Uderza to bogate w Meksyku: Wiek Srebra w Północnych Środkowych Górach

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Legendarne miasta wydobycia srebra w centralnym Meksyku to świetne miejsce, by zagłębić się w ważne (choć nie zawsze tak błyszczące) okresy meksykańskiej historii.

Nie mówimy tu tylko o dawnych bogactwach mineralnych regionów (choć do dziś minerały wydobywane są z niektórych kopalń), ale o bogactwach architektonicznych i innych głównych górniczych miastach górniczych: Zacatecas, Guanajuato i San Luis Potosí. Wielkie, wyblakłe kolonialne budynki, które wypełniają te miasta, są pośrednimi spuściznami rdzennych robotników niewolników, którzy pracowali w przerażających warunkach, by pozyskać ogromne ilości srebra (wraz ze złotem, miedzią, ołowiem i żelazem) dla chciwych poszukiwaczy i bajecznie bogatych baronów.

Przeznaczenie strefy na Zacatecas

Wszystko zaczęło się, więc historia się toczy, w połowie XVI wieku, kiedy miejscowy człowiek z Chichimeca dał kawałek srebra hiszpańskiemu konkwistadorowi. Wkrótce operacje wydobywcze wykopały tonę za toną metalu szlachetnego i przetransportowały ją do Meksyku na hiszpańską koronę. W 18 wieku Zacatecas produkuje 20% srebra Nueva España (Nowa Hiszpania, jak wtedy znany był Meksyk centralny). W tym samym czasie miasto stało się ważną bazą dla katolickich misjonarzy, których główną zdobyczą jest imponująca katedra, dominujący, barokowy, różowo ukamienowany budynek, który nie pozostawia wątpliwości co do wpływu kościoła w tym czasie.

Dziś ulice Zacatecas wciąż są wyłożone pięknymi kolonialnymi budynkami. Masywny XVIII-wieczny Palacio de Gobierno (Pałac Rządowy), oszałamiający XIX^-Teatr wieku, Teatro Calderón, dawne kolegia jezuickie i liczne kościoły są warte zobaczenia, ale najważniejszym punktem miasta jest Museo Rafael Coronel. Ten przerobiony XVI-wieczny klasztor na północnym krańcu miejskiej meksykańskiej sztuki ludowej i wybór 5000 tradycyjnych masek zebranych przez miejscowego artystę Rafaela Coronela (który był zięciem artysty Diego Rivery). Aby poznać mniej zamożne życie górników, których praca opłacała te wszystkie architektoniczne klejnoty, odwiedź Mina El Edén. Stanowisko pracy od szesnastego wieku aż do lat 60. XX wieku oferuje teraz odkażony, ale wciąż interesujący wgląd w warunki panujące w podziemiach. Dla większego wrażenia, zip na całym telefiro (kolejka linowa) do Cerro de la Bufa (tzw. bo przypomina kształt wzgórza) una bufa, Baskijski bukłak), który zapewnia widoki w dolinie, w której leży Zacatecas.

Jeśli całe to zwiedzanie sprawia, że jesteś spragniony, możesz podeprzeć bar w Cantina 15 Letras, atmosferycznym miejscu do picia, którego ściany wyłożone są zdjęciami starych Zacateców. W hotelu Quinta Real, eleganckim miejscu z widokiem na arena walki byków i zabytkowy akwedukt, można wybrać się do restauracji La Plaza.

Glistening Guanajuato

Jeśli jakieś miasto reprezentuje Wiek Srebra Meksyku, to jest to Guanajuato. Około 1558 roku jedna z najbogatszych srebrnych żył, jakie kiedykolwiek znaleziono, została odkryta w okolicy, która stała się miastem, i przez ponad dwa stulecia Guanajuato stało się wiodącym na świecie producentem srebra. Jedna z najbogatszych kopalń, La Valenciana, była pierwotnie eksploatowana w 1700 roku i niedawno została ponownie otwarta przez kanadyjską firmę wydobywczą.

Aby zorientować się w trudnym miejscu pracy górnika w tym czasie, kieruj się na północ od centrum miasta do Bocamina de San Cayetano lub sąsiedniej Bocamina de San Ramón, gdzie możesz włożyć twardy kapelusz i wejść do jednego z tuneli. Istnieje również możliwość porozmawiania z górnikami, którzy ostatnio pracowali w tych wyrobiskach. W pobliżu kopalni wznosi się niesamowity Templo La Valenciana (ukończony w 1788 r. W stylu Churrigueresque) z masywnym złotym wnętrzem. Różne legendy otaczają jego konstrukcję: jedna mówi, że właściciel kopalni San Cayetano zbudował ją dla uczczenia tytułowego świętego po tym, jak uderzyła w nią; inny mówi, że było to odkupienie srebrnego barona za wykorzystywanie jego górników.

