Delhi - Khajuraho - Delhi: Przyjdź Królestwo Twoje

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Ciągły obraz mojej podróży po podróży przez rdzeń Bundelkhand to jego autobusy. Nośniki nie były dziełami sztuki jak ciężarówki; nie byli też dziwaczni w projektowaniu. Rzeczywiście, były zupełnie nieokreślone. Tym, co go zaaresztowali, byli pasażerowie. Autobus po autobusie wtoczył się na autostradę z pstrokatym dojeżdżającym do pracy na dachu, wiatrem we włosach i błogością na twarzach. Dotyczyło to nie tylko zatłoczonych autobusów, ale także tych prawie pustych. Poprosiłem pasażera, który krzyczy na tylną drabinę, dlaczego wolał dach. "To jest balkoni. Tak jak w widzie (sala kinowa) - powiedział. Kolejna osoba stojąca w kolejce, by zdobyć się na brawa, "I nie musimy płacić nic więcej!" To były riposty, takie jak te, w rustykalnym dialekcie z serca, które często wywoływały uśmiech podczas podróży, która wiła się w zatłoczonych Indiach, kiedyś ujrzeli szczyty chwały i gdzie teraz oszałamiające świadectwa w kamieniu szeptały historie o zagadkach, imperatorach i imperiach.

Monsuny wyrwały się ze straszliwej pogody i było wystarczająco przyjemnie na tygodniową przejażdżkę z Delhi, która krzyżowała cztery stany: Haryana, Rajasthan, Uttar Pradesh i Madhya Pradesh. Nie było mowy, żebyśmy mogli mrugnąć na granicy stanu. Przejechanie obok oznaczało poślizgnięcie się na płaceniu podatku drogowego i danie szansy dla nieustannie czujnego inspektora RTO, który wyskoczył znikąd, oznakował pojazd i zapewnił, że pozostaniemy przestrzegającymi prawa obywatelami. Nie powiększaliśmy barier, ale dzięki uprzejmości czteropasmowej NH2, dotarliśmy do Agry szybko w zaciszu naszego Tavera.

Tadż Mahal, AgraI jest to główna atrakcja turystyczna Indii, jest idealną strukturą, która budzi respekt za każdym razem, gdy jest oglądana. Inną atrakcją w Mughal Agra jest słynny dal-moth i petha, więc wybraliśmy trochę drogi przed przeprowadzką na NH3. Jazda była płynna i przekroczyliśmy graniczne miasto Radżastan w Dholpur. Synowie Aurangzebu stoczyli tutaj bitwę o dziedzictwo, a także brytan afgański Sher Shah Suri. Ruiny jego fortu Shergarh można zobaczyć z autostrady. Gęste lasy pojawiły się na obu końcach i utrzymywały nas w towarzystwie do Moreny. Pofałdowany zielony pas był malowniczy i nawet gdy szukałem miejsca do zatrzymania, zatrzymaliśmy się na moście, gdzie obserwowano ruch uliczny. Wyzywająco wyglądający gliniarz w khaki, z naoliwionymi włosami, czerwonym tilakiem, wąsami na kierownicy, pociskami przerzuconymi przez niego i karabinem na prawym ramieniu, sprawdził pojazd, podając zwykłe pytania. Zapytałem go, którą rzekę mamy przekroczyć. "To jest Chambal", powiedział. Byliśmy więc śliwkami w cieszących się złą sławą wąwozach Chambal, gdzie wciąż rozgrywane są wyczyny dawno wyjętych bandytów. Gliniarz kręcił się wokół naszego pojazdu, a mój towarzysz pisnął: "Jak się miewasz?" Policjant śmiał się serdecznie: "Wyhodowałeś się w mieście z powodu przedawkowania bollywoodzkich opowieści o Chambalu. Nigdy nie było tak źle, jak to ujął Gabbar Singh. "Większość zespołów dacoit została prawie wymazana, dodał. "Giroh Jagan jest aktywny w dzisiejszych czasach, ale jesteśmy na polowaniu", zapewnił nas policjant, zanim dodał: "Czasami wypadki autostradowe zdarzają się w biały dzień, ale to rzadkie." Nie byłem zbyt pewien, co to było próbując wskazać. Ale byłem przekonany, że przerażający Man Singh miał alter-siebie, który wciąż był w pobliżu - a teraz przybrał postać przyjaznego gliniarza w khaki!

W ciągu następnych kilku dni natknęliśmy się na więcej takich klonów, udowadniając, że legenda nigdy nie zanika. Naszym pierwszym przystankiem było Gwalior, miasto określane przez wspaniałą cytadelę wznoszącą się wzdłuż jednego z peryferii. Mieszane dziedzictwo architektoniczne plasuje krajobraz i spędziliśmy wiele godzin, odwiedzając je przed manewrowaniem na NH75, by przejechać obok sielskiej Datia, bliźniaczej miejscowości Orchha i dalej do Jhansi.

