Peru dla smakoszy: podróż przez kulinarne hotspoty kraju

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Rok 2013 był kluczowym momentem dla przyjazdu Peru na światową scenę kulinarną. To właśnie w tym roku peruwiańskie jedzenie zdobyło pierwszą gwiazdkę Michelin, dzięki londyńskiej restauracji Lima. W tym roku także restauracja w Astrid y Gastón z Limy, z siedzibą w Limie, zyskała rozgłos numero uno pozycja w inauguracji 50 najlepszych restauracji w Ameryce Łacińskiej nagrody.

Buzz o tej kuchni, zakorzenione w jej różnorodne wykorzystanie bulw i osiągając w ostre nuty cytrusów i ají chilli, nie umarło od tego czasu: dwie najlepsze restauracje Ameryki Łacińskiej w edycji 2017 były również peruwiańskie.

Luksusowe limy

Stolica Peru stawiła czoło dążeniom tego kraju do międzynarodowej sławy kulinarnej. A w eleganckich dzielnicach, takich jak San Isidro i Miraflores, znajdziecie przyjemne, eksperymentalne restauracje, które przyciągnęły uwagę krytyków kulinarnych.

Astrid y Gastón jest pomysłem najbardziej rozpoznawalnego na świecie kucharza Gastona Acurio. Acurio może rościć sobie pretensje do otwarcia oczu świata na kuchnię swojego kraju, wprowadzając doświadczenie pracy w niektórych najlepszych kuchniach w Europie z powrotem do swojej rodzinnej Limy. Był także siłą napędową, za promowaniem Peru novoandina (nowy andyjski) styl gotowania, który czerpie ze starożytnej kuchni pochodzącej z wyżyn Peru i reinterpretuje ją w bardziej nowoczesny sposób: tworząc ekscentryczne hybrydy, takie jak quinotto (risotto z quinoa). Astrid y Gastón, obecnie mieszcząca się w pałacowej hacjendy w San Isidro, jest nie tylko flagową restauracją Acurio, ale także lekcją historii o tym, jak peruwiańskie jedzenie stało się hitem. Menu na rok 2017 jest hołdem dla tradycji kulinarnych regionu Lima, z naciskiem na wysublimowane owoce morza, z których słynie ten region.

Restauracja Miraflores w centrali Miraflores w centrum Virgilio Martinez od jakiegoś czasu zdobywa nagrody kulinarne i jest najlepszym miejscem, w którym rozbudzą Państwo apetyt na różnorodne smaki Peru. Diners tutaj są wprowadzane na ogólnopolską kulinarną przygodę z każdym kursem reprezentującym określoną elewację i ekosystem poprzez rzadko udowodnione składniki, takie jak jeżowiec (wybrzeże), drzewo pomidora (góry) i guanábana lub soursop (las deszczowy).

Ceviche: ogólnokrajowa obsesja

W mieście istnieje prawdziwa konstelacja wschodzących gwiazd, która obecnie jest prawdopodobnie kulinarnym centrum Ameryki Łacińskiej. Ale siła odśrodkowa kuchni Limy nie jest szefem celebrytów, ale ceviche.

Uśmiercony jako antidotum na upalne popołudnie i długość Peru, fajne, marynowane w limonce ryby są najlepsze, gdy są brukowane razem z przyłowami w nadmorskich społecznościach kraju i nigdy lepiej prezentowane niż w stolicy. Cebicherítak jak (restauracje ceviche) mogą być fantazyjne, takie jak La Mar w Miraflores, ale są częściej skromnymi uliczkami, gdzie mieszkańcy Lima mieszają się z obiadami, które mogą trwać godzinami.

Jest powód, dla którego ceviche jest narodową potrawą Peru i dlaczego, pomimo osiągnięcia globalnej renomy, peruwiańskie ceviche wciąż jest rzadko wywożone z autentycznością. Zabierz go poza granice kraju i nie może stracić części swojego znaczenia.

Ceviche to najlepszy peruwiański pokarm fuzyjny: makijaż tubylców, Hiszpanów, a nawet trochę Japończyków, które odzwierciedlają demografię Peru do dnia dzisiejszego. Chłodny prąd Humboldta, tuż przy wybrzeżu Peru, zderza się z tropikalnymi wodami, tworząc niezwykłą różnorodność owoców morza - i właśnie to Peruwiańskie ludy prekolumbijskie chętnie zbierały jako podstawową dietę. Opowieści o pochodzeniu różnią się, ale ludzie Moche, zamieszkujący wybrzeże Peru prawie dwa tysiące lat temu, byli być może przodkami Ceviche'a. Inkowie, których armie potrzebowały zaopatrzenia podczas długich podróży przez wnętrze Peru, zachowały również ryby do przyszłej konsumpcji, ale użyły chichy, sfermentowanego napoju kukurydzianego z Andów, jako konserwującej marynaty. Wprowadzony przez konkwistadora wapień zastąpił później chicha, a Hiszpanie również przynieśli kolendrę i czerwoną cebulę, która barwi naczynie. Ale słodki ziemniak i kukurydza, które ceviche są tradycyjnie podawane obok, były uprawiane w Peru od niepamiętnych czasów, podobnie jak ají chilli, które nadają ceviche jej zacięcie. A japońska diaspora w Peru z XIX w. Wstrząsnęła czasem i metodami marynowania ceviche'ów i dała początek Nikkei, połączeniu japońskiego i peruwiańskiego jedzenia, które w tej chwili porywa Limę.

