Honoruj walkę o prawa obywatelskie w południowym USA, Lonely Planet

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Żaden ruch nie zakwestionował Stanów Zjednoczonych, by sprostać najwyższym ideałom, kusząc najgorsze demony, jak walka o prawa obywatelskie. Walka nie jest jedną z zawartych narracji, ale serią epizodów, z których najnowsza się rozwija. Od pięknych (idących ręka w rękę w Selmie, w Alabamie) do koszmarnych (tych samych uczestników marszu, prowadzonych przez policyjne psy), wiele wydarzeń i obrazów z tej walki jest pisanych na południową ziemię i duszę.

Pięćdziesiąt lat po zabójstwie Martina Luthera Kinga ważniejsze niż kiedykolwiek jest zapamiętanie miejsc strat i zwycięstw podczas ruchu, który prowadził, w ten sposób wskazuje długą, trudną i wciąż niekompletną drogę do równości pod prawem.

Postępuj zgodnie ze szlakiem praw obywatelskich w Alabamie

Przestrzeń między Birmingham, Montgomery i Selma w Alabamie tworzy trójkąt, który jest być może najważniejszym poligonem w geografii ruchu Praw Obywatelskich z lat 60. XX wieku. W związku z tym niewiele lokali ma lepszą pozycję do przejęcia historii praw obywatelskich niż Birmingham Civil Rights Museum, znajdujące się po drugiej stronie ulicy od kościoła baptystów na 16 ulicy, gdzie cztery młode czarne dziewczyny zginęły, gdy zbombardowano kościół podczas niedzielnej szkoły Lekcja w 1963 roku. Przemyślany układ sprawia, że zwiedzający są zaangażowani, gdy przechodzą przez tę ogromną, głęboką i pouczającą kolekcję.

Przebiegający miejski spacer Birken's Civil Rights Memorial Trail mija siedem przecznic wyznaczonych przez historyczne znaczniki i potężne rzeźby przedstawiające ważne momenty z lat 50. i 60. XX wieku. Na szczególną uwagę zasługują zarówno tutaj, jak i w Muzeum Praw Obywatelskich w Birmingham, reakcje i intelektualne usprawiedliwienia ze strony tych, którzy sprzeciwiali się prawom obywatelskim, które dziś są niestety obce. Ponieważ ten szlak i różne muzea przedstawiają, wiele nosiło znaki wspierające prawa państwa (do segregacji), "prawa i porządek" i ich prawo do ochrony południowego dziedzictwa.

Do Montgomery i małego domu, który kiedyś służył jako miejsce do życia i pracy młodego pastora o nazwisku Dr Martin Luther King, Jr, który mieszkał tutaj w okresie organizacyjnym bojkotów autobusu Montgomery. Wewnątrz Dexter Avenue Parsonage można zobaczyć zarówno reprodukcje, jak i rzeczywiste przykłady biblioteki rodziny Kinga (w tym książki o oporze pokojowym), stare płyty winylowe, popielniczki oraz meble i dodatki z połowy stulecia. Przewodnicy będą również wskazywać miejsce na werandzie, gdzie biali supremacjoniści próbowali zbombardować rodzinę króla. Podróżni mogą również zatrzymać się przy prawdziwym Dexter Avenue King Memorial Church, który słynie z ciekawych gości.

Gładkie koło z czarnego granitu pokrytego skórą rwącej wody stanowi przejmujący pomnik 40 męczenników ruchu w Centrum Pamięci o Prawach Obywatelskich. Zaprojektowany przez Mayę Lin (która zaprojektowała także Pomnik W Wietnamie), pomnik oznacza wejście do małego muzeum, które szczegółowo opisuje życie stracone zarówno w ruchu Amerykańskich Praw Obywatelskich, jak i walki o sprawiedliwość i równość z całego świata.

W Muzeum Montgomery'ego Rosa Parks goście dowiedzą się, że Rosa Parks był wytrenowanym działaczem, który odmówił przeniesienia się na tyły autobusu pewnego pamiętnego dnia w 1955 r., Uruchamiając bojkoty autobusów Montgomery, starannie przygotowaną kampanię nieposłuszeństwa obywatelskiego. W tym czasie, białe społeczeństwo szalało w Parks za bycie niepatriotycznym wichrzycielem prowadzonym przez wpływy z zewnątrz, który powinien był być wdzięczny swojemu krajowi. Jej płeć i rasa zaostrzyły nienawiść, ale ona z łatwością odrzuci tę krytykę.

Około 50 mil na zachód, w Selmie, most Edmunda Pettusa wyznacza punkt, w którym koalicja pokojowych protestujących rozpoczęła marsz do Montgomery, tylko po to, by zostać zaatakowanym przez bigotów machających konfederackimi flagami i policją w towarzystwie atakujących psów. W końcu marsze zakończyli długi spacer do Montgomery. Dziś most znajduje się w pobliżu National Voting Rights Museum i dla wielu turystów jest zwieńczeniem Alabama Civil Rights Trail, która koncentruje się na akcji i aktywizacji pokolenia Rosa Parks i MLK.

