12 najlepszych atrakcji turystycznych w Syracuse & Easy Day Trips

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:03

Nie mylcie Syracuse za miasto chwały, jeśli terminy "najstarsze", "największe" i "najlepiej zachowane" wciąż pojawiają się w opisach jego licznych atrakcji turystycznych. Te superlatywy są zasłużone dla miasta, które ma jeden z największych teatrów w całym starożytnym świecie greckim, katakumby znacznie większe niż te w Rzymie, jeden z największych rzymskich amfiteatrów we Włoszech i jedno z najbardziej kompletnych i najsilniejszych fortyfikacji pozostałych od Grecka era. Dodaj do tych katedr z całą ścianą utworzoną przez kolumny starożytnej Świątyni do Ateny, drugiego najważniejszego muzeum archeologicznego na Sycylii i fascynujących kamieniołomów, w których Grecy i Rzymianie znaleźli kamienie dla ogromnych starożytnych kompleksów, i możesz zobaczyć, dlaczego Syrakuzy są wysokie na dowolnej liście miejsc, które trzeba zobaczyć na Sycylii.

Zobacz także: Gdzie się zatrzymać w Syracuse

1 Teatro Greco (teatr grecki)

Jeden z największych teatrów w całym starożytnym imperium greckim, grecki teatr w Parco Archeologico della Neapolis Pierwotnie został zbudowany za panowania Hiero I, około 470 rpne, przez budowniczego o imieniu Demokopos. To tutaj miały miejsce co najmniej dwie tragedie Aischylosa, a utwory Sofoklesa i Eurypidesa zostały wykonane. Teatr został później zmieniony, przyjmując swoją obecną formę podczas rekonstrukcji, która - jak pokazuje dedykacja na ścianie diazoma - została ukończona w czasie króla Hiero II, jego syna Gelo i jego dwóch żon, datując go na między 238 pne a 215 pne.

O średnicy 138 metrów ma 61 rzędów siedzeń wykutych w skale, zapewniając miejsca dla 15 000 widzów. Audytorium (cavea) pozostało w całości, z wyjątkiem najniższych rzędów siedzeń, które zostały usunięte między AD 69 a 96, aby zrobić miejsce dla orkiestry, która grała podczas gladiatorów. W tym celu zaprojektowano rzymskie amfiteatry zbudowane później. Oryginalne, wielopiętrowe budynki sceniczne i scenograficzne, stojące między dwoma wykutymi w skale sześcianami, dawno już zniknęły. Na tarasie nad teatrem była kolumnada, aw ścianie skalnej z tyłu nimfy, poświęcone Muzom; woda źródlana wciąż płynie z jednej z nisz. Po lewej stronie znajduje się cmentarna droga przecięta skałami, z bizantyjskimi grobami.

Adres: Parco Archeologico della Neapolis, Viale Paradiso, Syrakuzy

2 Latomia del Paradiso i ucho Dionizego

Latomia to starożytne kamieniołomy, które pracowały od szóstego wieku pne i ostatecznie wykopały ponad 20 metrów w wapień. Największą i najlepiej znaną z nich jest Latomia del Paradiso, część Parco Archeologico della Neapolis. Jedna z dwóch podziemnych galerii ma 60 metrów długości, pięć do 11 metrów szerokości i 23 metry wysokości, a ze względu na swoją akustykę została nazwana l'Orecchio di Dionisio, The Ear of Dionysius. Według legendy tyran Dionizjusz mógł stanąć na jednym końcu i słuchać nawet szepczących rozmów więźniów zamkniętych w tym miejscu, ponieważ dźwięk głosów był wzmacniany bez echa. Druga galeria to Grotta dei Cordari, w której pracowali twórcy lin. Natychmiast na wschód od ucha Dionizego jest Latomia di Santa Venera.

