Z Creeks and Crocs- Bhitarkanika National Park

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Zachwycająca przestrzeń błotnistej wody, otoczona zielonym korytarzem drzew, to pierwszy widok, który wita mnie w Gupti, kiedy zaczynam swoją podróż, aby odkryć wiele tajemnic Park Narodowy Bhitarkanika. Ledwo łódź opuściła pomost, kiedy słyszę okrzyk od przewoźnika. Odwracam się, żeby zobaczyć, jak gestykuluje w stronę banku. Trochę wytrącony z równowagi, patrzę na coś, co wydaje się być kłodem drewna. Kilka sekund później, gdy "kłoda" wślizguje się do wody, zdaję sobie sprawę, że jest to krokodyl - być może to jest jego sposób na powitanie nas w jego siedzibie!

Dzięki tak szybkiemu obserwowaniu dzikiej przyrody moje podniecenie przeskoczyło czterokrotnie. "Miej otwarte oczy i uszy" - poinformował mnie urzędnik leśny, zanim wszedłem na pokład łodzi, i zdałem sobie sprawę, że wziąłem jego słowa lekko. Teraz, nie chcąc niczego przegapić, wychodzę z wnętrza łodzi i decyduję się usiąść na otwartym, blisko kadłuba. Jest dość przewiewny i mimo południowego słońca czuje się nieco chłodno.

Rozglądam się po okolicy - odległe brzegi, kilka krytych strzechą tu i tam, jakieś bydło pasące się w pobliżu, ludzie pracujący na polach i nieskończony odcinek wody przede mną. Niskie, mokre brzegi błota lśnią i to właśnie na tych brzegach wygrzewają się krokodyle. I dając im towarzystwo są różne gatunki ptaków podmokłych: bociany, czaple i kormorany.

Kierujemy się do Ekakula, blisko ujścia rzeki Maipura, gdzie spotyka się z morzem (Zatoka Bengalska). Jest to 3-godzinna podróż łodzią motorową, najlepiej wykonana podczas przypływu, aby wygodnie zejść na prowizoryczne molo. Roślinność na brzegach zmienia się wraz z oddalaniem się od punktu wejścia na Gupti. Lasy mangrowe zastępują trawiaste brzegi i można łatwo zauważyć znaki wodne na ich pniach i ocenić wysokości, jakie woda osiąga podczas przypływu. Skanując lasy za pomocą lornetki, dostrzegam rozdęte zwłoki krowy i kilka martwych żółwi, wyrzuconych na brzeg. W tych częściach, które są bliżej morza, jest mniej ptaków, a także mniej krokodyli.

Zapach smażonej ryby wabił mnie do środka, a ja, żeglarz, gotowałem na kuchence nafty. Wkrótce serwowany jest obiad - bardzo smaczna potrawa z ryżu, dal i rybnego curry. A smak wzmacnia otoczenie: samotna motorówka, z dala od cywilizacji i tylko woda dookoła. Późnym popołudniem dotrzemy do Ekakuli. Samotny strażnik odbiera nas i proponuje, żebyśmy zabrali nasze bagaże, gdy chodzimy niepewnie po wąskim, prowizorycznym pomoście.

Ekakula to wąski pas lądu z rzeką po jednej stronie i morzem po drugiej. Z mola słychać ryk fal i tracąc czas, kierujemy się na plażę. Białe, spienione fale, błękitna woda i złoty piasek, wszystkie mieniące się w słońcu, napotykają oko. Na plaży nie ma duszy; lasy namorzynowe ciągną się wzdłuż plaży, a wysokie kazuaryny stoją jako strażnicy. Nagie gałęzie i korzenie wskazują, że wielu z nich cierpiało strasznie podczas cyklonicznych burz. Po obejrzeniu wspaniałego zachodu słońca i długiego spaceru wzdłuż wybrzeża, wracamy do Leśnego Domu Wypoczynkowego.

