożar.

Troy VI "Troy Homera" (1800-1250 r.)

To ogromne mury nowego miasta o dużych, gładkich nieregularnych klockach, które tworzą najbardziej imponujące pozostałości Troya. W okresie między XV a XIII wiekiem pne miasto przeżywało największy okres prosperity. Obszar tego okresu rozliczeniowego ma osiem poziomów głębokości. Miasto było otoczone murem o wysokości 10 metrów. Wewnątrz murów zachowały się fundamenty wielu pałaców. Nie znaleziono jeszcze śladu niższego miasta na równinie poniżej. Cmentarz, na którym znajdują się urny pogrzebowe z prochami zmarłych, znajduje się około 500 metrów na południe.

Troy VIIa (ok. 1250-1180 B.C.)

Wygląda na to, że miasto zostało odbudowane wkrótce po trzęsieniu ziemi, ale sposób życia mieszkańców wydaje się pozostawać niezmieniony. Sto lat później miasto ponownie zostało zniszczone.

Troy VIIb (ok. 1180-1000 B.C.)

Po zniszczeniu Troi VIIa miejsce zajęli osadnicy z Bałkanów. Uważa się, że ostatnimi ludźmi, którzy osiedlili się tutaj w tym okresie byli Dardańczycy, którzy nazwali Dardanele.

Troy VIII (ósmy ok. -85 B.C.)

Po przerwie strona stała się grecką kolonią około 730 pne. W 652 rpne, po pokonaniu króla Gygesa z Lidii, Cymmerianie wprowadzili się do tego obszaru, ale bez przesiedlenia Greków. W 547 pne król Cyrus Persji wcielił Troję w perską satrapy Frygii.

W 334 pne Aleksander Wielki przekroczył Dardanele i zabrał Troję, gdzie złożył ofiarę Atenie Ilios. Około 300 p.n.e. Lysimachos zbudował port u ujścia Skamandra i zastąpił starą świątynię Ateny nową, wspaniałą marmurową. Przynajmniej w czasie tych prac budowlanych główne budynki z okresu Troi VII i Troi VI na powierzchni wzgórza zostały zniwelowane. Pomiędzy AD 278 a 270 r. Miasto było własnością Galatów, celtyckiego narodu.

Troy IX (85 B.C. na A.D. 500)

Podczas gdy znaczenie Troi zależało wcześniej od Świątyni Ateny, która została uznana za równą statusowi Świątyni Artemidy, teraz cieszyła się rzymską łaską jako miasto Eneasza - Rzym uważał się za politycznego spadkobiercę Troi. Był teraz okres wielkiej aktywności budowlanej.

Aż do wtargnięcia Gotów około roku 262, Troja rozkwitła, a dobrobyt trwał nadal w czasach wczesnego Bizancjum. Konstantyn Wielki nawet rozważał uczynienie z Troi swojej stolicy. Z uznaniem chrześcijaństwa za religię państwową, jednak stare świątynie popadły w ruinę, a chwała Troja szybko zgasła. W średniowieczu Troy posiadał fortecę, a do XIII wieku był to widok biskupa, ale po podboju przez Turków w 1306 r. Miasto gwałtownie się rozpadło. Ruiny zostały wykorzystane przez Turków jako źródło kamienia budowlanego dla ich domów i steli grobowej. Trawa rosła nad miejscem, a Troy popadł w zapomnienie.

Najważniejsze strony

Świątynia rzymska (buleuterion)

Punkt ten, przy wejściu do stanowiska archeologicznego, oferuje widok na całą stronę. The Wschodnia ściana, część umocnień wzgórza w Troy VIskładał się z obwałowanej podkonstrukcji o wysokości około sześciu metrów i grubości pięciu metrów, a na zewnątrz odsłonięty. Oprócz tego, metr nad poziomem terenu osady znajdowała się pionowa nadbudowa płaskich prostokątnych kamieni, prawie regularnie ubieranych. Powierzchnia została przebudowana z glinianych cegieł.

Wieża Południowo-Wschodnia

Wieża Południowo-Wschodnia

Wieża Południowo-Wschodnia była pierwotnie dwupiętrowa. W tym obszarze widać jedną z charakterystycznych cech ściany, pionowe przesunięcia. Są one rozmieszczone w regularnych odstępach od 9 do 10 metrów.

Mycenaean domy Troy VI

Za ścianą i wieżą widoczne są duże domy osady mykeńskiej: po pierwsze Dom VI G, a następnie na północny wschód od ściany Dom VI F, i dalej na północ Domy VI E i VI C. Domy Troy VI zostały zbudowane wokół wzgórza na kilku koncentrycznych tarasach z prawie na pewno pałacem królewskim w najwyższym punkcie.

Dom VI F miał filary sugerujące drugie piętro. Przejście przez bramę jest jasne Dom VI E był szczególnie dobrze zbudowany. Należy pamiętać, że w czasie budowy tych wspaniałych budynków nie odkryto żelaza i stali. Jakość kamieniarstwa jest tym bardziej imponująca.

