Trekking w kraju Hornbill

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się nad miejscem, które jeszcze zostało do zbadania, spróbuj Namdapha. Ma nienaruszoną dzikość, gdzie możesz być pierwszym, który dokona naturalnego odkrycia. Namdapha, położona w odległym wschodnim Arunachal Pradesh, jest prawdopodobnie najbardziej zróżnicowaną biologicznie częścią subkontynentu. Wysokość regionu waha się od 200-4,578 m. Jego geograficzne granice z Myanmar, Dapha Range (5 000 m) i rzekami zasilanymi śniegiem sprawiły, że obszar ten był dobrze chroniony i w dużej mierze niezbadany. Rozprzestrzeniana na 1,985 km kw., Namdapha jest również Project Tiger reserve - i jedyny taki rezerwat, i jeden z nielicznych parków narodowych w Indiach, gdzie zwiedzasz tylko pieszo. Wędrówka polega na eksploracji i nigdy nie spieszy się zbytnio, aby dostać się z punktu A do punktu B.

Dla entuzjastów przyrody i przyrody jest to prawdopodobnie najlepsze doświadczenie oferowane w dowolnym miejscu w kraju. Wędrówka prowadzi przez bujne, pierwotne, wiecznie zielone lasy wzdłuż dobrze wytyczonych szlaków, poprzecinanych licznymi potokami. Wysoki baldachim drzewa wznosi się 150m powyżej, a poszycie jest nieprzejezdne z obecnością bambusa i trzciny. Obozujesz na wcześniej wyznaczonych kempingach i, w przeciwieństwie do innych wędrówek, kempingi znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. Zaleca się krótki odcinek, aby zmaksymalizować czas na odkrywanie tego dziewiczego terenu. Park jest dostępny tylko na wysokości do 850m, ale Namdapha nie rzuca się w wyzwania. Ulewne deszcze mogą pojawić się w każdej chwili, powodując lawiny błotne, a ty musisz stale kontrolować stale obecne pijawki w glebie poniżej.

Skarby Namdafy

Namdapha jest jak kocioł genetycznej zupy, która czasami rozlewa się, by odkryć jej biologiczne skarby. Unikalna mieszanka gatunków indo-birmańskich, chińsko-tybetańskich i himalajskich uczyniła z Namdaphy najbardziej zróżnicowane środowisko subkontynentu. W ostatnich latach odkryto trzy duże ssaki, w tym nosorożec jawajski, niedźwiedź malajski i jeleń. Zadeklarowana w rezerwacie Project Tiger w 1983 roku, jest to jedyny park na świecie, w którym znajdują się wszystkie cztery duże koty - tygrys, lampart, zachmurzony lampart i śnieżny lampart. Obszar ten jest także domem dla rzadkich ssaków, takich jak takin, himalajskie piżmo, wolny loris i słoń azjatycki. Namdapha jest także domem dla jedynej małpy Indii - the Gibon Hooloka. Życie ptaków tutaj jest równie niesamowite, z prawie 665 gatunków zarejestrowanych na tym obszarze do tej pory, co stanowi połowę gatunków ptaków występujących w tym kraju! Szacuje się, że ukończenie kompleksowego badania zasobów botanicznych występujących na Namdaphie zajmie co najmniej 50 lat. Ta dziewicza i nieodkryta dzicz podtrzymuje różnorodne i niezwykle różnorodne formy życia. Jest to rodzaj poszukiwaczy rzeczy, o których marzą.

◆ Opłata wpisowa Indianie Rs 50, obcokrajowcy Rs 350 Opłata za wejście do pojazdu Rs 100 aparatów Still Rs 75, wideo Rs 750

Pamiętaj, że jest to jeden z największych dziewiczych lasów pierwotnych w kraju, więc przygotuj się i nie wpadnij. Niektórzy z pierwszych mieszkańców tego wspaniałego terenu to tygrysy, lamparty, słonie i dzikie psy, więc postępuj zgodnie z radą swojego towarzyszący strażnikowi leśnemu, którego doświadczenie i zasoby w tym obszarze są nieocenione. Para dobrej lornetki jest absolutnie niezbędna w tej wędrówce, ponieważ nie chcesz przegapić szansy oglądania niesamowitego życia ptaków i ssaków. Warto spędzić kilka dodatkowych dni na trekingu, ponieważ natura może wywołać kilka przyjemnych niespodzianek.

