Odkrywanie świątyń w Karnaku: Przewodnik odwiedzającego

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:03

Ogromny kompleks świątynny Karnak w Luksorze był jednym z najwspanialszych i najbardziej ambitnych projektów budowlanych starożytnego Egiptu. Jego liczne budynki świątynne są pomnikami książki historycznej faraonów, którzy chcieli pieczętować swoją pieczęć w najbardziej czczonym przez nich królestwie religijnym. To był dom bogów, a jego chwały miały być obnoszone przez wszystkich; jego świętość pamiętana była co roku w Starożytnym Egipcie podczas Festiwalu Opet, kiedy posągi Amona, Muta i Khonsu paradowały z Karnaku do Świątyni Luksorskiej. Dziś cudowny cud, jaki musieli odczuwać starożytni, kiedy po raz pierwszy wchodzili w ten kompleks kolosalnych posągów i oszałamiających kolumn, wciąż pozostaje dla podróżników, którzy tu przybywają. Królestwo faraonów może już dawno zniknąć, ale ich moc żyje w tym tryumfującym testamencie z kamienia.

Wielka świątynia Amona jest głównym budynkiem świątyni, ale otaczają ją liczne rozproszone pozostałości świątynne (w różnych zrujnowanych stanach). Należy pamiętać, że budynki w północnej części Świątyni, Południowej Świątyni i Wschodniej Świątyni są zamknięte dla zwiedzających.

Aleja sfinksów

Wjeżdżasz do kompleksu przez wielki procesyjny procesor, flankowany po obu stronach przez sfinksy z ramą. Te niegdyś biegły aż do Karnaku od Świątyni Luksorskiej (w centrum nowoczesnego Luksoru).

Wielka Świątynia Amona

Wielka Świątynia Amona

Wielka Świątynia Amona jest głównym budynkiem świątyni w Karnaku, i podobnie jak prawie wszystkie egipskie ocalałe zabytki, świątynia przez wieki widziała dodatki i ulepszenia z rąk wielu faraonów. Ale kształt świątyni, którą widzicie przed sobą teraz, jest w dużej mierze zasługą faraona Totmesa I, który stworzył stolicę Tebów Nowego Królestwa i rozszerzył pierwotną skromną świątynię, ponieważ nie wydawało się już odpowiednie do mocy boga i króla. Większość czasu spędzonego w Karnaku zostanie wydana w tym inspirującym budynku, ale nie myślcie, że to wszystko, co ma do zaoferowania kompleks Karnak.

• Czytaj więcej:
• Odkrywanie Wielkiej Świątyni Amona w Karnaku, Luxor

Na północ od Wielkiej Świątyni Amona

Kiosk Sesostris

The Kiosk Sesostris I, na północ od Wielka Świątynia Amona, jest jedną z najstarszych budowli w całym kompleksie świątynnym. Zbudowany z cienkiego wapienia, został wzniesiony dla upamiętnienia jubileuszu króla. Stoi na podkonstrukcji i zbliża się podjazdami po wschodniej i zachodniej stronie. Dach jest oparty na 24 filarach, które podobnie jak zewnętrzne ściany pokryte są płaskorzeźbami o doskonałej jakości. We wnętrzu znajduje się baza dla świętej barki Amona.

Świątynia Ptah

The Świątynia Ptah, opiekuńczy bóg Memfisu, został zbudowany przez Totmesa III i powiększony i odrestaurowany przez etiopskiego władcę Shabakę i niektórych Ptolemeuszy. Do świątyni podchodzi się od zachodu przez pięć kolejnych bram. Poza tym jest przejście utworzone przez cztery kolumny z bogatymi stolicami liści, połączone ekranami. Na końcu przejścia znajduje się niewielki Pylon z nazwiskiem Totmesa III (przywróconym w okresie Ptolemeusza) na drzwiach.

