Poznaj podróżnika: Felicity Aston, badacz Antarktydy - Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Po wysłuchaniu, jak dobrowolnie spędziła 59 nocy w namiocie na Antarktydzie, mając przy sobie tylko garnuszek masła orzechowego, zwykli śmiertelnicy mogą podejrzewać, że Felicity Aston jest trochę szalona. Ale kiedy zdajesz sobie sprawę, że ten szacowny odkrywca dostaje swoje kopniaki od podejmowania wyzwań, których się obawia, historie zaczynają mieć sens.

Nagrodzony w roku 2015 Polarnym Medalem Królowej, Felicity był nie tylko pierwszą osobą, która jeździła solo po Antarktydzie (bez pomocy maszyn i latawców), ale także częścią pierwszej kobiecej drużyny, która ukończyła Polar Challenge (jazda na nartach do Północny Biegun Magnetyczny) i pierwszy zespół brytyjskich kobiet, który przekroczy Grenlandię.

Rozmawialiśmy z Felicity o jej miłości do Antarktydy, że pewnego razu odbyła rozmowę ze słońcem i jej radą na udaną podróż solo.

Gdzie była twoja ostatnia podróż?

Oman. Brzmi to dziwnie, ale byłem na szkoleniu Wahiba Sands podczas mojej następnej wyprawy polarnej: Ekspedycja Euro-Arabian North Pole dla kobiet. Trekking z saniami przez wydmy jest zaskakująco podobny do sań z nartami na polarnej pustyni.

Jaka jest Twoja pierwsza pamięć związana z podróżowaniem?

Przekupienie moich rodziców przez Helvellyn w Lake District. Za każdym razem, gdy w drodze doszedłem do innego cairna, pozwolono mi na kolejny słodki. Pamiętam, że lał deszcz, a kiedy dotarliśmy na szczyt, nie było widoku, tylko chmura tak daleko, jak to było w zasięgu wzroku, ale pozwolono mi świętować resztę słodyczy, więc byłam uszczęśliwiona.

Fotel czy okno?

Okno. Chciałbym zobaczyć. Ale najbardziej ekscytującymi lotami, jakie kiedykolwiek brałem, były te, w których nie ma miejsc, w których jesteś przywiązany plecami z ładunkiem! Wciskany obok rezerwowego zbiornika paliwa z tyłu Twin Otter był szczególnie niezapomniany.

Ulubione miasto, kraj lub region?

To musi być Antarktyda, ale mój przybrany kraj ojczysty Islandii jest blisko na drugim miejscu.

Spędziłaś dużo czasu na Antarktydzie w swoim życiu - co takiego jest w tej części świata, która cię przyciąga?

To jest inspirujące. Nigdzie indziej nie jest tak rozległy, tak stary i tak pusty. Ludzkość zwróciła swoją uwagę na inne planety, ale nadal istnieją części Antarktydy, gdzie nikt jeszcze nie był. Wciąż istnieje tajemnica; wciąż nieznany.

Czy nie wolałbyś spędzić tydzień relaksując się na plaży w Hiszpanii?

Kiedy się ożeniłem, wielu spodziewało się, że spędzę miesiąc miodowy obozując na odległym zboczu góry - w rzeczywistości udaliśmy się na Malediwy i mieliśmy tydzień szczęścia.

Prawdopodobnie najbardziej znanym z twoich licznych osiągnięć było twoje pionierskie solo przejście przez Antarktydę - co sprawiło, że chcesz podjąć to wyzwanie?

Było w tym coś z kompletności i prostoty przekraczania całej masy ziemi, która przemawiała do mnie. Chciałem wiedzieć, jak to jest być sam na Antarktydzie i jaka będzie moja reakcja na to doświadczenie. Na tym etapie spędziłem dekadę podróżując po najzimniejszych zakątkach świata, więc był to rodzaj hołdu dla kontynentu, który uważam za nieskończenie fascynujący. Radość polega na tym, że postanawiamy zrobić coś, co, prawdę mówiąc, nie jest możliwe, jest możliwe.

Jaka była Twoja codzienna rutyna podczas tej podróży?

Obudźcie się, zwabcie się z mojego śpiwora z wielkim niepokojem, stopcie śnieg, by przygotować śniadanie i kawę, obóz strajkowy, narty przez co najmniej 12 godzin, obóz rozbijany, stopić śnieg, by przygotować obiad i gorącą czekoladę, spać. I powtórz to przez 59 dni!