Adres: Parco Archeologico della Neapolis, Viale Paradiso, Syrakuzy

3 Santa Maria delle Colonne (Katedra)

Fascynacja katedrą w Syrakuzach, podobnie jak wiele innych zabytków Sycylii, to jej ewolucja ukazująca różne okresy i władców wyspy. Jest to szczególnie widoczne w tym budynku - jedną całą zewnętrzną ścianę tworzą doryckie kolumny starożytnych Świątynia Ateny. Katedra została zbudowana wokół świątyni, w jej kolumnach, w siódmym wieku, a ponieważ pozostały widoczne, katedra została nazwana Santa Maria delle Colonne. Te kolumny doryckie stojące naprzeciwko Via Minerva kontrastują z frontem barokowym, szerokimi schodami do niego prowadzącymi oraz rzeźbami Apostołów Piotra i Pawła autorstwa Marabitti stojących przed Piazza Duomo. Ta fasada i inne budynki otaczające plac wszystkie pochodzą z 17 do 18 wieku; obejmują one Pałac Episkopalny, kościół św Santa Lucia alla Badia(1695-1703), Palazzo Beneventano del Bosco, i Municipio (Ratusz).

Kolumny w perambulatorze zostały zamurowane, a osiem arkad formowało się w każdej ze ścian celli, tworząc cellę w nawę główną z bocznymi perambulacyjnymi przejściami tworzącymi boczne nawy trójnawowej bazyliki. Nawa centralna została podniesiona, a cały budynek odwrócił się, przesuwając wejście do zachodniej strony, między dwie wciąż widoczne kolumny oryginalne. Po trzęsieniu ziemi w 1693 roku Andrea Palma zbudowała żywą barokową fasadę i portyk ze świetnie odwróconymi kolumnami. Wiele późniejszych dodatków, głównie barokowych, usunięto podczas odbudowy w 1927 r., Ale zachowano kilka z nich: drewniany strop z 1517 r.; XII-wieczna czcionka normańska na siedmiu małych lwach z brązu; ołtarz główny z 1659 r.; kaplica sakramentalna z 1653 r.; obraz San Zosimo w kaplicy krucyfiksowej przypisany Antonello da Messina; a po lewej stronie nawy posągi A. i G. Gaginiego. Konserwatorzy zapewnili, że starożytna świątynia wciąż świeci, ale wkłady z późniejszych okresów były nadal reprezentowane.

Adres: Piazza Duomo, Syrakuzy

4 Krypta i katakumby San Giovanni

Pierwotnie zbudowany w okresie wczesnochrześcijańskim, kościół San Giovanni został przedłużony w szóstym wieku, zniszczony przez Saracenów w IX wieku, przywrócony przez Normanów w 12 wieku i pozostał ruiną od trzęsienia ziemi w 1693 roku. Główną sekcją wciąż stojącą jest XIV-wieczna ściana portalu. Z kościoła, krok schodów prowadzi do krzyża z IV wieku Crypt of San Marziano i do sąsiednich katakumb, które są jednymi z najbardziej imponujących znanych i znacznie większych niż katakumby Rzymu.

Uważa się, że krypta była pierwotnie hypogeum rzymskim (grobowcem grobowym), a wciąż można zobaczyć osiem jego baz jonowych. Następnie stał się kościołem, a w trzecim lub piątym wieku zbudowano wokół niego trójkapkowy kompleks w kształcie greckiego krzyża. Wzory wyryte na stolicach filarów ukazują zarówno starożytne, jak i chrześcijańskie symbole, a przy wschodnim krańcu krypty znajdują się ołtarz, o którym apostoł Paweł modlił się w roku 61 i grób świętego Marciana, który uważa się za został tu zamęczony. Sąsiednie katakumby San Giovanni to obszerna podziemna nekropolia z IV do VI wieku, rozdzielona siecią głównych i bocznych dróg z okrągłymi placami, na których się spotykają.

