Mumbai's Deco Dreams - 2000 lat architektury w mega-metropolii Indii - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Wyobraź sobie scenę: tropikalne słońce, kołyszące się palmy, falujące fale. I rząd za rzędem elegancko geometrycznych mieszkań w stylu Art Deco. Łatwo byłoby sobie wyobrazić, że przewieziono was do Miami lub South Beach, ale to są Indie, a dokładniej Bombaj, gdzie znajduje się największa kolekcja budynków w stylu Art Deco poza Stanami Zjednoczonymi.

Jeśli chodzi o architekturę, większość ludzi będzie składać Indie pod "religijne" lub "historyczne". Najsłynniejsze budynki tego kraju to strzeliste świątynie i monumentalne meczety, lub budzące grozę twierdze i dziwne hybrydowe budynki pozostawione przez brytyjskiego Raj. Mniej znane jest to, że Indie przeżyły wybuch budowy w latach między pierwszą a drugą wojną światową, ponieważ bogaci Indianie odwrócili się od tradycji i przyjęli swój status obywateli nowej globalnej ery.

Bombaj bardziej niż jakiekolwiek inne miasto stało się placem zabaw dla architektów zainspirowanych francuską szkołą Art Deco, po nieudanym sukcesie Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes w Paryżu w 1925 roku. Zbudowany z odzyskanej ziemi, zamożny dzielnice rozciągające się na północ od starych kolonialnych dzielnic Mumbaju Fort i Colaba wypełnione były rzędami charakterystycznych budynków mieszkalnych w stylu Art Deco i kultowymi salami kinowymi, które czerpią z nowoczesnej ikonografii technologii i fantastyki naukowej, której wyrazem są komiksy, takie jak Niesamowite historie i Flash Gordon.

Ale to tylko jedno oblicze miasta, którego dziedzictwo architektoniczne obejmuje dwa tysiące lat, od jaskiń medytacyjnych wydrążonych przez buddyjskich mnichów w I wieku pne, przez hinduskie świątynie z 5 wieku i imperialistyczne fantazje Raju, po futurystyczne szklane wieże wznoszące się w górę w niebo nad ulicami Worli i Tardeo, dziś szósta pod względem wielkości kolekcja drapaczy chmur na świecie. Oto szybka wędrówka przez wieki, biorąc w Bombaju najbardziej znaczących epok architektury.

Architektura przed Bombaj

Tradycyjnie historia Mumbaju została zaczerpnięta z 1534 roku, kiedy to Portugalczycy przejęli kontrolę nad ciągiem wysp, które zostały później połączone, by stworzyć Mumbaj. Jednak ten odcinek wybrzeża był zamieszkany na długo przed tym, jak europejscy budowniczowie imperium spojrzeli na subkontynent. Pierwotni mieszkańcy wysp, rybacy i kobiety ze wspólnoty Koli, opuścili kilka stałych budynków, ale gwałtowny wzrost nastąpił po przybyciu buddyjskiego cesarza Ashoki w 3 wieku przed naszą erą. Ukryte w spokojnych lasach Parku Narodowego Sanjay Gandhi na północnych przedmieściach Borivali, 109 jaskiń Kanheri zostało wyrzeźbionych przez mnichów buddyjskich przez ponad tysiąc lat, począwszy od I wieku p.n.e., kiedy wyspy stały się centrum buddyjskiej nauki i rozprawiać.

Znajdziesz mniej spokoju, ale więcej wielkości, na wyspie Elefanta, krótki rejs statkiem do portu Mumbai z Bramy Indii. Elephanta została nazwana przez Portugalczyków, którzy znaleźli kamiennego słonia na brzegu i odważyli się w głębi lądu, aby odkryć sieć jaskiń przepełnionych spektakularnymi rzeźbami świątyni. Niestety, przystąpili do splądrowania wielu świątyń z oburzeniem na widok bezczelnego bałwochwalstwa. Niemniej jednak, zachowuje się niezwykła ilość, łącznie ze wspaniałym 6-metrowym obrazem Shivy jako Sadhashivy, stwórcy, obrońcy i niszczyciela wszechświata, wyrzeźbionego w V wieku, kiedy to sewaowita sekta hinduizmu rywalizowała o dominację z Vaisnavizmem, buddyzmem i Dżinizm.

Colonial Bombay

Ekscesy i wykroczenia z okresu kolonialnego są dobrze udokumentowane, ale bogate dziedzictwo architektoniczne Mumbai wiele zawdzięcza brytyjskiej placówce handlowej, która założyła tu sklep w 1661 roku, kiedy Bombay został obdarzony w Wielkiej Brytanii w ramach posagu ślubnego od Catherine of Portugal do króla Karola II. Nie pozostawiając wątpliwości co do intencji Wielkiej Brytanii, pierwotny skład został wkrótce przekształcony w fortecę wojskową Fort George, której ślady wciąż można dostrzec w okolicach Fortu, ale to kolejna fala kolonialnej architektury stworzyła nostalgiczny charakter Mumbaju historyczne centrum.