Przejście prowadzi do Sąd, z tyłu której znajduje się portyk z dwiema 16-stronnymi kolumnami. W portyku znajdują się dwie podstawy ołtarzowe z czerwonego granitu z dedykacjami Amenemheta I i Totmesa III. W ścianach jest sześć nisz, a schody prowadzą do górnego piętra. W centrum dziedzińca drzwi prowadzą do Sanktuarium. Tutaj, na progu, można zobaczyć odrestaurowane płaskorzeźby pochodzące z czasów panowania Totmesa III, a Sanktuarium zachowuje oryginalne płaskorzeźby z tego okresu. W Sanktuarium znajduje się kultowy Ptah (teraz bezgłowy), który jest oświetlony, z magicznym efektem, przez otwór w dachu. Po prawej stronie znajduje się sala z posągiem bogini lwów, Sekhmet, a po lewej kolejny pokój z płaskorzeźbami Totmesa III.

Na wschód od Wielkiej Świątyni Amona

Świątynia Ramzesa II

Zaraz po wschodnim wyjściu z Wielka Świątynia Amonapoza nieodkopaną kopią gruzu jest mocno zrujnowana Świątynia Ramzesa II zbudowany na tej samej osi co główna świątynia, która przecina starszą ścianę z cegły. Drzwi wejściowe, po wschodniej stronie, prowadzą do sali z dwoma filarami Ozyrysa, za którymi jest wąski Hypostyle Hall. Przed wejściem znajdowała się pierwotnie sala z czasów panowania Taharqa, z 20 kolumnami połączonymi ekranami.

Na północ od tych struktur znajdują się pozostałości innej świątyni Ramzesa II, być może poświęconej kultowi króla Mentuhotepa III (XI dynastia), który został przywrócony w czasach Ptolemeuszy. Na południe od tych pozostałości, na wschód od Święte Jezioro, są pozostałościami ceglanego budynku pochodzącego sprzed Królestwa Środka.

Świątynia Ozyrysa

Zbudowany przy wschodniej ścianie pomieszczenia jest niewielki Świątynia Ozyrysa wzniesiony przez Osorkona III (22 dynastia); jego syn i współwładca Takelothis III; i jego córka, Shepenwepet. Przednia komnata została dodana przez Amenirdisa, siostrę Shabaki (25 dynastia) i teściową Psammeticha I. W pobliżu znajduje się kilka małych kaplic z 26 dynastii.

Wschodnia Brama

Za świątynią Ramzesa II, na wschodzie, jest dobrze zachowany Wschodnia Brama (teraz zamknięte) w ścianie murowanej, która otaczała cały obszar świątynny. Zbudowany przez Nectanebo I ma wysokość 19 metrów.

Na południe od Wielkiej Świątyni Amona

Święte Jezioro

Na południe od muru otaczającego Ramzesa II znajduje się ściana świątyni Amona Święte Jezioro. W języku arabskim znany jest jako Birket el-Mallaha ("Jezioro Pana Solnego"), ponieważ woda w jeziorze jest lekko zasolona. Mury otaczające jezioro zachowały się dobrze na zachodnim, południowym i północnym brzegu, od którego prowadzą schody do wody. Po stronie północnej znajduje się konstrukcja zbudowana przez Totmesa III.

W pobliżu północno-zachodniego rogu znajdują się ruiny budynku wzniesionego przez Taharqa, a na skraju jeziora znajduje się duży granitowy skarabeusz poświęcony przez Amenophisa III boga słońca Atum-Khepri, który był reprezentowany w formie skarabeusza.

Świątynia Khonsu

Krótka aleja sfinksów, założona przez Ramzesa XI, ostatniego z Ramessidów, prowadzi do Świątynia Khonsu, poświęcony bogu księżyca Theban (syn Amona i Muta), charakterystyczny przykład architektury Nowego Królestwa. Świątynia została zbudowana przez Ramzesa III, ale płaskorzeźby, z wyjątkiem tych w najgłębszych komnatach, które zostały ukończone za jego panowania, zostały stracone za panowania jego następców Ramzesa IV i XII oraz kapłana króla Herihora, który również zbudował dziedziniec.