Adres: Via San Giovanni alle Catacombe, Syrakuzy

5 Museo Archeologico Regionale Paolo Orsi

Region Archeologiczny Regionu Paolo Orsi Verity Cridland / zmodyfikowane zdjęcia

Villa Landolina mieści drugie najważniejsze muzeum archeologiczne w Sycylii, po tym, co znajduje się w Palermo. Jego zbiory sięgają od czasów prehistorycznych do bizantyjskich, ale eksponowane są tylko te z okresu klasycznego (piąty-czwarty wiek pne); dodatkowa powierzchnia ekspozycyjna dla reszty jest w trakcie budowy. Pokazane kolekcje zawierają rzadkie i piękne dzieła, takie jak zadziwiająco kompletny waz z VI tysiąclecia pne z cywilizacji Stentinello w Matrensa, brązowy panel grobowy z nekropolii Castelluccio i wiele innych znalezisk z epoki brązu.

Znaleziska z Pantalicy obejmują kolekcję czerwonych przezroczystych naczyń z XIII-XI wieku przed naszą erą, a także wazony i bronie z brązu z nekropolii w Montagna w pobliżu Caltagirone, z okresu od 1270 do 1000 pne. Eksponaty dostarczają szczegółowych informacji na temat osadnictwa greckiego z VI wpne, a znaleziska są uporządkowane według miejsca ich znalezienia: gzymsu świątyni w terakocie z Naxos, głowy Gorgona z terakoty od ok. 450 rpne i ceramiki z Attyki. Cała sekcja poświęcona jest modelom świątyń Syrakuzy, z których pochodzą szczegółowe filmy i artefakty. Kolekcja posągów, podobnie jak inne eksponaty, jest dobrze widoczna, wiele z nich można zobaczyć ze wszystkich stron.

Adres: Viale Teocrito 66, Syracuse

6 Latomia dei Cappuccini

Latomia dei Cappuccini John McLinden / zmodyfikowane zdjęcia

Obok klasztoru kapucynów znajduje się Latomia dei Cappuccini, jeden z 12 starożytnych kamieniołomów, które dostarczyły kamień budowlany dla Syrakuzy i jedyny, do którego można wejść. Ogromne wgłębienie znajdowało się kiedyś pod ziemią, ale duża część jego dachu zawaliła się od trzęsień ziemi i erozji, tworząc otwartą platformę. Tu i tam są wysokie, nieregularne słupy z kamienia, które pozostały na miejscu, by podtrzymywać sufit, gdy wydobywano kamień. Mnisi kapucyni w sąsiednim klasztorze stworzyli ogrody wśród skał, otoczone klifowymi ścianami kamieniołomu, czasami nawet 30 metrów. Trudno uwierzyć, gdy przechadzasz się po tym idyllicznym i klimatycznym miejscu, że wszystko zostało wykopane przez ludzką moc, i że w 414 pne w jego głębi zamknięto 7 000 ateńskich więźniów. Każdego lata staje się teatrem na świeżym powietrzu dla muzyki, występów i tańca.

7 Santa Lucia

Santa Lucia

XII-wieczna trójnawowa bazylika zastąpiła wcześniejszy kościół, który został zbudowany w szóstym wieku w miejscu, gdzie zamordowano świętą Łucję. Portal i róża nad nim na zachodnim krańcu kościoła są pozostałością po starym gotyckim budynku. Na tym końcu i na południowej stronie zbudowano barokowe portyki. Oryginalne otwarte więźby dachowe nadal pozostają, w przeciwnym razie wnętrze zostało przekształcone w stylu barokowym. W ostatnich wykopaliskach wykonanych w zachodnim portyku kościoła odkryto wiele grobów.

Kościół wypełnia jeden koniec dużego, przypominającego park Piazza Santa Lucia, a po jego prawej stronie ośmiokątny XVII wiek Chiesa del Sepolcro z Grobowcem Świętej Łucji, patronki Syrakuz, który zginął śmiercią męczeńską, gdy Dioklecjanin prześladował chrześcijan w 304 r. Szczątki świętego są w rzeczywistości w Wenecji, zabrane przez Wenecjan, którzy uratowali ich z Konstantynopola podczas krucjat. Pod kościołem i na placu są katakumby, ale te nie są otwarte dla publiczności.