Wschodnia Brama

Ściana wystająca z Bramy Wschodniej jest pokryta rzymskim murem z ubitego kamienia, który nosił kolumny na wschodnim krańcu świątynia. Ściana obronna od południa pomogła utworzyć zakrzywione przejście o długości 10 metrów i szerokości 1,8 metra. Z jednego z ponad 20 ołtarzy z wapienia, które otaczały Świątynia Atenymożna zobaczyć masywną wieżę Bramy Północno-Wschodniej w murach mykeńskich.

Bastion Północno-Wschodni

Ośmiometrowa podbudowa z dobrze wykończonego kamienia z cofniętym nasypem dawała kiedyś nadbudowę z gliny ceglanej, nadając mu wysoką wysokość. Wewnątrz bramy znajduje się kwadratowa studnia wykuta ze skały i opadająca na znaczną głębokość. Pozostało w użyciu przez długi czas.

w Troy VIII okres, po północnej stronie wieży prowadzącej do innej studni poza wieżą zbudowano schody. Wielka mur oporowy na południowym wschodzie pochodzi z okresu rzymskiego. W tle jest audytorium greckie i rzymskie teatr z równiną Dümrek Çayi poza nią.

Ołtarze i Świątynia Ateny

Tylko ołtarze i kopce świadczą o istnieniu Świątynia Ateny. Należy sobie wyobrazić kłamstwo na zachód i północ od ołtarzy. Wspaniała nowa świątynia obiecana przez Aleksandra Wielkiego została zbudowana przez Lysimachosa, ale niewiele przetrwało. Kolumny, części stropu kasetonowego, a także inne marmurowe fragmenty świątyni zbudowane przez Augusta "zabłądziły" w poziomach Troi II w trakcie wykopalisk. Fragmenty te zostały zgromadzone przez naukowców, aby mogli dowiedzieć się więcej na temat budowy świątyni.

Z tych wysokości roztacza się piękny widok na Dardanele, europejską Turcję i równinę Menderes (Scamander). Na pierwszym planie leżą pozostałości "spalonego miasta" (Troy II), co zdaniem Schliemanna było miastem Priama.

Ufortyfikowana ściana

Ten przekrój fortyfikacji Troi I ma projekcję przypominającą wieżę Brama Południowa leżał z tyłu. Troy został zbudowany bezpośrednio na skale, a warstwy o głębokości czterech metrów sugerowałyby, że okres ten trwał przez wiele lat (około 3000 do 2500 pne). Troja pokryłam najmniejszą powierzchnię, a z czasem osada ta rozciągnęła się na południe. Natychmiast nad wieżą stoi mały propylon od Troy III. Jego masywny, długi na trzy metry i szeroki na 1,1 metra, kamienny próg wciąż jest na swoim miejscu.

Pałac

The propylon było wejściem do grupy budynków w centrum Cytadela Troi II, prawdopodobnie zajmowanych przez władcę miasta. Mieszkania władcy i jego rodziny prowadziły z żwirowego dziedzińca. Główny budynek naprzeciwko propilonu zwanego " Megaron składał się z ganku i głównej sali z paleniskiem pośrodku. Struktura ścian jest wyraźnie widoczna tutaj, ale wysokości nie można ustalić. Miałby płaski dach z otworem nad paleniskiem. Po prawej stronie znajdował się mniejszy budynek z gankiem, pokojem głównym i tylną komorą. Po obu stronach znajdowały się budynki podobnego typu, otwierające się z dziedzińca, ale wszystkie zostały zniszczone przez ogień, pozostawiając dwumetrową warstwę kamienia i popiołu ("Burnt Town" Schliemanna). Na tym poziomie odkryto wiele interesujących znalezisk.

The Troy II era (ok. 2500 pne) charakteryzowała się dużymi zmianami kulturowymi i technologicznymi: rozwarstwionym społeczeństwem, o czym świadczyły te budynki z prekursorem greckiej świątyni ("megaron", ganek i główny pokój), mieszaniną miedzi i cyny, aby brąz, a także wynalezienie koła garncarskiego. Zaimponował mu Schliemann ze zdumiewających znalezisk, wierzył, że znalazł "Skarb Priama", ale mylił się co najmniej przez 1000 lat.

Schliemann's Trench

Wielki row na linii północ-południe, przez który przejechał Schliemann, przechodzi między pierwszą a drugą grupą Troy II domy, i można zobaczyć mury domów i części starożytnych osiedli wykonanych z kamieni związanych z moździerzem ziemi. Odrestaurowana ściana nośna po wschodniej stronie, wykonana z suszonych na powietrzu glinianych cegieł, wyznacza granicę długich, przestronnych budynków. Drewniany most przechodzący przez trzy pierścienie Troi II prowadzi obok podstawy pochylni.

