X oznacza miejsce: wspaniałe polowania na skarby - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-19 12:45

Koncepcja poszukiwania skarbów od dawna urzekła naszą zbiorową wyobraźnię, czy to Long John Silver, odkopany w zakamarkach skrzyń, Robert Langdon składający kod Da Vinci'ego, czy Tintin, ulubiony podróżujący nastolatek, odzyskujący bezcenny antyk przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Ale dlaczego takie przygodne questy powinny ograniczać się do stron z fikcją?

Szukanie jednego z tych legendarnych skarbów - od wraku z szafirowym ładunkiem po otulone złotem miasto - może nie doprowadzić do odkrycia fortuny. Ale odkrywanie intrygujących, mniej odwiedzanych krajobrazów, w których rzekomo znajdują się rezydenci, tworzy dla siebie bogatą nagrodę.

Więc na co czekasz? Szczęście i chwała, dzieciaku. Szczęście i chwała.

Flor de la Mar, Cieśnina Malakka

• Nieodkryte od: 1511
• Szacowana wartość: 2 miliardy funtów

Czczony jako święty graal z grabieżczych wraków, portugalski Flor de la Mar powracał z udanego oblężenia w bogatym malezyjskim porcie Melaka, kiedy został schwytany w sztorm i zatonął gdzieś u wybrzeży Sumatry - jego szacowany 2 miliardy funtów rozpieszczajcie się tym. Odbyło się kilka poważnych wypraw, by odkryć, co jest reklamowane jako najcenniejszy zatopiony skarb świata, ale szczątków nigdy nie znaleziono.

Każdy, kto ma nadzieję na przybycie wodnistej gratki, powinien udać się na rajską wyspę Pulau Weh na północnym krańcu Sumatry, która oferuje wyjątkowe nurkowanie w mało eksplorowanych turkusowych wodach patrolowanych przez rekiny i płaszczki. Choć szanse na potknięcie się o wrak są marginalne, podróżni mają gwarancję rzucenia się w oczy słynnego galeonu w sennym mieście Melaka, gdzie naturalna replika stoi pośród fantastycznych straganów z jedzeniem i kiczowatych sklepów z antykami.

Autentyczność: Statek był prawdziwy, a rachunki z pierwszej ręki dokumentujące jego lukratywny ładunek istnieją - choć mogą być przesadzone. Niektóre skarby mogły zostać również splądrowane przez żeglarzy uciekających z wraku lub oportunistycznych padlinożerców w następstwie incydentu.

Nazistowski złoty pociąg, południowa Polska

• Nieodkryte od: 1945
• Szacowana wartość: 300 ton złota, klejnotów i dzieł sztuki

W polskim mieście Wałbrzych miejscowa legenda opowiada o ukrytym w czasie II wojny światowej pociągu, w którym kradną łupy. Mówiono, że gdy Armia Czerwona wysunęła się do Wrocławia w późniejszych etapach wojny, generałowie hitlerowscy załadowali do skarbu najcenniejsze łupy w kraju i wysłali je na południe w kierunku Wałbrzycha, by ukryć się w podziemnym obiekcie w Górach Sowich. Historia wywołała szaleństwo mediów w 2014 roku, gdy dwóch mężczyzn twierdziło, że znalazło legendarny skarb z czasów wojny. Jednak ich poszukiwania ostatecznie okazały się nieskuteczne.

Dziś Góry Sow są skrzyżowane z trasami spacerowymi, które wędrują przez gęstą okolicę. Intrygujące wycieczki po sztucznych tunelach (zbudowanych przez niemieckich jeńców wojennych) są dostępne, wraz z wejściem do Zamku Książ w samym Wałbrzychu - potencjalnie przewidywanym jako tajna kwatera Hitlera. Jeśli poszukiwania podziemne okażą się bezowocne, to obecnie budowana jest replika lokomotywy, która powinna przynajmniej oszukać znajomych, że odkryliście jej wyniesiony ładunek.

Autentyczność: Chociaż naziści znani byli z tego, że ukrywali skradzione dzieła sztuki w jaskiniach i kopalniach, aby chronić się przed alianckimi zamachami bombowymi - a sieć podziemna jest real - żadne dokumenty historyczne nie potwierdzają istnienia pociągu złota.

