Poznaj podróżnika: Alysia Montaño, sportowiec olimpijski

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Zawodowa lekkoatletka i średniozaawansowana biegaczka Kariera Alysii Montaño zabrała ją nie tylko ze strefy komfortu, ale także na całym świecie. Jej przesłanie jest proste: bądź odważny i odważny - to filozofia, którą czuje każdy podróżny, gdy zmierzy się z nowymi wyzwaniami na drodze.

Po tym, jak przegapiliśmy szansę rywalizacji w tegorocznej olimpiadzie, dogoniliśmy Alysię, gdy zastanawiała się nad Rio i wyjaśnia, dlaczego ważne jest, aby wychodzić z własnych (metaforycznych) butów podczas odkrywania innych kultur.

Gdzie była twoja ostatnia podróż?

Ostatnia podróż, którą zrobiłem dla przyjemności, dotyczyła Nowej Zelandii. Było bardzo fajnie; skończyło się skoki spadochronowe, co było czymś, co miałem na swojej liście broków przez jakiś czas. Nowa Zelandia to taki przygodowy plac zabaw.

Jaka jest Twoja pierwsza pamięć związana z podróżowaniem?

Moja pierwsza pamięć związana z podróżowaniem jedzie na Jamajkę na spotkanie rodzinne, kiedy miałem pięć lat. Pamiętam to bardzo żywo. Wybraliśmy się na wędrówkę wzdłuż wodospadu Dunns River Falls i udaliśmy się wszędzie od Montego Bay do Ocho Rios do Kingston, gdzie mieszka mój dziadek, który właśnie ukończył 103 lata.

Fotel czy okno?

Wolę miejsce przy przejściu, ponieważ jestem sportowcem, więc muszę pozostać uwodniony - wadą uwodnienia jest częstsze siusianie. Więc jeśli siedzę przy oknie, mimo że patrzysz na wszystkie krajobrazy, nie pokonujesz wolności, by wstać i poruszać się bez zakłócania spokoju sąsiadom.

Czy masz jakieś nawyki podróży lub rytuały?

Uwielbiam nosić rajstopy uciskowe podczas lotów, te, które sięgają Twojej talii. Problem polega na tym, że wszystkie rajstopy są po prostu w kolorze beżowym, a ja opisałbym swój odcień skóry jako bardziej przypaloną sjenę. Dodatkowo, nie mam wstydu w stroju, który wybiorę nosić w tych rajstopach, czasem nawet w szortach.

Poza tym jestem przekąską, więc na ogół noszę plecak pełen jedzenia, kiedy podróżuję - kanapki, mieszanka smaków, suszone owoce, jak się nazywasz.

Ulubione miasto, kraj lub region?

Uwielbiam Sztokholm, Szwecja. Ma świetny klimat miasta w jednej porcji i ma ten miły wiejski klimat w drugim, więc masz najlepsze z obu światów. I kocham tam jedzenie; to świetnie, że są w naturalnej, ekologicznej żywności.

Włochy i Japonia też tam są - naprawdę trudno jest wybrać tylko jedną.

Co wywołało twoją decyzję zostania profesjonalnym sportowcem?

To nie była ostateczna decyzja, coś takiego wydarzyło się organicznie. Od zawsze zajmowałem się sportem; Zrobiłem piłkę nożną, koszykówkę i skończyłem grać na torze po obejrzeniu mojego kuzyna. Więc myślę, że pokazałem naturalne upodobanie do sportu i wraz z nim pokazałem zdolność.

Wykorzystanie tego naturalnego talentu rzuciło mnie na szansę po okazji, która zaprowadziła mnie na University of California w Berkeley, gdzie zrobiłem wyścigi i pola, a stamtąd to wzbiło. To było tak, jakby mnie wybrało.

Powiedz nam coś więcej na temat kwiatów, które nosisz we włosach podczas swoich wyścigów?

Konkuruję z kwiatem we włosach, odkąd byłem bardzo młody. Dorastałem w towarzystwie wielu chłopców, mojego brata i moich kuzynów, i często graliśmy razem w gry zespołowe, zazwyczaj było to bardzo konkurencyjne i fizyczne.

Pewnego dnia poszliśmy do lokalnej szkoły podstawowej, aby zagrać (amerykańską) piłkę nożną z niektórymi przyjaciółmi mojego brata i kuzynów oraz kilkoma dziećmi z sąsiedztwa, a niektóre inne dzieci zaczęły mówić: "twoja siostra będzie z nami grać ? Ona nie będzie w naszym zespole. Ona zostanie zraniona "itd. Oczywiście, moi kuzyni i mój brat wiedzieli, że jestem prawdziwym wojownikiem i że będę się trzymał, więc mnie włożyli. Więc ten dzieciak przybiega sprintem z przeciwnej drużyny, myśląc, że zamierza przylecieć, a ja idę sprintem do niego i uderzam go w ziemię, a on jest oszołomiony.

