Poznawanie londyńskich wiosek

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Brytyjska stolica ma wspaniałe muzea, królewską pompę i cały miejski chaos, jakiego można się spodziewać po mieście ośmiu milionów ludzi. Ale podczas gdy nie powinieneś opuszczać wielkich zabytków, będziesz miał jeszcze bogatsze doświadczenie w Londynie, doświadczając swoich wiosek, charyzmatycznych dzielnic na obrzeżach.

Londyn połknął te miejsca, gdy bezlitośnie rozszerzał się na zewnątrz, ale zachowali całą swoją osobowość i pozostali - och, tak spokojni i eleganccy w porównaniu do warczącego serca centrum miasta. A więc zskocz z London Eye sayonara do katedry św. Pawła, zejdź z karuzeli galerii sztuki - i przygotuj się na zupełne zaklęcie.

1. Greenwich

Fantazyjny okrakiem na linii dzielącej wschodnią i zachodnią półkulę? Wtedy nie jesteście sami, sądząc po tłumach, które ustawiają się, aby ich zdjęcie zostało zrobione w Greenwich Meridien. Ale w tym południowo-wschodnim sąsiedztwie jest znacznie więcej, aby utrzymać cię w niewoli. Narodowe Muzeum Morskie ma dziwnie fascynującą kolekcję akcesoriów marynarki wojennej, Królewskie Obserwatorium bawi początkujących obserwatorów gwiazd z astralnym wyświetlaczem na ogromnym kopulastym suficie, a Greenwich Park pęcznieje z londyńczykami rzucającymi wszystko przy najlżejszym blasku słońca.

Chcieć więcej? Kupuj ręcznie robione prezenty i przyciągające wzrok modę na Greenwich Market (sprawdź godziny otwarcia w Internecie) www.shopgreenwich.co.uk), idź wzdłuż nabrzeża i wejdź na pokład jednego z najsłynniejszych statków świata, nowo otwartego Cutty Sark. Zobacz inspirujący widok morskich atrakcji na niektóre napoje w zabytkowym pubie Gipsy Moth (www.thegipsymothgreenwich.co.uk).

Dojdź tam: Czy jest lepszy sposób na zejście z kamienia węgielnego historii morskiej niż łodzi? Wskakuj na pokład łodzi z Charing Cross Pier, Tower Pier lub Westminster Pier. Jeśli nie masz nóg morskich, jest mnóstwo pociągów ze stacji Charing Cross, Waterloo East i London Bridge.

2. Hampstead

Dla Londyńczyków Hampstead jest skrótem od elegancji, klasy i nielegalnych spraw. Hampstead to dawne miasto uzdrowiskowe, które stało się osiedlem intelektualnym. Hampstead znany jest przede wszystkim z Heath (jednej z ukoronowanych londyńskich przestrzeni zielonych, a także nocnego miejsca spotkań) i Stawów, gdzie twarde londyńczycy szaleją pływając w najbardziej smukłych wodach wokół.

Ale kiedy rzucasz frisbee i robisz fajerwerki na letnie lodziarnie, nie zapomnij o kulturalnych losach. Mózgowy psychoanalityk Sigmund Freud mieszkał w Hampstead, a jego słynną kanapę można zobaczyć w Muzeum Freuda. Tragiczny poeta John Keats sapnął tu kilka swoich ostatnich oddechów (zanim uciekł w bardziej słonecznych klimatach), a muzeum w jego imieniu jest interesującym spojrzeniem na XIX-wieczne angielskie życie. I nie ma lepszego sposobu na spędzenie popołudnia niż przy kuflu prawdziwego piwa w jednym z najstarszych londyńskich pubów, The Spaniard's Inn.

Dojdź tam: wskoczyć na oddział Edgware linii Northern, trzy przystanki od tętniącego życiem Camden Town.

3. Highgate

Na przeciwległej odnodze linii północnej leży dobrze wychowana Highgate z bardzo makabryczną kartą: cmentarz Highgate. Ale to nie jest zwykły, zniszczony cmentarz - przewyższa głowę Karola Marksa z Cmentarza Wschodniego, a także kilka zaskakująco spangly secesyjnych grobowców. (Jeśli wszystko wydaje się trochę znajome, oglądałeś zbyt wiele filmów z gatunku Hammer Horror - obszar ten był używany jako zestaw filmowy wielokrotnie w latach 70.)

Kiedy już kontemplujesz spoczywające dusze londyńskiej inteligencji, zmieszaj się z życiem w jednym z doskonałych pubów Highgate. The Angel Inn (www.theangelhighgate.co.uk) ma gry planszowe dla młodych duchem i świetny wybór piw.

Dojdź tam: Highgate jest łatwą podróżą z centrum Londynu na północną linię północną, oddział High Barnet.

4. Barnes

Strzelaj na południowy zachód od stacji Waterloo iw ciągu kilku minut znajdziesz się w zielonej okolicy. Witaj w wiosce Barnes, gdzie w równym stopniu uczęszczają do nas wyluzowani studenci i hoi polloi, zabierając podręczniki lub wózki projektantów, gdy maszerują wokół Upper Richmond Road. (Zwróć uwagę na celebrytów przechodzących w niesławny zakład rehabilitacyjny Priory - obowiązkowe są ciemne okulary).

Odetchnij świeżym powietrzem w London Wetlands Centre (około 15 minut spacerem od stacji kolejowej) - po kilku minutach wędrówki po tym rozległym bagnisku wysadzanym egzotycznymi ptakami poczujesz milion mil od bicia serca Londynu. Uzupełnij się w jednej z restauracji Barnes, gdzie kuchnia ekologiczna i lokalna nosh są normą. Annie's (www.anniesrestaurant.co.uk) z radością podadzą ci najbardziej ekstrawagancko soczysty kurczak z twoich snów, z domieszką domowej roboty majonezu.

Dojdź tam: pociągiem z Waterloo lub szybką podróż autobusem z Hammersmith.

5. Wimbledon

Ktoś do tenisa? Myślisz, że znasz Wimbledon - spokojny, zielony zakątek Londynu z dorocznym szaleństwem dla sportu - ale w tym eleganckim obszarze jest więcej niż rakiet i piłek. Jasne, w lecie zagłosuj na bilet do tenisa lub przeżyj największe zajawki w Tennis Museum w Lawn - ale znajdź czas, by rozkoszować się atmosferą pikniku na Wimbledon Common i zakupach okiennych, przyciągających wzrok tagów cenowych w lokalnych sklepach. markowe sklepy.

Wimbledon ma też trochę bardziej zaskakujących widoków - zdobądź trochę tajskiego smaku w świątyni Buddhapadipa, wspaniałej złotej budowli, albo idź niderlandzkim spacerem do Wiatraka Wimbledonu. Zakończ wizytę kierując się na południe do lokalnego włoskiego faworyta Al Forno (www.alfornowimbledon.com).

Dojdź tam: To długa historia linii metra (zielonej) od centrum Londynu do stacji Wimbledon Park, Wimbledon lub Southfields. Dworzec kolejowy Wimbledon obsługiwany jest szybszymi pociągami naziemnymi z Waterloo. Oficjalna wioska "Wimbledon" znajduje się w odległości krótkiej przejażdżki autobusem od wzgórza, ale warto też zwiedzić część miasta, w której pociągi się kończą.

Anita Isalska jest pisarzem i redaktorem z londyńskiego biura Lonely Planet. Śledź ją na Twitterze @lunarsynthesis.

Artykuł został opublikowany po raz pierwszy 3 maja 2012 r. I został opublikowany ponownie w czerwcu 2012 r.