Cherrapunjee: Gdzie chmury wracają do domu

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Rozległe zielone pofałdowane łąki prowadzą do czystych wąwozów kanionu z wodospadami tańczącymi w srebrnych smugach przez głębokie ziejące przepaście. Bujne tropikalne lasy deszczowe przywierają niepewnie do urwistych wapiennych skał, które nagle kończą się na płaskich równinach Bangladeszu, zalewając ich po kolei. Gdybym nie wiedział nic lepszego, mógłbym przysiąc, że to była zatoka Bengal.

Jest to wyjątkowa granica geograficzna, podwajająca się jako granica między Bangladeszem i regionem Czerrapunje w Meghalaya, a ja jeżdżę wzdłuż jego peryferii, wykonując podróż w słynnym i prawdziwym sezonie stanu, jakim jest monsun. Ku mojej niesamowitej rozkoszy wzgórza są żywe i ubrane, by zabijać w najlepszym monsunowym baldachimie - bujność na ziemi, szare niebo unoszące się nad nimi, z wirującymi mgłami, co raz po raz zaciemniającymi krajobraz.

Jazda z Shillong do znanego podręcznika Cherrapunjee to zaledwie 54 km, ale jest uszczęśliwiona malowniczymi smakami, które z łatwością przemienią moją dwugodzinną jazdę na pięć. Zaczynając od Punktu widzenia Mawkdok, z rozległymi pasmami gęstego lasu deszczowego pokrywającego dno doliny, ślizgamy się po trawiastym płaskowyżu Cherrapunjee, gdzie na zakręcie wita mnie znak "najbardziej deszczowe miejsce na planecie Ziemi".

Cherra (możesz to tak nazwać, gdy już tam byłeś), teraz ponownie nazywane jej starą nazwą "Sohra", mogła stracić ten tytuł w ostatnich latach do pobliskiego Mawsynramu o kilka milimetrów deszczu, ale to naprawdę urzekające piękno Cherry i jej okolic, które sprowadza tu poszukiwaczy podróży. Dla kogoś, kto po prostu kocha deszcze, jestem zachwycony tym wykroczeniem.

Jeśli chodzi o statystyki dotyczące deszczu, rozważ to. 16 czerwca 1995 r. W Cherrapunjee padało 1,563 mm w ciągu 24 godzin. Porównaj to z Delhi 706,4 mm lub roczną wartością Kolkaty wynoszącą 16 600 mm. Cherra otrzymała aż 24555,3 mm (czyli 80,56 ft) w samym 1974 roku. W latach 1973-2005 jego średnie roczne opady wyniosły 12 028,6 mm. Fakt, że Cherra pada bezpośrednio na monsun południowo-zachodnią, a orografia wzgórz wokół Cherrapunjee pomaga lejkowi i zbiegają się chmury monsunowe o dużym obszarze na stosunkowo niewielki obszar, są przyczyną tak intensywnych opadów. Mówiąc meteorologicznie.

Tuż za tętniącym życiem miastem Cherra leży urocza wioska Mawsmai ze spektakularnymi widokami na klify i jedyny otwarty system oświetlania jaskiń Meghalaya - Jaskinie Mawsmai. Leży wysadzane wyobraźnią wapienne formacje tworzone przez lata przez powolne kapanie wody. Wodospady Nohkalikai, Eco Park, Seven Sisters 'Viewpoint, Thangkharang Park z widokiem na Kyrnem Falls i Khoh Ramhah Falls w krótkim odstępie czasu, wszystkie pakują się w innym widoku lub w ogóle nie występują, w zależności od nastrojowej mgły. W jednym z takich magicznych momentów pojawia się Khoh Ramhah - gigantyczny monolit, znany lokalnie jako Mot Trop. Wygląda jak klasyczny, wyblakły mądry człowiek, ale jak głosi legenda, jest to odwrócony lokalny kosz Khasi błądzącego olbrzyma, który stał się kamieniem, gdy gigant został otruty przez mieszkańców kanionu. A potem były wodospady Kyrnem. Chociaż zrobili spore wrażenie z parku Thangkharang, nawet to nie mogło dorównać dreszczowi, stojąc u podnóża wodospadów na Shella Road, całkowicie zanurzając się w potężnym ataku mglistej mgiełki.

Ale te piękne widoki, w większości wydrążone przez turystów w całodniowej wycieczce z Shillong, to nie wszystko w tym regionie, a ja opieram się na rodzinnym ośrodku wypoczynkowym Cherrapunjee w pobliskiej wiosce Laitkynsew, aby dalej rozwijać swoje tajemnice. Jazda do ośrodka drogą Mawmluh-Mawshamok to malownicze przejście z licznymi wodospadami opróżniającymi monsunową masę do wąwozu rzeki Umiam poniżej i uroczymi kamieniami milowymi wzdłuż trasy, skłaniającymi podróżników do korzystania z monsunów w okolicy. "Będę z tobą szedł deszczem", oznajmia jeden taki znak w pobliżu bulgoczącego strumienia.

W Cherrapunjee Holiday Resort, wkrótce odkrywam, że wszystko kręci się wokół obchodów monsunu. Dennis, właściciel, w połączeniu z pobliskim Departamentem Met w Cherrapunjee, codziennie rejestruje opady deszczu dla gości i aktualizuje swoją stronę codziennie. Higrometr w holu głównym pokazuje alarmujące poziomy wilgotności (100 procent podczas całego mojego pobytu) wraz z informacyjnymi wyświetlaczami na temat różnych zjawisk deszczowych i chmurowych - interakcje powietrze-morze, kuszenie inwersji, komórki Walkera i Hadleya itp.