Pamiętaj Emmett Till w Mississippi

W 1955 r. 14-letni Emmett Till został zamordowany po tym, jak został oskarżony o flirt z białą kobietą (jego oskarżyciel odwołał później jej zeznania). Jego zabójcy, którzy otwarcie przechwalali się morderstwem, zostali uniewinnieni przez wszystkie białe, wszystkie męskie przysięgłych, ale otaczająca medialna burza spowodowała, że kwestia przemocy pozasądowej wobec Afroamerykanów znalazła się w świadomości społecznej. Emmett Till Museum, mieszczący się w sądzie Delta tam, gdzie toczyła się próba Tilla, jest zorganizowana jako interaktywne i poruszające doświadczenie związane z opowiadaniem historii. To jedno z potężniejszych doświadczeń muzealnych w kraju, nie mówiąc już o Południu. Niestety, znaki upamiętniające Tilla i oznaczające miejsce, w którym jego ciało zostało odzyskane z rzeki Mississippi, są często podziurawione kulami lub w inny sposób uszkodzone.

MLK i więcej w Atlancie

Gruzja była także liderem w walce przeciwko segregacji, a Atlanta jest jednym z najlepszych miejsc do odkrywania swojej historii. Doskonałe Centrum Praw Obywatelskich i Praw Człowieka posiada wyczerpującą kolekcję materiałów i eksponatów interpretacyjnych, które koncentrują się na latach 50. i 60. XX wieku w amerykańskim ruchu praw obywatelskich. Nagrania wideo z ikonicznych momentów, takich jak uliczne protesty i marsze, a także odtworzenia oddzielnych przestrzeni, nadają instytucji bezpośredniość i moc, której nie można zaprzeczyć.

Wielokondygnacyjne Narodowe Miejsce Historyczne Martina Luthera Kinga zawiera miejsce urodzenia Dr Kinga, które przyjmuje tylko ograniczoną liczbę odwiedzających dziennie, oraz centrum dla odwiedzających, które zapewnia dogłębne uzasadnienie życia Dr Kinga wraz z harmonogramem wczesnego i wydarzenia związane z prawami obywatelskimi w połowie XX wieku. Jeśli planujesz wizytę w niedzielę, możesz skorzystać z usług w nowym oddziale Kościoła Baptystów Ebenezer, który znajduje się w odległości krótkiego spaceru od centrum dla zwiedzających. Kongregacja, niegdyś prowadzona przez dr Kinga, jest przyjazna dla zwiedzających, ale starają się ubierać.

The Little Rock Nine

Wciąż funkcjonujące liceum, Little Rock Central High School jest także parkiem narodowym dzięki swojej historii. W 1957 roku dziewięciu afrykańskich studentów odsegregowało tę publiczną szkołę średnią. Stawiając czoła groźbom, drwinom i drwiącym motłochom, Little Rock Nine uruchomiła erę oficjalnej desegregacji. Ta historia (jak większość z tej epoki) nie ma porządnego zakończenia. Dzięki podejrzanemu podziałowi na szkoły i otwarciu "szkół segregacji" - prywatnych szkół założonych przez białych rodziców, którzy chcieli uniknąć desegregacji szkół publicznych - wiele południowych systemów szkolnych pozostaje niemal tak samo rozdzielonych jak w latach pięćdziesiątych. Najbliższe muzeum przedstawia historię desegregacji systemu szkolnego na południu, a także w Little Rock.

Utrata lidera

Jeden z najbardziej znanych miejsc w National Civil Rights Museum w Lorraine Motel w Memphis znajduje się po drugiej stronie ulicy od samego muzeum. Ten nisko zawieszony turkusowy hotel, który wydaje się być wyrwany z innej epoki, to Lorraine Motel, w którym dr Martin Luther King został zamordowany przez Jamesa Earla Raya w 1968 r. Zachowały się dwa pokoje wewnętrzne, by zaznaczyć incydent. Samo muzeum zawiera potężne eksponaty na długim łuku czarnego ucisku w Ameryce, od niewolnictwa do segregacji do czarnego ruchu władzy.

Historyczna okolica afroamerykańska

New Orleans 'Treme, najstarsza amerykańska dzielnica Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych, to przede wszystkim piękne miejsce na spacery. Znajdziesz typowy architektoniczny obraz Nowego Orleanu z domów strzelbowych namalowanych jak pastelowa tęcza, wszystkie ustawione na tle tropikalnego słońca. Ale ważne jest, aby być tutaj świadomym historii; w tej dzielnicy mieszkali niegdyś wolni ludzie koloru, a później wyzwoleni niewolnicy. Kiedy wolni ludzie wybudowali katedrę św. Augustyna, kupili ławki dla swoich zniewolonych braci i sióstr. Do dzisiaj krzyż z łańcuchów - przedstawiający wiarę w obliczu niewolnictwa - stoi poza terenem katedry.

Ujawniając prawdę o stylu życia plantacji

Na południu jest wiele zachowanych plantacji, ale tylko Plantacja Whitneya opowiada o pełnej historii zniewolonych ludzi, którzy nad nimi pracowali. Wstrząsająca wycieczka z przewodnikiem zabiera odwiedzających przez eksponaty, które z niezachwianym okiem świadczą o okrucieństwie i horrorze niewolnictwa w Południowej niewoli. Jest to potężne doświadczenie i jest koniecznym przypomnieniem, że często romantyzowany południowy styl życia broniony przez Konfederację (i późniejszych apologetów) był nierozerwalnie związany z niewolnictwem.