Najlepsze na świecie wędrówki wielodniowe bez dużych wysokości

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Uwielbiasz trekking, ale cierpisz na chorobę wysokościową? A może chcesz po prostu dobrze się wybrać, nie martwiąc się o aklimatyzację? Choroba wysokościowa, która zwykle kopie około 2500-3000 metrów (8200-9850 stóp) i więcej, wpływa na niektóre (ale nie wszystkie) nas, bez względu na to, jak zdrowy jesteś.

I chociaż uwielbiamy Peru Ina Trail i Tanzanię Kilimandżaro, oba te kultowe wędrówki uderzają o wysokość, która może wpłynąć na twoje zdrowie i powstrzymać cię przed szczytowaniem. Wybraliśmy więc pięć najlepszych wędrówek, które mają wyjątkowy teren i mogą pochwalić się fantastyczną scenerią - bez zbiornika z tlenem.

1. Szlak W, Park Narodowy Torres del Paine, chilijska Patagonia

Ta górska wędrówka (jej trasa tworzy literę W) w Parku Narodowym Torres del Paine jest jednym z najlepszych sposobów na poznanie chilijskiej Patagonii. Każdy dzień przynosi nowy zestaw wiw-inspirujących widoków z długimi odcinkami wzdłuż luminescencyjnych jezior polodowcowych (często wypełnionych pływającymi górami lodowymi), chropowatych szczytów wyłaniających się nad nimi i południowych buków zasadzających ogromny las Magellana.

Najważniejsze to spotkanie na szczycie "wież", trzy granitowe iglice, które ocierają się o niebo i szansę ujrzeć "rogi", dwa kolce z końcówkami w kolorze onyksu (ciemna skała metamorficzna pokrywa wierzchołki). Spodziewaj się wiatru, który usunie pajęczyny z mózgu i poświęcisz od czterech do pięciu dni na wykonanie całego odcinka. Pogoda jest zawsze nieprzewidywalna w Patagonii, ale staraj się unikać zbyt zimnych i ciężkich miesięcy od maja do września.

2. Wędrówki w wioskach Bathali, Nepal

Szlaki w Bathali prowadzą przez dolinę Kathmandu i są idealne dla rodzin lub osób, które chcą odbyć wielodniową wycieczkę. Zaczynasz i kończysz w Kathmandu, wijąc się obok buddyjskich świątyń i wiejskich osiedli, w tym uroczej wioski Bathali, która znajduje się na płaskowyżu wśród tarasowych pól ryżowych i zakurzonych, czerwonych domów krytych strzechą. W międzyczasie witają cię przeszywające ośnieżone szczyty Himalajów i pasy jasnego zielonego lasu. Ogólnie rzecz biorąc, jest to strefa relaksu do wędrówek i pozostaje względnie niezatłoczona w porównaniu do bardziej popularnych tras w Nepalu.

Treks zajmuje od trzech do sześciu dni i może być wykonywany przez cały rok, ale unikaj deszczów w lipcu i sierpniu oraz w hiper-zimnych grudniach do stycznia.

3. Tor Milforda w Nowej Zelandii

Z 54 kilometrami (34 mile) w kształcie litery U, wykutymi w lodzie dolinami, dziewiczymi jeziorami, obfitymi brzozami i zielonymi lasami w Parku Narodowym Fiordland, ten jeden z najsławniejszych spacerów w Nowej Zelandii i uważany za jeden z najlepszych w świat. Trasa przebiega przez umiarkowane lasy deszczowe, z odcinkami na podwyższonych platformach ciągnących się przez mokradła. Przemierzasz także mosty wiszące i odwiedzasz Wodospady Sutherland; na wysokości 580 metrów (1903 stóp) jest to najwyższy wodospad w kraju. Tor Milford trwa cztery dni i może być wykonywany przez cały rok, ale śnieg w okresie od czerwca do sierpnia może sprawić, że części toru będą prawie nieprzejezdne. W sezonie (od października do maja) szlak jest regulowany i musi być zakończony na północ.

4. GR20, Korsyka, Francja

Biegnąc z północy na południe korsykańską, śródziemnomorską wyspą na Korsyce, GR20 skręca i skręca na 168 km (104 mil) skalistego terenu. Uważany za jeden z najtrudniejszych tras długodystansowych w Europie, to nie jest podróż dla miłośników mody. Część północna jest uważana za bardziej alpejską, z bardziej stromymi wzniesieniami i opadami, włączając w to zniechęcający Cyrk Samotności, gdzie wspinasz się po drabinach przez stromą, granitową skałę. Możesz grać GR20 w dowolnym kierunku, ale wędrowcy tradycyjnie trafiają na szlak z północy na południe, aby najpierw pokonać najtwardszy (północny) kawałek drogi.

Możliwe jest całoroczne wędrówki, ale zauważmy, że schrony (schroniska) są dostępne tylko od czerwca do września, a zimowe wędrówki wymagają sprzętu technicznego, takiego jak raki i lody. Cała trasa trwa średnio 15 dni.

5. Wielki Kanion: brzeg do obręczy iz powrotem, USA

Dlaczego nie zejść pierwszy? Z jednej strony na drugą i z powrotem, ta wędrówka przemierza różne szlaki w każdą stronę. Gdy schodzisz w głębiny krateru, możesz rzucić okiem na uderzające tęcze kamienia wypełniające warstwy, meandrująca Rzeka Kolorado pokiwa, a ty przejeżdżasz po pięknym Ribbon Falls, 30-metrowym (100 stóp) wysokim wodospadzie, przypomina wstążki falujące na wietrze. Kiedy dojdziesz do dna i spojrzysz w górę, poczujesz się tak mały jak mrówka. Unikaj lata, gdy temperatury z łatwością uderzą w 35-40 ° C (95-104 ° F) i zimą (gdy część północnego brzegu zamknie się). Wycieczka trwa około czterech do siedmiu dni w obie strony.