Best of the west: najbardziej niezwykłe parki w Utah

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Parki narodowe i parki narodowe w Utah zajmują jedne z najbardziej niezwykłych form terenu na Ziemi i ucieleśniają ducha amerykańskiej granicy. Eksploruj za pomocą Lonely Planet Traveler magazyn Rory Goulding. Obrazy autorstwa Philipa Lee Harveya.

Park stanowy Antelope Island

Około 11 wysp rozproszonych jest po płytkiej, słonej powierzchni Wielkiego Basenu w zachodnim Utah, chociaż dokładna liczba zmienia się wraz z wahaniami poziomu wody. Największy jest jednak zawsze Antelope Island, a na 15 mil długości zapewnia obszerne schronienie dla jednego z największych stad żubra amerykańskiego. Te symbole zachodniej granicy, zwane także bawołami, kiedyś przemierzały równiny Ameryki Północnej w swoich milionach, ale wraz z ekspansją zachodnich osadników europejskich, ich populacja została upolowana do kilkuset w 1890 roku.

600 żubrów na wyspie dzisiaj jest zarządzanych z większą ostrożnością, najbardziej widocznie, gdy są one zaokrąglone pod koniec października, aby zostać sprawdzonym i dla częściowego odstrzału. "Antylopy", które zainspirowały nazwę parku, są w rzeczywistości smukłymi, płaskodennymi pronghornami.

Dojdź tam: z Salt Lake City, około godziny jazdy samochodem na północ, na I-15, do zjazdu 332, a następnie na zachód przez groblę na wyspę Antelope.

Arches National Park

Niewiele zjawisk naturalnych wygląda tak mało prawdopodobne, jak naturalny łuk lub most skalny, a ten mały zakątek Utah, 200 mil na południowy wschód od Great Salt Lake, zawiera ponad 2000 z nich. Istnieje solidne naukowe wytłumaczenie grawitacyjnie uwypuklających wyczynów kamienia w Arches National Park. Równoległe szczeliny w chodniku z kamienia rozszerzają się z czasem, tworząc serię cienkich ścian. Jeśli ściany szybują szybciej w środku niż na górze, wydrążając się z obu stron, dwa dołki mogą stać się jedną dużą dziurą. Dla każdego pomyślnie uformowanego łuku musiało być niezliczone więcej zawaleń.

Najbardziej ekstremalnym łukiem jest łuk Krajobrazowy - o długości 88 m, ale o grubości mniejszej niż dwa metry w jednym punkcie. Innymi słowy, wstążka z kamienia o długości ośmiu autobusów, a ledwie grubsza niż człowiek jest wysoki. Gdzie indziej są podwójne łuki, łuk jak oko wieloryba, skalista odkrywka z profilem owiec i trio kamiennych wieżyczek zwieńczonych olbrzymimi głazami, nazywanymi trzema plotkarzami. Symbolem parku jednak, jak widać na tablicach rejestracyjnych Utah, jest Delikatny Łuk. W latach pięćdziesiątych miały miejsce dyskusje na temat nadania skale chemicznej powłoki spowalniającej procesy erozji, które mogłyby obrabować przyszłe pokolenia tego magicznego wzroku. Prawdę mówiąc, łuki, takie jak te, rozpadły się na tysiąclecia, zanim ludzie zaczęli opłakiwać ich przemijanie. Wszystko, co możemy zrobić, to cieszyć się nimi w chwili chwały.

Dojdź tam: Z Salt Lake City, jest 4 godziny jazdy na południe wzdłuż I-15, autostrady 6 i autostrady 191 do miasta Moab, który jest 10 minut od wejścia do parku.

Park stanowy Dead Horse Point

Dead Horse Point wychodzi na rzekę Kolorado z podwójnej wysokości Wieży Eiffla. Odkryte klify i zbocza, pozbawione roślinności, wyraźnie pokazują warstwy skał i gleby, które uczyniły ten region geologicznym placem zabaw. Wyjątkowość Płaskowyżu Kolorado polega na tym, że pozostawał on niezwykle stabilny, podczas gdy skały wokół niego były zapinane i przechylane podczas kontynentalnego wypiętrzania około 60 milionów lat temu. Warstwy skalne pozostały tu ładnie poziome, a rezultatem tego były mesy, które stanowią jedne z najbardziej charakterystycznych cech południowo-zachodniej części Ameryki.

Około sto lat temu, ten cypel był rzekomo używany przez ranczerów jako miejsce dla zgorzkniałych mustangów - potomków wolnych koni przywiezionych przez Hiszpanów w 16^th stulecie. Pewnego dnia niektóre z tych koni zostały zapomniane przez swoich pasterzy, co niestety wynikało z nazwy. Kolejne tragiczne, jeśli fikcyjne, zakończenie wiąże się z Dead Horse Point - nakręcono scenę Wielkiego Kanionu z Thelma & Louise na brzegu rzeki poniżej głównej platformy obserwacyjnej.

Dojdź tam: Moab jest także najlepszą bazą wypadową do zwiedzania Parku Stanowego Dead Horse Point i północnej części Canyonlands. Dead Horse Point znajduje się 40 minut jazdy od Moab na północny zachód od autostrady 191, a następnie na południe od State Route 313 National Park.

