Odkrywanie ruin starożytnej Kartaginy: Przewodnik dla zwiedzających

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Dzisiaj, Kartagina jest bogatą przedmieściami Tunisu, jej wille otoczone są ogrodami pełnymi czerwonych kwiatów hibiskusa i purpurowych bugenwilli. Skąpe pozostałości niegdyś potężnego fenickiego miasta Kartaginy leżą rozrzucone po całej okolicy. Pomimo swojego zrujnowanego stanu, te pozostałości światowego dziedzictwa UNESCO są jedną z najważniejszych rzeczy do zrobienia w Tunisie i na pewno warto wybrać się na wycieczkę z centralnego miasta, aby poczuć atmosferę dawnej, wspaniałej przeszłości i podziwiać ich piękne otoczenie nad morzem.

Historia

Według legendy, Kartagina została założona przez królową córki Tyiry, Elisę, po tym jak król i jego grupa zwolenników opuścili Lewant, po sporze o sukcesję na tron. W 814 pne numidyjski książę przyznał Elissie, jej ojcu i zwolennikom ziemię, z której wyrosło miasto Qart Hadasht (znane jako Rzymianie jako Carthago).

W starożytności, Sebkha Ariana (słone jezioro) było wciąż połączone z morzem, tak że Kartagina leżała na końcu łatwego do obrony półwyspu, połączonego z lądem tylko na jego wschodnim krańcu. Otoczono ją ścianą o długości ponad 40 kilometrów, grubości 10 metrów i wysokości do 13 metrów, wzmocnioną wieżami, rowami i robotami ziemnymi, które chroniły miasto i otaczające go tereny rolne przed atakiem wroga. Siła 20 000 piechoty, 4000 kawalerii i 300 słoni broniło miasta.

Pod dynastią Magonidów (Hannibal), Kartagina stała się wiodącą potęgą handlową w zachodniej części Morza Śródziemnego; jego marynarze popłynęli po całej Afryce i odkryli wybrzeża Wielkiej Brytanii. Ale jej sukces doprowadził do konfliktu z drugą potęgą śródziemnomorską, Rzymem. Powstałe trzy wojny punickie zakończyły się całkowitym zniszczeniem Kartaginy w 146 rpne. Miasto zostało splądrowane, spalone, zrównane z ziemią i zaorane, a cały obszar posypano solą, aby nawet gleba stała się bezpłodna.

Ruiny Wzgórza Brysa

Obszar został później przesiedlony przez Rzymian i nazwany Colonia Julia Carthago. Wkrótce stał się siedzibą rządu prowincji. Następnie rozrósł się i rozkwitł, a na początku II wieku ne był trzecim co do wielkości miastem w Cesarstwie Rzymskim, liczącym około 300 000 mieszkańców. W tym czasie wzniesiono wspaniałe budynki publiczne, drugie tylko w samym Rzymie. Tak jak w czasach punickich, główną cechą miasta było wzgórze Byrsa, z Kapitolem i forum, a Rzymianie w dużej mierze zachowali ogólny układ miasta punickiego.

Na początku IV wieku Kartagina stała się wiodącym miastem w chrześcijańskiej Afryce i na czele biskupa. Pod panowaniem Bizancjum utrzymywała swoją dominację w Afryce Północnej aż do przybycia Arabów i po raz kolejny całkowicie zniszczyła miasto w roku 692. Następnie Kartagina popadła w zapomnienie, które zakończyło się tylko pod francuskim protektoratem, a podczas Misji Katolickiej uhonorowanie miasta wczesnochrześcijańska tradycja, założyła swoją afrykańską siedzibę w Kartaginie.

Osobliwości miasta

Tophet

Uważa się, że to miejsce, w którym fenicka księżniczka Elissa wylądowała w Tunezji, Tophet to religijne sanktuarium, w którym ludzie czcili boga słońca Baal-Ammona. Wykopaliska ujawniły, że w pierwszych dniach istnienia miasta powszechną praktyką było poświęcanie pierworodnych dzieci, aby upewnić się, że miasto znajdzie łaskę u bogów. Chociaż ludzkie ofiary wymarły, Tophet był używany jako miejsce kultu już od czasów chrześcijańskich.

