Trekking bezpiecznie w Nepalu

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Przed 14 października 2014 r. Szlak Annapurna Circuit w Nepalu był bardziej kojarzony z beztroskimi młodymi turystami, którzy strzelali autoportretami i jedzą szarlotkę niż z niebezpieczeństwem, ale tragiczne zamiecie, które zamknęły się w Thorung La, pozostawiły ponad 40 osób martwych, zakopanych pod śniegiem, Nagle pojawił się na grzbiecie Cyclone Hudhud. Jeśli najbardziej komfortowa trasa trekkingowa Nepalu mogłaby stać się śmiertelna, podniosło to pytanie: jak bezpiecznie jest trekking w Himalajach w Nepalu?

Bezpośrednio po katastrofie wielu obwiniało władze nepalskie za nieumiejętność przewidywania ciężkiej pogody i za nieinformowanie setek wędrowców, którzy byli już na szlaku, zmierzających w samo serce burzy. Wielu obwiniało również miejscowych przewodników, którzy mimo sygnałów ostrzegawczych doprowadzili grupy do niebezpieczeństwa, i zostali zakopani wraz z klientami w śniegu na szczycie Thorung La.

Z kolei władze w Nepalu szybko obwiniają nieprzygotowanych turystów z plecakami, kierując się na wzgórza bez odpowiedniego sprzętu lub odpowiednio przeszkolonych przewodników górskich, i desperacko starają się dotrzymać harmonogramu niezależnie od warunków. Liczba ofiar śmiertelnych, prawie równo podzielona pomiędzy Nepalczyków i zagranicznych wędrowców, zdaje się sugerować, że wszystkie te czynniki odegrały jakąś rolę w katastrofie, ale największym winowajcą wydaje się być samozadowolenie.

Ważenie ryzyka

Dla wszystkich nowoczesnych udogodnień na tak zwanym Szlaku Jabłeczników - od ładowania telefonów komórkowych po bary Mars na sprzedaż na 5000 m - trekking Annapurna Circuit wspina się w jedno z najtrudniejszych miejsc na ziemi. Najwyższy punkt na szlaku, Thorung La, wznosi się na bezdusznym 5416 m npm, zaledwie 200 m niżej niż szczyt najwyższej góry Europy. Przejście przez przełęcz musi być rozłożone na cztery lub pięć dni, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia ostrej choroby górskiej (AMS), a schronienie na końcowych etapach ogranicza się do garstki herbaciarni w stylu rustykalnym.

Niemniej jednak, przy dobrej pogodzie, wspinaczka nie jest bardziej ryzykowna niż chodzenie po innych obszarach górskich w dowolnym miejscu na świecie. Zakładając, że podjąłeś odpowiednie środki ostrożności, aby uniknąć AMS, wznoszenie oferuje zapierające dech w piersiach spojrzenie na to, jak wygląda życie górali, którzy ryzykują życie i kończyny, aby wciągnąć się w najwyższe góry na ziemi, ale bez niebezpieczeństwa dyndania na koniec liny.

Po katastrofie nepalski rząd obiecał stworzyć nowy system ostrzegania przed pogonią i upoważnić wędrowców do posiadania systemu nawigacji GPS i zatrudniać lokalnego przewodnika, co może pomóc w zapewnieniu bezpieczeństwa szlaków. Jednak skuteczność każdego nowego systemu będzie zależeć od tego, jak dobrze jest ono finansowane i egzekwowane. Zawsze istnieje ryzyko, że względy finansowe mogą zastąpić względy bezpieczeństwa, zarówno wśród wędrowców, jak i władz.

Jeśli szlaki są zamknięte, a warunki lepsze niż oczekiwano, władze zostaną oskarżone o przesadę; jeśli zostawiają otwarte szlaki, a warunki ulegają pogorszeniu, zostaną oskarżeni o narażenie wędrowców na niebezpieczeństwo. Prawdopodobnie większa korzyść może wynikać ze zwiększenia ogólnej świadomości możliwego ryzyka trekkingu górskiego i rzeczy, które wędrowcy mogą zrobić, aby zmniejszyć niebezpieczeństwa.