Prehistoric Settlement

Z rogu Dom M6A, kamienna rampa do Gate FM można zobaczyć na niższym poziomie. Prowadzi od dolny obszar osiedlania (odkryte w 1992) do wewnętrzne wzgórze cytadeli. Ta prehistoryczna cytadela Troy II miał obwód około 300 metrów i jest teraz prawie całkowicie odsłonięty. Warstwy gruzu mieszczą się w zakresie od jednego metra do dwóch metrów.

Rampa

Pierścień murów cytadeli rozciąga się po obu stronach rampy. Składa się z podkontytu o wysokości jednego metra wykonanego z grubo ciosanego kamienia wapiennego i zaprawy ziemnej i został odrestaurowany w 1992 roku. Przypomina teraz stan, w jakim znajdował się przed pierwszymi wykopaliskami około 100 lat wcześniej.

Cytadela

Jakieś sześć metrów na północny zachód od rampy, Schliemann znalazł tak zwany "Treasure of Priam" wbudowany we wnękę w ceglanej nadbudówce pierścieniowej ściany. Później trafił do Muzeum Prehistorii w Berlinie, ale zniknął pod koniec II wojny światowej. Później odkryto go w Muzeum Puszkina w Moskwie. Podobne znaleziska biżuterii, naczyń, broni i narzędzi wykonanych ze złota, srebra, elektronu (stop złota i srebra) i brązu zostały wykonane w innym miejscu na poziomie Troi II ("Burnt Town"), a także w warstwie ognia gruzy w Troi III.

Pozostałości Troy III, IV, i V są mało interesujące zwykłego gościa. Główne zabytki cytadeli z Troi VI zostały zachowane, a z Troi VII przetrwały niektóre mury, głównie między murami cytadeli Troi VI i pierwszych murów tarasu. Dwie ściany należą do zupełnie innych okresów. Najpierw mury i domy Troi VI zostały naprawione przez prostych wieśniaków, którzy nadal używali ceramiki "mykeńskiej". Zbudowali oni własne mniejsze domy (podobne w planie do Troya VI) do wnętrza murów cytadeli.

W obliczu północnego rogu Dom VI Aznaleziono pozostałości podobnych, ale większych domów (VI B). W tym miejscu, ściana "mykeńska", która kiedyś otoczyła całą cytadelę (około 540 metrów długości), przestaje istnieć, chociaż nadal pozostaje około dwóch trzecich pełnej długości. Na znacznie niższym poziomie widoczne są ogromne fundamenty zachodniego rogu cytadeli, ale jej północna część i część zachodniej ściany zniknęły.

Budynek kuchni Palace VI M

Zachowane szczątki Ściana Troya VII są widoczne w drodze do fortyfikacje dla Troi VI. Wewnątrz pierścienia znajduje się imponująca 27-metrowa ściana nośna Dom VI M, który z pewnością stanowił część Cytadela Troya VI. Ten duży budynek z okresu mykeńskiego na wysokim na cztery metry tarasie znany jest jako budynek kuchenny na bazie dużych pithos (naczyń magazynujących) i innych przedmiotów znalezionych w jednym z pomieszczeń. Kroczek w środku prowadził na drugie piętro.

Świątynia

Ołtarze sanktuarium na południowym zachodzie pokazują, że wkrótce po osadzie greckiej i dalej w fazie rzymskiej, kultowe rytuały odbywały się poza murami "Sacred Ilios". Ostatnie wykopaliska ujawniają, że wyższy ołtarz marmurowy pochodzi z czasów Augusta, kiedy to całe miejsce Iliosu zostało odnowione. Obok znajduje się trybun i kolejne kapliczki.Duża ściana nośna i starsze ołtarze niżej wszystkie powstały w czasach hellenistycznych (Troy VII).

Odeon i buleuterion

Na skraju dawnej agory stał Odeon , mały teatr do występów muzycznych, a nieco dalej na wschód do rzymskiego ratusza. Odeon składa się z półokrągłej orkiestry oddzielonej od skenu lub budynku sceny. Rzędy siedzeń są podzielone na bloki klinowe. Niektóre fragmenty należące do Odeonu gromadzą się w pobliżu. Bouleuterion, około 70 metrów, został zbudowany nad murami obronnymi Troi VI. Wnętrze otoczono murem ze wszystkich stron, umożliwiając ojcom miasta nieprzerwane prowadzenie działalności.

Brama Południowa

Brama Południowa

Południowa Brama była prawdopodobnie głównym wejściem do miasta, ale pozostaje tylko brukowana droga na prawo od wieży (1,3 m szerokości). Zakryty kanał wodny znajduje się pośrodku. Po lewej stronie za Wieżą Południową słup wyznacza położenie "Domu filarowego", który o powierzchni 27 na 12,5 metra był jednym z największych domów Troi VI. Przed wieżą znajdują się dwa pionowe kamienie, bez wątpienia służące celom kultowym.