Wskazówka: Pierwszą rzeczą, o której należy pamiętać, kiedy wyruszasz na zwiedzanie tego obszaru, jest to, że musisz to zrobić we właściwym czasie. Zrobiliśmy to w połowie kwietnia, kiedy nadciągnęły monsuny, pijawki były na polach, a Neo Dhing River prawie nie można było krzyżować z powodu wysokiego poziomu wody. Grudzień i styczeń to najsuchsze miesiące i najlepszy czas na wizytę w Namdaphie

DZIEŃ PIERWSZY

DEBAN ZBIOROWY DEBAN-GIBBON

ODLEGŁOŚĆ: 22 KM CZAS: 8 GODZIN

POZIOM: MODERUJ

Możesz iść aż do Kraina Gibona, 11 km dalej, na ruchliwej drodze gruntowej z powrotem w kierunku Miaolub cofnij się trochę wcześniej. Albo weź taksówkę, by zawieźć cię do Krainy Gibbonów i wróć do Deban. To tutaj poznałem pierwszy prawdziwy smak spektakularnego ptasiego życia. W strumieniach widzieliśmy małe i łupkowate grzbiety, podczas gdy inne ptaki zawierały ekstrawagancki tyłek sułtana, szkarłatne minivery, mniejsze i większe dzięcioły z żółtymi karłami oraz moje pierwsze w życiu widzenie przeklętego minla i wysadzanego drzewa. W okolicy Kraina Gibonaspostrzegliśmy dużą grupę makaków Assamczyków, spokojnie siedzących na szczycie baldachimu. Powoli wróciliśmy i wróciliśmy do Deban Rest House wieczorem. Również podczas tego spaceru zrozumieliśmy, że Namdapha jest także domem dla co najmniej pięciu rodzajów pijawek, które są obecne w dużych ilościach.Na szczęście, z pomocą naszej towarzyszącej strażnikowi leśnemu, zamówiliśmy parę Parę Pijawek (duża, gruba para skarpet, aż do kolan, która uniemożliwia przeniknięcie pijawek), która została odebrana z nadjeżdżającego pojazdu od Miao. The Dom Leśnego Spoczynku w Deban (390 m) jest miejsce pierwszego obozu w Parku Narodowym Namdapha. Ten malowniczy budynek rekreacyjny oferuje widoki na rzekę Neo Dhing.

DZIEŃ DRUGI

DEBAN-HALDIBARI

ODLEGŁOŚĆ: 6 KM CZAS: 4 GODZINY

POZIOM: ŁATWY

To jest jeden dzień, kiedy nie chcesz spać zbyt późno, ponieważ podniecenie rozwija się w momencie otwarcia oczu. Następnego dnia obudziłem się wcześnie, aby stwierdzić, że akcja zaczęła się na terenie samego domu wypoczynkowego. Samotny szczekający jeleń odchylił się trochę od reszty domu i chwilę później towarzysząca mu straż leśna wezwała mnie, bym zobaczył ognistego sunbirda. Popijając moją pierwszą filiżankę herbaty usłyszałem głośne krztuszenie Gibony Hooloka. Podążyłem za sugestywnym wezwaniem prowadzącym do lasów za domem - i natknąłem się na parę tych małp. Kołysały się z jednej gałęzi na drugą za pomocą wyciągniętych ramion, zatrzymując się teraz, by spojrzeć na nas poniżej. Była dopiero siódma rano i tak wiele już się wydarzyło. Taka jest magia Parku Narodowego Namdapha.

Po śniadaniu w reszcie domu, przygotowaliśmy się do przekroczenia Neo Dhing River na wędrówkę. Czekała na nas łódź promowa, zanurzyliśmy się w tryskającym strumieniem, a zanim się zorientowałem, szybkie bystrza połączone z umiejętnym manewrowaniem doświadczonego marynarza zdeponowały nas na lewym brzegu, na znacznej odległości w dole rzeki. Odtąd jesteś sam, wraz z towarzyszącą drużyną strażników leśnych, kucharką i portierami. Ścieżka z tego miejsca prowadzi do pochylni na około 300 metrów, zanim przejdziesz granią Haldibari, twój następny kemping. Spacer do Haldibari jest pełen ptaków i widzieliśmy wspaniały wielki dzioborożec i wielki łupiński dzięcioł. Po obiedzie na kempingu Haldibari zwiedziliśmy okolicę, by zostać nagrodzonym jeszcze jedną rzadkością - Malajska gigantyczna wiewiórka. To wystarczyło na jeden dzień. Kemping Haldibari (425 m) jest dostępny przed lunchem. Mieści małą chatkę na polanie. Rozbiliśmy obóz w namiotach.