8 Świątynia Apollina

Świątynia Apollina

Zbudowany około 570 r. Pne i wydobyty w latach 1938-43, Świątynia Apollina jest najstarszą świątynią dorycką Sycylii. W późniejszych latach był to kościół bizantyjski, islamski meczet, normański kościół i hiszpańskie koszary, odzwierciedlające różne grupy religijne Sycylii. Zachowały się fundamenty, niektóre kolumny z belkowania i części ściany celli. Masywne monolityczne kolumny, mające zaledwie osiem metrów wysokości, mają tylko 16 rowków zamiast zwykłych 20 i są tak blisko siebie, że przestrzeń pomiędzy nimi jest mniejsza niż średnica samych kolumn. Znalezione tutaj, w tym niektóre malowane listwy dachowe (cymas) w terakocie, znajdują się obecnie w Muzeum Archeologiczne. Nie można wejść do ruin świątyni, ale są one wyraźnie widoczne z otaczającego je ogrodzenia.

Adres: Largo XXV Luglio, Syrakuzy

9 Rzymski amfiteatr i ołtarz Hiero II

Ten rzymski amfiteatr z III wieku został częściowo wykuty z istniejącej skały, z wejściami na obu końcach. Pod pierwszym rzędem siedzeń znajduje się chodnik dla gladiatorów i dzikich zwierząt wykorzystywanych w zawodach. Oryginalna arena została zbudowana z kamiennych bloków na szczycie dzisiejszej części, ale została całkowicie zdemontowana przez Hiszpanów, a kamień został użyty do budowy murów wokół starego miasta. Arena była odpowiednia także do zawodów reprezentujących walki na morzu. Dziś możesz chodzić tylko po jego szczycie.

Masywny ołtarz Hiero II został zbudowany przez Hiero II, który był królem od 269 do 215 pne. Podczas corocznego Święta Zeusa Eleutheriosa, 450 byków zostało poświęconych na tym ołtarzu, aby zapewnić ucztę dla obywateli. Fundamenty wykute w skale i mierzące ponad 180 metrów długości i 23 metry szerokości zostały zachowane, a na każdym końcu widać schody i pochylnie dla ofiar. Na północny wschód od amfiteatru są Necropoli Grotticelli z dużą liczbą grobów wykutych w miękkim wapieniu w czasach greckich, rzymskich i bizantyjskich. Poniżej znajduje się szczytowa fasada tzw Grób Archimedesa. Chociaż słynny matematyk rzeczywiście został zabity, gdy Rzymianie podbili Syrakuzy w 212 r. Pne, w rzeczywistości został pochowany w Agrigento. Budynek ten to rzymskie kolumbarium (sala grobowa) z I wne.

Adres: Parco Archeologico della Neapolis, Viale Paradiso, Syrakuzy

10 Foro Italico i Fonte Arethusa

Foro Italico i Fonte Arethusa Stacy Spensley / zmodyfikowane zdjęcia

Promenada Foro Vittorio Emanuele II, popularnie zwana Foro Italico, to piękne miejsce na spacer, a miejsca pod drzewami mogą kusić, by usiąść i cieszyć się cieniem i widokiem na morze. Promenada rozciąga się na północ od Fonte Arethusa (Wiosna Aretuzy) do przystani Molo Zanagora i do XV wieku Porta Marina, gdzie można zobaczyć pozostałości starego muru miejskiego. Sama brama ma XV-wieczną hiszpańsko-mauretańską dekorację, a niedaleko jest mały kościółek Santa Maria dei Miracoli, który został zbudowany na początku 16 wieku.

