Wędrówka po Alpujarras, mniej podróżnej ścieżce południowej Hiszpanii

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Camino de Santiago może być najbardziej szanowaną hiszpańską ścieżką długodystansową, zwabiającą romantyków, masochistów i zagubione dusze w poszukiwaniu duchowego oświecenia; ale z ponad ćwierć miliona piechurów, którzy co roku pokonują wędrówkę, nie jest na uboczu.

Aby uzyskać bardziej spokojne wrażenia, zamiast tego udać się do GR7, mniej wydeptanej południowej Hiszpanii Camino, gdzie możesz wędrować samotnie ponad delikatnymi chmurami przed zejściem na spokojne noce w wioskach wolnych od pielgrzymów.

The gran recorridos Hiszpanii

Pierwszy z Hiszpanii gran recorridos (wspaniałe wycieczki) oficjalnie wytyczone w 1974 roku, GR7 kursuje 1900 km od Tarifa na południowym krańcu Hiszpanii do Pirenejów na granicy z Francją, po czym kontynuuje trasę E4 aż do Grecji. Spośród wielu sekcji wielkości kęsa wykonanych w ciągu tygodnia, kilka jest równie cudownych lub przyjaznych dla użytkownika, jak przejście przez południową flankę Andaluzji w Sierra Nevada oraz przez kaniony i białe wioski Las Alpujarras.

Magnetyzm Las Alpujarras - oprócz monolitycznej górskiej scenerii - leży w niezwykłym dziedzictwie islamskim regionu. To była ostatnia ostoja Maurów w Hiszpanii. Długo po Boabdilu, ostatnim suficie Nasrid w Granadzie, skapitulowanym przed katolickimi monarchami w 1492 roku, zbuntowani Maurowie nadal prowadzili wojnę partyzancką z izolowanych górskich baz w Alpujarras (ostatni bunt w Maurelii został zgasiony w 1571 roku). Pozostawione wpływy mauretańskie znajdują odzwierciedlenie w egzotycznych nazwach regionu, tradycyjnym rzemiośle rzemieślniczym i płaskich dachówkach w stylu marokańskim, które leżą w kanionach o stromych ścianach jak białe kostki na płótnie Picassa.

Ścieżka od Válora

Wsie w regionie są połączone gęstą siecią dróg, ale podróżni uzależnieni od samochodów czerpią tylko część tego, czym są Alpujarras. Válor, położony blisko granicy z prowincją Almería, jest idealnym miejscem do rozpoczęcia podróży i zapoznania się z kulturą. Oprócz tego, że znajduje się na GR7, wioska jest wygodnie obsługiwana przez codzienne autobusy z Granady i - jeśli przyjedziesz późno - wyposażona w fantastyczny B & B, Los Arcos (losarcosholidays.com), na głównym placu. Niezbędne ładowanie samochodów na zbliżające się wędrówki można rozpocząć w Restaurante Aben Humeya, tradycyjnym lokalu gastronomicznym "mama-w-kuchni", który serwuje Plato Alpujarreño, mięsne danie sygnaturowe regionu.

Aby przyzwoicie przejść przez cztery do pięciu dni dolnych stoków Sierra Nevada na GR7, planuj udać się na zachód z Váloru, aby dotrzeć do Lanjarón w odległości 82 km. Zakwaterowanie jest łatwe do zdobycia w wioskach na trasie: Bérchules, Trevélez, Pitres i Capileira - wszystkie mają duży wybór hoteli i / lub pensjonatów, bez żadnej wioski, więcej niż 10 km od następnej. Każda osada jest również wyposażona w restaurację, sklep i starożytną fontannę komunalną do uzupełniania butelek wody. Oznakowanie na GR7 jest względnie dobre: ścieżka jest podświetlana co 400m przez czerwono-białe znaczniki na kamieniach lub słupkach, ale czasami nie ma akwaforta w życiowym skręcie. Weź dobrą mapę jako kopię zapasową i naucz się pytać o drogę w języku hiszpańskim (lokalni rolnicy rzadko są dwujęzyczni).

Pastwiska, zagrody i gaje oliwne

Pierwszą główną wioską na zachód od Váloru jest Yegen, niegdysiejszy dom brytyjskiego pisarza i emigranta Geralda Brenana, który pisał o swoim odosobnionym andaluzyjskim życiu w latach dwudziestych XX wieku w podróży służbowej. Na południe od Granady. Brenan jest czule wspominany w mieście; jego dawny dom wyposażony jest w tablicę pamiątkową, a jego nazwa pochodzi od lokalnej trasy o długości 2 km.

