Urok i atrakcje St Helena

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Trudno wyobrazić sobie samotną plamkę ziemi bardziej równoznaczną z niedostępnością niż Święta Helena. Przecież ta pozornie zagubiona wyspa pośrodku południowego Atlantyku została wybrana jako miejsce ostatecznego wygnania Napoleona. Ale jest tu znacznie więcej dla wędrowców - wędrówka po strzelistych skałach i przez alpejskie łąki, wyprawa łodzią po morzach lub zwiedzanie historycznych wiosek, przy każdym spotkaniu z gościnnymi świętymi (miejscowymi).

Jamestown i jego gruzińskie domy

Jamestown, stolica Świętej Heleny, jest starannie zaklinowana między Atlantykiem a stromymi brzegami wąskiego wąwozu. Założony w 1659 roku przez angielskich kolonistów, a nazwany na cześć Jamesa II, kiedy był jeszcze księciem Yorku, Jamestown jest domem dla wielu zabytków i licznych przystojnych gruzińskich dworów. Muzeum informacyjne zawiera artefakty i historie z długiej historii wyspy, w tym drewniane skrzynie, które wywieźć dobytek Napoleona na wygnanie. Za muzeum i przeszłym zbiorem starych armat znajduje się Drabina Jakuba, pękający w płucach zestaw 699 stromych stopni, które niepewnie wspinają się prosto do wąwozu Half Tree Hollow - jeśli nie do nieba, jak ich biblijny poprzednik, to przynajmniej do niebiańskiego widoku.

Powrót w mieście na mniej wzniesionej stopie jest jednym z wielu ukłonów do Napoleona - jego wizerunek w pełnej regalii stoi na balkonie pierwszego piętra hotelu Consulate, spoglądając na niebieską rezydencję nazwaną jego nemezis, książę Wellington. Ale, wbrew mitowi, książę nie przebywał tu podczas swoich wizyt - spędzał czas w niedawno zburzonym (Starym) Domu Porteous.

Innym miejscem, które nie wyglądałoby źle w wiejskiej Anglii, jest kościół św. Jakuba - jest po drugiej stronie fosy i przez bramę pod odnowionym fortem zamkowym.

Half Tree Hollow i turnie nad Jamestown

Zwiedzający, którzy wspinają się po drabinie Jacoba za kółkiem i nurkując czerwonymi dziobami, długoogoniastymi białymi ptakami tropikalnymi, znajdą się w Half Tree Hollow, największym mieście w Świętej Helenie (dla tych z mniejszą wytrzymałością, samochody i minibusy zjeżdżają z Jamestown). Niezależnie od tego, jak przybywasz, widoki - nad urwistymi klifami, aż po niekończące się błękity południowego Atlantyku, aż po Jamestown i śródlądowe do zielonych gór - są spektakularne. Powyżej Half Hollow Drzewo są długie mury i ogromna zaokrąglona twierdza High Knoll Fort, który został zbudowany jako twierdza przeciwko inwazji w 1798 roku.

Po przeciwnej stronie wąwozu do Half Tree Hollow znajduje się szlak (znajdujący się przy ulicy Napoleon w Jamestown), który wspina się po skale w stronę zatoki Ruperta, mijając Baterię Mundena i wielowiekowe stanowiska armatnie, które zostały wbudowane w skały. Za nim klify zanurzają się pionowo w kierunku Atlantyku, podczas gdy z przodu wyłania się czarna masa Stożkowej Gałązki św. Heleny, z jej ogromnym kwadratowym garbem wieńczącym szczyt.

Jonathan i dom plantacji

Położony w zalesionej dolinie, kilka kilometrów od Jamestown, znajduje się Plantation House, gruzińska rezydencja zbudowana w latach 1791-92. Jego najwybitniejszym mieszkańcem prawdopodobnie nie jest gubernator, ale Jonathan, żółw Seszeli, który ma ponad 180 lat. Kiedy nie drzemie, porusza się po trawniku w lodowatym tempie w poszukiwaniu posiłku. Przy pobliskich stokach znajdują się działki warzywne, a na południowym Atlantyku wąska zatoczka. Boczna ścieżka prowadząca z domu prowadzi przez grube lasy i gigantyczne bambusowe stojaki do grobów niewolników z połowy XVIII wieku.

