Melodyjne dziedzictwo Ameryki Południowej

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Nie jest przesadą stwierdzenie, że popularna muzyka ostatnich stu lat zawdzięcza swoje istnienie Ameryce Południowej. Nowy Orlean był miejscem narodzin jazzu. Delta Mississippi nadała światu blues, który następnie zaplątał się w muzykę country na wyżynnym Południu, by uzyskać muzykę rockową. Muzyka R & B - tj. Rytm i blues - oraz każdy wariant muzyki soul również ewoluował zarówno z bluesa, jak i czarnej muzyki gospel południowych kościołów.

Potrzebujesz bardziej przekonującego? Ikony muzyki pop, które wygrały Amerykański idol w przeważającej części pochodziły z Południa. Nawet hip-hop zawdzięcza swoje istnienie czarnym wzorcom migracji z południa do miast północno-wschodnich - i to tylko uwzględnia wczesną historię gatunku. W XXI wieku południowe miasta, takie jak Atlanta, wytyczyły hip-hop przez co najmniej całe pokolenie.

Moglibyśmy napisać książkę o tym muzycznym dziedzictwie, ale na razie zadowalajcie się słuchaniem dźwięków amerykańskiego Południa.

Delta Mississippi

Muzyka Ameryki zrodziła się z wielu historycznych strumieni, ale pozbawienie praw i opresja były prawie zawsze głównym źródłem. Przykład: blues, który ewoluował od muzyki do pracy, ballad i afrykańskiego dziedzictwa robotników w delcie Missisipi.

Technicznie, akordy gitarowe i jazda rytmem bluesa mają soniczne lustra w Zachodniej i Północnej Afryce, związek, który afrykańscy artyści odkryli od dziesięcioleci. Tematycznie opowieści bluesowych muzyków to opowieści o utraconej miłości i długich dniach pracy, o zbawieniu Boga i pokusie diabła. Ten ostatni trop jest najczęściej kojarzony z legendą bluesa, Robertem Johnsonem, który podobno sprzedał swoją duszę diabłu w zamian za swój najwyższy talent na gitarze

Miejsce tego piekielnego interesu, o którym pisał Johnson w "Cross Road Blues", było podobno samotnym skrzyżowaniem wykluwającym się na płaskiej bawełnianej równinie gdzieś pod ciężkim niebem Delta. (Piosenka została później pokryta przez Eric Clapton i Cream jako "Crossroads".) Dzisiaj przypuszczalna strona tej muzycznie znaczącej imprezy znajduje się na obrzeżach Clarksdale, Mississippi, najdogodniejszej bazy do zwiedzania Delty.

Podczas gdy odrapana gra juke legendy w dużej mierze znika z południowego krajobrazu, wciąż jest kilka klejnotów w Delcie. Wilgotne pocenie się, które jest czerwone, wciąż ma moc. Przyjdź wieczorem i napij się mroźnego piwa z lodówki, a bluesmani zawodzą na dywanie oświetlonym przez głębokie szkarłatne światła powodziowe; na zewnątrz turyści palą papierosy i rozmawiają z muzykami pod pstrokatą wilgotnych gwiazd. Następnego dnia weź tę kawę i jajka w tłustej Bluesberry Cafe, w której rano odbywa się wiele improwizowanych jam sessions. Jeśli chcesz sprawdzić bardziej ustrukturyzowaną muzykę, złap obiad i pokaz na Ground Zero, masywnym klubie należącym do Morgana Freemana.

Nie zapomnij spędzić trochę czasu w Muzeum Delta Blues, gdzie możesz nauczyć się bluesa jako gatunku. To samo można powiedzieć o muzeum BB King w pobliskiej Indianoli, nowoczesnym obiekcie, który eksploruje zarówno króla jako muzyka, jak i styl muzyczny, który spopularyzował na całym świecie.

Memphis

Jeśli blues urodził się w Delcie, osiągnęli oni dojrzałość w Memphis, mieście, które służyło jako punkt wypadowy do ewentualnego międzynarodowego rozpowszechnienia gatunku. Muzykanci delektujący się muzyką country byli wystawieni na nowoczesne studia nagraniowe i zarządzanie, a także kościół gospel i jazz z Nowego Orleanu, a ich gitara zaczęła się giąć w bardziej uduchowionym, ostrym kierunku.

Ta zbieżność prądów muzycznych tworzyła żyzny staw ciążowy dla muzyki soul, spuściznę odkrytą w znakomitym Muzeum Amerykańskiej Muzyki Soul Stax. Gdy już tu skończysz, udaj się do Rock 'n' Soul Museum, które opisuje, w jaki sposób małżeństwo pomiędzy bluesami Delta i muzyką country zrodziło amerykański rock and rolla.

Mając ugruntowaną pozycję w duszy i rocku, powinieneś udać się do Sun Studios, historycznej atrakcji, która dostarczyła światu muzykę Johnny'ego Casha, BB Kinga i Elvisa Presleya (przy okazji, Graceland jest w pobliżu). W tej opowieści o czarnej muzyce zrodzonej z geografii zdominowanej przez niewolnictwo wymuszone bielą, a następnie Jima Crowa, warto zauważyć, że ostateczny komercyjny sukces białych artystów rocka rzadko był zwracany czarnym przodkom muzyki popularnej.