W centrum Guanajuato, bogate kolonialne budynki ustawiają dwie centralne ulice, a poza głównymi bulwarami szereg jasnoróżowych, bluesowych, zielonych i purpurowych kaskad spływa po zboczu góry niczym zamarznięty obraz kalejdoskopowy. Miasto jest siedzibą uniwersytetu o tej samej nazwie (którego nieudolny budynek uniwersytecki z lat pięćdziesiątych i mury obronne budzą kontrowersyjną dominację nad miastem), co oznacza, że istnieje wiele możliwości kulturalnych i rozrywkowych. Weź udział w spektaklu w Teatro Juárez, teatrze ozdobionym posągami i kolumnami oraz wystawnymi wnętrzami, odwiedź Museo de Diego Rivera, miejsce narodzin słynnego artysty, i poznaj Alhóndiga, spichlerz-muzeum-muzeum, które było miejscem pierwszego walka w wojnie o niepodległość Meksyku.

Oprócz muzeów, częścią radości z Guanajuato jest po prostu spacerowanie po małych placach - Baratillo, Jardín de la Union, de la Paz i San Fernando - które prowadzą w naturalnej dolinie, ale to, co najlepsze sposób na zwiedzanie miasta i polerowanie hiszpańskiego na nocnej imprezie ulicznej. Znany jako callejoneadas, strony te obejmują grupę muzyków i piosenkarzy prowadzących przez pagórkowate ulice i callejones (uliczki), gdy śpiewają piosenki i opowiadają historie.

Aby uzyskać bardziej otrzeźwiające doświadczenie, udaj się do Museo de las Momias i jego pokazów zmumifikowanych szczątków ciał usuniętych z grobów na przełomie 20 wieku, po tym, jak krewni nie zapłacili obowiązkowego podatku pogrzebowego. Choć muzeum jest makabryczne, daje wgląd w meksykańskie zaabsorbowanie otwartym podejściem do śmierci.

A jeśli to nie zmniejszy Twojego apetytu, nie przegap lokalowej kuchni na stoiskach spożywczych obok Mercado Hidalgo, nieprzystosowanego budynku przypominającego francuski dworzec kolejowy (meksykański dyktator Porfirio Díaz, który zlecił ten rynek, był zagorzały frankofil) lub, w przypadku czegoś bardziej znaczącego, odszukaj Casa Valadéza. To miejsce nie tylko ma miejsce przy stoliku na głównym placu, ale serwuje pyszne enchiladas mineras (enchiladas górników), lokalna wersja rzetelnej enchilady, zwieńczona ziemniakiem, marchewką i serem.

Uderzający San Luis Potosí

Założone w 1592 roku i nazwane, optymistycznie, jak się okazało, po niezwykle bogatym, srebrnym mieście w Boliwii, San Luis Potosí nigdy nie osiągnęło poziomu wyjściowego w południowoamerykańskim odpowiedniku, ale rozwijało się jako centrum handlowe i handlowe. W XVII i XVIII wieku był ważnym ośrodkiem dla jezuitów, augustianów i franciszkanów, których zakony budowały niektóre z niezwykłych kościołów tego miasta. Jednym z nich, będącym częścią dawnego klasztoru, jest obecnie Museo Regional Potosino, w którym znajduje się wspaniała złota i aqua prywatna kaplica.

Wynik tej bogatej historii? Te dni, San Luis Potosí uosabia styl kolonialny. Miasto składa się z parków i placów otoczonych wspaniałymi muzeami i połączonych alejkami dla pieszych. Najważniejsze to Museo Federico Silva, XVII-wieczny budynek, który został poddany niezwykłej metamorfozie i odbywają się wystawy współczesnej rzeźby; Museo Regional Potosino, z fascynującymi pokazami na prehiszpańskim Meksyku; oraz Teatro de la Paz, neoklasyczny teatr z XIX wieku, w którym występuje miejscowa orkiestra symfoniczna. San Luis Potosí jest również doskonałym miejscem na zakup wyrobów rzemieślniczych: sprawdź La Casa del Artesano i Casa Grande Esencia Artesanal. Zakończ swój dzień w Antojitos El Pozole z enchilada potosina, lokalne spojrzenie na ulubiony kraj, który jest w kolorze czerwonym dzięki zawartości chili.