Jak mieć idealny dzień w imperialnym Meknès - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Każdego dnia, gdy nad Meknès zapada zmrok, ostatni huragan słońca tańczy przez bramę cesarską, Bab El Mansour. Przez kilka długich minut potężna brama pali się jak saharyjski piasek przed miejscową publicznością ściskającą torby na zakupy, a nie aparaty fotograficzne. Turyści są bardzo nieliczni. Brak ogromnej średniowiecznej medyny sąsiedniego Fezu lub rozkwitającej sceny fuzji Marrakeszu, linia tego cesarskiego miasta jako niegdysiejszej stolicy Maroka nie pomogła mu zabezpieczyć jej miejsca na wielu trasach podróży.

Bliskość miasta czyni Meknès tchnieniem świeżego powietrza. Jedzenie jest tańsze, choć trochę tak samo, a riadowa scena miasta w połowie sezonu eksplodowała w ciągu ostatnich kilku lat z wystarczającą klasą i urokiem, aby rywalizować z Fezem i Marrakeszem, ale za połowę ceny. Najlepsze są epitafia do XVII-wiecznego panowania Moulaya Ismaila: trzy zestawy fortyfikacji wciąż częściowo splecionych z miejskim krajobrazem i mnóstwo unikalnych reliktów do odkrycia. Odwiedź i nie rozczarujesz się.

Ranek

Miejscem, w którym Meknès najprawdopodobniej otrzymuje wąskie gardło, jest Mauzoleum Moulay'a Ismaila, więc zacznijcie tutaj dzień, aby uniknąć przechadzek wśród tłumów. Grobowiec ma charakter marokańskiego rzemiosła, które pasuje do sułtana, którego rodzina była potomkiem proroka Mahometa, który zabiegał o córkę króla Francji Ludwika XIV i który prowadził bezlitosne kampanie militarne, by podnieść Maroko pod jego żelazną pięść. Ismail (1672-1727) przeniósł stolicę z Marakeszu do Meknès, sygnalizując okres kulturowego rozkwitu miasta, które szybko rozpadło się po jego śmierci. W 2018 roku sanktuarium ma się wyłonić triumfalnie po dwuletnim remoncie.

Po drugiej stronie ulicy od sanktuarium Moulaya Ismaila, w obrębie murów oryginalnego miasta cesarskiego, Koubbat As Sufara podaje smak tego, co można zobaczyć później w Heri Es Souani: podziemna sieć pokojów uważanych za sklep spożywczy. Lub, w zależności od tego, kto cię prowadzi, loch dla chrześcijańskich niewolników Ismaila. Przed obiadem udaj się z powrotem do centralnego Placu Meknès El Hedim, aby znaleźć Muzeum Dar Jamaï, romantycznie rozczochranego XIX-wiecznego pałacu, który został przekształcony w muzeum tradycyjnych tkanin, rzemiosła z drewna cedrowego i biżuterii. Jego wypełniony ptakami andaluzyjski ogród na dziedzińcu wystarczy na godzinę.

Popołudnie

Meknès nie jest miastem pełnym smaku, więc zamiast pełnowymiarowego lunchu zatrzymać się na prostej kanapce z grilla Kofta na placu przed skakaniem do calèche (powóz konny) do Heri Es Souani. Spichlerz i stajnia króla znajdują się 2 km na południowy wschód, wzdłuż drogi wciśniętej między dwa zestawy starych, grubych fortyfikacji. Trasa, by tu dotrzeć, jest tego warta, ponieważ jaskiniowe sklepienia z ziarnem zaimponowałyby nawet krasnoludom Morii. Około 12 000 koni poćwiartowano w rzędzie stajni, teraz bielących się pod piekącym słońcem (odsłonięte podczas trzęsienia ziemi w XVIII wieku). Gnijące gigantyczne drzwi z drewna cedrowego leżą w mrocznych zakamarkach magazynu zbożowego i zachowane Noria (wodne koło) pokazy pokoi były konie wyciągnął wiadra wody z głębokiego podziemia.

