Oslo do Bergen: najlepsza europejska podróż pociągiem?

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Jesteśmy gdzieś na płaskowyżu Hardangervidda, na jednym z najwyższych na świecie odcinków torów kolejowych i wydaje się, że zatrzymaliśmy się. Mówię to bez większego przekonania, ponieważ jesteśmy w trakcie białej przerwy.

Właśnie wysiadłszy z najwyżej położonego dworca kolejowego w Norwegii, pociąg z Oslo do Bergen może, ale nie musi, kontynuować niesamowity postęp w rozpaczliwie niegościnnym krajobrazie. Zanim tu dotrzemy, jestem po prostu pod wrażeniem, że ta kolej w ogóle tu jest.

Norwegowie, jak szybko się dowiadują, nie mają kłopotów z poruszaniem się. Góry zbudowane z pozornie nieprzeniknionej gnejsowej skały to po prostu jeszcze jedna rzecz do przejścia. Gdziekolwiek indziej, Bergensbanen lub Bergen Line (nsb.no/en-our-dinationsations/our-regional-railway-lines/bergensbanen) będą zwiastowane jako cud świata. Tutaj jest rzeczowy sposób połączenia dwóch najważniejszych miast w kraju.

Ale cud to na pewno. I, w przeciwieństwie do niektórych rzeczy w Norwegii, można to zrobić przy relatywnie małym budżecie.

Chciałem jeździć na Bergensbanen od czasu, gdy kilka lat temu wsiadłem do pociągu z Londynu do Oslo. Ta podróż trwała jedną noc na ławce w stacji Midi w Brukseli, co dało mi mnóstwo czasu na rozważenie alternatyw dla długiej podróży pociągiem, która w tym czasie obejmowała nieistniejącą już drogę morską z Newcastle do Bergen. Gdybym to zrobił, zabrałbym Bergensbanen do Oslo po długim przejściu przez morze. Mogłem przegapić moją szansę, aby to zrobić, ale nie mogłem przegapić przejęcia pociągu przez góry przy następnej szansie, którą dostałem.

Bergensbanen biegnie przez 308 mil, pokonując sześć i pół godziny w najbardziej niegościnnym terenie Europy. Został zbudowany w latach 1875-1909 i, jak można się spodziewać po linii, która wspina się na 1200 m, budowanie linii nie było łatwe. 182 tunele musiały zostać wyrzeźbione z gnejsu, zimowe burze musiały zostać wynegocjowane, a finansowanie, które wydaje się niemożliwe, było trudne. Ale inżynierowie i marynarze pracujący nad projektem znaleźli sposób i powinniśmy być im wdzięczni.

To już drugi rok, kiedy byłem w Oslo w listopadzie i jest to wspaniały czas, aby znaleźć się w stolicy Norwegii. Jesienne kolory są wszędzie, a chłodne powietrze oznacza każdy dywanik z wełny, z wyjątkiem anielskich dzieci w śnieżnych kombinezonach. Słońce świeci ostro i wyraźnie, a najlepsze atrakcje miasta wyglądają fantastycznie, od zdumiewającej Opery w Oslo po muzea w Bygdøy. To taka pogoda na przejażdżkę pociągiem.

Częstym problemem w Oslo jest koszt. Jest to drogie miasto, zwłaszcza jeśli masz projekty dotyczące jedzenia i picia. Oczywiście, możesz zrobić to, co zrobiłem i zjeść dużo kiełbasek gotujących na gorących rolkach w 7-11 sklepach w całym mieście.

Za mniej więcej tyle samo, co pizza i szklanka piwa (Nkr299), można kupić Minipris bilet w jedną stronę na poranny pociąg do Bergen. Byłem na niej w czwartek rano, kiedy opuścił Oslo o 8.11 rano i udał się do pasa podmiejskiego stolicy do Drammen, pierwszy duży przystanek. Odtąd linia zaczyna zmierzać w dziką krainę. Pociąg podąża za dolinami i rzekami, z pozoru coraz szerszym i szybciej płynącym. Góry zaczęły pojawiać się na horyzoncie, a gdy odwróciłem się, aby na nie spojrzeć, uświadomiłem sobie, że zawsze brakuje mi lepszego widoku po drugiej stronie. Jeśli masz szczęście, pociąg będzie wystarczająco cichy, by zamienić strony, aby skorzystać z najlepszych widoków.

Opuściliśmy Oslo w jasnym słońcu, ale szybko panowały warunki alpejskie. Kiedy się wspinaliśmy - pociąg wyświetla i pokazuje znaki z dumą pokazujące, jak wysoko pociąg jedzie - śnieg na ziemi stał się cięższy. Strażnik pociągu zatrzymywał się za każdym razem na papierosa, a grupa nastoletnich chłopców w naszym powozie doszła do wniosku, że oznacza to pięć minut na walkę na śnieżki na każdym przystanku. W Finse najwyższa stacja na linii to 1222 m, jesteśmy 244m powyżej najwyższego punktu w Anglii.

Linia wspina się na 1237 m, zaledwie 107 metrów poniżej szczytu Ben Nevis. Nie chodzi o to, że nie mamy poczucia, że jesteśmy wysoko: widoki zaśnieżonego płaskowyżu rozciągają się na wiele kilometrów, a pomiędzy Finse i Myrdal pociąg bez wysiłku przechodzi przez białe zjazdy.

Po przejściu na szczyt i schodzeniu w dół klimat zmienia się zadziwiająco. Myrdal jest wyraźnie na morskim wybrzeżu Norwegii, łagodniejszy i bardziej zatłoczony niż to, co było wcześniej. Jedyna linia rozgałęzień na trasie, Flåmsbana do, er, Flåm odchodzi stąd. Jest to jedna z kilku stacji na linii, do której nie ma dróg. Ktoś (niestety nie ja) na Norwegii w trasie z pigułkami wysiada tutaj z innego pociągu, a następnie z połączenia łodzi i autobusu, aby dostać się do Bergen. Dla mnie było wystarczająco dużo spadających wodospadów, zielonych lasów i brzegów wzdłuż dramatycznych fiordów, aby mnie zasmucić, że nie idę dalej.

Ta podróż zakończyła się w Bergen, która była mokra, zimna i dobre miejsce na znalezienie baru i nocleg. To jest Norwegia, nie dogadujesz się za długo gdziekolwiek, co kosztuje, ale zrobiłem co w mojej mocy.