"Domy" Napoleona z dala od domu

Longwood House, ostatnia siedziba Napoleona, jest zielono-migawkową willą na szmaragdowych wyżynach wyspy. Podczas gdy dawne cesarskie widoki dawały znakomite widoki na Flagstaff i The Barn, odpowiednio stożkowe szmaragdowe wzgórze i masywne podłużne urwisko, temperatury tutaj nie były dobre (może być o 10 stopni Fahrenheita niższe niż na wybrzeżu). Jedenaście pokojów, każdy malowany na imperialnej zieleni, zawiera wiele oryginalnych mebli Napoleona, a także popiersia jego i jego żon. Zwróć uwagę na dwie dziury w okiennicach, w których mówi się, że wyciął otwory na teleskop, żeby szpiegować swoich strażników.

W dole pochyłego zielonego tunelu drzew, niedaleko Longwood, leży Dolina Geranium, spokojna, kwiecista altana. Tutaj, z widokiem na wąwóz Devil's Punch Bowl, znajduje się miejsce pochówku Napoleona w 1821 roku. Grobowiec nie miał nazwy ze względu na angielsko-francuskie różnice w brzmieniu, a jego ciało zostało ostatecznie sprowadzone do Paryża na pogrzeb państwowy 19 lat później. Przed śmiercią w Longwood House, Napoleon spędził siedem tygodni w Briars Pavilion, jednopokojowym domku w dolinie otoczonej zalesionymi wzgórzami. Wewnątrz znajduje się stół i różne pamiątki napoleońskie. Longwood i Briars zostały oddane Francji, o czym świadczą francuskie tricolor latające na zewnątrz.

Skrzynki pocztowe

Ogromna różnorodność terenu w terenie i niewielkich rozmiarach - tylko 10 mil długości i nie więcej niż sześć mil szerokości - sprawiają, że idealnie nadaje się do uprawiania turystyki pieszej. Społeczność stworzyła 20 "Post Box" spacerów, niektóre łatwe, niektóre umiarkowane, niektóre bardzo trudne. Są tak nazwane, ponieważ na końcu każdej z nich znajduje się skrzynka pocztowa zawierająca pieczęć atramentu i księgę gości.

Jeden w pobliżu Jamestown prowadzi do imponującego wodospadu w kształcie serca. Inni, jak Diana's Peak, zabierają odwiedzających na wysokie szczyty niedostępne dla 4WD. Niektóre mają dostęp do popularnych atrakcji, takich jak plaża Sandy Bay, ale przez piękne, zdradziecko strome zbocza.

Zaokrąglanie wałów drogą morską

Rejs po wyspie jest najlepszym sposobem na doświadczyć impregnowanych naturalnych fortyfikacji Świętej Heleny. Od strony morza potężne turnie są jeszcze bardziej nieprzystępne niż z lądu - szare, czarne, czasem z niewielkim puchem zieleni. Nie ma lepszego sposobu na życie w morzu niż na łodzi. Trzy różne gatunki delfinów regularnie flirtują z powierzchnią, podobnie jak humbaki podczas australijskiej zimy. Dobrze zachowane ekosystemy koralowe w St Helena i towarzyszące im endemiczne gatunki ryb sprawiają, że nurkowanie jest mile widzianym dodatkiem do każdej wyprawy oceanicznej.

Drogi wokół St Helena

Jazda samochodem jest dla St Heleny satysfakcjonującą perspektywą, a krajobraz zmienia się z każdą chwilą. Polne kwiaty, plantacje kawy (Napoleon kochał tu napar), wodospady, drzewostany sosny Norfolk i australijskiego eukaliptusa, a także dywany lnianego nowozelandzkiego falującego na wietrze - to scena kalejdoskopowa na tak wielu poziomach. Ponad nim wszystkie żółte kanarki i karmazynowe czerwone kardynały dodają błysku koloru.

Na południowym wschodzie wyspy droga skręca gwałtownie ponad błyszczące zielone wzgórze i czerwone dachy wioski Sandy Bay, jej tło stanowi olbrzymi monolit o zielonym pyle zwany Lotem i zamarznięte burzliwe morze skalistych grzbietów. Cztery poszarpane szczyty rozrywają niebo - jedną z nich jest żona Lota. W Sandy Bay Beach krajobraz staje się całkowicie jałowy, niebieski ocean spienia się i spływa po ciemnych czarnych wulkanicznych skałach. Bramy Chaosu, potężne skały na ostrym jak brzytwa grzbiecie powyżej, tworzą scenę godną Planeta małp.