Na przerwę od zwiedzania spędź późno popołudnie w medynie, ucząc się marokańskich wypieków (Dh30) popijając słodką herbatą miętową lub kawiarnia noir w Ryad Bahia. Ten przerobiony dom rodzinny jest najbardziej charakterystyczną opcją do spania w średnim wieku w mieście, ale przyjaźni lokalni właściciele - część tej samej piętrowej rodziny, która niegdyś była własnością Dar Jamaï - również otwierają swoje drzwi każdego popołudnia na nadchodzące niuanse i dołączają do nich na herbatę.

Zachód słońca

Zachód należy do Bab El Mansour. Gigantyczna brama cesarska została stworzona przez Moulay'a Ismaila, by obnosić potęgę swojej nowej stolicy w obliczu Fezu i Marrakeszu, a nawet umniejsza to wszystko w bardziej odwiedzanych cesarskich miastach Maroka. Ale nie została ukończona dopiero po jego śmierci. Gdy Ismail zwolnił Marrakesz, splądrował rzymską skałę ze starej stolicy, aby ją zbudować, i dwie białe kolumny po obu stronach bab są korynckimi marmurami, które kiedyś budowały pałac w Marrakeszu.

Najlepszym miejscem do oglądania zachodu słońca przy herbacie miętowej jest Cafe Restaurant Place Lehdime w północnym rogu Place El Hedim, która zapewnia miejsca w pierwszym rzędzie na kaskadzie tarasów na dachu. Obserwuj, jak bursztynowe światło wybiera arabski napis u góry bab, który brzmi: "Jestem najpiękniejszą bramą w Maroku. Jestem jak księżyc na niebie. Własność i bogactwo są napisane na moim froncie ".

Wieczór

Riad Meknès jest praktycznie niemożliwy do znalezienia sam (odbiór ringu dla pracownika, który przyjdzie i się z tobą spotkać), ale jest to najbardziej klimatyczne miejsce w mieście na tajską kolację. Zrujnowane mury pałacowe zostały cudownie podświetlone na wewnętrznych dziedzińcach, a jadalnia to las kaktusów, zellij (tradycyjne wzorzyste kafelki) i miejscowa ceramika z rzadkim rozpraszaniem stołów. Niedaleko Place Lalla Aouda, społeczność Dar El Kbir otaczająca riad jest rajem lokalnej aktywności wczesnym wieczorem; wybierz się tutaj, a zobaczysz autentyczną stronę Meknès, której większość turystów nie ma.

To tak samo łatwe znalezienie alkoholu w medynie, jak znalezienie wody na pustyni, więc zrezygnuj z bezowocnych poszukiwań barów.Lokalne życie nocne obraca się wokół Place El Hedim, gdzie spacerują pary, rodziny wysyłają swoje maluchy na spiny do zdalnie sterowanych samochodzików, a muzycy przyciągają tłumy do słownych opowieści.

Zostań kolejny dzień?

Meknès może stać się dobrą alternatywną bazą do eksploracji Atlasu Środkowego, jeśli myśl o pozostaniu w trzewiach medyny w Fezie spowoduje, że twoje dłonie będą lekko spocone. Częste codzienne pociągi łączą oba miasta, a Meknès jest również bliżej podróży do rzymskich ruin Volubilis i bielonego miasta pielgrzymek Moulay Idriss. W samej Meknesach warto zobaczyć Medersę Bou Inania - podobną do stylu wersji Fez, ale nieco skromniejszą i ciszej. Ogrody Lahboul poza wschodnimi ścianami medyny, porozrzucane z kolumnami, które niegdyś spoglądały na Rzymian w Volubilis, są przyjemnym miejscem na odpoczynek, a rozpadający się XVII-wieczny Palais Al Mansour na przedmieściach Meknes jest wart obejrzenia, aby zobaczyć projekt renowacji w postęp.