Na najniższym poziomie kopacze odkryli niewielką niszę, kaplicę Cintas, która prawdopodobnie była kaplicą pogrzebową samej Elissy. Strona jest labiryntem szyby pogrzebowe i pozostałości fundacji, z niektórymi z licznych stelae naniesienie napisów i symboli. Na ofertę małego napiwku kustosz otworzą szopę zawierającą liczne stele, w większości z napisami, oraz urny z ceramiki, o których mówi się, że zawierają prochy ofiar nieszczęśliwych ofiar.

Park Archeologiczny

Za łaźniami znajduje się Park Archeologiczny, gdzie prostokątna siatka ulic wyraźnie pokazuje układ rzymskiej dzielnicy mieszkalnej Kartaginy. Park odzwierciedla długą historię Kartaginy, z Groby punickie 6 i 5 wieku pne, pięcioramienna Bazylika Douimès pochodzący z VI wieku naszej ery oraz podziemna kaplica grobowa (tzw Chapelle Sainte-Monique) z VII wieku. Na całym terenie znajdują się pozostałości rzymskich cystern, a pod drzewem znajduje się liczba wapiennych "kul armatnich", pocisków z arsenałów kartagińskich. Na północny wschód od Parku Archeologicznego, na miejscu dawniej zajmowanym przez XIX-wieczny Pałac Bey, stoi dobrze strzeżony Pałac Prezydencki.

Park Archeologiczny

Za wanną jest Park Archeologiczny, gdzie prostokątna siatka ulic wyraźnie pokazuje układ rzymskiej dzielnicy mieszkalnej Kartaginy. Park odzwierciedla długą historię Kartaginy, z Groby punickie 6 i 5 wieku pne, pięcioramienna Bazylika Douimès pochodzący z VI wieku naszej ery oraz podziemna kaplica grobowa (tzw Chapelle Sainte-Monique) z VII wieku. Na całym terenie znajdują się resztki cystern rzymskich, a pod drzewem jest liczba wapiennych "kul armatnich", pocisków z arsenałów kartagińskich. Na północny-wschód od Parku Archeologicznego, na miejscu dawniej zajmowanym przez XIX-wieczny pałac Bey, stoi dobrze strzeżony Pałac Prezydencki.

Narodowe Muzeum Archeologiczne

W parku znajduje się Narodowe Muzeum Archeologiczne (Musée National de Carthage), które ma bardzo interesującą kolekcję materiałów. Eksponaty oferują informacje o przebiegu wykopalisk; model Kartuty Punickiej; Punicki i wczesnochrześcijańskie antyki, biżuteria i ozdoby; przedmioty codziennego użytku; maski z gliny; małe główki w kolorowej pasty szklanej z dużymi, wpatrzonymi oczami; stele żałobne; sarkofagi; mozaiki; i modele Tophet i Kapitolu zbudowane przez Rzymian na ruinach Kartusza Punickiego. The ogrody muzealne są atrakcją, którą warto odwiedzić. Wśród zieleni znajduje się wiele starożytnych pozostałości i wysoki na trzy metry marmurowy posąg upamiętniający Ludwika IX (choć w rzeczywistości posąg jest podobizną cesarza Karola V).

Quarter Magon

Dzielnica Quarter Magon znajduje się w niewielkim parku w pobliżu Parku Archeologicznego i jest przydatna podczas zwiedzania, aby poczuć wrażenie rozwoju miasta w czasach punickich. Natychmiast za nadmorski (V wpne), który tuż przed trzecią wojną punicką miał 13 metrów wysokości, był dzielnicą rzemieślników. Dalej znajdowały się większe domy, a za nimi znowu luksusowe wille z bogato zdobionymi posadzkami z lastryko. Tu jest małe muzeum, z modelami murów miejskich punickich, domów i ulic; mozaiki brukowe z okresu punickiego; i model starożytnych kamieniołomów w El Haouaria.