Skarb Fenn, Góry Skaliste

• Nieodkryte od: 2010
• Szacowana wartość: powyżej 1 miliona funtów

Zainspirowany historiami lwowskich poszukiwaczy skarbów, których czytał jako chłopiec, handlarz dziełami sztuki Forrest Fenn miał podobno ukrywać skrzynię z brązu, zawierającą ponad milion funtów łupów gdzieś w Górach Skalistych. Aby zaprowadzić ludzi do złota, Forrest napisał krótki wiersz w samodzielnie opublikowanym pamiętniku, który dostarczył tajemniczych wskazówek dotyczących jego lokalizacji. Od czasu wydania w 2010 roku tysiące ludzi poszły za skarbem Fenna, ale nikt nie dostarczył dowodów sugerujących, że został znaleziony.

Oprócz wywoływania poczucia kaprysu, Fenn wymyślił swój plan, by wyprowadzić ludzi na zewnątrz, zwłaszcza na nieskazitelną pustynię Gór Skalistych. Długotrwałe polowanie wzbudziło jednak pewne kontrowersje, ponieważ policja doszła do wniosku, że dwóch mężczyzn zginęło w zamachu. Oprócz podjęcia wszelkich zwykłych środków ostrożności przed udaniem się w góry, poszukiwacze skarbów powinni pamiętać, że Fenn utrzymuje, że skarb znajduje się w dostępnym, nieuprzywilejowanym miejscu na wzgórzach - w końcu miał 80 lat, kiedy to ukrył.

Autentyczność: Choć nikt oprócz Fenn nie widział skarbu, handlarz sztuki twierdzi, że jest prawdziwy, twierdząc, że ma zamiar go odzyskać, jeśli jego wartość wzrośnie do 10 milionów dolarów.

Złote klejnoty króla Jana Lincolnshire

• Nieodkryte od: 1216
• Szacowana wartość: nieznany; plotki o wartości do 50 milionów funtów

W hrabstwie Lincolnshire w Anglii miejscowi wciąż recytują odwieczną opowieść o Złym Królu Johnie, który panował tyranicznie nad Anglią w początkach XIII wieku, tracąc swoje klejnoty koronacyjne podczas przeprawy przez Wash, bagniste mokradło, które tworzy jeden z największych w Wielkiej Brytanii estuaria.Mówi się, że uciekając przed wrogami, konwój króla wpadł w przypływ i rozproszył jego kosztowną zawartość - podobno zawierającą jedną z koron króla - na angielską wieś.

Ta opowieść skłoniła setki entuzjastów do przeszukiwania rozległego regionu za pomocą wykrywaczy metali, ale nic z historycznego znaczenia nie pojawiło się. Niezależnie od tego, czy podmokły region jest domem dla tej znakomitej hojności, region ten jest z pewnością bogaty w dzikie zwierzęta, a stada fok dzielą muły z migrującymi ptakami, takimi jak siewki szare i ostrygojady. Pobliskie miasto targowe King's Lynn (gdzie król rozpoczął swoją podróż) jest również klejnotem, ze średniowiecznymi ruinami i klimatycznymi pubami.

Autentyczność: Starożytna historia stała się równie błotnista jak wody, z których pochodzi; podczas gdy są zapisy o królu, który dokonuje niefortunnej podróży przez bagno, nie ma żadnej dokumentacji tego, co zostało utracone podczas podróży lub tego, co zostało odzyskane.

Skarb Miedzianego Zwój, Morze Martwe

• Nieodkryte od: 100AD
• Szacowana wartość: nadwyżka w wysokości 1 miliona funtów

Odkryty w 1952 roku w jaskini w pobliżu północno-zachodniego brzegu Morza Martwego, Miedziany Zwój jest jednym ze zwojów znad Morza Martwego - serią starożytnych manuskryptów żydowskich - z kilkoma znaczącymi różnicami: jego wiek (zwój jest nowszy niż pozostałe dokumenty), materiał (zrobiony z miedzi, nie pergaminu) i, co najbardziej intrygujące, z jego treści. W przeciwieństwie do innych zwojów, które są dziełami literackimi, Copper Scroll wymienia 63 lokalizacje, w których różne przedmioty ze złota i srebra są zakopywane lub ukrywane.