Park Narodowy Canyonlands

Najmniej odwiedzany jest także największy park narodowy w Utah. Północna i najłatwiej dostępna część parku, pomiędzy dwiema rzekami, nazywa się "Wyspa na niebie" - mesa o długości około 12 mil, rozgałęziająca się w dziesiątkach wrzecionowatych palców. Jednym końcem palca jest Upheaval Dome, gdzie postrzępione skały w środku okrągłej pustki mogą być dowodem uderzenia meteorytu 60 milionów lat temu. Na jednej ze wschodnich skał, Mesa Arch tworzy widok na doliny i rzeźbione skały prowadzące do zakamarków rzeki Kolorado.

Punkt widokowy Grand View Point na końcu Wyspy na niebie znajduje się zaledwie dziewięć mil, jak orzeł leci z igieł w południowej części parku, ale 125 mil i trzy godziny jazdy samochodem. Zamiast narzucać mewy, sceneria tutaj jest bardziej troglodytyczna, z tłumami kapturów - kolumnami zniszczonej skały nakrytej mocniejszymi głazami, które ją chronią.

Zarówno tutaj, jak i w Horseshoe Canyon znajdują się pozostałości kultur, które istniały tu przed osadnikami hiszpańskimi i "Anglo", od kamiennego spichlerza zbudowanego przez ludy Puebloana po barwną oprawę skalną przedstawiającą starożytnych ludzi i zwierzęta, na które polowali. Liczby naturalnej wielkości w Wielkiej Galerii w Horseshoe Canyon mogą mieć nawet 4000 lat.

Dojdź tam: Odcinek "Wyspa w niebie" w Canyonlands znajduje się około godziny jazdy od Moab wzdłuż większości tras, którymi można dostać się do Dead Horse Point. Igły znajdują się 1,5 godziny jazdy od Moab. Zachodni odcinek Maze nie jest zalecany, z wyjątkiem bardzo doświadczonych kierowców 4x4, podczas gdy Horseshoe Canyon można zwiedzać wraz ze strażnikami podczas weekendowych wycieczek wiosną i jesienią.

Park Narodowy Bryce Canyon

W opowieściach ludu Paiute w Utah, dawno temu żyli To-atan-wa-wa-wa, czyli Ludzie Legendy, którzy byli zwierzętami wszelkiego rodzaju z mocą przyjmowania ludzkiej postaci. Byli aroganccy i nadużywali ziemi, więc w wyniku kary, bóg kojotów, znany jako oszust przez rdzennych Amerykanów, zmienił ich w kamień. Wciąż stoją w tysiącach w Parku Narodowym Bryce Canyon, jako formacje skalne przypominające totem, znane jako hoodoos. Chociaż Bryce Canyon jest jednym z najmniejszych parków narodowych w Ameryce na długości 20 mil, koncentracja kapturów o zachodzie słońca tworzy hipnotyzujący efekt, jak to często bywa, gdy kształt się powtarza wszędzie, gdzie oko się obraca. Park to nie tyle kanion, co wschodnia krawędź wielkiej płaskowyżu, skumulowany w szeregu amfiteatrów z prędkością około jednego metra na sto lat, przez warstwy wapienia, mułowca i mułowca, które nadają kapturom segmentowy wygląd.

Szkocki mormon, pionier Mormon, Ebenezer Bryce, który pod koniec 1870 roku nadał mu nazwę Bryce Canyon, nazwał to "piekłem miejsca, w którym można stracić krowę". Tylko psy preryjne parku są nieświadome labiryntu hoodoo, tworząc własne podziemne labirynty.

Dojdź tam: Bryce Canyon City (populacja 138) znajduje się 4,5 godziny jazdy od Moab na autostradach 191, I-70 i autostradzie 89.

Park Narodowy Zion

Nawet z zamkniętymi oczami, Park Narodowy Zion obraża się nazwami gór i dolin - Dworem Patriarchów, Tabernakulum, Organy, Ambony i Wielkiego Białego Tronu. Mount Moroni nosi imię anioła, którego Mormoni wierzą, że ukazał się założycielowi ich kościoła w 1820 roku, a nawet miejscowe religie tego obszaru zaglądają ze Świątynią Sinawavy - tym oszukującym bogiem kojotem.

Syjon jest punktem pośrednim zejścia w czasie geologicznym znanym jako Wielkie Schody. Kanion Bryce, 40 mil na północny wschód, jest najwyższym krokiem - jego skały są młodsze o ponad 60 milionów lat. Wielki Kanion, 60 mil na południe i do Arizony, wcina się w Wisznu Schist u swojej podstawy, ustanowiony dwa miliardy lat temu. Wiele zakątków Syjonu jest właściwie poza zasięgiem człowieka, chociaż owce bighorn i górskie lwy mogą tam kroczyć. Wysoce zagrożone kondory w Kalifornii są czasami widziane w szybowcach nad szczytami. Tylko oni znają prawdziwy zasięg Zion.

Dojdź tam: 1,5 godziny jazdy samochodem, przeważnie na południe od autostrady 89, z Bryce Canyon City do wschodniego wejścia do Parku Narodowego Zion.