Dzielnica Punicka

W V wieku pne Kartagińczycy wybudowali tu warsztaty, które później dały miejsce domom. Po zniszczeniu Kartaginy wzgórze pozostało niezajęte i dopiero w okresie panowania rzymskiego cesarza Augusta, szczyt wzgórza został zrównany z ziemią. Zniszczył pozostałości Punic, w tym świątynię Eshmun (Asklepios), i doprowadził do budowy ogromnego forum i Kapitolu. To był początek dwóch głównych osi rzymskiej Kartaginy: decumanus, biegnący ze wschodu na zachód i cardo, z północy na południe. Podczas wykopalisk pod kościołem i klasztorem znaleziono różne znaleziska rzymskie, które teraz są wyświetlane w Muzeum Bardo.

Byrsa Hill

Wzgórze to było centralnym elementem osady punickiej, a podczas późniejszej ery rzymskiej budowniczowie z miasta rzymskiego pokroili sześć metrów od 70-metrowego szczytu, aby stworzyć szerszą platformę dla swoich cesarskich budynków. Dziś wzgórze jest zwieńczone Katedra Saint Louis, zbudowany w 1890 roku i poświęcony królowi Ludwikowi IX, który zmarł tu w 1270 roku podczas oblężenia Tunisu. Od szczytu turyści mogą podziwiać piękne widoki na cały obszar Kartaginy.

Teatr i rzymskie wille

Drugi wiek Teatr rzymski znajduje się na Avenue Reine Didon, wbudowany w zbocze wzgórza z widokiem na morze. Jest miejsce dla 5000 widzów. Scena, lekko podniesiona, jest wspierana przez scenae frons (ściana sceny). Natychmiast przylega do teatru Park rzymskich willi. Kiedyś na cmentarzu punickim (w którym jeszcze nie można zobaczyć wielu grobów szybowych), miejsce to zostało później zajęte przez perystylowe wille bogatych Rzymian. Jeden dom z III wieku, Villa des Volières, został przywrócony. Z tarasu, na którym znajduje się kilka fragmentów rzeźby, roztacza się piękny widok na Kartaginę, Pałac Prezydencki, Zatokę Tunisską i Cap Bon.

Amfiteatr

Tylko kilometr na północny zachód od Byrsa Hill jest rzymskim amfiteatrem z II wieku, pięciopiętrową strukturą z miejscami dla około 50 000 widzów i areną, która może zostać zalana podczas fałszywych bitew morskich. Oprócz masywnych fundamentów i kilku podziemnych pomieszczeń, cała konstrukcja została jednak zniszczona. Podczas prześladowań chrześcijan w AD 202, św. Perpetua, jej niewolnicza dziewczyna Felicitas i inni zostali męczeni tutaj, będąc zadeptanymi na śmierć przez dziką krowę. Stoi tu marmurowa kolumna wzniesiona przez Pères Blancs. Św. Cyprian został ścięty tutaj w 258 r., Pierwszym afrykańskim biskupie, który zginął śmiercią męczeńską, a św. Augustyn wykładał na arenie.

Po przeciwnej stronie ulicy od amfiteatru ścieżka prowadzi do Cysterny La Malga, zbudowany przez Rzymian do przechowywania wody przywiezionej ze wzgórz Zaghouan w wodociągu o długości 132 kilometrów. Pozostało tylko 15 oryginalnych 24 cystern.

Port Punic

Wzdłuż Rue Hannibal leży stary port punicki z dwoma basenami, w których najpotężniejsza flota w basenie Morza Śródziemnego została kiedyś zakotwiczona. Teraz jest to senne, nieopisane miejsce, ale według starożytnych źródeł port handlowy był w kształcie prostokąta o wymiarach 456 metrów na 356 metrów, połączonego z morzem kanałem o szerokości 20 metrów. The port morski na północ, otoczony wysokim murem, miał średnicę 325 metrów. Kanał dający mu bezpośredni dostęp do morza powstał dopiero podczas III wojny punickiej. Sam port morski miał cumowanie dla 220 statków, zarówno wzdłuż strony lądowej, jak i wokół wyspy.