Jednym z ważnych elementów procesu spożywania ceviche w Peru jest wylewanie leche de tigre, zinging soki cytrusowe, w których ceviche jest "gotowane", do szklanki do picia wraz z posiłkiem: najwyższy toast do najbardziej charakterystycznych peruwiańskich potraw.

Aż do Andów

Typowy bilet na podróż kulinarną może zabrać cię z Limy i suchych wybrzeży w góry Andów na wschodzie. Ponad 3000 m wysokości i dużo fajniej, na płaskowyżu wyżyny, gdzie peruwiańskie jedzenie obnaża swoją starożytną duszę.

Tak jak armie Inków raz ustanowiły kontrolę nad tymi skalistymi wyżynami, więc miejscowe korzenie w kuchni andyjskiej pozostają silne. Tutaj, około 8000 lat temu, powstało pierwsze ziemniaki. Ziemniaki wraz z kukurydzą stanowiły dwa główne źródła energii Imperium Inków, a popularność żywności nie zmniejszyła się od tego czasu. Peru może na przykład pochwalić się kilkoma setkami odmian ziemniaków, które są dziś używane do gotowania, a znakiem rozpoznawczym kuchni góralskiej jest pachamanca, metoda gotowania Inków, w której mięso i ziemniaki marynowane w przyprawach są gotowane w gorących kamieniach na ziemi. Poza standardowym kurczakiem, wieprzowiną lub jagnięciną, drugim głównym mięsem w górach jest cuylub świnką morską. Jego znaczenie dla diety jest podkreślone przez jej pojawienie się na obrazie Ostatniej Wieczerzy w katedrze w Cuzco jakodanie Jezusa i uczniów.

Aby oderwać się od regularnie gorzkiej, andyjskiej pogody, szczególnie popularne są gorące zupy i gulasze. Mięso, bulwy takie jak jukka lub słodkie ziemniaki i ziarna, takie jak komosa ryżowa, zbierają się razem w naczyniach do gotowania jako de facto przełomowy głód w tym regionie. Andy są także siedliskiem lomo saltado, smażone marynowane paski stekowe, pomidory, cebula i frytki podawane na ryżu.

Przy tak dużej liczbie dolin, które dzięki tak ekstremalnej topografii unikają kontaktu z resztą Peru, niezwykle różnorodna jest regionalna odmiana kuchni andyjskiej. Arequipa jest godna uwagi chupe de camarones (gulasz z krewetek), Ayacucho za to puca picante (gulasz wołowy i ziemniaczany tarzający się w pikantnym czerwonym sosie z orzeszków ziemnych) i Huancayo dla papas a la huancaína (ziemniaki zalane w kremowym sosie serowym, jajka i oliwki).

Często najlepszym sposobem na zjedzenie tutaj jest stragan uliczny na niezliczonych festiwalach w regionie.

Specjalności Selva

Gdy schodzisz na wschód od Andów do amazońskich lasów deszczowych od selva alta (wysoka dżungla, w tym las chmurowy) do selva baja (niska dżungla dalej na wschód), zestaw żywności tak dziwaczny i kolorowy, jak otoczenie zaczyna się pojawiać na straganach i restauracjach. Większość z nich nigdy nie była propagowana na arenie międzynarodowej, ponieważ opiera się na owocach i warzywach, które po prostu nie rosną nigdzie indziej, lub na składnikach, które wrażliwe podniebienia obcego prawdopodobnie odrzucą.

Najsmaczniejsze przekąski do odbioru juanesRyż gotowany na parze z mięsem lub rybą w opakowanym liściu dżungli i doskonale nadaje się do długich wypraw rzecznych. Smakowite ryby rzeczne tilapia lub paiche, powracając po programach reintrodukcji, zdarzają się częściej w menu tutaj. Kolejny charakterystyczny główny posiłek parrilladas de la selva: grillowane mięso z lasów tropikalnych marynowane w sosie brazylijskim z orzechami.

Perfekcyjną kulinarną Mekką Peruwiańskiej Amazonii jest Belén Mercado w Iquitos. Na tym tradycyjnym rynku czekają na ciebie różne smakołyki dżungli od egzotycznych soków owocowych po smażone mrówki - jeśli masz na to ochotę.

Uczestniczyć w peruwiańskich doświadczeniach kulinarnych

Jeśli apetyt na peruwiańskie jedzenie zostało zaostrzone na tyle, by można go było doświadczyć poza restauracyjnym stołem, miasta takie jak Lima i Cuzco mają w ofercie szereg kulinarnych festiwali i lekcji gotowania. Mistura to największe wydarzenie kulinarne w Ameryce Łacińskiej, które odbywa się w Limie w październiku i listopadzie i obejmuje rynek rolników oraz występy szefów kuchni gwiazd. Na wycieczki kulinarne, a także różne degustacje i lekcje gotowania z tematem andyjskim, jest klasa gotowania Marcelo Batata w Cuzco.