Sekrety grobowców i świątyń południowego Egiptu - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Piramidy w Gizie, ostatnie ocalałe cuda starożytnego świata, są bez wątpienia najpopularniejszą atrakcją Egiptu i nie bez powodu. Ale dalej nad Nilem, niezbędną arterią, która błogosławi skądinąd jałowymi piaskami Sahary bujnym życiem, grobowce i świątynie południowego Egiptu ukrywają swoje własne skomplikowane zagadki, które czekają, gotowe do odblokowania.

Oglądanie tych wspaniałych, starożytnych miejsc osobiście pozwala im ożywić się bardziej niż za szkłem w zagranicznym muzeum. Z Luksoru, często nazywanego "największym na świecie muzeum na wolnym powietrzu", wzdłuż Nilu do Asuanu, południowe Egipcie świątynie i grobowce stoją z otwartymi drzwiami, zapraszając współczesnych detektywów, aby odkryć sekrety i tajemnice tej starożytnej cywilizacji w kraju, do którego dzisiaj Egipcjanie wciąż dzwonią Umm Al Dunya, matka świata.

Karnak

Największy kompleks świątynny w Egipcie, Karnak był Watykanem tego dnia. Dziesięć katedr można włożyć w przestrzeń, która zajmuje więcej niż 2 km kw. I zawiera wiele świątyń, domów z przestarzałymi ścianami i świętą kałużę na ofiary i ofiary. Niektórzy odwiedzający nigdy nie przekroczą gigantycznej Świątyni Amona-Ra, ziemskiego "domu" króla bogów i ojca faraona, który wyrasta z lasu o wysokości 10 m, z kolumnami pokrytymi hieroglifami (w rzeczy samej, niektórzy mogą nadal zagubieni na tym placu zabaw dla zabawy w chowanego). Ale jest jeszcze wiele do odkrycia, chociaż niektóre obszary wciąż są odkrywane.

Sekret Karnaka leży u jego wejścia, a kuszące jest, by pędzić prosto przez mdłe, pozbawione ozdób ściany, aby odkryć skarby. W ciągu 1500 lat Karnak został zbudowany, posiekany, zmieniony, zniszczony i odbudowany przez 30 faraonów. Im dalej wrócisz do kompleksu, tym dłużej będziesz podróżował, co sprawi, że obszar, w którym po raz pierwszy wejdziesz, będzie stosunkowo nowy. Tak więc w rzeczywistości ta konstrukcja nigdy nie została ukończona, a resztki rampy z mułu, z których robotnicy budowali tę bramę, wciąż leżą i czekają na ich użytkowanie tysiąclecia później.

Świątynia Luksorska

Podążaj za prawie wykopaną aleją, wzdłuż której znajdują się sfinksy, trzy kilometry od Karnaku do Świątyni Luksorskiej, zakotwiczonej przez dwa kolosalne posągi Ramzesa II, jednego z największych przywódców starożytnego Egiptu, który uwielbiał pokazywać swoją moc, tynkując twarz na pomnikach królestwa. Usytuowany w centrum starożytnej stolicy Teb, Świątynia Luksorska znajduje się w prawie nieprzerwanym użyciu jako miejsce kultu od czasu jej budowy w XIII wieku pne. Pierwotnie zbudowano go w celu uczczenia faraonów i bogów uwielbianych przez starożytnych, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, znajdziesz dowody na bardziej współczesne religie.

Osadzone w strukturze świątyni są fundamenty meczetu Abu Al Haggag, który został zbudowany w średniowieczu. Świątynia Luksorska została prawie pochowana pod stuleciami gruzów i gruzów, które utworzyły nowy sztuczny poziom gruntu, na którym mieszkańcy zaczęli budować, co oznacza, że oryginalne drzwi wejściowe meczetu są teraz niepewnie umieszczone pośrodku ściany.

Być może meczet nie jest zbyt tajemniczy, szczególnie jeśli odwiedzasz go w południe azan (wzywajcie do modlitwy), która będzie trzęsła waszymi bębenkami, jeśli stoicie tuż pod minaretami. Ale w dalszej części kompleksu znajdują się wyblakłe obrazy z epoki wczesnego chrześcijaństwa, delikatnie przylepione do hieroglifów. Tłumione twarze spoglądają z zaciekawieniem na oryginalne dekoracje siedzącego egipskiego boga otoczonego pierścieniem wytrawionych kobr i kartuszów.