Szanuj pogodę

Dzięki dziesięcioleciom prowadzenia kampanii przez organizacje takie jak Himalayan Rescue Association (https://www.himalayanrescue.org), wędrowcy w Himalajach są dobrze poinformowani o zagrożeniach związanych z AMS. Większość ludzi planuje swoje wędrówki, aby uniknąć nagłego wzrostu wysokości, biorąc odpowiednie dni odpoczynku, aby pomóc w aklimatyzacji. Większość ludzi wie również, co zrobić, jeśli wykazują objawy AMS - a mianowicie schodzą - choć niektórzy wciąż ignorują znaki ostrzegawcze i muszą być ewakuowani z gór z obrzękiem płucnym na dużej wysokości (HAPE) lub obrzękiem mózgu o dużej wysokości (HACE). Jednak mniej wędrowców będzie miało gotową odpowiedź na pytanie "co zrobisz, jeśli pogoda zmieni się na twojej wędrówce?"

Na wysokości, tak jak na poziomie morza, gdy warunki pogodowe źle się zmieniają, podstawową potrzebą człowieka jest schronienie. Hipotermia może wystąpić w ciągu kilku godzin, jeśli jesteś narażony na działanie wiatru, deszczu i niskich temperatur, a jeśli spadek temperatury ciała nie jest leczony, może prowadzić do utraty przytomności i śmierci. W narażonym środowisku Himalajów każdy powinien zdawać sobie sprawę z objawów hipotermii i mieć pewne środki do utrzymywania ciepła w nagłych wypadkach.

Sukienka na warunki

Noszenie odpowiedniej odzieży dla warunków jest dobrym punktem wyjścia. Złotą zasadą przetrwania jest utrzymanie ciepła i suchości, więc należy nosić warstwy, aby zwiększyć izolację, i przywieźć izolowaną, wodoszczelną kurtkę (lub lekką kurtkę puchową i wodoodporną wierzchnią warstwę), aby chronić elementy. Noś ciepły kapelusz, aby zmniejszyć utratę ciepła przez głowę i przynieś przyzwoite rękawiczki, grube skarpety trekkingowe i wodoodporne buty, aby zmniejszyć ryzyko odmrożeń.

Uzbrojenie nie musi być drogie; wszystko, czego potrzebujesz, jest dostępne tanio w Katmandu lub Pokhara, zarówno nowe, jak i używane. Przez większość czasu nie musisz nosić wszystkiego - nawet ponad linią śniegu możesz dostać w koszulce i szortach, gdy twoje ciało jest ciepłe od wysiłku, o ile szybko się zwiniesz, gdy przestaniesz się ruszać. Ale kiedy słońce zachodzi i spada rtęć, odzież na każdą pogodę może uratować ci życie.

Szukać schronienia

Kolejnym ratującym życie elementem jest torba ratunkowa - w połączeniu ze śpiworem, ten lekki kawałek plastiku może pomóc utrzymać temperaturę ciała powyżej krytycznego poziomu, jeśli zostaniesz złapany na zewnątrz bez dachu nad głową. Znaczenie schronienia nigdy nie powinno być niedoceniane; z dachem nad głową, namiotem i ciepłym śpiworem, nawet najgorsza zamieć to tylko padający śnieg na zewnątrz. Większość z tych, którzy przeżyli śnieżycę Annapurna, schroniła się w rozproszonych lożach, zamiast próbować przejść do następnej wielkiej osady.

Powinieneś także przygotować się na odpowiedź na pytanie: kiedy przyjmę schronienie? Czy poczekasz, aż warunki staną się naprawdę złe, czy rozbicie obozu, jeśli zauważysz oznaki, że rzeczy zaczynają iść źle? Zanotuj sobie z pamięci, jakie mijane są lochy i jak daleko jesteś od najbliższego schronienia. Ludzie, którzy są mentalnie przygotowani, lepiej radzą sobie w katastrofach - jest powód, dla którego stewardzi w trakcie lotów proszą o zanotowanie najbliższego wyjścia awaryjnego. Wracając do loży, którą już widziałeś, prawie zawsze jest bezpieczniej niż udanie się do schroniska, które może nie być otwarte.

