Płonące świątynie południowych Indii

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Wiele osób uważa, że wieżowiec jest nowoczesnym wynalazkiem. Pomyśl jeszcze raz. W południowych Indiach ludzie budowali wysoki, wielopiętrowy budynek gopurams (wieże świątyni) na wieki przed tym, jak większość świata zajrzała nad parter. Charakterystyczna architektura południowych Indii jest światem z dala od wąskiej, kanciastej świątyni w stylu północnym. Tutaj świątynie pokrywają całe kwartały miasta, otoczone wieżami z posągami, które wspinają się tak wysoko, jak biurowce.

Indie zawsze miały coś z rozdwojenia osobowości. Po jednej stronie są północne Indie, z wieżyczkami shikhara świątynie, zwyczaje kolonialne i obfitość pomników brytyjskich i mogolskich. Z drugiej strony jest południkiem drawidyjskim, gdzie kultura, zwyczaje i kuchnie potęg kolonialnych miały tylko przejściowy wpływ na lokalny styl życia. Podział na północ-południe jest wciąż politycznie naładowany - drawidyjczycy z południa postrzegają siebie jako pierwotnych Indian, a Indianie z północy jako nowi przybysze, ale władza i pieniądze Indii są ściśle kontrolowane od północy.

Podróżując z północy na południe, nadal widać wyraźne różnice. Ludzie mają ciemniejszą cerę i mówią językami rytmicznymi, muzycznymi południa. Znaki sklepowe wykorzystują curling w języku tamilskim, malajalam lub telugu w miejsce starannie liniowego sanskryckiego. Kobiety noszą sari zamiast salwar kameez (płynące koszule i spodnie od piżamy) i mężczyźni uprawiają sport dhotis i lungis (lokalne odmiany sarongu) zamiast spodni. Nawet menu są różne - warzywa wypierają mięso z sosów curry, a mleko kokosowe i tamaryndowca są niezbędnymi składnikami. Są tam też charakterystyczne południowoindyjskie świątynie z kolorowymi wieżami w kolorach tęczy, które tworzą wyjątkowy emblemat dla upalnego południa.

Zapytaj kogoś z zewnątrz o najsławniejsze zabytki Indii, a niewielu wymieniłoby wszystko na południe od Tadż Mahal - poważny niedopatrzenie, gdy weźmiesz pod uwagę rozrzutną architekturę południowych Indii! Aby przywrócić równowagę, oto nasz wybór najbardziej spektakularnych świątyń w Indiach.

Świątynia Meenakshi Amman, Madurai, Tamil Nadu

Wielki tatuś wszystkich świątyń drawidyjskich, świątynia Meenakshi Amman ma nie mniej niż 12 gopuramów, z najwyższymi osiągając zawrotne 170 stóp (52 m). Kompleks świątynny pokrywa 25 boisk piłkarskich, ale może być trudno znaleźć stojącą przestrzeń wśród 25 tysięcy wielbicieli, którzy odwiedzają codziennie. Jedynie Hindusi mogą wejść do atmosferycznego wewnętrznego sanktuarium, ale każdy może swobodnie patrzeć na tęczowe gopuramy, które są pokryte niemal halucynogenną kolekcją rzeźb przedstawiających hinduskie bóstwa i nadprzyrodzone istoty (na południowym gopuramie znajduje się 1511 posągów). Przyjrzyj się uważnie, a zobaczysz większość kluczowych legend z Ved i Ramajany w super nasyconym kolorze. Świątynia wchodzi w kwietniową modłę na Festiwal Chithirai, kiedy przybywa milion pielgrzymów, aby świętować małżeństwo Śiwy i potrójnej piersi bogini Meenakszi.

Świątynia Shore, Mamallapuram (Mahabalipuram), Tamil Nadu

Wielka świątynia Śiwy w Mamallapuram była ukoronowaniem Imperium Pallava, które przez siedem wieków zdominowało południowo-wschodnie Indie, zanim zostało pokonane przez dynastię Chola z Delty Cauvery. Całe miasto Mamallapuram jest muzeum rzeźby w Pallavie - w rzeczy samej, rzeźbienie bożków na świątynie nadal jest ważnym lokalnym przemysłem - ale Świątynia Shore była jedną z pierwszych świątyń w Indiach, które budowali murarze, a nie tylko wyrzeźbiona w istniejące podłoże skalne. Lokalizacja, na wysuniętym cyplu, odsłoniła świątynię do 1300 lat morskiej mgiełki i erozji, a wiele rzeźb jest teraz tylko impresjonistycznymi sugestiami tego, czym były kiedyś, ale to tylko dodaje poczucia tajemnicy.