DZIEŃ TRZECI

HALDIBARI-HORNBILL GLADE

ODLEGŁOŚĆ: 5 KM CZAS: 3 GODZINY

POZIOM: ŁATWY

Trzeciego ranka czułem się tak, jakbym położył się do łóżka w Namdapha i obudziłem się w Wietnamie. Padało ciężko, armia pijawek była w okopach, a wychodzenie z namiotu wydawało się niemożliwe. Zdeterminowany, aby nie marnować drogocennych momentów podróży, postanowiłem odważnie odbyć sesję wczesnego porannego obserwowania ptaków. Wszystkie oznaki życia znacznie się zmniejszyły, z wyjątkiem pasjonujących pająków, które były obecne w dużych ilościach. Złamaliśmy obóz, aby przewieźć nas do następnej witryny pod adresem Polana z Dziobem (520 m), odległość 5 km od Haldibari. W ciągu kilku godzin ciągłego deszczu liczba strumieni na szlakach nagle się zwiększyła, podobnie jak pijawki na błotnistym torze.

Pokonawszy zaledwie kilometr, postanowiłem przedzierać się przez strumienie na ścieżce, zamiast przeskakiwać przez skały, które były zwodnicze i śliskie. W każdym razie nie miało sensu próbować pozostać suchym w danych warunkach. Trasa była łagodna. Trwało to 3 godziny łatwego marszu przez łagodnie pofałdowany teren, by dotrzeć na Polana z Dziobem. To był jedyny punkt podczas całej wędrówki, z którą spotkałem innych podróżników. Pięciu amerykańskich birderów nocowało tutaj z armią tragarzy, lokalnych agentów, kucharzy i innych pracowników. Po południu przestało padać i wyszłam na sąsiednie tereny. Hornbill naprawdę zasługuje na swoją nazwę. W odległości 200 metrów od obozu zobaczyłem dzioborożca z rdzawym szyjką, który w regularnych odstępach czasu wywoływał krótkie, monosylabowe wezwanie, a jego wyraźne kolory rozjaśniały się w gasnącym świetle. Polana z Dziobem to otwarta plama z dwoma dużymi szopami i prowizoryczną chatką, która służy jako kuchnia.

DZIEŃ CZWARTY

HORNBILL GLADE-BULBULIA

DISTANCE: 3 KM TIME: 11/2 GODZINY

POZIOM: ŁATWY

Zapakowane w namiot, uczą się rozpoznawać ptaki i stworzenia dżungli przez ich połączenia, a nie przez wzrok. Przyczyniają się do tego gęste liście. Przeprowadziliśmy się do następnego kempingu pod adresem Bulbulia, krótka wycieczka. Teren stał się bardziej falisty niż w poprzednich dniach, a strumienie płynęły w regularnych odstępach czasu. Deszcz znowu opadał i po nieco ponad godzinie dotarliśmy do podstawy wzgórza, na którym był nasz następny obóz. Strategicznie usytuowany na szczycie wzgórza, shack stanowi idealną strażnicę do sprawdzenia strumienia poniżej, dając ci dostęp do dobrych widoków na czubek drzewa. Idealnie nadaje się do obserwacji długoogoniastych siobi i lepszych dronów, którzy regularnie wykonują postój na pobliskich okonach. Będąc bagnem, brakuje tu grubego podszytu, ustępując miejsca lepszemu oglądaniu.

Słonie często odwiedzają strumienie poniżej. Zauważyłem rzadki, czarny plecak, przesuwający się po strumieniu, a wycieczka na kemping sprawiła, że samotny i raczej samotny gibon Hoolocka. Podekscytowanie w Bulbulii trwa już po zachodzie słońca, a na szczęście można zobaczyć latające wiewiórki sunące po szczycie drzewa. Położyłem się spać, zastanawiając się, czy sowa w pobliżu nie ma brązowej rybiej sowy czy płowej sowy. Zdajesz sobie sprawę, że wchłonięcie pulsującej dżungli z samego końca twojego łóżka jest o wiele lepsze niż zapinanie się w namiocie!

Bulbulia mieści dużą, otwartą chałupę, z której roztacza się spektakularny widok na dużą warstwę wodonośną poniżej z kilkoma naturalnymi źródłami (bulbule), od której pochodzi nazwa tego miejsca. Jeszcze lepsze jest to, że buda jest całkowicie sucha i pozbawiona pijawek. Jest to z łatwością Apartament Prezydencki Namdaphy, ponieważ oferuje luksus dużej drewnianej platformy, która miała służyć jako moje łóżko typu king-size przez następne dwa dni.