Architektura ekstrawagancji brytyjskiego Raju jest prawdopodobnie najdoskonalszym wyrazem w Chhatrapati Shivaji Terminus, dawniej Victoria Terminus, gwarnym i zatłoczonym głównym dworcu w Mumbai. Mówi się, że jest to najbardziej ruchliwa stacja kolejowa na świecie, używana przez oszałamiające trzy miliony pasażerów każdego dnia, a budynek, w którym się mieści, to wiktoriańska fantazja gotyckich łuków, kopuł mogołów, gargulców, wieżyczek i arkad. Kredyt dla tej cudownie zdobnej indocharackiej konstrukcji trafił do brytyjskiego architekta Fryderyka Wilhelma Stevensa, który nie pozostawił żadnego stylu architektonicznego niezapisanego w swoich poszukiwaniach, by uczynić dworzec pasujący do królowej Wiktorii. Miej oko na szczegóły - kolumny wspierające hol wejściowy są pokryte masą winorośli, kobry, małp, papug i innych tropikalnych gatunków dzikich zwierząt.

Bardziej zadziwiające przykłady indocharackiego stylu można znaleźć w pobliżu na Oval Maidan, gdzie znajduje się Sąd Najwyższy w Bombaju i University of Mumbai - zaprojektowany przez George'a Gilberta Scotta, twórcę londyńskiej stacji kolejowej St Pancras - w Hogwart w stylu wieżyczek, spiralnych schodów i łuków. Odwiedź późnym popołudniem, gdy słabe światło słoneczne przenika przez palmy i maluje dwie fasady w chwalebnej palecie żółci i złota.Stąd dojdą Państwo do wspaniałych korytarzy meczetowych - Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya, najlepszego muzeum historii Bombaju, ze wspaniałą kolekcją miniaturowych obrazów, ceramiki, rzeźbiarskich i antycznych broni.

Fort jest również obdarzony wspaniałą, lecz zaniedbaną architekturą religijną z okresu kolonialnego, w tym najstarszym zachowanym budynkiem z epoki brytyjskiej w Bombaju, katedrą św. Tomasza, założoną w 1672 roku, kiedy atrament wciąż wysychał na dokumentach przenoszących Bombaj na Wielką Brytanię. Brytania. Ta niewątpliwie brytyjska katedra była niegdyś wschodnią bramą do fortecy Kompanii Wschodnioindyjskiej, a wnętrze pełne majestatycznych marmurowych pomników dawno zapomnianych bohaterów imperium.

Przejdź się po inspirowanym Hyde Park Horniman Circle Garden i pobielonej kolumnadzie mombajskiego ratusza z czasów brytyjskich i skacz w klify Kala Ghoda, by dotrzeć do niebieskiej skorupy Keneseth Eliyahoo Synagoga. Ten dostojny dom modlitwy został zbudowany w 1884 r. Przez przedsiębiorczą rodzinę Sassoon, która prowadziła doki w Sassoon w Colaba, używane dziś do wyładowywania ton ryb sprzedawanych każdego dnia w restauracjach i bazarach w Bombaju. Wizyta o świcie, aby zobaczyć rybaków Koli rozładowujących nocny połów, a ich żony strajkują twardymi okazjami z hurtownikami targującymi się o najlepszą cenę na promienie, rekiny, pomfret, krewetki, makrele, kingfish i bombil, maleńkie ryby, które stanowią podstawę słynnego mumbai zmyślona kaczka z Bombaju.

Administratorzy kolonialni mumbai dołożyli wszelkich starań, aby przekształcić swój tropikalny dom w pocieszającą fasadę domu. Nostalgiczna Royal Opera House przy Charni Road, w głębi lądu od plaży Girgaum Chowpatty, wygląda jak kawałek londyńskiego Theatreland, który przeniósł się ceglaną cegłą do Bombaju. Zbudowany w klasycznym neobarokowym stylu, w 1916 roku wystawił swoją pierwszą operę, ale zainteresowanie odrodziło się po Niepodległości, a opera została przekształcona w kino, zamykając się całkowicie na 23 lata przed wielką restauracją w 2016 roku.

Co ciekawe, to był Indianin, a nie Brytyjczyk, który otworzył najlepiej znany hotel w czasach kolumbijskich w Bombaju. Burza pałaców i balkonów, Taj Mahal Palace Hotel na Apollo Bunder została zbudowana przez przemysłowca Parsi, Jamsetji Tata, założyciela rozległego imperium Tata, po tym jak odmówiono mu wstępu do brytyjskich hoteli prowadzących do tego, że są "tubylcami". Jest przyjemne poczucie sprawiedliwości, że Taj stał się ikoną Indian, podczas gdy hotele należące do brytyjskich firm zamieniły się w mrok. Pokoje w Taj wciąż dowodzą stratosferyczną ceną, ale podróżni o mniejszych budżetach mogą wpaść na elegancki podwieczorek w Sea Lounge lub zjeść posiłek w spektakularnych restauracjach Golden Dragon i Wasabi by Morimoto.