Na południowym krańcu, gdzie zaczyna się Foro Italico, znajduje się Fonte Arethusa, staw z papirusowymi trzcinami, utworzony przez słodkowodne źródło blisko morza. Starożytny mit opowiada o tym, jak bogini Arethusa, uciekając przed greckim bogiem rzeki Alpheios, została zamieniona w słodkowodne źródło przez boginię Artemis. Dziki papirus rośnie tu od tysiącleci, będąc jednym z zaledwie dwóch miejsc, w których dziki papirus rośnie w Europie. Również na południowym krańcu Foro jest mały park, w którym znajdziesz wejście do Acquario Tropicale, z rzadkimi rybami z tropikalnych mórz.

11 Zamek Eurialo

Zamek, o powierzchni półtorej hektarów, jest jednym z najsilniejszych fortyfikacji, które pozostały jeszcze z czasów Greków, zbudowanych za panowania Dionizego w latach 402 i 397 pne. W kolejnych latach, aż do III wieku pne, zamek został zmodyfikowany, aby sprostać zmianom w wymaganiach wojskowych. Mówi się, że właśnie tutaj, gdy Syracuse został oblężony przez Rzymian w 213-212 pne, gigantyczne lustro skonstruowane przez Archimedesa zostało użyte do odbicia słońca i podpalenia żagli floty wroga.

Do zamku wchodzi się z najbardziej bezbronnej - i najmocniej zabezpieczonej - strony, w pobliżu której wykopane są trzy grobowce. Za nimi główny baszta jest chroniony przez pięć potężnych wież. Później, prawdopodobnie bizantyjska ściana oddziela wschodnią część, gdzie kilka studni zaopatrywało w wodę podczas oblężeń. Niektóre z podziemnych przejść, które pozwoliły oddziałom przejść niepostrzeżenie przez wroga, są nadal użyteczne. Zamek, choć w ruinie, ma zadziwiającą ilość pozostałej struktury, szczególnie biorąc pod uwagę jej wiek. W pobliżu wejścia znajduje się małe muzeum. Widoki z tego miejsca Stare Miasto i Obszar portu Porto Grande są szczególnie imponujące w świetle popołudnia.

Adres: Viale Epipoli, Belvedere, Syrakuzy

12 Galleria Regionale

W Palazzo Bellomo znajduje się muzeum sztuki z post-starożytnymi dziełami rzeźbiarskimi, malarskimi i dekoracyjnymi. Na parterze znajdują się rzeźby z okresu wczesnego chrześcijaństwa aż do początku XVI wieku, w tym z Madonna del Cardillo autor: Domenico Gagini. Autokary i wagony z XVII wieku znajdują się również na tym piętrze, a otwarte schody prowadzą do galerii sztuki na najwyższym piętrze, która zawiera ważne dzieła z XIV-XVIII wieku. Najważniejszym wydarzeniem jest Zwiastowanie Matki Bożej Antonello da Messina (1474), duży obraz, który został mocno odrestaurowany w 1917 r. i "nie został przywrócony" przez ekspertów w 1942 r. Proces ten jest wyjaśniony w tekście i fotografiach pokazanych wraz z obrazem.

Inne ważne prace to Wiązanie św. Łucji autor: Caravaggio, Immacolata e Santi autorstwa flamandzkiego artysty Willema Borremansa (1716), książki szkiców Filippo Paladino z lat 1544-1614, szopek bożonarodzeniowych i dużego drewnianego modelu przedstawiającego wygląd Syrakuz w XVIII wieku.

Adres: Via Capodieci 14-16, Syrakuzy

Gdzie się zatrzymać w Syracuse na zwiedzanie

Atrakcje turystyczne w Syrakuzach znajdują się w dwóch oddzielnych częściach miasta, ze starym centrum na wyspie Ortygia i największymi stanowiskami archeologicznymi, około dwóch kilometrów od lądu. Oddalone są o 25 minut spacerem i są połączone autobusem. Te wysoko oceniane hotele w Syracuse są wygodne dla obu:

