Eastern Hokkaidō: przygody na krawędzi Japonii - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Najbardziej wysunięta na północ wyspa Hokkaido jest najbardziej znana z dwóch rzeczy: sportów zimowych i piwa Sapporo. Ale mało znana wschodnia strona wyspy to wymarzona ucieczka o każdej porze roku dla żądnego przygód gościa, niezależnie od tego, czy lubisz piwo.

We wschodniej Hokkaido wiele jest cudów przyrody (czy to niedźwiedź podjada świeżo złowionego łososia?); są jeziora, wulkany siarki i gorące źródła; i istnieje rdzenna kultura, która próbuje odzyskać siły po latach upadku. Dodatkowo, wszystko to przy bardzo niewielu turystach. Oto pięć dobrych powodów, aby zejść z utartych szlaków i odwiedzić.

Park Narodowy Shiretoko: potrzebuj niedźwiedzi

Podobnie jak palec wskazujący daleko od reszty Hokkaido, Park Narodowy Shiretoko o Światowym Dziedzictwie był znany jako "koniec świata" dla rdzennych mieszkańców Ainu i jest tak daleko od reszty Japonii, jak to możliwe bez uderzenia w Rosję. Półwysep składa się z klifów wznoszących się prosto z morza, lasów, przez które wędrują niedźwiedzie i sarny, z pogrążających się w wodzie wodospadów i skalnych gór - wszystko to tylko błaga o eksplorację.

Odbierz informacje w centrum dla odwiedzających w pobliżu Utoro na zachodniej stronie parku, a następnie wybierz się z wymagającej, dwudniowej wędrówki Shiretoko Traverse (czynnej od czerwca do września), łagodniejszego spaceru do wodospadu Furepe lub rejsu (od maja do października ) na Morzu Ochockim, aby zobaczyć niedźwiedzie brunatne wzdłuż linii brzegowej. Lub, między kwietniem a listopadem, przejechać się Przełęczą Shiretoko - ta piękna trasa przecina półwysep przez srebrne brzozowe lasy, z najwyższym szczytem parku, Rausu-dake, nad głową.

Park Narodowy Akan: nieokiełznana natura

W jakim innym parku narodowym na wschodzie Hokkaidō brakuje dzikich zwierząt, to więcej niż nadrabia w dzikiej geologii i gdzie są widoki mojego aparatu. Tak jak w przypadku większości Hokkaido, ziemia tutaj powstała dzięki aktywności wulkanicznej. Gwałtowne siły natury tuż pod powierzchnią nigdzie nie są bardziej widoczne niż na zboczach Iō-zan. Żółte zabarwienie z boku tej góry? To siarka wysączająca się z ziemi (a także przyczyna zgniłego jajecznego zapachu). Ta bulgocząca woda z parą? To są wrzące baseny, ogrzewane przez energię wulkaniczną pod ziemią - nawet nie myśl o włożeniu palca.

W pobliżu znajduje się kilka bardziej łagodnych cech wulkanicznych: para oszałamiających jezior kaldery. Mashū-ko jest regularnie nazywane najpiękniejszym akwarium w Japonii i ma szlak turystyczny prowadzący w górę Mashū-dake. Kussharo-ko oferuje szlaki i sporty wodne, a także małą szansę zobaczenia Kusshiego, jeziora, którego nie lubisz w Loch Ness Monster.

Rausu: obserwowanie wielorybów i kąpanie się w ciele

Maleńkie miasteczko rybackie Rausu, na wschodniej stronie półwyspu Shiretoko, jest punktem wyjściowym do rejsów, by zobaczyć jedne z największych bestii natury: wieloryby. Kanał pomiędzy wybrzeżem a Wyspami Kurylskimi ma 2000 metrów głębokości i jest idealnym środowiskiem dla królów morza. W maju i czerwcu można zauważyć dziobaki spermy, mink lub Bairda od maja do października, a także delfiny i orki. Każdy, kto chętnie odważy się na mroźne zimy, może wybrać się na rejs po morzu z orzełkami morskimi wśród lodowców między styczniem a marcem. Następnie zamień chłodną wodę na coś zdecydowanie bardziej przyjemnego w gorącą wiosnę Kuma-no-yu ("Niedźwiedzia" onsen). Kilka kilometrów w głąb lądu od Rausu, ten odkryty onsen jest utrzymywany przez miejscowych i jest jednym z najlepszych w okolicy.