Jaki był najniższy punkt wyprawy? Czy kiedykolwiek chciałeś rzucić?

Każdego ranka pierwszą myślą, która przyszła mi do głowy, byłaby rezygnacja. Najtrudniejsze wyzwanie każdego dnia przekonywałoby mnie, by wydostać się z tego namiotu. To nigdy nie było łatwiejsze.

Co było główną atrakcją?

Często podczas moich podróży najgorsze czasy i najlepsze czasy są dokładnie w tym samym momencie. Pamiętam jazdę na nartach w szczególnie dzikiej zamieci. Połowa mojego mózgu myślała: "To jest nieszczęśliwe!". Druga połowa mówiła "to jest niesamowite!".

Jaka była pierwsza rzecz, którą zrobiłeś po powrocie z podróży?

Bardzo długi, gorący prysznic … mówimy co najmniej godzinę.

Czy nosisz ze sobą jakieś luksusowe przedmioty podczas wypraw na Antarktydę?

Masło orzechowe. Wziąłem duży garnek i pozwalałem sobie jedną łyżkę każdego dnia przed snem. Zjadłem ją łyżką jak lody. ja miłość masło orzechowe.

Biegun Południowy jest prawdopodobnie jednym z najbardziej samotnych miejsc na Ziemi - jak radziłeś sobie z podróżowaniem po tym regionie?

Zacząłem rozmawiać z samym sobą, gdy samolot zostawił mnie samego na dalekim wybrzeżu Antarktydy. Dałabym głośny komentarz do tego, co robię. Z biegiem czasu przestałem mówić na głos i zamiast tego skierowałem swój wewnętrzny monolog na słońce. To trochę zwariowało, gdy słońce zaczęło mówić.

Pracując jako klimatolog, martwi Cię wpływ zmian klimatycznych na region Antarktydy?

Zmartwiony to złe słowo. Jest za późno, aby się martwić. Moim zdaniem, naszym celem powinno być teraz przystosowanie się do zmiany klimatu i przygotowanie się do nowej rzeczywistości. Jest bardzo przygnębiające, że wiele osób wciąż zachowuje się tak, jakby zmiana klimatu była mitem.

Jaka jest najlepsza porada dotycząca podróży, którą otrzymałeś?

"Każdy głupiec może być zimny." To była porada udzielona przez weterana antarktycznego podczas mojego pierwszego sezonu pracy na Antarktydzie. Chodziło mu tylko o to, że ci stoicy, którzy "starają się go rozwiązać", nie są zbyt sprytni. Ci, którzy potrzebują czasu, aby się czuć komfortowo, to ci, którzy dobrze się rozwijają. I to jest umiejętność.

Jaka jest twoja ulubiona pamiątka podróżna?

Na Syberii spotkałem "łowcę mamutów", który dał mi kilka wełnistych mamutów, które znalazł w wiecznej zmarzlinie. Muszą mieć co najmniej 10 000 lat.

Jaka jest Twoja największa porażka w podróży?

Brakujące loty. Myślę, że przeoczyłem loty w każdej możliwej sytuacji: zaspanie, złe lotnisko, niewłaściwy kraj, błędną tożsamość, przedmioty tkwiące w pasach bezpieczeństwa, miejsce zajęte przez worek rzepy …

Szybko, asteroida trafi na Ziemię w ciągu jednego tygodnia! Którą marzysz, byś pośpieszył do spełnienia?

Aby zobaczyć Himalaje. Lub pływać z kaszalotami. Byłbym rozdarty między tymi dwoma - ale jeśli mamy tydzień przed uderzeniem asteroidy, z pewnością jest czas, aby zrobić oba ?!

Biorąc pod uwagę twoje ogromne doświadczenie - ekstremalnych - podróży w pojedynkę, jaką radę dałbyś po raz pierwszy samotnemu podróżnikowi?

Upewnij się, że aparat ma regulowany samowyzwalacz. Mój limit został ograniczony do 10 sekund, co, jak się okazuje, nie jest wystarczająco długie, aby nacisnąć przycisk, odjechać na przyzwoitym dystansie i postawić heroicznie.

… och, i "po prostu wydostań się z namiotu".

Felicity napisała książkę o swojej epickiej przeprawie przez Antarktydę. Bądź na bieżąco z jej bieżącymi przygodami za pośrednictwem jej strony internetowej felicityaston.co.uk.