Luksusowe hotele: Niektóre pokoje w hotelu Algila Ortigia Charme wychodzą na morze, a inne otaczają budynki z ozdobnymi barokowymi balkonami, ale wszystkie pokoje w tym zabytkowym budynku zostały wyposażone w nowoczesne udogodnienia, w tym bezprzewodowy dostęp do Internetu. Również na wyspie, tuż przy głównym placu, Antico Hotel Roma mieści się w tradycyjnym budynku z balkonami okiennymi; śniadanie i rowery są bezpłatne. Antyki i ciepła atmosfera wypełniają rodzinny butikowy hotel Charme Henry's House, z którego roztacza się widok na zatokę na końcu wyspy i łatwy spacer do wszystkich atrakcji w mieście Origia.

Średniej klasy hotele: Hotel Mercure Siracusa Prometeo znajduje się w odległości 25 minut spacerem lub krótkiej przejażdżki autobusem od miejscowości Ortigia, ale stanowi doskonałą bazę wypadową dla osób zainteresowanych starożytnymi zabytkami. Znajduje się on naprzeciwko parku archeologicznego z basenem i bezpłatnym parkingiem. Również łatwy dojazd samochodem i w połowie drogi między dwiema grupami atrakcji, Grande Albergo Alfeo oferuje bezpłatny parking i śniadanie w pięknie odrestaurowanym budynku z nowoczesnymi udogodnieniami. Hotel Royal Maniace położony jest na skraju wyspy, przy kamienistej plaży Cala Rossa, w odległości krótkiego spaceru od wielu atrakcji i restauracji. Obejmuje on bezpłatne śniadanie.

Hotele ekonomiczne: Hotel Sbarcadero położony jest w pobliżu przystani i niewielkiego portu rybackiego, kilka minut spacerem od Ortigii lub parku archeologicznego. Obiekt oferuje parking oraz duże pokoje z niewielką lodówką i klimatyzacją oraz bezprzewodowym dostępem do Internetu. Hotel Posta położony jest w górnej części wyspy, 10 minut od katedry i 2 minuty od tętniącego życiem targu. Oferuje on pokoje z balkonem i widokiem na morze. Goście mówią o gościnności w niedawno odnowionym pensjonacie Charme Ares B & B, przy małej cichej uliczce w centrum starego miasta, gdzie wliczone jest śniadanie z widokiem na katedrę.

Wycieczki jednodniowe z Syracuse

Noto

Po niszczycielskim trzęsieniu ziemi w 1693 roku, stare Noto zostało porzucone, a przy pomocy wielu znanych budowniczych, całkowicie odbudowane 16 kilometrów. W wyniku unikalnego układu urbanistycznego oraz kościołów i pałaców zaprojektowanych przez tych prestiżowych architektów, dziś Noto jest jednym z najbardziej atrakcyjnych barokowych miast Sycylii. Budynki mają indywidualną różnorodność w stylizowanej jednostce, a dzięki zastosowaniu jasnego lokalnego kamienia wapiennego efekt jest jasny i żywy. Imponujące Katedra Santi Nicola e Corrado, dominuje Piazza del Municipio od szczytu szerokich schodów, naprzeciw eleganckich, dwupiętrowych Palazzo Ducezio, ratusz zbudowany przez Vincenza Sinatrę w 1746 roku. Katedrę, ukończoną w 1770 roku, ma wspaniały front z podwójnymi wieżami i wspaniałe drzwi wykonane przez G. F. Pirrone w 1982 roku.

W pobliżu katedry stoi Pałac Biskupi na placu z dawnym kościołem klasztornym Santissimo Salvatore przylegając do niego. Naprzeciwko znajduje się kościół św Santa Chiara, z kwadratową fasadą i długim owalnym wnętrzem zaprojektowanym przez R. Gagliardiego. Na lewo od katedry znajduje się XIX wiek Palazzo Landolina di Sant'Alfano. Inne wyróżniające się budynki sąsiadują z ulicami, dzięki czemu Noto jest jednym z najbardziej satysfakcjonujących miast na Sycylii.