Nie pomijaj zabytków Teheranu

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Teheran to miasto, które uwielbiają nienawidzić, a wielu unika tu pobytu w drodze do bardziej popularnych miejsc turystycznych w Iranie. Ale jako Mike Milotte odkrywa, wspaniałe galerie stolicy, towarzyscy mieszkańcy i ekscytujące tempo dają mu także piękną stronę.

Irańscy przyjaciele oraz nasz przewodnik i tłumacz uważają, że jesteśmy szaleni, ale utrzymujemy się z naszym planem spędzenia 10 dni naszej miesięcznej wizyty w Iranie w zanieczyszczonej i architektonicznie nieatrakcyjnej stolicy, Teheran. To najbardziej zorganizowane wycieczki po mieście w ciągu jednego lub dwóch dni z szybką wizytą w zatłoczonym i zatłuszczonym Muzeum Biżuterii, przelotnym spojrzeniem na Azadi Tower i zatrzymaniem się w jednym z dawnych, okazałych pałaców szacha. Z mojej strony jedenaście muzeów, sześć galerii sztuki i trzy bazary później - nie wspominając o dwóch wycieczkach górskich, jednej wizycie w kinie i niezapomnianej nocy w domu u rodziny Tehrani - cieszę się, że wytrwaliśmy.

Plac poza głównym bazarem jest doskonałym miejscem do obserwowania ludzi. Na ulicach roi się od mullahów i policyjnych policjantów, tak jak się spodziewałem, ale z pozornie beztroskimi kupcami uzbrojonymi w telefony komórkowe. Jest wiele czarnych czadorów od stóp do głów, ale tak samo jak wiele kobiet nosi wesołe luźne chustki na głowach, obcisłe dżinsy i dramatyczny makijaż. Dobra konsumpcyjne są obfite, a restauracje są zatłoczone

Oczywiście pozory to nie wszystko, a represje wciąż stanowią nieodłączną część życia tutaj. Łapiemy jedno spojrzenie na inne oblicze Republiki Islamskiej, kiedy z okna autobusu obserwujemy oddział Ershada, policję moralności, wcisnąć młodą kobietę do policyjnego furgonetki za noszenie "złego hidżabu" - chusty, która odkrywa zbyt dużo włosów i szyję - i ogromną parę kolczyków.

Inny pasażer wyjaśnia w perfekcyjnie angielskim, co się dzieje. Niedługo potem, kiedy autobus mija kino, ujawnia, że jest aktorką i wskazuje na ogromną reklamę na billboardzie, w którym jej najnowszy film pyta nieśmiało: "Czy chciałbyś przyjść i to zobaczyć?". Więc idziemy do wielkiego cineplexu, by obejrzeć inteligentną komedię, która wyśmiewa delikatną zabawę z religijnego fanatyzmu. W domu nie ma pustego miejsca. Oczywiście wszystko to w języku farsi, ale w porównaniu z pikantnymi skrzydłami kurczaka w fast foodzie kina nasz nowo odkryty przyjaciel wyjaśnił fabułę, a my śmiejemy się z resztą.

Spotkanie w Teheranie jest niezwykle proste i niezwykle satysfakcjonujące. Kiedy staramy się kupić szafran, ułożony na bardzo nieatrakcyjnym bazarze Tajrish, młoda kobieta pyta połamanym angielskim, jeśli potrzebujemy pomocy. Rozmawiamy. "N" jest artystką, a jedna z jej przyjaciół ma wystawę w renomowanej galerii sztuki Seyhoun. Jesteśmy zaproszeni i wkrótce rozmawiamy z kilkoma najmądrzejszymi młodymi malarzami w mieście, przyjaciółmi N, którzy podekscytowani pokazują nam swoją pracę na smartfonach i tabletach. Odwołujemy się do pracowni, w której odbywają się nielegalne zajęcia z rysowania życia, gdzie pijemy herbatę i odjeżdżamy ze wspaniałym krajobrazowym obrazem, który uświetni nasz salon.