Centralne wejście z reliefami Aleksandra II prowadzi do Podwórze, flankowane po prawej i lewej stronie podwójnym rzędem papirusowych kolumn z zamkniętymi literami. Do świątyni wchodzi duży pylon o długości 32 metrów, głębokości 10 metrów i wysokości 18 metrów. Podobnie jak fasady innych świątyń, ma cztery pionowe rowki, z odpowiednimi otworami w murze, do mocowania flagstaffs. Płaskorzeźby na wieżach przedstawiają najwyższego kapłana XXI dynastii, a jego żona składa ofiary różnym bogom. Przed każdą wieżą stał portyk z drewnianym dachem; podstawy kolumn nadal znajdują się na miejscu.

Po przeciwnej stronie podjazdu znajduje się rampa prowadząca do Przedsionek z 12 kolumnami. Poza tym jest poprzeczny Hypostyle Hall z ośmioma kolumnami papirusowymi; cztery kolumny otaczające nawę środkową mają otwarte kapitele, podczas gdy kolumny między nawami bocznymi (które są 1,5 metra niżej niż nawą środkową) mają zamknięte kapitele. Na ścianach i kolumnach, Ramzes XII i Herihor, Arcykapłan Amona, są przedstawieni w ofierze różnym bogom.

Drzwi pośrodku tylnej ściany prowadzą do większej sali, w której znajdują się drzwi Sanktuarium został zaprojektowany, aby pomieścić świętą łódź boga. Płaskorzeźby na zewnętrznych ścianach przedstawiają Króla (Ramzesa IV lub XII) w obecności różnych bogów. Wmurowane w ściany bloki z reliefami i kartuszami Totmesa III.

Świątynia Khonsu Reliefy Hannah Pethen / zmodyfikowane zdjęcia

Nie przegap: Po każdej stronie Sanktuarium są to ciemne komory z płaskorzeźbami Ramzesa IV, a do tyłu drzwi zbudowane przez jednego z Ptolemeuszy dają dostęp do małej komnaty z czterema 16-stronnymi kolumnami i płaskorzeźbami, które pokazują Ramzesa IV i (z prawej i lewej strony wejście) cesarza Augusta w obecności bogów Theban. Sąsiednie są siedem małych kapliczek z płaskorzeźby Ramzesa III i jego następca. Kolory są szczególnie dobrze zachowane w płaskorzeźbach w dwóch kaplicach po prawej stronie (wschód). Na długiej ścianie północnej tylnej kaplicy król, w towarzystwie Hathor, ofiarowuje kwiaty Miesiącowi Tebu z sokołem i bogini "Słońce Dwóch Krain, Oko Re", która siedzi w kaplicy. Na zachodniej ścianie ofiarowuje kadzidło i wodę lwkowatemu, ithalnemu bogowi i Khonsowi. W innej kaplicy w północno-wschodnim rogu świątyni, poświęconej kultowi Ozyrysa, znajduje się płaskorzeźba martwego Ozyrysa, a Isis i Nefthys żałobowali w jego marszu.

Świątynia Ozyrysa i Opeta

Świątynia Ozyrysa i Opet Hannah Pethen / zmienione zdjęcia

Sąsiednia południowo-zachodnia strona świątyni Khonsu jest niewielka Świątynia Ozyrysa i Opeta (bogini hipopotama porodu i matka Ozyrysa) zbudowana przez Euergetesa II. Stoi na wysokiej na trzy metry podstawie zwieńczonej gzymsem jaskiniowym, z głównym wejściem od strony zachodniej. Na kolumnach drzwi król przedstawiony jest przed Ozyrysem i innymi bóstwami.