Dolina Królów

W czasach starożytnych zachodni brzeg Nilu, gdzie zachodzące słońce rzucało ostatnie promienie na złote piaski pustyni, był postrzegany jako dom umarłych, a wschodni brzeg, pierwszy witający poranne światło, był dom żyjących. Wzgórza na zachód od Luksoru kryją największą faraoniczną nekropolię Egiptu, Dolinę Królów. Z zewnątrz grobowce wyglądają jak proste, proste wejścia wykute w skale, ale wejdź do środka, aby zobaczyć najlepsze przykłady sztuki, która przetrwała w starożytnym świecie.

W Dolinie Królów odkryto ponad 60 grobowców, ale tylko obracająca się sekcja około 15 jest dostępna publicznie w danym momencie. Dawno temu pozbawiono ich sarkofagów i mnóstwa skarbów po życiu - zdobionych w celu ozdobienia domów lokalnych i zamieszkiwania odległych zachodnich muzeów - niektóre groby w Dolinie Królów mogą być rozczarowaniem. Ale niedawno odrestaurowany Grobowiec Setiego I, zamknięty od 1991 roku, ale ponownie otwarty pod koniec 2016 roku, jest nieskazitelny i może być główną atrakcją podróży do Egiptu.

Rzadko odwiedzany ze względu na lekko podlewającą opłatę wejściową (LE1000, około 40 funtów), grobowiec Setiego I wydaje się być tajemnicą na pierwszy rzut oka, a warto go popisać: jest to jeden z największych nie wymawianych cudów w Egipcie, nawet choć jest pełen superlatyw. Grobowiec ten jest najdłuższym, najgłębszym i najbardziej kompletnym spośród wszystkich w Dolinie Królów, a jego sztuka stanowi precedens dla każdego kolejnego grobowca, który tu zbudowano. Pierwszy z obrazów pokrywających każdy korytarz, grób Setiego I o długości 137 m jest pomnikiem złotego wieku sztuki w starożytnym Egipcie. Gwiazdy sięgają do sufitu, pomalowane na czarno niczym nocne niebo.Żywe sceny Seti I z bogami i fragmenty Księgi Umarłych i inne starożytne teksty pogrzebowe są spryskane przez każdą ścianę i przez kopułę (pierwszy tego rodzaju) w komorze grobowej. Kolor został cudownie odrestaurowany i wygląda na to, że artyści mogli właśnie wczoraj skończyć.

Świątynia Edfu

Świątynia boga słońca Horusa, Świątynia Edfu, jest jedną z najlepiej zachowanych w Egipcie i jedną z niewielu, gdzie dach wciąż jest na swoim miejscu, dzięki czemu łatwiej jest poczuć, jaka atmosfera wewnętrznych sanktuariów musiała być jak tysiące lat temu, kiedy stopniowo zapuszczasz się z jasnego pustynnego słońca w chłodną i spokojną ciemność. Jego późna budowa, która rozpoczęła się zaledwie 2700 lat temu, prawdopodobnie przyczyniła się do jej zachowania, ale to nie znaczy, że nie została zmodyfikowana od tego czasu.

Ukryty wśród egipskich hieroglifów na tylnej ścianie otaczającej jest ciekawym rzeźbą. Odcięty od pierwotnego kamienia jest zaskakującym symbolem ryby, chrześcijańskiej odznaki, która daje niewielki ślad późniejszych zastosowań tej świątyni i tego, jak jej zbieracze zaczęli czcić nowego "boga słońca", Jezusa Chrystusa. Kiedy przechodzisz przez wewnętrzne pokoje Edfu, spostrzegasz, że po spaleniu chrześcijaństwa zostały spalone czarne pozostałości po spaleniu i pogańskie świątynie zostały zamknięte.