DZIEŃ PIĄTY

BULBULIA-RANIJHEEL-BULBULIA

ODLEGŁOŚĆ: 5 KM KAŻDEGO CZASU DROGI: 7 GODZIN

POZIOM: ŁATWY

Z Bulbulii Twoja wędrówka prowadzi wzdłuż szlaku Ranijheel. Chociaż w Ranijheel istnieje kemping, w którym można rozbić namioty, podjęliśmy jednogłośną decyzję o zwiedzaniu Ranijheel i powrocie do komfortu Bulbulii. Brak jakiegokolwiek cienia w Ranijheel sprawia, że kemping jest nieco bardziej wymagający. Gotowanie i inne zadania mogą stanowić problem, zwłaszcza jeśli pada deszcz. W tym chodzeniu stawiacie czoła kilku stromym zboczom na błotnistych szlakach, a szlak jest połamany na części, choć można dojść pieszo.

Po 3 kilometrach marszu od Bulbulii, szlak nagle zapada się pod grubą bambusową łatą dla dobrego rozciągnięcia. Strażnik leśny ostrzegał przed zbuntowanymi słoniami, które często tułali. Wskazane jest, aby trzymać się blisko swojej straży leśnej. Łata ta jest popularna wśród ptaków, dla gatunków takich jak wielka papuga z rudymi głowami i paplająca bułeczka z czerwonymi paskami. To właśnie w tym przejściu zobaczyłem niektóre z najwyższych drzew w Namdapha, ozdobione girlandami ze storczykami. Wszędzie były niespodzianki. Bażant z szarego pawia przemknął się po szlaku, wianuszowane dzioborożce sunęły po wierzchu baldachimu, a para ordynowanych, zmienionych orłów jastrząbkami wznosiła się wysoko i wydawała przeraźliwe krzyki. Ten spacer z pewnością zabierze Cię w stan transu. Wkrótce natknęliśmy się na polanę z małym jeziorem Ranijheel po prawej stronie. Zbadaliśmy obszar i szukaliśmy zagrożonej, białoskrzydłej kaczki, o której tutaj mówiono. Jeśli chcesz spędzić więcej czasu na odkrywaniu Namdaphy, możesz udać się stąd do Bazy Firmowej, Embeong i przejść przez rzekę Namdapha (jeśli poziom wody na to pozwala), aby zakończyć obwód okrężny z powrotem do Deban przez Punkt Kamery, w około 4 -5 dni. Po lunchu wróciliśmy do Bulbulii, aby dotrzeć przed zachodem słońca.

DZIEŃ SZÓSTY

BULBULIA-DEBAN

DISTANCE: 14 KM CZAS: 7 GODZIN

POZIOM: ŁATWY

To ostatni dzień twojej wędrówki i najlepiej zacząć wcześnie, aby pokonać całą odległość z powrotem do rzeki Neo Dhing i przejść do Deban. Wskazane jest dotarcie do brzegu rzeki, gdy pozostało jeszcze kilka godzin światła. Pomoże to zaplanować podróż powrotną ze swoim wioślarzem. Poziom wody w rzece może znacznie wzrosnąć do wieczora, podobnie jak w przypadku każdej rzeki zasypanej śniegiem, a tym bardziej, gdy pada deszcz. Może to sprawić, że przeprawa przez rzekę na promie będzie dość trudna i może wymagać więcej niż jednego przejazdu, jeśli jest więcej niż osiem osób. Nocuj w Leśnym Domu Odpoczynkowym w Deban. Dobrze jest mieć zaufanego agenta lokalnego w Namdapha, aby zarezerwować obwody, transport lokalny, Deban Forest Rest House i uzyskać niezbędne pozwolenia na zwiedzanie Arunachal Pradesh. Możesz skontaktować się z Tsering Wange w himalayanholidays. com

Fakty Namdafa

● Kontakt Dyrektor terenowy z wyprzedzeniem, aby poinformować go o swojej wizycie

● adres pocztowy Dyrektor terenowy, Project Tiger, Namdapha Tiger Reserve, Miao-792122, Dist Changlang, Arunachal Pradesh

● Zezwolenia Zarówno Indianie, jak i obcokrajowcy potrzebują pozwolenia na wjazd do Arunachal, które można otrzymać od Sekretarza, Govta z Arunachal Pradesh, Itanagar lub komisarza rezydenta Arunachal Pradesh, Arunachal Bhavan, New Delhi

Napisane przez Vikram Singh

O autorze - Vikram Singh prowadzi obecnie Wild World India, firmę promującą przyrodę. Przeprowadził badania nad ptakami północno-wschodnimi, przeprowadził badania dzikich zwierząt w Ghatach Zachodnich, wypowiadane w "Wildlife Films as a Conservation Tool" w Sundarbans i rozwijał Uttarakhand jako najlepsze miejsce do wędkarstwa sportowego przez Mahseer Conservation Society.