Zwój jest obecnie wyświetlany w Muzeum Jordana w Ammanie, gdzie jego zawartość jest czytelna. Jednakże ci, którzy myślą o udaniu się do Morza Martwego z kielnią w ręku, powinni zanotować niejasność instrukcji zwój, na przykład: "Sześćdziesiąt pięć sztabek złota znajduje się na trzecim tarasie w jaskini w domu starej pralnicy". Dwuznaczność archaicznych opisów jak dotąd uniemożliwiła każdemu odzyskanie pojedynczej monety historycznego skarbu.

Autentyczność: Podczas gdy niektórzy uczeni nazwali zwój bardzo wczesnym przykładem mistyfikacji, większość zgadza się, że skarb jest prawdziwy i prawdopodobny ze świątyni żydowskiej w Jerozolimie, ukrytej przed splądrowaniem przez Rzymian - chociaż ta teoria wciąż jest dyskutowana.

Złote miasto Paititi, las deszczowy Amazonii

• Nieodkryte od: 1600
• Szacowana wartość: 7 miliardów funtów

El Dorado, legendarne złote miasto Inków, od wieków porywa wyobraźnię historyków i podróżników. Podczas gdy legenda jest regularnie kojarzona z wystawnymi rytuałami, które odbywały się w Laguna de Guatavita w Kolumbii, wielu odkrywców przekonało się, że samo miasto jest fortecą lasów Inków w Paititi. Miasto zostało po raz pierwszy udokumentowane w liście napisanym przez włoskiego misjonarza w Peru w 1600 roku, który donosi, że opowiadano mu o zaawansowanym społeczeństwie zamieszkującym w dużym mieście bogatym w złoto, srebro i klejnoty znajdujące się w środku tropikalnej dżungli; współczesne źródła kolonialne również nawiązują do miasta.

Podróżni, którzy chcą nakarmić fedorę Indiana Jones i trafić na szlaki, powinni znaleźć się w linii Cuzco, mistycznej stolicy imperium Inków. Stąd można organizować wycieczki do Parque Nacional Manu, dobrze chronionego regionu dziewiczego lasu deszczowego, który wymaga przewodnika i elastycznych planów podróży. Jeśli nie natkniesz się na mityczną metropolię, południowe Peru jest zagracone przez - bardzo prawdziwe - starożytne miasta, które są równie fascynujące, od Machu Picchu po Choquequirao.

Autentyczność: Choć mogło kiedyś istnieć miasto o nazwie Paititi - i może nadal istnieć w niezbadanych terenach Amazonki - jest mało prawdopodobne, by była to wysadzona złotem cytadela, którą "El Dorado" urosło.

Złota sowa, Francja

• Nieodkryte od: 1993
• Szacowana wartość: £130,000

Promowanie najdłużej trwającego konkursu w gatunku grzebania w poszukiwaniu skarbów (w którym ludzie ukrywają cenne przedmioty w miejscach publicznych i publikują zagadki, aby poprowadzić do nich innych entuzjastów), złotą sowę unika odkrycia od ponad dwóch dekad. Po rzekomym pogrzebaniu srebrnej srebrnej statuetki gdzieś we Francji, opublikował Paul Hauser Na Szlaku Złotej Sowy, 22-stronicowa książka zawierająca 11 tajemniczych zagadek, które po prawidłowym rozwiązaniu i uporządkowaniu dostarczają współrzędne nieuchwytnego ptasiego skarbu.

Chociaż lokalizacja sowy nigdy nie została potwierdzona (Hauser zmarł w 2009 r., Zajmując miejsce przy nim), dobrym miejscem do rozpoczęcia poszukiwań byłby labirynt średniowiecznych ulic w centrum Bourges - podobno punktem wyjścia gry - lub malownicze miasteczko Roncesvalles w pobliżu granicy z Hiszpanią, które zdaniem wielu myśliwych jest rozwiązaniem jednej z 11 zagadek książki.

Autentyczność: Statua sowy jest prawdziwa, ponieważ była przedmiotem kilku spraw sądowych, które zakwestionowały jej prawowitego właściciela po śmierci Hausera. W rzeczywistości ukryta statua sowy jest w rzeczywistości wykonana z brązu, ale może zostać natychmiast wymieniona na złotą wersję (przechowywaną przez prawników Hausera), kiedy zostanie odkopana.