Przemysłowe dziedzictwo spotyka bujne krajobrazy w Walijskich Dolinach

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Walijskie doliny często są pomijane przez odwiedzających, którzy docierają do scenerii Brecon Beacons lub Snowdonia, lub chropowatej linii brzegowej Pembrokeshire. Ale ten region ma coś naprawdę wyjątkowego: szansę zanurzenia się w niezwykłej historii.

Opowieść o Dolinach jest porywająca, od wściekle uprzemysłowionego okresu, kiedy węgiel południowo-walijski był wysyłany do wszystkich zakątków globu do tragedii zamknięć kopalni. Ta historia wciąż się rozwija: zrujnowane niegdyś środowisko węglowe jest stopniowo odzyskiwane przez naturę, co czyni go radosnym miejscem do zwiedzania rowerem, a mieszkańcy świecą światłem na wzlotach i upadkach tego fascynującego regionu poprzez muzea, wycieczki i publiczne dzieła sztuki.

Iść pod ziemię

W XIX wieku przemysł węglowy zaczął hucznie rozwijać się w Południowej Walii, a dawniej śpiąca część świata przekształciła się w przemysłowe centrum. Ludność gwałtownie się napełniała, gdy pracownicy gromadzili się w wioskach w pobliżu kopalni, tworząc społeczności, których życie obracało się wokół kopalń. Światowy popyt na bogactwo węgla pod tymi wzgórzami był tak intensywny, że w szczytowym momencie produkcji w 1913 r. Zagłębie węglowe w Południowej Walii wytworzyło 56 milionów ton węgla i zatrudniało 232 000 ludzi.

Jakie było życie dla tych górników? Wielokrotnie nagradzane muzeum Blaenavona, Big Pit, które było działającą kopalnią węgla kamiennego od 1880 do 1980 roku, daje wgląd w oczy. Zabawni i pouczający byli górnicy prowadzą podziemną wycieczkę, która rozpoczyna się od zżerania nerwów 90-metrowego zejścia w klatce. Następnie spacer przez serce kopalni mija zakręty, gdzie dzieci siedziały w ciemności przez wiele godzin, aby obsługiwać drzwi pułapek i stajnie, w których mieszkały kuce. Jest mroczny, chłodny, wilgotny i klaustrofobiczny, a przewodnicy wykonują świetną robotę, odtwarzając poczucie tego, czym jest życie pod ziemią.

W oddzielnych częściach kopalni znajduje się również wystawa na temat Łazienek Pithead, w której górnicy wyszorują czystą sadzę, oraz sugestywny pokaz potężnych maszyn używanych w nowoczesnym górnictwie, wraz z efektami świetlnymi i dźwiękowymi. Wrażliwe i zniuansowane wystawy obejmują również trudny okres strajków, masowych zwolnień i zamykania kopalń w latach 80. XX wieku, a także trudności dla społeczności górniczych, które miały nastąpić.

Odwiedzający chętnie zagłębiają się w dziedzictwo przemysłowe regionu, mogą także zatrzymać się w pobliskiej hucie Blaenavon, gdzie prezentowany jest historyczny proces produkcji żelaza, a dobrze zachowane pozostałości kompleksu wielkiego pieca nadal stoją. Rhondda Heritage Park znajduje się w niewielkiej odległości na południowy zachód od tego miejsca i oferuje ciekawe, praktyczne spojrzenie na historię wydobycia węgla w Południowej Walii.

Monumentalna rzeźba

Codzienna praca w kopalniach była pracochłonna i niebezpieczna sama w sobie, ale co gorsza, zawsze istniało zagrożenie katastrofą. Od czasu do czasu w erze wydobycia poważne wypadki były przyczyną śmierci tysięcy górników.

W 1960 r. Wybuch podziemnego podziemia w kopalni Arrael Griffin zabił 45 z 48 ludzi, którzy tam pracowali, niszcząc społeczność Six Bells. Pięćdziesiąt lat później Strażnik został wzniesiony jako hołd dla tych, którzy zginęli tego dnia i podczas innych katastrof górniczych w regionie. Zbudowany na miejscu dawnej kopalni, ta wspaniała 7-metrowa rzeźba górnika zbudowana jest ze stalowej wstążki w kolorze rdzy, z nazwiskami zabitych i ich wiekami wpisanymi na bazie. Wiersz o wydarzeniu poety Welsh Gilliam Clarke jest wyświetlany na pobliskiej planszy, a cała strona jest bardzo refleksyjnym i ruchomym miejscem.

Odkrywanie krajobrazów dziedzictwa

Potrzebujesz świeżego powietrza w płucach? Doliny są połączone najlepszymi ścieżkami rowerowymi, a wycieczka po dwóch kółkach to najlepszy sposób na podziwianie tego zmieniającego się otoczenia.

Zaledwie kilka dziesięcioleci temu, nad dolinami rozsypały się doliny, a strumienie są czarne i nieprzejrzyste od pyłu węglowego. Ten zanieczyszczony krajobraz jest teraz na szczęście już przeszłością. Zamiast tego, jazda rowerem po zielonych wzgórzach, ścieżkami polnymi kwiatami, krystalicznie czystymi strumykami i dziwnie uroczo zarośniętą platformą kolejową to prawdziwa przyjemność - natura stopniowo odzyskuje grunt. Zwróć uwagę na malowniczy widok byłych górniczych wiosek, z ładnymi rzędami wiktoriańskich domków szeregowych, zbudowanych z niezwykłych kątów na zboczach.

Rowerzyści są wybierani pod względem tras, ale doskonałe sugestie można znaleźć na stronie bikewalesroutes.blogspot.co.uk i sustrans.org.uk/wales.

Jeden ze szczególnie uroczych szlaków biegnie wzdłuż odcinków Monmouthshire i Kanału Brecon, a tam jest idealna przystań w Pontymoile Basin, gdzie barka przerobiona na kawiarnię ma dobrą linię w herbacie i walijskich ciastach.

Kolejna trasa biegnie obok torów kolejki dziedzictwa Blaenavona. Kiedyś linia pasażerska służyła do transportu węgla z Big Pit do 1980 roku. Teraz jest pięknie utrzymywana przez wolontariuszy i kursuje z Whistle Inn do Blaenavon w weekendy. Przerwij jazdę w prawo, a zobaczysz, że jedna z lokomotyw parowych i spalinowych ciągnie się wzdłuż, dostając radosną falę od kierowcy, jeśli masz szczęście.

Wreszcie, zafunduj sobie spin przez rezerwat przyrody Garn Lakes (visitblaenavon.co.uk), w pobliżu Big Pit. Jest to dowód na to, że rekultywacja terenu w najlepszym wydaniu - niegdyś pełna zrujnowanych wyrobisk górniczych i żużlowych szczytów, jest teraz nieskazitelnym rozlewiskiem jezior i łąk oraz doskonałym miejscem do obserwacji ptaków.

Helen podróżowała do Walijskich Dolin dzięki wsparciu z Valleys Tourism (thevalleys.co.uk) Lion Hotel (thelionhotelblaenavon.co.uk) i Drover Cycles (drovercycles.co.uk). Dostawcy Lonely Planet nie akceptują gratisy w zamian za pozytywne pokrycie.