Szkocja: Podróż na wyżyny

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Prawdziwy smak wyżyny z Szkocja nie leży w jego whisky, ale w jej górach, na łąkach, jeziorach, zamkach, czerwonych jelenieach, specjalnych bykach, niebieskich dzwoneczkach i symbolicznym "ostu", nie wspominając o kwintesencji dźwięków dud dudniących górami i nizinami, nadchodzących od oryginalnych Celtów ubranych w słynne kilty. Podczas krótkiego pobytu w Szkocji, którym mógłbym się udać z Cambridge, a dzień kończy się na zwiedzaniu Edynburga, drugi zarezerwowany jest wyłącznie dla oryginału Szkockie doświadczenie, w towarzystwie góralskich wypraw odkrywczych oferujących przejażdżkę w samym sercu Szkocji do Loch Ness i Inverness.

Jak tylko rozpocznie się dość komfortowa, klimatyzowana przejażdżka autobusem, Don, nasz kierowca, podwajając się jako namiętny szkocki przewodnik, zaczyna od tego, co stało się jedną z najbardziej zapadających w pamięć części podróży - jego komentarz spleciony z historią, geografia i mnóstwo patriotycznego zapału. W ciągu następnych dwunastu godzin podróżujemy około 700 km przez ponad 1000 lat szkockiej historii, w kontekście muzyki współczesnej ze szkockich zespołów, takich jak Camera Obscura z Glasgow. Zaczynamy od zamku Linlithgow, miejsca narodzin słynnej królowej Marii Szkockiej i wkrótce miniemy historyczny zamek Stirling, który był znany wielu wojownikom między Szkotami a Anglikami, często nazywanymi Wojną o niepodległość Szkocji. Po tym, jak Anglia połączyła zamek Sterling i Szkocję w 1296 roku po śmierci ostatniego szkockiego króla, najsłynniejszy bohater w szkockiej historii, William Wallace, poprowadził bitwę w Stirling w 1297 roku i pokonał Anglików. Choć zaledwie rok później, stoły się odwróciły, a William Wallace musiał uciekać.

Po wojnie partyzanckiej przez kilka lat przeciwko Anglikom, został ostatecznie złapany przez oszustwo i został stracony w Tower of London. Historia Williama Wallace'a i Sterling Castle zainspirowała Braveheart, jeden z najpopularniejszych filmów w historii. Wkrótce mamy pierwszą przerwę w Kilmahog Woollen Mill niedaleko Callander, gdzie popijamy kawę w towarzystwie "Hamish, Heather &Honey", rodziny byków rasy Highland (ojciec, matka i dziecko), które są wielką atrakcją! Obszar ten jest zbliżony do Parku Narodowego Trossachs. Ja także zaopatrzam się w puszki po piwie i przekąski na cały dzień. Do tej pory chcemy zobaczyć pierwsze z ponad 20 000 jezior (jezior), z których słynie Szkocja.

Przejeżdżamy teraz przez tak zwane góry Grampian, górzysty region, który przypomina jedną z bardzo stopniowo pofałdowanych gór Shillong i okolic (Shillong jest mimo wszystko nazywany Szkocją Wschodu!). Don szybko dodaje do listy Madikeri (Coorg) w Karnataka. Nie można jednak pomylić porównania tych gór z wysokimi i potężnymi Himalajami, ponieważ najwyższy szczyt tutaj (w Szkocji i Wielkiej Brytanii) - Ben Nevis - ma tylko około 4400 stóp nad poziomem morza. Ben oznacza górę w gaelickim języku, który był pierwotnie używany w Szkocji, Irlandii i północnej części Francji, wszystkie zamieszkiwane przez celtyckich ludzi (wymawiane Keltic).

Wkrótce pierwsze jezioro (gaelickie słowo oznaczające jezioro, z wyjątkiem tego, że jezioro mogło być połączone z morzem na jednym końcu), pojawia się. Jesteśmy mile widziani podczas postoju "Jack the Bagpiper" ubranego w tradycyjny szkocki strój, grającego dokładnie to, co nasze uszy pragnęły usłyszeć. Don dołącza do mnie podczas uroczystości i robi zdjęcia mnie i Jacka, grając na rurach. Podczas dalszej podróży Don wskazuje na przechodzące osiedle o nazwie Flemings Estate (w pobliżu Czarnej Góry). Zgadłeś, że to prawda! Był własnością Iana Fleminga, twórcy Jamesa Bonda, dopóki Sean Connery nie przejął go.