Do tego czasu jest już ciemno i dominują dźwięki dżungli. Przy herbacie nasz przewodnik informuje nas, że jest tu wiele dzikich zwierząt, takich jak dzik, hiena, jeżozwierz, jeleń i szakal, i często wędrują po plaży. Gwiaździste niebo, fale fal i dźwięki z lasów tworzą magiczne uczucie i wchłaniamy spokój. Po wczesnym obiedzie idziemy spać. Ale sen nie przychodzi łatwo w tym niezwykłym miejscu. Słyszymy, jak para psów trzymanych przez strażnika szczeka z przerwami przez całą noc.

Opuszczamy Ekakulę o świcie, z powodu przypływu. Na zewnątrz jest ciemno i zimno, a nasz przewodnik prowadzi nas do latarni z latarką. Wsiadamy do łodzi, a dron silnika przerywa ciszę wokół nas. Wkrótce jesteśmy z dala od brzegu i delikatne kołysanie łodzi sprawia, że jestem śpiący. Ale świt i wschód słońca na rejsie rzecznym to coś, czego nie chcę przegapić. Gorąca herbata jest mile widziana, a nasz żeglarz jest uprzejmy.

Osiągając Gupti trzy godziny później, mamy szybkie pranie, a następnie śniadanie. Ponownie udajemy się do łodzi, aby rozpocząć naszą eksplorację innej części Bhitarkanika - strumieni i lasów. Nasza trasa prowadzi nas przez gęsty las, a zieleń przytłacza nas. Tutaj nawet woda ma zielony odcień, a odbicie drzew na wodzie spokojnej dodaje większej głębi rzece. Widzimy więcej krokodyli, monitorów, wydr, różnych ptaków i kilku stad jelenia.

The Bhitarkanika Blok Leśny, który ma ścieżkę przyrodniczą o długości 31/2 km, zajmuje nieco ponad godzinę. To piękny spacer wśród głębokich lasów, łąk, stawów z kwiatami lotosu, ruin królewskiej wieży myśliwskiej i zniszczonych świątyń. Dostrzegamy małpy, mangusty, jelenie, dzika i niektóre monitory. Nasz przewodnik daje nam rozrywkę dzięki opowieściom o przodkach obecnej rodziny królewskiej, którzy przypadkowo bardzo interesowali się ochroną tych lasów.

Po lunchu, rejs statkiem po zatoce, a także wizyta w Heronry w Bagagahan. Ten kępa lasu jest siedliskiem zarówno ptaków rezydujących, jak i migrujących. Mały szlak prowadzi do wieży strażniczej, która zapewnia fantastyczny widok na lasy, a stamtąd drzewa wydają się dosłownie pokryte ptakami. Poruszając się wzdłuż strumieni, zauważamy kilka gatunków zimorodków o naprawdę niesamowitych kolorach. Zauważalne są również dzikie owoce, szczególnie te zwane mango wodne, które wydają się być ulubionym z małpami. Nasz rejs po rzece kończy się o zachodzie słońca, a my rzucamy kotwicę w Dangmal na noc.

Dangmal tętni życiem. Turyści, pracownicy Działu Leśnego i robotnicy budowlani przy pomoście sprawiają, że miejsce wydaje się raczej zatłoczone. Jednak będąc w lesie, wciąż czuje się jak na wolności. Widok stada nakrytych jeleni pasących się bez strachu jest fascynujący.

Następnego ranka spedzamy zwiedzanie Dangmal, centrum interpretacji i centrum hodowli krokodyli. Po wczesnym lunchu udajemy się do łodzi i zaczynamy naszą podróż powrotną do domu. Wspomnienia z tego doświadczenia, dni spędzone wśród malowniczych strumieni, piękne ptaki i groźne krokodyle, z pewnością pozostaną ze mną na długo.

O Parku Narodowym Bhitarkanika

Położone na wschodnim wybrzeżu Orissy w okręgu Kendrapara, obszar o powierzchni 672 km 2 (ogłoszony jako Park Narodowy w 1975 r.) Znajduje się w deltach Brahmani i Baitarani. Podczas gdy główny obszar 145 km kw. Został ogłoszony sanktuarium Bhitarkanika w 1998 r., Część przybrzeżna została wyznaczona jako Gahirmatha Marine (Wildlife) Sanctuary w 1997 r. Bhitarkanika został również zadeklarowany jako obszar Ramsar (jako obszar wodno-błotny o znaczeniu międzynarodowym) w 2002 r. Poza tym istnieje propozycja wyznaczenia całego obszaru Parku Narodowego jako rezerwatu biosfery.