Sravanabelagola, Karnataka

Trzecia wielka religia do powstania na subkontynencie, dżinizm opowiada się za życiem ahimsa (brak przemocy), asceza, samokontrola i ścisły wegetarianizm, a także wyznawcy wiary przybywają do wioski Sravanabelagola w pobliżu Mysore, aby złożyć wyrazy szacunku w największej na świecie monolitycznej posągi, przedstawiającej Gomateshvara, syna pierwszego Jaina tirthankar (guru). Osiągnięte przez niepewne wspinanie się po 615 skośnych schodach, nagie bóstwo mierzy 17,5 m od loków do paznokci stóp, a wspinaczka do pawilonu świątynnego zapewnia spektakularne widoki na krajobraz skalistych odkrywek, zbiorników świątynnych i palm. Raz na 12 lat posąg jest skąpany w kaskadzie mleka, masła, twarogu, pasty z drzewa sandałowego, proszku tikka, monet i kamieni szlachetnych w ramach bajecznie kolorowego festiwalu Mastakabhisheka.

Świątynia Arunachaleshwar, Tiruvannamalai, Tamil Nadu

Świątynia Arunachaleshwar Tiruvannamalai jest spektakularna na poziomie gruntu; jest jeszcze bardziej imponujący z góry. Weź krętą ścieżkę, która wspina się po wschodnim zboczu Góry Arunachala, a zobaczysz rozciągającą się pod tobą świątynię jak plan trójwymiarowego architekta. Stąd wysokie, świątynne gopuramy w świątyni są ustawione jak piramidy Majów wokół obwodu powiązanych ze sobą świątynnych dziedzińców.Można podejrzewać, że taki był pogląd, że budowniczowie świątyń zawsze zamierzali, dla dobra bogów spoglądających z niebios.

Vittala Temple, Hampi, Karnataka

Vijayanagar, na miejscu dzisiejszego Hampi, był niegdyś miastem pół miliona ludzi, ale zniknął w historii po ataku sułtanów w Delhi, pozostawiając najbardziej sugestywny zbiór starożytnych ruin w Indiach. Na dnie doliny znajduje się prawie 3700 świątyń, świątyń i pałaców, ale Świątynia Vittala wyznacza artystyczny szczyt cywilizacji Vijayanagar. Wspierany przez kolumny muzyczne, które rezonują na różnych częstotliwościach, świątynia jest pokryta eleganckimi rzeźbami bóstw i istot nadprzyrodzonych - uważaj na yali, hybrydę lwa i słonia - a na dziedzińcu czeka kamienny rydwan, by przetransportować Wisznu do niebiosa.

Świątynia Venkateshwara, Tirumala, Andhra Pradesh

Wejście do świątyni Sri Venkateswara w Andhra Pradesh musi zostać zdobyte. Pielgrzymi wspinają się na 3500 schodów, by dotrzeć do tej czczonej świątyni na wzgórzu, idąc 15-kilometrową trasą spacerową od miasta Tirupathi na dnie doliny (autobusy są dostępne dla osób mniej zdolnych lub chętnych do dokończenia wędrówki). Oszałamiające 40 milionów pielgrzymów co roku odważnie obchodzi się z tropikalnym upałem, aby ten pomyślny wzrost odbył się, a pielgrzymi spędzają wiele godzin w labiryncie metalowych klatek na szczycie, by przelotnie ujrzeć czcigodnego idola Sri Venkateswara, umieszczone w złocistym dachu świątyni w sercu kompleksu. Jako najczęściej odwiedzana świątynia na świecie, jest to idealne miejsce, by połączyć się z duchową stroną Indii.

Bramy na południe

Mumbaj (Bombaj) to tradycyjny punkt wyjścia do podróży po Południowych Indiach, ale coraz więcej międzynarodowych linii lotniczych lata teraz bezpośrednio do Bengaluru i Chennai. Bengaluru jest idealnym punktem dostępu do delikatnych kamiennych rzeźb w Karnataka i kapliczek na wzgórzu w Andhra Pradesh, podczas gdy Chennai jest najbliższą bramą do wysokich gopurams w Tamil Nadu. Jeśli polecisz do Chennai, odczekaj kilka dni, aby skosztować najlepszych wegetariańskich potraw w Indiach, zanim udasz się na południe do Mamallapuram lub Tiruvannamalai. Dowiedz się więcej w książce Lonely Planet's South India & Kerala.

Joe Bindloss jest edytorem miejsca docelowego Lonely Planet w Azji Południowej. Możesz śledzić go na Twitterze @joe_planet.