Przechodzimy teraz przez Rannoch Moor (duża otwarta przestrzeń). Miejsce charakteryzuje się dużą ilością torfu, nadając mu czarniawy kolor. W epoce lodowcowej obszar ten był pokryty grubymi warstwami lodu. Wkrótce jesteśmy w Glencoe, miejscu niesławnej masakry MacDonaldów przez Campbellów, którzy byli lojalni wobec Anglików. Jest też wioska w Glencoe, a my robimy sobie krótką przerwę. Elina, nasza ukraińska koleżanka i koleżanka, zawsze jako pierwsza zstąpiła na dół i zbadała cel podróży. Wkrótce prowadzi nas do rozkosznego wrzosowiska różowych plamistych orchidei. Znajdująca się w pobliżu tablica informacyjna wskazuje, że obszar ten był podatny na wybuchy wulkanów w odległej przeszłości i że obfituje w dzikie zwierzęta, które rozciągają się od jeleni (zimą zbliżają się do dróg biegnących przez Szkocję), niebieskie cycki (ptak w tygrysiej rodziny Paridae) do lisów, między innymi.

Teraz ruszamy wzdłuż Wielkiego Kanału Kaledońskiego łączącego Ocean Atlantycki na zachodzie z Morzem Północnym na wschodzie. Łączy cztery jeziora w seriach, a mianowicie Loch Linnhe, Loch Lochay, Loch Oich i wreszcie słynny Loch Ness. Słowo "Kaledonia" zostało wymyślone przez Rzymian, aby odnosić się do obszaru na północ od najbardziej wysuniętej na północ prowincji ich imperium zwanego Brytanią. Dziś odnosi się głównie do Szkocji.Kanał kaledoński był bardzo strategiczny, ponieważ wzdłuż niego, około 1200 lat temu, przybyli Wikingowie przez Morze Północne do nowoczesnej Wielkiej Brytanii ze Skandynawii.

Na temat ataków Wikingów jest mnóstwo opowiadań. Byli oni zaciekli i bezwzględni, ale wprowadzili nowoczesne praktyki rolnicze, a po lżejszej stronie wierzą, że sprowadzili "blondynki" do brytyjskiego społeczeństwa. W międzyczasie następuje nagły wzrost zamków - Fort William, Zamek Invorachy i wreszcie Fort Augustus, przed przybyciem naszego ostatecznego celu - miejscowości Inverness. Jazda wzdłuż Kaledońskiego kanału z widokiem na te jeziora i zamki jest najpiękniejsza ze wszystkich, a na tle łagodnych wzgórz wznoszą się i znikają kolorowe, kolorowe jachty i łodzie.

Loch Ness to najsłynniejsze jezioro Szkocji, posiadające więcej wody niż wszystkie zbiorniki wodne Anglii i Walii. Ale jest bardziej znany z tego, że jest domem Neisse, mitycznego morskiego potwora. "Każdy, kto zrobi zdjęcie Nysy, dostanie milion funtów!", Oznajmia Don, motywując naszych współpasażerów, gdy przygotowują się do jednogodzinnego rejsu w Loch Ness w Inverness. Przekonanie niektórych miejscowych, że ją widzieli, może świadczyć o niektórych istnieniu ocalałych prehistorycznych stworzeń plezjozaurów, które istniały około sześciu milionów lat wstecz. Niemniej jednak, jest to chwyt reklamowy i wszyscy się na to zgodzą. Nie wybieram się na rejs, a zamiast tego wędruję po pięknej wiosce Inverness wraz z moim przyjacielem, współpasażerką z Ameryki Łacińskiej.

Są tu kawiarnie, atrakcyjne domki, sklepy z pamiątkami, nawet mały zamek, mnóstwo łodzi w kanale i kilka wirujących mostów. Byłoby miło spędzić tutaj jeden dzień, ale jestem zadowolony z mojego spaceru w scenerii doskonałej dla obrazu, gdzie niebo zmienia kolory z matowego i mętnego na lśniące i słoneczne.

Ponownie jestem w towarzystwie dudusia, obok kanału w pobliżu głównego mostu w mieście. Ale tym razem - to nie Szkot, ale dumny Szkot, uczący się grać na dudach - mówi nam jego matka. Podchodzę do najbardziej wysuniętego na wschód punktu kanału, gdzie zlewa się z Morzem Północnym i zasiadam na przekąskę, dzięki zapakowanemu lunchowi podanemu przez Highlanders (biuro podróży). Odzyskuję swoją energię z jabłkiem i kanapką z kurczakiem, tak jak rejs przylatuje z naszymi współpasażerami. Gdy wracamy do Royal Mile w Edynburgu, wybieramy inną trasę, przechodzącą przez Killiecrankie (scena bardziej zaciętych bitew) i Pitlochry (urocze miasteczko) o bardzo przyjemnej architekturze. "Idź i zrób zdjęcie stacji kolejowej w Pitlochry, to jest piękne!" Don namawia nas, a my dostajemy się za kolejne wspaniałe zdjęcia.

Dojazd: głównymi przewoźnikami latającymi z Mumbaju i Delhi do Edynburga są: Air India, British Airways, Continental Airlines, Lufthansa, KLM, SriLankan Airlines, Gulf Air i Air France. Z Edynburga można zarezerwować pociąg do Highlands lub jednego z autobusów.

Wg Kshitiz

O autorze

Kshitiz lubi czytać, pisać i oczywiście podróżować.