Mumbai dla podróżnych o słodkich zębach

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Nieznany dla wielu podróżników, Południowa Azja ma cały gatunek - duży - żywności znanej jako mithai, co dosłownie tłumaczy się jako "słodycze". Niektóre z nich mają korzenie w dawnych kuchniach pałacowych lub podróżowały dawno temu na ogromnych dystansach w woreczkach książąt i armii. Wielu jest ulubieńcami bóstw, a słodycze często oferowane bogom, zanim zostaną rozdane podczas festiwali lub wesel. Ale możesz też po prostu je zjeść.

Większość słodyczy ma bazę mleka, śmietany lub skondensowanego mleka, które jest połączone z różnymi kombinacjami klarowanego masła (ghee); cukier lub nierafinowany cukier trzcinowy; mąka z ciecierzycy lub pszenica z semoliny; migdał, nerkowiec lub pistacja; orzech kokosowy; kardamon; Szafran; lub dowolną liczbę innych pysznych rzeczy. A ponieważ słodycze są klasyczne, wiele z nich jest udrapowanych delikatną warstwą srebrnego szterlinga znanego jako varkha.

Każdy region ma swoje specjalności, od puszystych, mlecznych smakołyków Bengalu po łagodne dżungle z Maharashtra. Ale tak jak ludzie z całych Indii znajdują drogę do Bombaju, podobnie jak słodycze, a miasto jest jednym z najlepszych miejsc do spróbowania mithai z całego kraju. Kailash Parbat w Colaba jest ulubieńcem podróżnika i jest silny w stylu północnym mithai, podczas gdy łańcuch oparty na Tamil Nadu Śri Kryszna Sweets (www.srikrishnasweets.net), z kilkoma lokalizacjami w Bombaju, w tym w Królewskim Kręgu Mathungi, najlepiej nadaje się na południowe przysmaki. Trudno zepsuć słodycze, ale sklepy mają tendencję do doskonałości w regionalnych specjałach, więc zapytaj, co robią najlepiej.

Możesz rozszyfrować większość słodyczy po ich nazwach, więc zobacz nasz słownik słodyczy. Poniżej znajdują się niektóre z naszych ulubionych, które pomogą Ci zacząć:

Rasmalai i rasgulla: słodycze z Zachodniego Bengalu i Orisy znane są ze słodkiej mleczności, a te dwa mogą być najsłodsze i najmilsze. Bengalski rasmalai (dosłownie "soczysty krem") składa się z okrągłych lub płaskich pasztecików o łagodnym, kruchym serze rolniczym (Chhena), które moczono w syropie, a następnie podawano w przyprawionym kardamonem śmietanie. W rasgulla, chenna jest mieszany z kaszą manną i gotowany w syropie do spongey.

Laddoo: społeczności w Południowej Azji wykonują wersje kuliste laddoo. Mniej over-the-top-sweet niż inne mithai, są one generalnie wykonane z bazy rawa lub besan, razem z ghee i cukrem. Najlepszy może być Tirupathi laddoo, który jest prasad (błogosławiona bóstwo ofiara żywności) w słynnej świątyni Tirumala w Andhra Pradesh. Jego receptura jest ściśle strzeżoną tajemnicą i nie dostaniesz prawdziwej oferty w Bombaju, ale zawiera orzechy nerkowca i rodzynki w aromacie kardamonu besan baza. The motichoor ka laddoo, pierwotnie z Bihar, jest zrobiony z maleńkich kuleczek besan, mleko, kardamon i migdały lub pistacje; jest jasno pomarańczowy i dużo zjedzony wokół festiwalu Ganesh Chaturthi. Besan laddoos są łagodne i orzechowe, a kokosowe laddoos, od południa są tak urocze, jak brzmią.

Chałwa: Wiele regionalnych wersji chałwy w Indiach różni się od tych z Bliskiego Wschodu opartych na sezamach. Te, które najczęściej widzisz w okolicach Bombaju, powstają przez gotowanie pszenicy, cukru i ghee, aż staną się galaretowatą, zwykle zieloną, gumiastą substancją, która jest cięta w kwadraty; dodaje się migdały i orzechy nerkowca. Wariacje, jak badam halwa i "lodowa halwa", obfituje.

Jalebi: supersweet jalebi - chrupiące zwoje smażonej w głębokim tłuszczu mąki nasączonej syropem - to starożytny słodycz z korzeniami na północy. Znajdziesz go w słodkich sklepach, ale jest to również popularne jedzenie uliczne w godzinach wieczornych, kiedy podawane jest wraz ze słodką, mleczną herbatą. Ponieważ, uh, dużo cukru dobrze sobie radzi z dużą ilością cukru.

Barfi: OK, nazwa jest okropna, ale słodki jest świetny. Istnieje milion odmian, ale podstawą jest krem (malai barfi) lub skondensowane mleko (mawa barfi) i cukier. Pista barfi jest wykonany z pistacji i Kaju Katli jest barfi wykonane z nerkowca; są one zwykle w kształcie rombu i pokryte srebrem (ponieważ można je nazwać barfi ale wciąż są klasyczne).

Peda: ciastowaty rodzaj barfi czasami określane jako "krówki indyjskie". Mimo że jest ugotowany, ma miękką, rozpływającą się w ustach konsystencję. Malai peda to prosta dobroć - kulka słodkiej śmietany, zwykle z szczyptą szafranu (kesar) lub kardamonu - podczas gdy "specjalne" peda mogą być wypełnione migdałami i orzechami nerkowca. Dharwad peda jest specjalnością Karnataki, a specjalnością Maharashtra jest satari peda, wykonane z semoliny i jaggery.

Mysore pak: legenda głosi, że ten niezwykle prosty południowy słodki (po prostu besan, ghee i cukier) pochodziły z królewskich kuchni Pałacu Mysore w Karnataka.W każdym razie jest to świetny sposób, aby naprawić słodkie ghee po kolacji.

Soan papdi: ma teksturę suszonej trawy, rozpływa się w ustach jak wata cukrowa, a wszystko to o posmaku - wir pistacjowy, migdałowy i kardamonowy, zmiękczony ghee i besan. Często jest spożywany podczas Diwali, ale fakt, że jest sprzedawany również w opakowaniach sprawia, że jest on najbardziej przenośny ze słodyczy. Przynieś trochę domu i zadziw swoich przyjaciół.

Słownik słodyczy

• mleko - doodh
• krem - malai
• mleko skondensowane - khoya lub mawa
• nierafinowany cukier trzcinowy - jaggery
• mąka z ciecierzycy - besan
• pszenica semoliny - rawa
• migdałowy - badam
• nerkowca - Kaju
• pistacja - pista
• Szafran - kesar
• srebrna folia - varkha

Mamy dużo więcej niż słodkie słodycze, abyś mógł zacząć pulsować. 30-lecie edycji Lonely Planet's Przewodnik po Indiach jest wypełniony po brzegi festiwalami, krajobrazami i cudami architektury.