Hawana do Viñales: klasyczna kubańska podróż

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Malecon ożywa o zachodzie słońca. Ta szeroka wstęga cementowych zakrętów wokół nabrzeża Hawany, a gdy słońce słabnie, niebo staje się różowe, a droga jest obmywana złotym miedzianym światłem. Uporządkowane rzędy rybaków unoszą się na ścianie morza, gawędząc, gdy rzucają linią i liczą na zaciągnięcie bonito tuńczyka lub czerwonego lucjanina. Miejscowi siedzą w parach, śmiejąc się i od czasu do czasu canoodling, a morska bryza przynosi dźwięk trzyczęściowego zespołu jazzowego, który właśnie zaczął się po drodze.

Ten odcinek jest uważany za klasyczny napęd Hawany, śledzący ponad cztery mile (7 km) wzdłuż wybrzeża od kolonialnego centrum Starego Miasta do biznesowej dzielnicy Vedado poprzez okazały zestaw wyblakłych domów z XIX wieku i brutalnego rosyjskiego stylowa architektura.

To tutaj miasto spotyka się z oceanem. Kiedy silny chłodny front uderza w to wybrzeże, jak to często bywa, fale rzucają się o ścianę morza i dalej, rozpryskując dziesiątki stóp w powietrzu i zalewając drogę, ale dziś morze jest spokojne i łagodne, dociera niewinnie do ciemnych skał brzegu.

W przeciwieństwie do większości wspaniałych przejażdżek, gdzie główną atrakcją podróży jest wspaniała sceneria przechodząca przez okna, najlepsze widoki na Malecon znajdują się na drodze. Vintage amerykańskie samochody lat 50. wszystkich kolorów i rodzajów parada wzdłuż jego długości. W jednej sekundzie znajduje się marzycielski buziak z okrągłym nosem w kolorze kaczych jaj; następny, Chevrolet Bel Air kabriolet w jaskrawej czerwieni ze srebrnymi płetwami, a następnie królewski fioletowy Cadillac. Są tak liczne i tak perfekcyjnie wyglądające, że może to być miejski rajd samochodowy o klasycznym wyglądzie.

Prawda jest taka, że te zabytkowe auta nie zawsze są marzeniem do kierowania. Kiedy szedłem wzdłuż nabrzeża za kierownicą Chevroleta z 1955 r. - w kolorze królewskim czerwonym i złotym - koła zębate pokazują błyski temperamentu, sklejają się i od czasu do czasu ślizgają, a układ kierowniczy ma tak wiele zalet, każdy ruch koła jest niewielki więcej niż delikatna sugestia. Jest jednak nieokreślona radość z prowadzenia jednego z tych pojazdów, a nie tylko ciepły, porywający zapach przywołuje dziesięciolecia starej dziewczyny na drodze, czy miękkie fotele na ławę, tak szerokie i wygodne, jak jazda na sofie.

Przejeżdżam przez Malecon i skręcam na brukowane ulice Habany Vieja na Starym Mieście w Hawanie. Pozostawiony do rozpadu po rewolucji w 1959 roku, Havana jest kapsułą czasową, jej niegdyś okazałe budynki zostały przełamane i zaniedbane. Stare Miasto pochodzi z XVI wieku i zachowało ślady dawnej świetności. Wielkie, wypełnione palmami place otaczają ulice z imponującymi kościołami, domami pomalowanymi w wesołych pastelowych kolorach i maleńkimi kioskami sprzedającymi świeżo zmasakrowane mięso lub stosy owoców rozgrzanych słońcem.

Nad głową, sąsiedzi zwracają się do siebie, kiedy przesiadują, myjąc się kolorowymi strunami z balkonów; inni zbierają się na progach, by strzelać z wiatrem tak często, jak nie z grubymi kubańskimi cygarami zwisającymi z ich palców.

Wałęsam się po Starym Mieście, starannie unikając sprzedawców ulicznych z ich ręcznymi wózkami wypełnionymi orzeszkami ziemnymi, kwiatami lub chlebem, a ja dotykam palcami kierownicą na czas z wybuchami muzyki salsy, która unosi się w oknach.

Stąd kieruję się na zachód w spokojniejsze, bardziej mieszkaniowe przedmieścia Hawany, z szerszymi ulicami i ładnymi, oderwanymi domami z lat trzydziestych XX wieku i na otwartą drogę. Moim celem jest Viñales, centralne serce Kuby, oddalone od miasta o około 110 mil (180 km).

