Odkrywanie El Djem: Przewodnik dla zwiedzających

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Największą historyczną atrakcją turystyczną Tunezji jest mamutowy, złocisty amfiteatr z El Djem - niegdyś sceny krwawych walk gladiatorów w czasach rzymskich. Nawet dla turystów w Tunezji, którzy są tu głównie na wakacje nad morzem i słońcem, to wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, w połowie drogi między Sousse i Sfax, jest obowiązkiem. Położenie amfiteatru, nad płaską, suchą okolicą, dodaje jej dramatyzmu. Przechadzając się po arkadach, a następnie zapuszczając się w podziemne przejścia i cele pod areną, zwiedzający mają niezwykłe poczucie nie tylko wykorzystania tej struktury, ale także mocy Imperium Rzymskiego, które niegdyś znajdowało się w tym kraju.

Historia

El Djem zostało założone od III wpne, kiedy to istniała osada Punicka, ale zaczęła ona dopiero zyskiwać na znaczeniu po tym, jak w 46 rpne Cezar założył miasto Thysdrus na tym terenie. Thysdrus znajdował się w dużym regionie uprawy oliwek, a ponieważ w tym czasie oliwa z oliwek była bardzo potrzebna w Rzymie, miasto szybko się rozwijało i stało się wiodącym ośrodkiem uprawy oliwek w Afryce Północnej. Przy populacji od 20 000 do 30 000 mieszkańców miasto gromadziło ogromne bogactwa, z których znaczna część, podobnie jak w innych miastach rzymskich, była przeznaczana na budowę budynków publicznych i domów prywatnych.

The amfiteatr, rozpoczęty pod koniec II wieku ne, miał być symbolem tego dobrobytu. Ale gdy był jeszcze w budowie, upadek Thysdrus rozpoczął się wraz z ponownym wprowadzeniem podatku od oliwy z oliwek w AD 238. Podatek wywołał bunt, który rozprzestrzenił się w Tunezji. Duża grupa właścicieli ziemskich, przy pomocy juvenesów (rodzaj korpusu szkoleniowego lub milicji oficerskiej), zamordowała cesarskiego prokuratora, głównego urzędnika finansowego w prowincji i ogłosiła 80-letniego prokonsula Gordiana, jako cesarz. Powstanie zostało stłumione, a miasto zwolnione, a Thysdrus nigdy nie odzyskał siły po tym ciosie.

Później amfiteatr został przekształcony w fortecę, aw AD 699 był schronieniem dla berberyjskiego przywódcy El Kahiny podczas jej walki z arabskimi najeźdźcami. Po ich zwycięstwie miasto zostało opuszczone, a teren został ponownie zajętych tylko w okresie kolonialnym Francji.

Amfiteatr

Potężny amfiteatr El Djem jest czwartym co do wielkości w świecie rzymskim, pojawia się dopiero po Koloseum w Rzymie; amfiteatr Pozzuoli koło Neapolu; i ten w Kartaginie, z którego niewiele przetrwa. Jego kolosalny rozmiar i doskonałe zachowanie dało mu przydomek Koloseum w Afryce.

Owalny kształt, amfiteatr ma 149 metrów długości i 122 metry średnicy (w porównaniu z Koloseum w Rzymie, które ma 188 metrów na 156 metrów). Ma również imponującą wysokość (40 metrów), którą jeszcze bardziej zwiększyłby żagiel (vela) chroniący widownię przed słońcem.

Zapewniało miejsca dla ponad 30 000 widzów (według niektórych szacunków 60 000), którzy byli świadkami wydarzeń sportowych, krwawych walk gladiatorów i rzezi przestępców przez dzikie zwierzęta wystawiane na arenie. Było więc zbyt duże dla miasta wielkości Thysdrus i najwyraźniej miało służyć demonstracji siły i dobrobytu miasta.

Chociaż amfiteatr był używany przez stulecia jako kamieniołom z kamienia budowlanego, udało mu się przetrwać stulecia lepiej zachowane niż rzymskie Koloseum. Tylko dwie trzecie obwodu ścian z trzema piętrami arkad przetrwało. Północno-zachodnia strona została wysadzona w powietrze w 1695 r. Na rozkaz osmańskiej Bey, aby uniemożliwić wykorzystanie jej jako warowni przez berberyjskich buntowników, którzy często okopywali się w jej murach.

Każda z trzech kondygnacji posiadała początkowo 30 łuków, z których w sumie pozostało 68. Niewiele pozostaje z poziomów miejsc siedzących we wnętrzu, ale pod areną (mierzącą 65 metrów na 37 metrów), zwiedzający widzą dwa przecinające się podziemne przejścia (wydobyte w 1908 r.), przez które na arenę wkroczyły dzikie zwierzęta i ich ofiary. Po obu stronach korytarzy znajdowały się klatki dla zwierząt i cele dla więźniów. Przy wejściu znajduje się kilka stopni prowadzących na wyższe piętra arkad, z których roztacza się dobry widok na amfiteatr i miasto.

Muzeum Archeologiczne El Djem

Mozaika w muzeum Dennis Jarvis / zmodyfikowane zdjęcia

Chociaż amfiteatr jest głównym punktem zainteresowania, poza centrum miasta El Djem (na drodze do Sfax), Muzeum Archeologiczne El Djem jest wartym odwiedzenia dodatkiem. W muzeum znajdują się eksponaty obiektów rzymskich (lampy naftowe, monety, terakotowe donice) oraz szereg drobnych mozaik z dekoracjami geometrycznymi, roślinnymi i zwierzęcymi, które zostały odkopane w okolicy i niegdyś ozdobione willami zamożnych rzymskich właścicieli ziemskich. Wiele innych mozaik wykopanych w rejonie El Djem jest wyświetlanych w Tunisie Muzeum Bardo.

Stanowisko archeologiczne El Djem

Natychmiast poza muzeum to stanowisko archeologiczne El Djem, gdzie wykopano mozaiki w muzeum. Niektóre mozaiki zostały na miejscu. W szczególności Dom Pawia (Maison du Paon) i Dom Sollertiana obie mają piękne mozaiki na swoich podłogach. Po przeciwnej stronie ulicy, za torami, znajduje się mały amfiteatr z I wieku p.n.e. Między dwoma amfiteatrami znajdują się pozostałości starożytnego Thysdrus, z pozostałościami wielkich willi i kompleksu łaźni.