Sześć kilometrów dalej na zachód znajduje się cudownie bukoliczna ulica Mecina Bombarón, w której łatwiej złapać cię w kózce niż w korkach. Ta część GR7, która przechodzi pastwiska, zrujnowane gospodarstwa i gaje oliwne, podąża za niegdysiejszym camino real, niegdyś królewska ścieżka między Granadą i Almerią. Średniowieczny most na wschodnim skraju Mecina jest historycznym znaczkiem.

W ciągu następnych 20 km wioski stają się coraz bardziej widowiskowe od Bérchules przez Juviles i Trevélez, drugiej co do wielkości hiszpańskiej wioski, która gwałtownie przylega do tajemniczego kanionu w cieniu Mulhacén, najwyższego hiszpańskiego kontynentu.

Trevélez może być wykorzystany jako baza do radzenia sobie ze względnie łatwym chrząkaniem Mulhacéna, ale jeśli jesteś dobrze i prawdziwie podniszczony przez ten punkt (zrozumiałe), jest to także dobre miejsce na wsiąść w autobus i skakać do Poqueira. Kanion dalej na zachód. Całodniowe wykopaliska w Trevélez można znaleźć w hotelu La Fragua, który prowadzi również domową restaurację. Miejscowość słynie z tego Jamón Serrano - suszona szynka, która doskonale dojrzewa w świeżym górskim powietrzu. Szynki wiszą wszędzie na hakach w barach i sklepach w mieście, tylko z dala od głowy.

Z suchych, bezdrzewnych krajobrazów Trevélez, GR7 huśta się na południe, a potem na zachód przez Busquístar, po czym zanurza się w La Tahá, łagodnej, pasterskiej dolinie pokrytej siedmioma gęsto zwiniętymi wioskami. GR7 wpłaci Cię w największym z nich, Pitres, dobrym przystanku na jedną noc, jeśli pragniesz wolnego od turystów spokoju.Kolejny kanion, Barranco de Poqueira, pięć stromych kilometrów, jest bardziej ruchliwą propozycją.

Fiestas i warsztaty rzemieślnicze

Po drugiej stronie grzbietu Barranco de Poqueira pilnuje Pampaneira, Bubión i Capileira, trzech najpiękniejszych i najbardziej typowych wiosek Alpujarras, które siedzą ułożone jeden na drugim na stromych, tarasowych stokach. Dzieląc wspólne mauretańskie dziedzictwo, osady znane są z letnich fiest i tradycyjnych warsztatów rzemieślniczych. Możesz spędzić niezliczone godziny obserwując rzemieślników, garncarzy, krosna i tkaczy koszykarskich, którzy praktykują swoje starożytne rzemiosła. Rzeczywiście, w przypadku wysokiej jakości ręcznie robionych wyrobów jest to prawdopodobnie najlepsze w Hiszpanii (i najwyższe) "centrum handlowe".

Jedynym problemem podczas wędrówek jest to, że wciąż jest to 25 km wzdłuż wijących się ścieżek do Lanjarón, a nie idealne, gdy ciągnie się torbę pełną skórzanych kurtek, delikatnych ceramicznych garnków i ciężkich koców Pampaneira.

Rozwiązanie? Wróć na wyprawę na zakupy w późniejszym terminie lub zarezerwuj pokój w mega-komfortowym Hotelu Real de Poqueira w Capileirze (hotelpoqueira.com), przechowuj pamiątki i spędź kilka dni na odkrywaniu złożonej sieci ścieżek, które plamią wyższe zasięgi kanionu Poqueira. Autobusy trzy razy dziennie wracają do Granady ze wszystkich trzech wiosek.

Wędrowcy docierający do Lanjarón powinni uważać na złote orły Bonellego, gdy zbliżają się do miejsca przeznaczenia. Ptaki drapieżne na uboczu, tak zwana "brama do Alpujarras" słynie ze swojej suszonej szynki, wody źródlanej i spa rekuperacyjnego, z których wszystkie trzy mogą się przydać podczas schodzenia do miasta po pięciu dniach walki na kolana Alpujarran.