Odkrywanie oazy Tozeura: Przewodnik dla zwiedzających

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Dla turystów, którzy dopiero odkrywają atrakcje pustyni, to oaza palmy w Tozeur zapewnia powodzenie z całego tego piasku, a wizyta tutaj jest jedną z najlepszych atrakcji w mieście. Oaza to intensywnie uprawiany obszar na południowy wschód od miasta, obejmujący około 1050 hektarów. Zawiera około 400 000 dłonie daktylowe, które zapewniają cień dla drzew owocowych (brzoskwinie, morele, granaty, figi, owoce cytrusowe i banany). Palmy uzyskują od 25 000 do 30 000 ton dat rocznie, w tym tylko 1000 ton najwyższej jakości deglet nour daty - szczególnie aromatyczne, półsłodkie i niezbyt miękkie - które rosną tylko na końcach palm w dobrych glebach dobrze zaopatrzonych w wodę.

Nawadnianie

Oaza

Około 200 źródeł i studni artezyjskich (o całkowitym przepływie 700 litrów na sekundę) dostarcza wodę do oazy. Większość źródeł znajduje się w pobliżu Belweder, gdzie łączą się, tworząc rzekę przepływającą przez oazę i rozpościerającą się na jej końcu, na skraju Chott el Djerid. Woda z rzeki i studnie artezyjskie są kierowane do różnych posiadłości ziemskich w oazie poprzez skomplikowaną sieć małych otwartych kanałów, zwanych seguiami, i zgodnie ze skomplikowanym systemem dystrybucji, który wciąż przestrzega starożytnych zasad.

Imam Ibn Chabbat pierwotnie ustanowił przepisy dotyczące dystrybucji wody w książce napisanej w połowie XIII wieku. W ramach tego systemu każdemu gospodarowaniu gruntem, w zależności od jego sytuacji, wielkości i czasu nawadniania (rano, wieczorem itd.), Przypisuje się określoną jednostkę czasu, podczas której jest ona zasilana wodą przez segui, z których wszystkie są są tego samego rozmiaru.

Ta ścisła kontrola nad dystrybucją wody wynika z niedoboru podaży. Studnie artezyjskie wychwytują wodę z głębokości od 60 do 100 metrów, ale w ostatnich latach poziom wód gruntowych powoli, ale systematycznie spadał. Wydajność odwiertów zmniejsza się, a teraz oddają one miejsce nowoczesnym studniom głębinowym, które pobierają złoża z paliw kopalnych na głębokości 600 metrów - zapas pochodzący z wcześniejszych okresów geologicznych, które nie są odnawialne.

Własność ziemska

Land Ownership Keith Roper / modyfikowane zdjęcia

Własność ziemi w Tozeur nadal opiera się na tradycyjnych i raczej przestarzałych koncepcjach i strukturach. Większość ziemi w oazie należy do nie więcej niż 60 rodzin, które stanowią mniej niż dwa procent populacji, oraz Zaouia Tijaniya, bogate i wpływowe bractwo religijne znalezione w całym Maghrebie. Tylko osiem procent ziemi należy do drobnych posiadaczy, którzy pracują na własnym terenie i zwykle posiadają nie więcej niż 50 palm.

Wielcy właściciele ziemscy - wielu z nich to kupcy lub nomadzi, którzy tradycyjnie są niechętni do pracy na roli - a bractwa religijne są właścicielami ponad 1000 palmy w sztukę. Ich ziemię uprawiają współwłaściciele (khammes), którzy zatrzymują od jednej dziesiątej do jednej trzeciej (w zależności od plonów) zbiorów. Nazwa khammes pochodzi od khamsa ("pięć"), średnia lub tradycyjna część cropnerów to jedna piąta. Ten model własności gruntów i zatrudnienia rozwijał się przez wieki, kiedy drogi kempingowe przestały być wykorzystywane, a oaza była jedynym sposobem utrzymania się. Bogatsi właściciele ziemscy wykupili prawa do zubożałych drobnych właścicieli, odcięli zaopatrzenie w wodę i ostatecznie nabyli ziemię. Wygnani chłopi zostali następnie zmuszeni do zostania ich lokatorami. Udział w plonach, które otrzymują, jest wystarczający tylko po to, aby spełnić najbardziej podstawowe wymogi utrzymania.

Zwiedzanie

Oaza jest relaksującą rozrywką od pustynnych wycieczek. Główną atrakcją jest po prostu zacieniona, spokojna atmosfera. Większość ludzi decyduje się na przemierzanie meandrujących pasów brudu tutaj, ponieważ obszar ten jest zbyt duży, aby można go było zwiedzać pieszo. Rowery można wypożyczyć w hotelach i sklepach w Tozeur.