Kiedy już jest jądro dzielnych Bundelas, to tu króluje wartownik Maharashtrian, Rani Laxmibai. Prawie każde miejsce, od uczelni, szkoły i biura po rynek kojarzy się z jej nazwiskiem. Jhansi to brudne miasto, które przetrwało na swojej legendzie. Kiedy uderzyliśmy w NH76 dla Khajuraho, po prawie 430 km i trzech dniach, prawdziwa przyjemność z podróży odbyła się, gdy koła przejechały obok malowniczych krajobrazów. Społeczne leśnictwo i użytki zielone zapewniły wsparcie dla oczu po w większości brązowych widokach i rozczłonkowanych miastach.

Po drodze minęliśmy Alipurę, której nie mieliśmy czasu na zwiedzanie, ale podobno ma bogatą historię. Kilka kilometrów dalej Dhubela rzuciła kolejną rozrywkę: muzeum w forcie poświęconym założycielowi Bundelkhanda, wielce podziwiany Maharaja Chhatrasal, którego legenda zaczyna się gdzieś tutaj i prowadzi dalej niż Panna, jego stolica. Zapomniane miasta, takie jak te, są ledwo widoczne na mapach, ale w swoich fałdach zawierają wiele fascynujących opowieści o dynastiach Bundelkhand, głównie o ich błyskawicznym wzroście i upadku.

Od czasu kiedy ostatnio go odwiedziłem, Khajuraho ewoluowało od miejsca pasterskiego do zatłoczonego miasta targowego. Na szczęście X-wieczne świątynie Chandeli nadal świeciły jasno.Następnego dnia pojechaliśmy do Parku Narodowego Panna, przez rzekę Ken, mniej niż pół godziny drogi stąd. Nie mogliśmy wejść do środka, ponieważ park był w przerwie monsunowej. Musieliśmy zrobić przerwę w ładnym Pandav Falls, zanim wyruszyliśmy w drogę autostradą biegnącą przez absolutnie wspaniały kraj leśny, usiany piknikami przez wstydliwe strumyki.

W drodze powrotnej do Delhi zatrzymaliśmy się w Orchha, przy uroczym Rzeka Betwa. Osada okazała się średniowiecznym muzeum projektowania strukturalnego. Słońce dodało uroku architekturze Bundeli, jej promienie sprawiały, że budowle jarzyły się rano, a o zmierzchu silnie odbijały się na tle kasztanowego nieba. Rankiem naszego wyjazdu pobiegłem wcześnie nad rzekę, zakładając, że będzie cicho. Byli pielgrzymi w drodze do świątyni w Radżastanie. Usiadłem na głazie przy Betwa, z widokiem na urocze chhattris (cenotafy). Wokół mnie suszono dhoti, sari, turbany i kurty. Po zakończeniu tej czynności członkowie grupy zabrali swoje torby i śpiewali bhadżany, przedzierając się przez miasto. Obserwowałem, jak znikają, zafascynowany jeszcze raz tym fenomenalnym cudem zwanym Indiami.

Na drodze

Z Delhi do Agry płynnie jeździ się po NH2 i można zrobić odcinek o długości 200 km w ciągu 3 godzin. Uruchom napęd o około 7.30 rano lub wcześniej. Z wyjątkiem zniszczonej łaty kilka kilometrów przed Agrą, gdzie budowany jest estakada, NH3 to płynna jazda. NH75 i NH76, które łączą Jhansi z Khajuraho, są przerywane metalizowane i dziurkowane, te ostatnie są bardziej wyraźne. W większej części odcinki drogi znajdujące się w Madhya Pradesh są lepsze niż te w Uttar Pradesh. Więcej niż ruch kołowy, trzeba uważać na bydło i inne małe zwierzęta, które rzucają się przez autostradę. Region ten jest częścią pasma bydła w kraju, a jej potomstwo częściej niż woli siedzieć lub stać bez ruchu na środku autostrady.

Przejedź przez region Chambal w ciągu dnia. Do Gwalior, nadal możesz jeździć lub przyjeżdżać w nocy. Unikaj późnych godzin we wszystkich innych sektorach, w tym w Jhansi-Khajuraho. Pompy benzynowe, warsztaty naprawcze i dhabas są dość dobrze rozmieszczone na całej trasie. Jednak na odcinku Jhansi-Khajuraho pompy benzynowe są rzadkie i dlatego sensowne jest tankowanie przed uruchomieniem napędu. W bramkach opłat, pojazdy są zwykle opłata Rs 35 (pojedyncze wejście) i Rs 75 (podwójne wejście). W przypadku barier państwowych może zostać pobrana opłata za wjazd od 20 do 50 Rs. W RTO, w przypadku pojazdów użytkowych, podatek nakładany jest na jedno miejsce i waha się między R 200 (pięciomiejscowy) a R 500 (siedmioosobowy).

O autorze:

Brinda Suri pracowała w różnych redakcjach w branży prasowej, gdzie dostosowywała wydarzenia świata w siedmiokolumnowych siatkach. Teraz trenuje do woli i dzieli się raportami na temat wędrówek ze świata, w którym pracowała.