Kushiro i Kiritappu: radość birdera

Kiedy już wymarły (ironicznie, biorąc pod uwagę, że są symbolem długowieczności w Japonii), biały żuraw o czerwonej koronie jest wciąż na tyle rzadki, że leniwy ornitolog może wyprawić się podekscytowanym potem. Dwa obszary podmokłe we wschodnim Hokkaidō są domem dla żurawia i kilku innych gatunków ptaków. Kushiro-shitusugen jest parkiem narodowym od 1987 roku, którego zadaniem jest ochrona siedlisk żurawia na powierzchni 269 km2 mokradeł. Dźwigi można zobaczyć w Japońskim Rezerwacie Żurawia i w Międzynarodowym Centrum Żurawia Akan, w miejscu zimowego obszaru żerowania (zima to najlepszy czas na zobaczenie żurawi, choć można je zauważyć przez cały rok). A w przypadku kombi z suwnicą można wsiąść na pokład zabytkowej lokomotywy, która przejeżdża przez park narodowy od miasta Kushiro.

Dalszy wschód i jeszcze mniej odwiedzany to Kiritappu Wetland, trzeci co do wielkości kraj. Wraz z żurawiami i inną fauną, słynie ze swojej flory, a cały obszar ożywa w kolorze od wiosny do jesieni. Występuje tu około 280 gatunków ptaków (połowa wszystkich gatunków w Japonii). Kilka kilometrów dalej, na cyplu za miastem Kiritappu, kormorany suną pomiędzy nurkowaniami a morskimi wydrami unosi się na grzbietach, pękając na brzuchach jeżowców.

Terytorium Ainu: Hokkaido przed Japończykami

Kiedyś kwitło, ale teraz w dużej mierze zintegrowane z japońskim społeczeństwem, Ainu wcześniej zdominowało Hokkaido, żyjąc w zgodzie z naturą w społecznościach łowców-zbieraczy. Dzisiaj nadal można odkryć kieszenie ich kultury, choć ich dziedzictwo jest rozproszone w całym regionie.

W miejscowości Utoro, na półwyspie Shiretoko, pensjonat Shūchō no Ie jest doskonałym miejscem na pobyt i posiłek, podczas którego można dowiedzieć się więcej o Ainu.Południe, w Parku Narodowym Akan i wokół niego, jest bardziej skoncentrowaną kolekcją muzeów i opcji zakwaterowania poświęconych pierwotnym mieszkańcom wyspy. Ainu Kotan jest największą miejscową wioską na Hokkaido z Muzeum Folkloru Ainu, która znajduje się nad nim na wzgórzu. Ikor ma regularne występy tradycyjnego śpiewu i tańca, podobnie jak (choć rzadziej) pensjonat Marukibune, prowadzony przez muzyka Ajna i znajdujący się tuż obok Kussharo-ko (jest tam też na wolnym powietrzu nad jeziorem onsen).

Poruszanie się i przechodzenie

Kilka portów lotniczych obsługuje wschód od Hokkaidō z połączeniami do Tokio i Sapporo. Lotnisko Memanbetsu na północy zapewnia najłatwiejszy dostęp do Shiretoko, natomiast lotnisko Kushiro na południu jest blisko mokradeł i jest dogodne dla Akan. Istnieje kilka opcji autobusowych i kolejowych na wschód od Sapporo, ale transport publiczny jest bardzo ograniczony. Posiadanie własnego samochodu to ogromna premia, a Hokkaidō doskonale nadaje się do potyczek drogowych. Drogi są ciche i malownicze, a parkowanie łatwe - pamiętaj tylko, aby nie zostawiać jedzenia w samochodzie w miejscach, w których mogą być obecne niedźwiedzie lub możesz złożyć roszczenie ubezpieczeniowe. Mieszkańcy są przyjaźni i grzeczni, ale mówi się po angielsku, więc dobra rozmowa lub tłumaczenie będą bardzo przydatne.

Clifton Wilkinson udał się do Hokkaido przy wsparciu organizacji turystycznej Hokkaido. Dostawcy Lonely Planet nie akceptują gratisy w zamian za pozytywne pokrycie.