W trawie była stokrotka, więc podniosłem ją i włożyłem we włosy i powiedziałem "jestem dziewczyną" i odejdę. Odtąd był to dla mnie symbol kobiecej siły i uznania siły, którą wykorzystuję, i że moja płeć nie powstrzymuje tych umiejętności i obecności przed nadchodzącym.

Czego nauczyłeś się dzięki pracy z tak wieloma różnymi osobami z tak wielu różnych kultur?

Nauczyłem się, że postrzeganie różnych soczewek w życiu jest naprawdę ważne, ale jednocześnie powinniśmy uznać, że wszyscy to robimy, to jest życie. To wszystko jest procesem cyklicznym, ponieważ wszyscy musimy się od siebie wiele nauczyć.

Czy zabierasz ze sobą wszelkie domowe udogodnienia?

W 2014 roku miałam córkę i zacząłem zabrać ze sobą medalion, który ma z przodu kwiat mojej córki, kwiat linnei. Biorąc to ze sobą daje mi mały kawałek domu, jeśli ona nie zamierza podróżować ze mną.

Co oznacza dla ciebie olimpiada w Rio 2016?

Myślę, że chodzi o bycie częścią miejsca, które teraz boryka się z problemami i wnosi do niego piękną scenę i energię. Każde miasto powinno mieć możliwość organizowania igrzysk olimpijskich, ponieważ jest to tak jednoczące doświadczenie.

Twoją filozofią jest być odważnym i odważnym; Jak myślisz, co przekłada się na sferę podróży?

Powinno to być motto każdego podróżnika. Podczas podróży ważne jest, aby zdjąć buty, które nosiłeś, gdy opuściłeś dom i założyć buty, które wszyscy noszą, gdy lądujesz. Przeżyj swoją drogę przez jakiś czas. To wymaga odważnych i odważnych.

Czy kiedykolwiek miałeś jakieś nieszczęśliwe wypadki na drodze?

W 2011 roku zostałem zarezerwowany na lot, by uczestniczyć w zjeździe na torze w Zurychu, ale kiedy spojrzałem na bilet na podróż (po tym, jak byłem już w samolocie), zdałem sobie sprawę, że spotkanie odbyło się w dniu przybycia do Zurychu, a nie kilka dni później. Nie tylko to, że mój lot odbył się tą niedorzeczną trasą, która wyruszyła z Jeju w Korei Południowej, z powrotem do Kalifornii, gdzie spędziłem mniej niż 24 godziny, zanim musiałem wracać do Zurychu.

Oczywiście, mój lot został opóźniony, więc w końcu dostałem rezerwację na dodatkowy lot do Kanady, więc mogłem wykonać jeden z innych lotów łączonych. Wtedy zaczynam zdawać sobie sprawę, że nie zdążę spać przed moim wyścigiem. Na szczęście w czasie lotu do Kanady samolot miał ten duży sześciomiejscowy środkowy rząd, więc poprosiłem ludzi po mojej prawej i lewej stronie, jeśli mieliby coś przeciwko temu, żebym spał pod ich stopami - udało mi się uzyskać dobre sześć godzin przed dostałem się do Zurychu. W tym wyścigu zająłem drugie miejsce!

Jaka jest twoja najlepsza lub najgorsza pamiątka podróżna?

Prawdopodobnie jedną z moich najgorszych pamiątek z podróży było, gdy zdecydowałem się kupić trzy szwajcarskie noże armii w Moskwie, na których malowano rosyjskie lalki. Zabrałem się tylko do noszenia, więc noże, w których w moim podręcznym bagaży i ja spowodowały największe maniactwo na lotnisku. Jak możesz sobie wyobrazić, nie mogłem ich nawet sprowadzić.

Jaką radę dałbyś podróżującemu po raz pierwszy?

Moja rada byłaby (aby powtórzyć niektóre z moich mottów): zostawcie swoje buty w domu i pozostańcie w momencie, w którym wylądujecie. Pozwól sobie na odbiór zabytków i zapachów oraz pochłonięcie otoczenia i otoczenia.

Aby dowiedzieć się więcej o Alysii, odwiedź jej stronę internetową alysiamontano.com.

Więcej wywiadów "Poznaj podróżnika"

• Poznaj podróżnika: Huw James, wychowawca przygody
• Poznaj podróżnika: Saba Douglas-Hamilton, filmowiec zajmujący się ochroną przyrody i przyrodą
• Poznaj podróżnika: Lola Akinmade Åkerström, pisarka podróżnicza i fotograf