Następnego dnia, w niezaudytowanych galeriach Muzeum Sztuki Współczesnej, członek personelu przekazuje nam 3000 prac zachodnich malarzy, takich jak Picasso, Van Gogh, Bacon, itd. - wszyscy uznani za zdegenerowanych - marnieją w piwnicy, podczas gdy "bezpieczne" irańskie ławy sztuki ściany. "Dlatego nikt nie przychodzi," mówi nasz informator. Później, w sąsiednim Muzeum Dywanów, asystent chętnie wskazuje na perskie dywaniki z XVIII wieku, przedstawiające erotyczne obrazy, w których odkryto więcej niż głowy kobiet. "Dlaczego oni wciąż są na wystawie?" Pytam. Po prostu się uśmiecha.

Jako jedyni obcokrajowcy w większości miejsc, które odwiedzamy, jesteśmy nieskończonym źródłem zainteresowania dla nieśmiałych ciekawskich Teheranistów. Jedno z takich spotkań podczas górskiej wędrówki odświeżającej oddech w Darband kończy się zaproszeniem na obiad w rodzinnym domu. Wszystkie kobiety noszą sukienki i mają odsłonięte głowy i ręce, nielegalne, nawet w domu, gdy obecny jest mężczyzna nieznajomy. Proponowane jest francuskie wino i rosyjska wódka, przemycane z Iraku, a po niezapomnianym posiłku z jagnięciny z orzechami i granatem, osiedlamy się, aby oglądać telewizję.

Pojawiają się irańskie teledyski pop, zdobione minimalnie ubranymi wirującymi tancerzami. Znowu jestem zdziwiony. "Tehrangeles", wyjaśnia nasz gospodarz - irańska diaspora w Los Angeles, która wysyła nieocenzurowane kanały satelitarne do Islamskiej Republiki. "Odbiorcy zostali zakazani tutaj w 1995 roku", jak nam powiedziano, "ale większość ludzi ma sprzęt do przemytu, a jeśli jest to skonfiskowane w oficjalnym nalocie" - dodaje gospodarz ze śmiechem - techniczni faceci, którzy go wezmą, wrócą później i zainstalują jeszcze lepszy sprzęt. Ale to cię będzie kosztować.

Zygzakiem z powrotem do naszego hotelu w taksówce kości drżenie bez pasów bezpieczeństwa, nasz kierowca, talkatively mądry człowiek z odpowiednim języku, wskazuje szeregi ogromnych SUV - lśniące Porsche, najemników, BMW i Audis - czekają na swoich właścicieli do rozlewania się modne i drogie restauracje na północnej stronie Teheranu. "Sankcje", jak mówi, "zarobili niewielką liczbę biznesmenów z fantastycznie bogatymi przyjaciółmi politycznymi".

Czy ja to sobie wyobrażam, czy też zaczyna się tutaj czuć coraz bardziej jak w domu?

Piąta piątka Teheranu

Muzeum szkła i ceramiki

Oszałamiające artefakty z 2^nd tysiącleciu pne, pięknie wyeksponowane i opatrzone adnotacjami. Byliśmy jedynymi gośćmi, co oznaczało, że moglibyśmy się och i aah bez wstydu.

Muzeum Reza AbbasiEksponaty, poczynając od około 2000 pne, są bez wyjątku dość wykwintne - szczególnie te złote - i jak mało kto wydaje się odwiedzać, możesz mieć je całkowicie dla siebie.

Jameh Bazaar

Masywny pchli targ azjatycki wystawiany tylko w piątki, kiedy główny bazar jest zamknięty. Przyjdź przygotowany, aby kupić rzeczy, których nie potrzebujesz ani nie chcesz, ale będą one cenne na zawsze. Zwiększ przyjemność, targując się mocno.

Muzeum Dywanów Iranu

Zwróć uwagę na dwa olbrzymie dywany przedstawiające (między innymi) Napoleona i zobacz, czy potrafisz dostrzec różnicę w sposobie przedstawiania. Dywany są piękne, ale w odróżnieniu od tureckiego odpowiednika w Stambule, oznakowanie tego muzeum nie jest wspaniałe.

Przejazd taksówką przez miastoPrawdopodobnie przetrwasz to i na pewno nigdy tego nie zapomnisz. Ruch w Teheranie wydaje się chaotyczny, ale przepływa gładko. Sekret tkwi w tkaniu i uniku wykonywanych przez kierowców, którzy wyglądają na szalonych, ale nigdy nie tracą swoich temperamentów, nie mówiąc już o zderzakach.