Systemy rzeczne sanktuarium są siedliskami krokodyli morskich, największymi spośród wszystkich gatunków żywych krokodyli. W rzeczywistości, aby chronić ten gatunek i lasy namorzynowe, utworzono sanktuarium. Znaleziono tu aż 63 gatunki namorzynów, a ich obecność oszczędza wioski wi wokół Bhitarkanika, wściekłości wielu przerażających cyklonów Orissy. Zidentyfikowano tu także wiele rzadkich i leczniczych roślin. Mokradła namorzynowe są domem dla aż 190 gatunków ptaków, a tutejsza heronia jest uważana za jedną z największych w kraju. Występują tutaj dwa gatunki delfinów, delfiny i delfiny z irrawaddy. Wybrzeże Gahirmatha w tej samej dzielnicy wyróżnia się tym, że jest jednym z największych na świecie rookeries dla zagrożonych żółwi morskich Olive Ridley.

Godnym uwagi wkładem niegdysiejszej rodziny królewskiej Kanika była tutaj ochrona lasów namorzynowych, a ruiny w Bhitarkanika Blok Leśny wskazuje, że było to dla nich miejsce rekreacyjne. Imię Bhitarkanika samo w sobie oznacza wnętrza Kanika Raj (bhitar jest tłumaczone jako "wewnątrz"). Ponieważ Królestwo Kaniki znajdowało się w pobliżu dawnego portu Dhamara, była to ważna droga handlowa.

Planowany rezerwat biosfery walczy obecnie z presją ludności ludzkiej - w 900 wioskach i wioskach wokół rezerwatu żyje około 9 tysięcy ludzi (około 400 z nich znajduje się w samym obszarze rezerwatu). Poza tym, gospodarstwa krewetkowe wokół potoków uwalniają ścieki do systemów rzecznych, co niekorzystnie wpływa na wzrost namorzynów i zwierząt wodnych. Ogromna liczba zwierząt gospodarskich również wywiera presję na lasy namorzynowe. Obecnie podejmowane są próby uświadamiania ludzi na temat problemów i zapewniania im alternatywnych środków do życia, takich jak ekoturystyka.

Szybkie fakty

Państwo: Orissa

Lokalizacja: na wschodnim wybrzeżu Orissy, w dzielnicy Kendrapara, w ujściu Brahmani, Baitarani, Dhamara i Mahanadi

Odległości: Rajnagar znajduje się 130 km od Bhubaneswar, 100 km od Cuttack Route z Bhubaneswar do Chandbali NH5 do Bhadrak przez Cuttack, Jagatpur i Chandikhol; autostrada stanowa do Chandbali przez Khakihat

Droga z Bhubaneswar do Rajnagar NH5 do Chandikhol przez Cuttack i Jagatpur; NH5A do Kendrapara; droga powiatowa do Rajnagar przez Pattamundai Trasa z Kalkuty do Chandbali NH6 do Kharagpur przez Panskura, NH60 do Baleshwar przez Jaleshwar; NH5 do Bhadrak; autostrada stanowa do Chandbali przez Khakihat

Kiedy jechać: lata są gorące i duszne, a monsuny rozkapryszone. Okres od listopada do lutego jest najlepszy dla wizyt. Można również podróżować w październiku, o ile nie ma złej pogody z powodu deszczy wywołanych depresją lub cyklonów

Idź tam; Krokodyle, żółwie morskie, lasy namorzynowe

o autorze

Sarojini Nayak jest niezależnym dziennikarzem, pisarzem, felietonistą z siedzibą w Bhubaneswar. Jej zainteresowania obejmują szeroki zakres dziedzin, w tym sztukę, kulturę, środowisko, rozwój i kobiety.