Wejście od strony zachodniej prowadzi do prostokątnej sali z dobrze zachowanym sufitem wspartym na dwóch kolumnach z kwiatowymi kapitelami i głowami Hathor. Wysoko na południowej ścianie znajdują się okna kratowe. Po prawej znajdują się trzy komory boczne z kryptami; drzwi po lewej są zamurowane. Poza tym jest druga sala, z ulgi przedstawiające króla w obecności różnych bóstw.

Z tej sali otwórz dwie boczne komory. W lewej dłoni znajduje się relief martwego Ozyrysa, a Isis i Nephthys stoją przy marach, podczas gdy ten po prawej poświęcony jest narodzinom Horusa. Płaskorzeźba nad drzwiami tego pokoju pokazuje Isis ssącą Horusa, otoczoną przez bogów; po lewej król przynosi mleko, po prawej stronie, kawałek materiału. Na nadprożu Harsomtus jest przedstawiony na bagnie pod postacią sokoła z podwójną koroną, chronionego przez boginię hipopotamową, Opeta i boginię lwa.

Drzwi z figurą bogini Opet prowadzi do Sanktuarium, z niszą, która pierwotnie trzymała posąg bogini. Płaskorzeźby w niszy pokazują króla w obecności Opeta, który jest reprezentowany po prawej jako stanowisko z głową Hathor, a po lewej jako hipopotam. W wschodniej ścianie świątyni jest niewielka Kaplica Ozyrysa, zbudowany przez Ptolemeusza XIII, z własnym wejściem od strony wschodniej. Do tej świątyni należy szyb, który stoi w Sanktuarium Świątyni Opeta i mógł zawierać relikwię Ozyrysa.

Wskazówki i taktyki: Jak najlepiej wykorzystać wizytę w świątyniach w Karnaku

Czas na pokonanie tłumów: Karnak otwiera się o szóstej rano, a im wcześniej uda się tu dotrzeć, by pokonać upał i tłumy turystów, tym lepiej. Cokolwiek robisz, unikaj od 10 do 15, kiedy większość autobusów wycieczkowych z Morza Czerwonego wypuszcza ogromne grupy do świątyń.

Czas dla fotografów: Postaraj się dotrzeć tutaj o 17:00, aby zobaczyć blask kamieni w późnym popołudniowym słońcu i wielkie cienie statuarycznego odlewu atmosferycznie pod ścianami.

Karnak wart jest dwóch wizyt: Jest to jedna atrakcja turystyczna, za którą warto zapłacić dwa razy. Przy jednej wizycie może być za dużo, a przyjście raz wczesnym rankiem i raz późnym popołudniem pozwala zobaczyć zmieniające się cienie i kolory pomników.

Dźwięk i światło Pokaż: Karnawał Sound & Light Show gra dwa wieczory z pierwszym występem zawsze w języku angielskim, a drugi w języku niemieckim, włoskim, francuskim lub hiszpańskim w zależności od dnia.

Dostać się tutaj

Spacer wzdłuż promenady Corniche: Jeśli nie jest zbyt gorąco, łatwo jest przejść z centrum Luksoru wzdłuż Corniche (droga Nilowa) do Karnaku.

By Private Taxi: Wszyscy taksówkarze w mieście mogą dowozić cię na miejsce.

Bryczka: Luxor ma ogromną liczbę operatorów koni i powozów, które mogą być wykorzystywane jako transport w obrębie miasta. Wszyscy mogą zabrać cię do Karnak.

Części kompleksu świątyni w Karnaku zamknięte dla publiczności

Northern Temple Precinct

Od małych Świątynia Ptah, brama w północnej ścianie obudowy daje dostęp do Northern Temple Precinct otoczony ceglanym murem. Północną bramę dzielnicy świątynnej zbudował Ptolemeusz Król Euergetes. W ścianie ogrodzenia na południe od świątyni znajduje się brama o nazwie Nectanebo II i szczątki spisu ludzi, których pokonał.

