Stan wyjątkowy: ostatnie granice Alaski

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Minęło 100 lat od śmierci Jacka Londona, powieściopisarza, którego szorstkie historie są synonimem amerykańskiej północy. Jednak holownik pustyni, który tak elokwentnie wywołał Londyn, nadal rozbrzmiewa na Alasce, jednym z nielicznych miejsc w USA, gdzie wciąż można zbliżyć się do skrajności natury.

Biorąc pod uwagę jego wielkość i bogactwo epickiej scenerii, zaskakujące jest to, jak niewielu Amerykanów włącza Alaskę do swoich podróży. Jednym z ostatnich wyjątków jest Barack Obama, który został pierwszym siedzącym prezydentem USA, który przekroczył krąg polarny we wrześniu 2015 r., Kiedy odwiedził małą społeczność Kotzebue. Jednym z głównych celów podróży Obamy było zwrócenie uwagi na zmiany klimatyczne i trudną sytuację szybko oddalających się lodowców na Alasce, proces ten można było zobaczyć graficznie na łatwym do odwiedzenia lodowcu wylotowym na półwyspie Kenai. Emulacja prezydenta, który pojawił się w telewizyjnym programie survivalowym Running Wild chrupanie na półgwantym łososiu oczyszczonym przez brytyjskiego miłośnika przygód Bear Grylls, może nie być najważniejszą listą kontrolną Alaski. Ale poznawanie krainy ekstremów - jej gigantycznych gór, subarktycznych społeczności i malutkich wysepek podskakujących na Morzu Beringa - zapewnia przygodę na heroiczną skalę.

Dalton Highway - podróż do koła podbiegunowego

Jest to prawda powszechnie uznana, że krajowa sieć autobusowa w Ameryce nie jest zbyt obszerna. Ale, jak zawsze, są wyjątki od reguły. Autostrada Dalton to jedna z dwóch dróg w Ameryce Północnej, które przecinają koło podbiegunowe. To także - nieco nieprawdopodobnie - oferuje autobus tylko latem, dzięki uprzejmości Dalton Highway Express. Szesnastogodzinna podróż o długości 500 mil zaczyna się we względnej harmonii Fairbanks, zanim gwałtownie przeniknie do mniej cywilizowanych klimatów wzdłuż trasy, która jest równoległa do rurociągu Trans-Alaska do źródła na polu naftowym Prudhoe Bay. Po drodze, zdziczała i okresowo wyboista autostrada prowadzi przez skrajnie kontrastujące krajobrazy, w tym borealny las, gotycki majestat Brooksa i chłodną płaskość arktycznej tundry, w której zwierzęta, takie jak karibu i piżmo, są mierzone przez stado.

Dalton to klasyczny przypadek podróży, który jest ważniejszy niż cel podróży. Niezależnie od tego, istnieje pewien surrealistyczny punkt końcowy, rozległa industrialna dystopia Deadhorse, w której można skupić się w hotelu Prudhoe Bay (www.prudhoebayhotel.com), korzystając z wytrzymałych wykładzin i chropowatych, sprawdzonych kalendarzy pracowników naftowych. na krótko zanurzając palec w Oceanie Arktycznym. Wygodne - nie; legendarny - tak!

Podążaj za łukiem przygody na Aleutach

Podczas gdy nie ma niedostatku letnich statków wycieczkowych kursujących w środku Pasażu między Dolnym 48 a Alaską, niewielu z nich wybiera się poza malowniczy port Seward. Jednak Alaska ciągnie się na zachód przez kolejne tysiąc mil przez trippy krajobraz drzemiących wulkanów, aksamitnych gór i odległych społeczności. Dostęp do wydłużonego półwyspu Alaska i jałowego łuku aleuckich wysp, które leżą poza nim, odbywa się przez letni prom, zwany MV Tustumena. Oprócz tego, że "Trusty Tusty" jest prawdopodobnie najbardziej ekonomiczną formą transportu publicznego na świecie, działa również jako istotna usługa pocztowa, pływająca restauracja i powitalny kreator zadumy dla kolczyka społeczności pin punków, które wyznaczają trasę.

Jeśli pogoda się utrzyma, a worki z barfą pozostaną puste, podróżni mogą cieszyć się niezapomnianymi bonusami na pokładzie. Przełamywanie wielorybów, palenie wulkanicznych szczytów i niedźwiedzie brunatne patrolujące linie brzegowe są równe dla kursu na długie, musujące letnie dni (i noce). Potem są ulotne, ale fascynujące przystanki po drodze. Jest mega przyjazny Kodiak, kraina olbrzymich, uroczych bestii i legendarnych rybaków; nirwana ptaka z Cold Bay; zwalczająca dziką przyrodę społeczność rybacka False Pass; i pobity w pogodzie finałowy port zawinięcia, holenderski port, w którym znajdziesz nieoczekiwane ślady rosyjskiej historii kolonialnej i wzruszające pomniki do mało znanej bitwy II wojny światowej między USA i Japonią. Aby opisać tę wygodną, skromną podróż na krańce kontynentu jako epickiego rażąco go zaniża. Zarezerwuj miejsce do spania na trzydniowy rejs z Alaska Marine Highway i wymyśl własne superlatywy.