Kom Ombo

Stojąc dumnie na zakolu w Nilu, świątynia Kom Ombo, jedynej podwójnej świątyni Egiptu, była poświęcona dwóm bogom: bogu krokodyli Sobkowi i Horusowi z sokołem. Krokodyle nilowe swobodnie wędrowały po terenie świątyni i były zmumifikowane, gdy umierały. Ponad 300 mumii krokodyli zostało odkrytych w całym obiekcie i są teraz wyświetlane w Muzeum Krokodyli w pobliżu wyjścia świątyni.

Wraz z innymi boskimi obowiązkami pradawni wierzyli, że Horus jest lekarzem i że będą się gromadzić w Kom Ombo, aby zostać uzdrowionym. Uważa się, że hieroglify na tylnej ścianie świątyni są pierwszymi obrazami narzędzi medycznych kiedykolwiek zarejestrowanych. Wykuwanych jest tu około 40 instrumentów medycznych, od szczypiec i skalpeli po noże i wazon z wiecznie palącym kadzidłem.

Philae

Na południowej granicy starożytnego Egiptu Świątynia Izydy na wyspie Philae była jedną z ostatnich pogańskich świątyń, które działały po przybyciu chrześcijaństwa. Rosnące sezonowe wody Nilu częściowo zatopiły świątynię, a zalane szczątki były ulubionym miejscem wiktoriańskich odkrywców, którzy wiosłowali między kolumnami i kioskami. Projekty budowy tamy w XX wieku zagroziły całkowitym zatopieniem świątyni, więc po interwencji Unesco została ona przeniesiona blokowo na wyższy grunt na pobliskiej wyspie.

Uważa się, że ta świątynia jest tam, gdzie ostatni hieroglify zostały wyryte, wyryte w AD 394, zanim chrześcijaństwo stało się bardziej rozpowszechnione. Wiele płaskorzeźb starożytnych egipskich bogów w tej świątyni jest zniszczonych, a niektóre chrześcijańskie symbole zostały wyrzeźbione, w tym kilka krzyży koptyjskich i ołtarz.

Abu Simbel

Wysadzana w bok góry, potężna świątynia Ramzesa II w Abu Simbel wygląda groźnie. Cztery 20-metrowe statuy o surowym wyrazie twarzy najbardziej rozpoznawalnego faraona pilnują wejścia. Ciągle zmieniające się piaski Sahary pokryły konstrukcję ramionami posągów, kiedy szwajcarski odkrywca Jean-Louis Burckhardt przypadkowo natknął się na nią w 1813 roku, świeżo odkrywając Petrę na Zachodzie rok wcześniej.

Podobnie jak świątynia w Philae, świątynie Abu Simbel, zagrożone przez wznoszące się wody rzeczne z budowy tam na Nilu, zostały przeniesione na wyższy poziom w 1968 roku. Pierwotna świątynia była zorientowana tak, że każdego roku 21 lutego i 21 października Ramzes Dzień urodzin i koronacji, światło wschodu słońca oświetlało część najciemniejszej z komór, gdzie siedzą posągi trzech bogów i inne rzeźby Ramzesa II. Jednak od czasu przesiedlenia świątyni oświetlenie ma miejsce 22 dnia.

Zdobycie przewodnika

Warto wynająć przewodnik po swoich eksploracjach, ponieważ w żadnym z tych grobowców ani świątyń nie ma prawie żadnego znaku. Podczas gdy te cuda są wystarczająco wspaniałe, aby przejść, najlepszym (i być może jedynym) sposobem zrozumienia historii za symbolami jest wynajęcie przewodnika, który specjalizuje się w egiptologii, aby przetłumaczyć dla Ciebie. Przewodniki nie są dozwolone wewnątrz grobowców w Dolinie Królów, ale można je wytłumaczyć zdjęciami na zewnątrz przed wejściem.

Poruszanie się

Najlepszym sposobem, aby zobaczyć te świątynie i grobowce, jest rejs po Nilu. Łodzie płyną po rzece pomiędzy Luxor i Asuan i będą wzywać te przystanki na trasie podczas kilkudniowej żeglugi.

Lauren Keith udała się do Egiptu z poparciem Exodus Travels. Dostawcy Lonely Planet nie akceptują gratisy w zamian za pozytywne pokrycie.