Brahmagiri-The Ridge Across Forever

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

"Wodospad jest trochę dalej", entuzjastycznie zapowiedział strażnik leśny. Dyszałem z wyczerpania, a szlak - w dużej mierze wygodny do tego czasu - stał się znacznie bardziej stromy. Zatrzymałem się i rozejrzałem: z wąskiej doliny wynurzył się czysty strumień i pospieszyłem przez porośnięte mchem głazy. W tle tego zielonego krajobrazu rzeki wznosił się szereg wysokich wzgórz Ghatów Zachodnich, których wierzchołki były zasłonięte masą gęstych, opadających deszczem chmur. Gdzieś tam, jeszcze pół dnia drogi, był nasz cel - Szczyt Brahmagiri. Kontynuowaliśmy trekking, a gdy skręciliśmy w zakręt, ogłuszył mnie ogłuszający ryk. Nim zdążyłem nawet pochłonąć pierwszy rzut oka na wspaniałe Wodospady Irpu, byłem zalany sprayem. Kiedy ocierałem swoje okulary, zauważyłem błysk błyszczących szmaragdów. Na wilgotnej skórze mchu siedział wspaniały, zwiewny niebiesko-zielony motyl, połyskujący metalicznym blaskiem. To był najpiękniejszy motyl, jaki widziałem. Później odkryłem, że był to pawiak o nazwie Malabar, gatunek endemiczny dla zachodnich Ghatów.

Wędrowaliśmy w monsunie, być może w niewygodnym czasie, żeby być na nogach, ale jak nasz przewodnik wywarł na nas wrażenie, piękno wodospadu najlepiej było podziwiać podczas deszczu. W każdym razie zachodnie Ghaty są niezaprzeczalnie urocze w monsunie. Ciężkie obłoki w nastrojowy sposób zwieszają się nad dolinami, rozpraszając się w częstych deszczach. Zwykłe strumienie zamieniają się w gwałtowne potoki i rozbijają wzgórza w burzliwej mieszance pian i sprayu. Te obfite opady uważane są za jeden z głównych powodów, dla których wyjątkowa różnorodność życia występuje na wzgórzach Ghatów Zachodnich, i ta różnorodność biologiczna była czymś, co mogłem z łatwością docenić podczas wspinaczki na szczyt Brahmagiri. Motyl rzeczywiście był dobrym wróżbą. Czy mam szczęście spotkać więcej rzadkich gatunków? To naprawdę nie miało znaczenia, bo sam krajobraz sprawił, że moja podróż się opłaca.

Strażnik ostrzegł nas przed pijawkami, kiedy podnosił kawałek polietylenu zaśmiecający ziemię. Włożył go do kieszeni i powiedział: Większość ludzi woli sezon suchy na trekking. W ulewach jest zbyt wiele pijawek. Jego ostrzeżenie przychodziło troszkę za późno - w tym momencie zauważyłem wyraźny strumień krwi płynący między palcami. Nie można uniknąć pijawek w Ghatach Zachodnich, ale można znaleźć pocieszenie w tym, że ich ukąszenia nie bolą. Gdy przechodziliśmy przez jedno z lasów shola na wzgórzach, ślad pod naszymi stopami prawie zniknął w zaroślach. Lasy te występują w mozaice płatów lasu deszczowego poprzecinanych krętymi murawami, a zestawienie drzew i trawy nadaje urzekającym pięknem krajobraz.

Sękate pnie drzew wokół nas były grube warstwą mchu i porostów, wśród których rosły storczyki. Ciemność rozbrzmiewała chórem cykad i przypominających żetony wezwań żab. W baldachimie nad nami wrzało wzgórze myna i na próżno usiłowałem rzucić okiem ptaka. To prawda, co mówią wszyscy - można usłyszeć dźwięk życia w lesie shola, ale trudno jest dostrzec jego źródło.

Bez ostrzeżenia deszcz zaczął padać. Ogromne krople opadały twardo na liście z głośnym tupotem, który naśladował wodospad. A potem, ponad hałasem deszczu, usłyszeliśmy świst gwizdka, który miał zadziwiająco ludzką jakość. Za zasłoną paproci na skale stał niebieski ptak z opalizującymi plamami na ramionach, dający występ na żywo. Był to charakterystyczny dławik Malabar, trafnie znany jako "gwiżdżący uczeń". Kolejny endemiczny gatunek do dodania do mojej listy. Wycieczka do Brahmagiri było pełno takich chwil - piękno otaczającej nas natury, upiększone świeżością i zielenią deszczu. Niektóre osoby zauważyły słonie i lamparty na tej wędrówce! "Uczniak", którego widziałem, był znacznie mniejszy, ale dla mnie obserwacja była nie mniej ekscytująca.

Szybkie fakty

Stan: Karnataka

Lokalizacja:W pobliżu granicy Karnataka-Kerala w Dystrykcie Kodagu, stolicy kawy Indii, w zachodnich Ghatach.

Dystans: 250 km na południowy zachód od Bengaluru

Czas podróży: W drodze 5 godz., Koleją 3 godz. + 3 godz

Według Ramana Kumara

O autorze: Raman Kumar, ekolog, związany jest z Instytutem Przyrody w Indiach i Instytutem Badawczym Leśnictwa Dehradun.