Pani Dennis jest uroczą, drobną panią, która prowadzi to miejsce wraz z mężem, a jej lokalny personel Khasi jest perfekcyjnie przygotowany do gotowania dość bogatego menu, które pasuje do wszystkich palet obok specjalnego menu "Monsoon Magic". Jest tu wiele do zrobienia, zwłaszcza liczne spacery, a ośrodek zapewnia dobre mapy i lokalnych przewodników. Szybko decyduję o tym, że najbliższy "żywy most macierzysty" jest moim pierwszym portem.

Ale szkockie mgły poprzedniego dnia wyparły następnego dnia w wyniku najbardziej intensywnych opadów w chmurach, jakie kiedykolwiek widziałem, a ja przechodzę na cotygodniowy rynek Cherra, żeby kupić coś dla siebie i trochę zakupów.Negocjowanie tętniącego życiem rynku pod parasolami lub Ka Khups (osłona przeciwdeszczowa z trzciny cukrowej) jest czymś, co Khasis robi z całkowitą łatwością - targowaniem się, przyglądaniem zdrowiu bardzo świeżych produktów, podczas żucia kwai (paan z arecanut i limonką), z zębami malowanymi krwią czerwony z limonką. Przemierzam rynek, lokalne pozdrowienia "Khubleih" wygrywają mi przyjazne uśmiechy i szansę na interakcję z mieszkańcami. Owoce tropikalne, warzywa, tytoń, gorące lokalne papryczki chilli i suszone ryby sprzedają się wraz z kurami mięsnymi z krów, kawałkami mięsa wieprzowego i jelitami parowymi. Miejscowi, których spotykam, nie są tak oczarowani monsunem, jak ja, zwłaszcza, że pada bez przerwy przez tak długi okres, jak dwa tygodnie; utrudnia codzienną aktywność, a ubrania pozostają wilgotne przez wiele dni. "Czasami, nawet jeśli racje się kończą, trzeba odczekać", lamentują rzeźnicy, gwiazda łączenia i pierworodny. Khasis mają skłonność do utrzymywania eufonistycznych nazw, niezależnie od znaczenia czy kontekstu. Wieczór w Cherra ożywił się, śpiewając z lokalną taneczną trupą, tak, eufoniczne pieśni miłosne Khasi, deszcz w tle stały melodyjny dron.

Wampyndap, młoda dziewczyna z pobliskiej wioski Sohsarat, towarzyszy mi następnego ranka jako przewodnik po żywym korzeniu w wąwozie poniżej. Głowa w chmurach, stopy mocno postawione na ziemi, ostrożnie stąpam po omszałych, śliskich kamiennych schodkach, które powodują strome zejście na most. Orzechy, banany i palmy Areki wyznaczają trasę, która wkrótce ustępuje miejsca nietkniętej dziczy. Przemierzając potok strumienia, zwany Ummonoi, most korzeni jest wyjątkowym żywym zjawiskiem.

Otulony baldachimem bujnego tropikalnego lasu, most nad strumieniem, złożony z splecionych korzeni, wygląda dziwacznie, jak coś z ziemi Hobbita. Most jest stuleciem praktykowanym przez Wojenny Khaz tego obszaru, most jest zbudowany z korzeni ficus elastica, gatunku indyjskiego drzewa kauczukowego z bujnymi korzeniami rosnącymi wzdłuż i pośrodku tych strumieni. W genialnym wyczynie biotechnologii, mieszkańcy kanionu posadzili drzewo w strategicznych miejscach wzdłuż brzegu rzeki i zaczęli kierować jego liczne korzenie winorośli przez wydrążone podziały betelowej lub bambusowej rury, aż pokonali torrentowe koryto i zapuściły korzenie w odległym Bank. Podchodzę do niego ostrożnie i oblewają mnie niespodziewanie silne poczucie bezpieczeństwa. Posiadając więcej niż dwie ochronne przęsła bazowe i misternie tkane poręcze ochronne, korzenie z wyższych gałęzi drzewa łączą się ze środkiem mostu jako przęsła podtrzymujące, które naruszają moją penetrację na jej stałym rozszerzeniu. Żywe mostki są unikalne dla Meghalaya i nie można ich znaleźć nigdzie indziej na świecie.

Do wieczora wybieram kilka monsunowych przysmaków - Thur Chor Chora (bananowe kwiaty), sos potiowy i neiiong, znakomity preparat Khasi z czarnymi sezamami. W nocy niebo spada w wiadrach, mój dach wali się pod hałasem i śpię głęboko, ukołysany przez jego hałaśliwą kołysankę.

Od czasu mojego powrotu z Cherry nie jestem już tą samą osobą. Często mam głowę obłaskawioną wizjami lasów deszczowych i deszczu, wirującymi mgłami i chmurą i tym obrzydliwym hałasem na moim dachu, dźwiękiem, który nie chce opuścić mojego umysłu prześladującego mnie jak nigdy przedtem, jak robię z tym, co nazywa się "monsunem" w Delhi. Tak więc uważajcie, jeśli pojedziecie do Cherrapunjee w czasie deszczu, to miejsce przeznaczenia, które jak żadne inne, nie dostanie się pod skórę jak żadna inna.

Autorzy: Ahtushi Deshpande

Ahtushi Deshpande jest niezależnym podróżnikiem i fotografem dokumentalnym, pisarzem i żarliwym podróżnikiem z siedzibą w Delhi.