Świątynia Montu

W obrębie Northern Temple Precinct znajduje się Świątynia Montu, bóg wojny i stary miejscowy bóg Tebów. Został zbudowany przez Amenophisa III (XVIII dynastia), ale został kilkakrotnie zmieniony i powiększony do okresu Ptolemeuszy. Świątynia jest tak mocno zrujnowana, że trudno jest nawet dostrzec plan terenu, ale starsze fragmenty rzeźby i elementy architektoniczne wykazują wysoki poziom artystycznych umiejętności. Za północnym wejściem stały dwa obeliski z czerwonego granitu, z których wciąż pozostają podstawy i fragmenty.

Świątynia Wschodnia: Świątynia Amenophisa IV

Za Wschodnią Bramą zrujnowany Świątynia Amenophisa IVw sali hipostylu znajdowały się kiedyś kolosalne posągi króla. Płaskorzeźby w tej świątyni zostały rozbite i wbudowane w IX i 10 Pylonów. Po prawej stronie bramy znajduje się niewielki budynek, na którym widnieją nazwiska Ramzesa III i IV.

Południowy kompleks świątynny

Od 10. Pylon, aleja sfinksów z czasów panowania Horemheba (w którym osadzono kamienie ze świątyni Amenophisa IV, dawniej zbudowanej w 10. Pylonie), prowadzi do bramy zbudowanej przez Ptolemeusza II Philadelphusa, z płaskorzeźbami i długimi napisami, w ścianie pomieszczenia z Południowa dzielnica świątyń. Na wschód od alei znajduje się Kaplica Osiris-Ptah zbudowana przez etiopskich władców Tanutamun i Taharqa (25 dynastia), z dobrze zachowanymi malowanymi reliefami ściennymi. Brama prowadzi do nierozkopanego obszaru, na którym leżą duże figury baranów, sfinksów i duża alabastrowa stela Amenophisa III (uzurpowana przez Ramzesa II).

Temple of Mut

Bezpośrednio na południe od bramy znajduje się Temple of Mut, również zbudowany przez Amenophis III. Przed wejściem znajdują się słupy z figurami boga Bes. Samo wejście ma długie napisy z okresu ptolemejskiego (hymny do bogini Mut) i inskrypcję Ramzesa III, który przywrócił świątynię.

Drzwi prowadzą do dużego dziedzińca przecinanego przez procesyjny sposób otoczony flanelami, które prowadziły do właściwej świątyni. W sądzie są liczne siedzące figury bogini Sekhmet poświęconej Amenophisowi III; na niektórych jego imię zostało zastąpione przez imię Szeszonka I. Po lewej leżą na ziemi dwie gigantyczne figury Amenofisa III (uzurpowane przez Ramzesa II), które poprzednio stały przed wejściem do świątyni. Poza tym jest drugi sąd z kolumnadami po bokach. Fragmenty kapiteli Hathor filarów i posągów Sekhmet leżą w pobliżu. Po prawej stronie wejścia znajduje się duży posąg Sekhmeta, po lewej, czarny granitowy posąg Amenophisa III. Po drugiej stronie dziedzińca znajduje się sala z kolumnami papirusowymi, Sanktuarium i innymi pomieszczeniami, wszystko w stanie ruiny.

Świątynia Ramzesa III

Poza Temple of Mut leży w kształcie podkowy Święte Jezioro, na zachodnim krańcu którego znajdują się pozostałości małego Świątynia Ramzesa III. Wejście do świątyni, na północnym krańcu, zostało uformowane przez Pylon (zrujnowany) z dwoma postaciami króla. Na zachodniej ścianie zewnętrznej znajdują się ciekawe reliefy celebrujące wojny króla. Na ścianie południowej król jest przedstawiony przed Sekhmetem, który prowadzi Amona za rękę.