Beale Street jest najsłynniejszą arterią muzyczną w Memphis, a każdego wieczoru można usłyszeć blues i muzykę rockową wylewającą się z lokalnych klubów. Postaraj się zatrzymać w Lansky Brothers, jednym miejscu dla muzyków z Memphis, którzy szukają odpowiedniego stroju. I nie opuszczaj miasta bez strzelania - czekaj na to - Three 6 Mafia, najbardziej rozpoznawalnych ambasadorów hip-hopu w Memphis. Dźwięk Memphis kładzie nacisk na produkcję lo-fi i naprawdę unikatowe samplowanie - popularne są ścieżki dźwiękowe z horrorów, które sprawiają, że utwory są fascynujące i niepokoją jednocześnie.

Nowy Orlean

Nie ma lepszego miejsca na świecie dla muzyki na żywo niż Nowy Orlean.W tym mieście francuscy i hiszpańscy imigranci zawierali związki małżeńskie i ustanawiali Kodeks Noir, system praw niewolniczych, który pozwalał afrykańskim niewolnikom na pewien stopień swobody, przynajmniej w porównaniu do ich braci i sióstr w niewoli w świecie anglojęzycznym. Zgodnie z francuskim prawem niewolnicy otrzymywali dzień odpoczynku i pozwalali na wykonywanie muzyki z macierzystego kontynentu.

Jednocześnie dzieci francusko-afrykańskich związków zawodowych często otrzymywały wyzwolony status gens de couleur libres - Free People of Colour. Wolni ludzie otrzymali klasyczne wykształcenie, w tym szkolenie muzyczne. Trening ten, plus afrykańskie rytmy i nadmiar mosiężnych instrumentów pozostawionych przez wojsko po wojnie secesyjnej, położył podwaliny pod nową markę muzyki improwizowanej. Dźwięk ten był pielęgnowany w burdelach dzielnicy czerwonych latarni w Nowym Orleanie, a ostatecznie pojawił się na początku XX wieku jako jazz.

Później w swojej historii, kiedy jazz przeniósł się z parkietów do salonów, w Nowym Orleanie pojawiła się bardziej szalona, taneczna wersja muzyki mosiężnej. Ten styl nazywa się muzyką z orkiestry dętej, a na poziomie brzmienia przypomina to organizację 24-godzinnej imprezy w uszach, która została uruchomiona do tomu 11.

Kolejny powód, dla którego Nowy Orlean jest na najwyższym poziomie dla muzyki: żadne inne miasto w Ameryce - a może i świat - nie jest tak bardzo oddane zaspokojeniu zmysłów. To miasto wierzy w hedonizmie na podstawowym poziomie i ciężko pracuje, aby zapewnić odwiedzającym (i mieszkańcom) najlepszą zabawę, niezależnie od metody dostawy: jedzenie, picie i oczywiście muzyka.

Frenchmen Street od dziesięcioleci ma niesamowitą scenę muzyczną. Dziś kluby na ulicach wzrosły, ale i tak przyciągają uwagę turystów, którzy zalewają teren w weekendy. Nie mówimy, że nie możesz się tu dobrze bawić (wręcz przeciwnie), ale bądź przygotowany na poważne tłumy. Ulubione kluby to polerowane d.b.a, które szczyci się wspaniałą listą whisky, a także nurkowaniem, którym jest Koty. Lub sprawdź harmonogram w barze takim jak Le Bon Temps Roule i zgub się w mosiężnej bitwie zespołów.

Obecnie Nowy Orlean jest najbardziej znany z bounce, frenetycznego stylu tańca charakteryzującego się wsparciem "Triggerman beat" i twerk-dance. Big Freedia jest najpopularniejszym ambasadorem odbicia na świecie i często wystawia się w miejscach takich jak Syberia i Republika.

Nashville

Muzyka country jest synonimem Nashville i nie zamierzamy udawać, że tego gatunku nie powinno się tutaj doświadczać. Udaj się do Broadwayu i złap się pokazu w niezapomnianym Tootsie, lub wejdź do Grand Ole Opry i zdecydowanie znajdź czas, aby zatrzymać się w Galerii Sław Muzyki Country; możesz dowiedzieć się więcej o oryginalnych muzycznych utworach w Stanach Zjednoczonych i rozwiewać ich w niektórych językach. Gdybyśmy mieli czas tylko na jeden klub w mieście, spróbowalibyśmy Bluebird Cafe, maleńkiego miejsca, które wykształciło generacje talentu piosenkarza i autora piosenek.

Ale nie zapominaj, że to miasto produkuje więcej niż uczciwy udział indie rockers. Pojawiły się Moon Taxi i The Darlins, a także większe nazwiska rockowe, takie jak Paramore i Kings of Leon. Jack White rozdaje płyty winylowe w znakomitym Third Man Records; muzyka na żywo, talerze do sushi i didżeje obracają się w Acme Feed &Seed; i lokalne indie akty rocka, podczas gdy goście zjeść obiad na doskonałą kuchnię locavore w Family Wash.

Atlanta

Największe miasto na południu nie może być zdefiniowane przez żaden styl muzyczny. Electronica wyskakuje w śródmiejskich klubach, punkowych grzmotach wokół Little Five Points, a muzyka latynoska wywodzi się z społeczności imigrantów poza granicami. Ale hip-hop i R & B to roszczenia Atlanty do sławy. To jest miasto, które dało światu Outkast, Ludacris, Jermaine Dupri, Lil Jon, 2 Chainz, B.o.B, CeeLo, Gucci Mane, T.I., Usher … lista jest długa. Pułapka, crunk i snapowa muzyka nie istniałaby bez Atlanty.