Jeśli wszystko inne zawiedzie, a ty zostaniesz złapany na zewnątrz, poszukaj czegokolwiek, co może dać schronienie przed żywiołami - jaskinią, pustką w ziemi, dużą skałą, kamieniem chorten (stupa). Utrzymywanie suchości i unikanie wiatru to najlepszy sposób na uniknięcie hipotermii. Nawet śnieg może działać jako izolacja i zapewnia ochronę przed wiatrem, więc wykop śnieżną jaskinię, jeśli nie ma innych opcji. Kiedy już znajdziesz schronienie, zamknij się tak ciepło, jak to możliwe w suchych ubraniach i podziel się ciepłem ciała z towarzyszami trekingu. Jeśli możesz rozpalić ogień, zrób to. Jeśli możesz podgrzać wodę, napełnij butelkę i wsuń ją do skarpetki jako improwizowaną butelkę z gorącą wodą.

Awaryjne jedzenie i woda

Kolejnym pytaniem, które powinieneś sobie zadać, jest to, jak długo możesz przetrwać dzięki temu, co nosisz w swoim plecaku. Przeciętny człowiek może przejść bez jedzenia na około osiem tygodni; bez wody śmierć z odwodnienia może nastąpić w ciągu trzech do pięciu dni. Kupowanie wody butelkowanej podczas wędrówki jest szkodliwe dla środowiska i szkodliwe dla bezpieczeństwa; jeśli nie możesz oczyścić swojej własnej wody, będziesz narażony na wszelkiego rodzaju choroby, jeśli będziesz pić ze strumieni i kałuż, aby przeżyć.

Poznaj teren

Kolejną istotną wskazówką jest zwrócenie się do lokalnych osób o radę. Trekking z doświadczonym przewodnikiem jest bezpieczniejszy niż samodzielny kurs, ale twój przewodnik powinien również rozmawiać z ludźmi, którzy mieszkają w miejscach, przez które przechodzisz, aby być na bieżąco z potencjalnymi zagrożeniami na szlaku przed tobą. Jako zapas, noś mapę i kompas lub urządzenie GPS z mapami podstawowymi dla tego obszaru, ale pamiętaj, że oba te elementy będą słabym substytutem podróży z kimś, kto zna teren i szlaki, a co ważniejsze, wie dokąd idziesz. Podczas każdej wyprawy poinformuj ludzi o swojej trasie i kiedy wrócisz - nikt nie będzie cię szukał, jeśli nie zauważy, że zaginąłeś.

A bezpieczeństwo kocha firmę. Nie powiemy, nie idź samotnie, ale trekking bez towarzystwa jest bardziej ryzykowny niż pójście z przewodnikiem lub trekking z przyjaciółmi. Między innymi będziesz miał kogoś, komu możesz podzielić się doświadczeniem bycia w tym spektakularnym środowisku, i kimś, kto może pomóc ci w uzyskaniu bezpieczeństwa w razie wypadku, nawet jeśli jest to coś tak przyziemnego, jak skręcona kostka.

Nie rządzi twoim harmonogramem

Nigdy nie pozwól, aby twój harmonogram nadpisał twoje bezpieczeństwo. Sztywne trzymanie się planu bez względu na warunki jest szybkim krokiem do kłopotów.Zawsze warto budować kilka wolnych dni w swoich planach trekkingowych, zamiast wiązać się z wylotem z gór, które można złapać tylko wtedy, gdy każdy dzień przebiega zgodnie z planem. Będziesz miał dużo bardziej przyjemną wędrówkę, jeśli nie będziesz zestresowany z powodu dotarcia do mety, a jeśli skończysz wcześniej, zawsze możesz cieszyć się dodatkowym dniem lub dwoma relacjami w otoczeniu najbardziej spektakularnych widoków na świecie.