Hawana znika z lusterka wstecznego, a przydrożne przestrzenie stają się bardziej zielone i bardziej otwarte, dopóki krajobraz nie zapełni się horyzontem szerokimi polami i gajami falujących palm. Wraz ze zmianą scenerii, podobnie jak samochody. W Hawanie wiele z tych pojazdów jest pięknie utrzymanych - często kabrioletów, są one wypolerowane, udoskonalone i zagruntowane, aby umożliwić gościom zwiedzanie otaczających nas słonecznych uliczek Starego Miasta. Tu na autostradzie są prawdziwe zabytkowe samochody Kuby - wiele z nich to stare bomby, które przewożone są do pracy lub przewożące przyczepy z towarami.

Na zjeździe z Viñales droga zmienia się gwałtownie z gładkiego asfaltu na grubo upakowany brud, z marszczeniami i dziurami o rozmiarach basenu, co sprawia, że jazda jest wyboista. Za oknem piękne wiejskie domy zaczynają rysować w krajobrazie, wiele z grupami drapania, ciekawe kurki strzegące frontowych ogrodów.

Zmieniają się także główne środki transportu. Wśród mieszanki starych samochodów, drżenie rowerów i wozów wypełnionych świeżymi lokalnymi pomidorami i bakłażanami, są konie. Niektórzy mają pojedynczych jeźdźców na plecach; inni ciągną towary na drewnianych wozach, które mogły być używane sto lat temu, i guarijos (lokalni rolnicy) wokół sportowych szerokich rondek z kowbojskich czapek utkanych z wysuszonych liści palmowych.

Viñales znajduje się w regionie Pinar del Rio, zachodnim centrum kubańskiego rolnictwa, gdzie wiele najlepszych świeżych produktów w kraju uprawia się na żyznej glebie.Przy drodze plantacje kawy i pola z cukinią i słodkimi ziemniakami ustępują rzędom młodych zielonych roślin tytoniu, których liście wkrótce zostaną wysuszone i fachowo wtopione w najlepsze cygara świata.

Wjeżdżam na pobocze w punkcie widokowym z widokiem na Valle de Viñales. Przed nami rozciąga się czerwona ziemia i falujące rośliny, otoczone palmami i wsparte solidną półką z wapiennego zielonego obrzeża. W połowie dystansu rolnik prowadzi wołu przez pole, obracając kępy gliny bogatej w żelazo, w scenie oddalonej o trzy godziny jazdy i sto lat od współczesnego zgiełku Hawany.

Idealny pit stop - Cayo Levisa

Ten klucz kubański znajduje się 35 minut jazdy łodzią od miejscowości Palma Rubia. Warto wybrać się na wycieczkę: cukierkowo-biały piasek i szafirowe wody to Cayo Levisa jako najlepsza plaża Pinar del Río. Amerykański pisarz Ernest Hemingway najpierw "odkrył" ten obszar na początku lat czterdziestych. Obecnie Levisa przyciąga do 100 odwiedzających dziennie. Nie poczujesz się jak błędny Robinson Crusoe, powinieneś znaleźć czas (i przestrzeń) na odpoczynek i relaks.

Wskazówki

Start - Hawana; koniec - Viñales; odległość - 112 mil (180 km)

Jak się tam dostać: Hawana otrzymuje bezpośrednie loty międzynarodowe z Europy, Kanady, Ameryki Łacińskiej oraz, w czasie pisania, z kilku miast w USA, w tym z Miami.
Wypożyczalnia samochodów: Wynajęcie samochodu na Kubie jest pełne pułapek. Na lotnisku działają państwowe firmy zajmujące się wynajmem samochodów, ale samochody trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem: ceny są wysokie, a standardy obsługi są niskie. Poszukaj aktualnych porad z przewodnika Lonely Planet na Kubie. Możliwe jest również wynajęcie prywatnego samochodu i kierowcy w Hawanie.
Kiedy iść: Szczytowe czasy to Boże Narodzenie, Wielkanoc, lipiec i sierpień - kiedy jest też gorąco. Idealny czas to od stycznia do maja, kiedy jest ciepło, ale mniej tłoczno.

Możesz znaleźć ten dysk - i ponad 200 więcej dwu- i czterokołowych przygód - w naszym Epickie dyski świata książka. Skategoryzowaliśmy tę trasę jako "trudniejszą", biorąc pod uwagę nie tylko długość, odległość i wyzwanie, ale również warunki logistyczne i lokalne. Mniej doświadczeni kierowcy mogą chcieć sprawdzić naszą "łatwą" jazdę; lub spójrz na naszą "epicką" podróż, jeśli masz wyzwanie.