Rozważmy Wrangell-St Elias i jego lodowce

Aby zrozumieć ekstrema Wrangella-St Eliasa, najpierw musisz rozszyfrować jego wymiary. Drugi co do wielkości park narodowy na świecie jest na tyle duży, że pasuje do Yosemite, Yellowstone i Szwajcarii, ale ma w sobie populację, która ledwo może wypełnić średniej wielkości autobus Greyhound. Większość mieszkańców zamieszkuje w powracającym, jednokonnym miasteczku McCarthy, gdzie brody Klondike nigdy nie wyszły z mody. Do McCarthy McCarthy można dojechać drogą koleją z Glennallen. Jest to idealne miejsce do organizowania wypraw do pobliskiego górniczego miasteczka Kennicott (historycznego miejsca historycznego) lub samotnych szlaków wędrownych do opuszczonych szybów.

Co więcej, jest to również region, w którym można zbadać stan zdrowia niektórych cofających się lodowców Alaski.Lodowiec Root toczy się jak olbrzymia lodowa rzeka w odległości od Kennicotta, skąd można wspinać się na jej krystaliczną powierzchnię, by stąpać po lodowcowych wędrówkach lub bardziej śmiałych lodowych wspinaczkach. Aby w pełni zanurzyć się w Wrangell-St Elias, będziesz musiał wyczarterować płaszczyznę krzewów, aby wciągnąć cię do wnętrza, w którym możesz się całkiem nieźle wdrapać tam, gdzie wcześniej nie zdążyła noga. Firmy prowadzące przewodnictwo, takie jak prowadnice alpejskie St Elias, pomagają zminimalizować lądowanie organizując górskie wspinaczki i dalekie wędrówki, a także wycieczki na lodowiec Root.

Poza przygodami na świeżym powietrzu, najbardziej nieoczekiwaną przyjemnością McCarthy'ego jest jego autentyczny duch graniczny - możliwość strzelania do basenu, okularów do piwa i wymiany opowieści o niedźwiedziem w Złotym Saloonie z prawdziwymi alaskańskimi zakwasami żyjącymi na krawędzi.

Znajdź Dziki Zachód w Nome

Bez związku ze stosunkowo skąpą siecią dróg na Alasce i położoną tak blisko Rosji można praktycznie poczuć zapach wołowiny stroganoff, Nome jest tak samo "dziki" i "zachód" jak Ameryka kontynentalna. Znajdowanie skrajności na tak dalekiej północy jest jak znalezienie dobrej sztuki w Paryżu. W kurzu rozczochrane miasto kryje duży wybór zaniedbanych saloonów zamieszkałych przez miejscowych, którzy mogą dać podróżnikom ciekawostki, jeśli dobrze poprosisz. Większość odwiedzających przybywa w marcu, aby dopingować koniec najtrudniejszej na świecie wyścigowej psiej zaprzęgu, Iditarod, która jest tak trudna, że psy były znane z tego, że umierają podczas wyścigu. Cichsze czasy do odwiedzenia to czerwiec i listopad, kiedy przybywają ptaki, by sprawdzić migrujące ptaki wodne przed ich linią życia.

Nome zdobył się na niesławę w 1900 roku, kiedy stał się sceną najsłynniejszej gorączki złota na Alasce (dziksza i bardziej odważna kontynuacja Klondike), a resztki dni świetności rozpraszają arktyczną tundrę. Możesz wypożyczyć samochód i poszukać opuszczonych drag złota lub podziwiać surrealistyczną kolekcję zardzewiałych lokomotyw nazwanych "Ostatni pociąg do nikąd". Choć "gorączka" nieco osłabła od czasów, gdy Wyatt Earp prowadził lokalny Dexter Saloon, nadal można walić o złoto na mroźnych plażach Nome lub obserwować, jak inne nadzieje próbują szczęścia. W sierpniu 2016 r. Crystal Cruises (crystalcruises.com) obejmie Nome jako przystanek na pierwszym luksusowym rejsie po Pasażu Północno-Zachodnim.

Usiądź u podstawy Denali

Przez ponad sto lat nosił on imię amerykańskiego prezydenta, który nigdy nie postawił stopy na Alasce, ale w 2015 roku najwyższa góra Ameryki Północnej została ponownie ochrzczona przez prezydenta Obamę. Na okrzyki z wielu Alaski, góra dawniej znana jako McKinley stała się Denali, czyli "wysoka", odziedziczywszy bardziej odpowiednie imię rdzennej Alaski. To także, nieco dziwacznie, stracił dziesięć stóp wysokości (do 20,310 stóp) dzięki ponownemu pomiarowi przeprowadzonemu przez US Geological Survey.

To, co nie zmieniło się, to niesamowita wielkość Denali. W przeciwieństwie do Everestu, który jest otoczony innymi górami, najwyższy szczyt Alaski unosi się bez oporów wokół otaczającej tundry niczym lodowa asteroida zrzucona z kosmosu. Nawet patrząc z wygodnej linii pociągu Denali Star, oddalonej o 60 mil, wygląda niebezpiecznie i przeczuwa (pociąg zwalnia w cichym hołdzie).

Poszukiwacze przygód z żelazną kondycją i ponad 7000 $ na zapas mogą wspiąć się na górę z renomowaną firmą prowadzącą. Dla bezpieczniejszego i tańszego doświadczenia spróbuj przyjrzeć się mu z daleka od pociągu lub jednego z unikalnych autobusów wahadłowych Narodowego Parku Narodowego (nps.gov/dena). Aby cieszyć się bardziej ekstremalnymi widokami bez ekstremalnych wydatków energetycznych, możesz wybrać się na wycieczkę z pobliskiej miejscowości Talkeetna. Wycieczki prowadzone przez Talkeetna Air Taxi obejmują krótki postój na lodowcu na dużej wysokości.