Podążając za przykładem Brytyjczyków, stwórz swój ostatni przystanek kolonialny Brama Indii, triumfalny łuk indocharaceński zbudowany z okazji królewskiej wizyty króla Jerzego V. w 1911 r. Mobbing przez turystów, sprzedawców przekąsek, sprzedawców balonów, foto-wallah i gołębie Było to również miejsce, w którym ostatni brytyjscy żołnierze stacjonujący w Indiach odbyli ostatnią paradę, zanim Indie usunęły imperium i dumnie pomaszerowały w kierunku Niepodległości.

Deco Mumbai

Jeszcze przed odejściem Brytyjczyków modernizm zaczął chwytać się popularnej wyobraźni w Bombaju. Bogaci - i szeroko podróżujący - przemysłowcy i przedsiębiorcy wyobrażali sobie nowe Indie: nowoczesne, dynamiczne i technologicznie zaawansowane, odzyskujące pozycję, jaką Indie zajmowały w czasach starożytnych, jako globalny ośrodek wynalazków i innowacji. Nigdzie nie było to bardziej widoczne niż w wielkich salach kina Art Deco, które powstały w latach międzywojennych, by pokazać dorobek rodzącej się branży filmowej Bollywood. W rzeczywistości Mumbaj miał już silne powiązania z filmem - Lumiere Brothers pokazali pierwszy film w Indiach w Watson's Hotel na Mahatma Gandhi Rd w 1896 roku, z ceną biletu w wysokości jednej rupii - ale nowe teatry otworzyły kino dla mas.

Powstanie domowej rozrywki i nowoczesnego multipleksu zapoczątkowało okres powolnego spadku w kinach Deco w mieście, ale rakieta Erosa w kształcie statku, na rogu Marashi Karve Rd i Veer Nariman Rd, wciąż przyciąga tłumy za każdym nowym Wydanie Bollywood od Shah Rukha Khana, Kareeny Kapoor i Aamira Khana. W latach świetności w latach 30. i 40. Eros rywalizował o publiczność z Liberty Cinema na Marine Lines, Aurora Talkies w Matunga oraz Regal w stylu Los Angeles, zwieńczony stylizowanymi greckimi teatralnymi maskami, na szczycie Colaba Causeway.

Najbardziej spektakularna kolekcja budynków w stylu Art Deco w Bombaju jest przedstawiana w szerokim łuku wzdłuż Marine Drive, długiej, szerokiej promenady, która skręca na północ od Nariman Point do świstowej dzielnicy Malabar Hill. Choć wyblakłe budynki mieszkalne w pobliżu oceanu stanowią jedne z najdroższych nieruchomości w Indiach, apartamenty z widokiem na morze sprzedawane są za ponad 1500 USD za metr kwadratowy. Spacer po balu, rozbijany przez chłodne powiewy z Morza Arabskiego, zabierze Cię obok takich gustownych wież, jak słoneczna żółta Soona Mahal i kremowo-biały Kewal Mahal i Zaver Mahal (oba zbudowane przez potentata kina gudżarati). Bez wiedzy świata, rząd brytyjski prowadził tajne biuro wojny w Kewal Mahal od 1935 do 1945 roku, koordynując brytyjską reakcję na japońską inwazję na północno-wschodnie Indie.

W optymistycznych dziesięcioleciach, które nastąpiły po ogłoszeniu Indyjskiej Niepodległości, apartamenty te urządzały wystawne imprezy dla śmietanki społeczeństwa w Bombaju: twórcy filmów, aktorzy i gwiazdy, projektanci mody, politycy, finansiści, indyjscy członkowie rodziny królewskiej, poeci, pisarze i Nadchodzący artyści, którzy wystawiali swoje prace w fińskiej galerii sztuki Jehangir na Kala Ghoda (kolejna struktura Deco z 1952 roku). Gwiazda Bollywood Amitabh Bachchan zasnął na ławce na Marine Drive po tym, jak trafił do miasta jako niedoszły aktor pod koniec lat 60. XX w., Zaledwie kilka metrów od potentatów filmowych, które później mógłby zarobić jako gwiazda takich filmów, jak Deewaar i Sholay.

Jednym z najdziwniejszych budynków w stylu Art Deco na Marine Drive jest Akwarium Taraporevala, zbudowane w 1951 roku za kinową fasadą ozdobioną płaskorzeźbami meduz, morskich koni i waleni.Wraz z pobliską plażą Girgaum Chowpatty jest popularnym miejscem spotkań rodzin, par i nastoletnich marzycieli, którzy spacerują wzdłuż nabrzeża, patrząc na eleganckie rezydencje, które stanowią realizację marzeń Bombaju. Aby dowiedzieć się więcej o dziedzictwie Art Deco w Bombaju, przejrzyj archiwa Art Deco Mumbai, przełomowego projektu mającego na celu nagranie i zachowanie dziedzictwa architektonicznego miasta dla przyszłych pokoleń, założonego przez finansistę i Deco-entuzjastę Atul Kumar.

Joe Bindloss udał się do Bombaju ze wsparciem Taj Hotels Resorts & Pałace i British Airways. Dostawcy Lonely Planet nie akceptują gratisy w zamian za pozytywne pokrycie.