Najgorsze nieprzespane noce na świecie

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Podróżni uczą się łapać czterdzieści mrugnięć w niektórych sytuacjach: podróżowanie autobusem po nocy, pokoje w schronisku po 15 chrapiących, wilgotne miejsca bez klimatyzacji. Ale niektóre noce sprawdzają nawet najbardziej zatwardziałego śpiącego. Oto siedem najlepszych opowieści "najgorszych w nocy", jakie kiedykolwiek słyszeliśmy:

Oparta na snach opowieść, Senegal do Mali

Łapałem pociąg z Tambacounda w Senegalu do Bamako w Mali - trzydniowa podróż. Pociąg pojawił się trzy dni (tak, dni) późno o północy, a już pełen pociąg został obsadzony przez około tylu ludzi. Udało nam się wydłużyć o dwa metry kwadratowe w korytarzu, a kiedy zmęczenie zaczęło się naprawdę o 4 nad ranem, próbowałem się podkurczyć i spać z głową opartą na mojej torbie namiotowej. Udało mi się to z pewnym powodzeniem przez następne dwie noce, ale miałem naprawdę złe bóle głowy w ciągu dnia - kiedy dotarliśmy do Bamako i rozpakowałem swoje rzeczy, które odkryłem (i nie mogę uwierzyć, że nie zauważyłem tego po drodze), w mojej torbie namiotowej wyciekała butelka po benzynę do kuchennego pieca, a ja w zasadzie w nocy robiłam sobie narkotyki, żeby spać z niską zawartością benzyny. Myślę, że wiele mówi o ogólnej higienie i aromacie powozu, że nie zauważyłem zapachu benzyny, dopóki nie wysiadłem.

Co gorsza, podczas podróży miałem okropne bóle brzucha i odkryłem w szpitalu w Bamako, że mam kamienie nerkowe. Trzy dni, nigdy nie zapomnę i bez wątpienia najokropniejszej pamięci podróżniczej.

- Geoff

Wysoki mężczyzna w pociągu, Chiny

W ciągu tygodnia musiałem znaleźć się w połowie drogi w Chinach, aby rozpocząć pracę i byłem prawie całkowicie bankrutem. Poszedłem kupić bilet na pociąg z miękkim podkładem i stwierdziłem, że zostały wyprzedane na tydzień. Hard sleeper: wyprzedane. Miękki SEAT: wyprzedany. W końcu kupiłem twardy bilet, a ja miałem środkowe miejsce w bloku po trzy. Sama podróż była CZTERNA CZTERY (44!) Godziny, więc musiałem dwa razy spać. Będąc wysokim, nie było sposobu, bym mógł spać na tych miejscach, więc położyłem gazetę pod siedzeniami (nie chcę nawet myśleć o tym, jak są brudne), a następnie zaklinowałem się (i wszystkie moje kosztowności) pod siedzeniem. Mogłem po prostu leżeć płasko, ale nie mogłem się przewrócić, ponieważ siedzenie było tak niskie. Moi drodzy towarzysze podróży wyglądali na nieco speszonych, kiedy wciągałem się tam, z głową wystającą dookoła ich stóp. Przybycie do Xi'an dwa dni później było jedną ulgą!

- Adam

Kolejowy podkład, Australia

Spałem kiedyś pod nieużywanym mostem kolejowym w Katherine na Terytorium Północnym w Australii, kiedy skończyły mi się pieniądze. Martwiłem się o węże, wyciągnąłem śpiwór nad moją głową i po godzinie ciszy zasnąłem, ale wkrótce obudziłem się krokami zbliżającymi się do mnie. Nie ośmieliłem się wstać na wypadek, gdybym oddał moją pozycję. Rozciągnąłem głowę tak bardzo, jak to możliwe, ale było zbyt ciemno, by cokolwiek zobaczyć. Kroki zwiększyły się w objętości; było wokół mnie kilka osób. Obawiałem się, że śpię w miejscu, w którym bezdomni przychodzili upić się lub pijani, co zostało potwierdzone przez przypadkowość ich ruchów, ale musieli jeszcze wydobyć jakieś dźwięki poza ich śladami. Leżałem przytomnie zamarznięty i słuchałem czegoś, co wydawało mi się wiecznością, dopóki nie mogłem już tego znieść i usiadłem, aby dobrze się rozejrzeć. Dźwięk mojego ruchu zamroził kroki. Wpatrywałem się w otchłań, próbując przewidzieć ich następny ruch. Po minucie zrozumiałem kształty moich wrogów: tłum wallabies. Po kilku minutach przenieśli się do innego kraju. Ale mój umysł był pełen wyimaginowanych bunyipów przez resztę nocy i nie spałem jeszcze raz!

- Znak

Naprawione, Indie

"Byłem w Indiach tuż przed monsunem i to były błędy błędów. Naprawdę popełniłem błąd polegający na utrzymywaniu fluoru do około północy (byłem zaabsorbowany Miss Feilla Feeling for Snow). Połączenie białych prześcieradeł i fluoro-światła było zbyt pociągające dla legionów małych czarnych robaków, które zaczęły padać na mnie. Skończyłem książkę siedzącą na fotelu i patrzyłem, jak moje łóżko z nimi sczerniało. Około drugiej nad ranem, wyczerpany, starannie usunąłem każdego robaka z prześcieradła i zgasiłem światło, myśląc, że to zasygnalizuje koniec bakchanale. Ale nie. Resztę nocy spędziłem słuchając "pock! ślad po ospie!' robaków uderzających w prześcieradła i wdających się w wyczerpującą rutynę "pędzel-pędzel". Moje quasi-buddyjskie ideały utrzymywały się przez około godzinę; pod koniec byłem oszołomiony odcinając każdy robak i rzucając ciałami na podłogę. Jedna z najbardziej ohydnych nocy w moim życiu. '

- Róża

Krwawe piekło, Republika Południowej Afryki

"Po błędzie w naszym wstępnym planowaniu, byliśmy smutni, gdy dowiedzieliśmy się, że nie było możliwości, abyśmy wjechali do RPA bez certyfikatu Yellow Fever. Pozostała jedna opcja - 24 godziny na lotnisku. Była godzina 21.30 i wszystkie pokoje w hotelu tranzytowym zostały zabrane, ale facet powiedział, że warto było poczekać, bo pokój może się uwolnić w każdej chwili. Więc usiedliśmy do przedpokoju i odpowiednio czekaliśmy. Minęły godziny i nie było żadnego porządku do rosnącej kolejki, do której należała zrozpaczona kobieta w drodze na Wybrzeże Kości Słoniowej w celu wycięcia macicy. Mówiła tylko po francusku i wydawało mi się, że jestem jedyną osobą, która potrafi poradzić sobie z kilkoma słowami swojego języka. Jęknęła i jęczała na podłodze, nalegając na pokój, który się nie zmaterializował; pracownicy recepcji obejrzeli ją, gdy jej ból się uspokoił, a ona podeszła do toalet.Kiedy nie wróciła, myślałem, że lepiej ją sprawdzę. Znalazłem ją na podłodze w łazience w kałuży krwi i szybko podniosłem alarm. Przyjechał lekarz i nastąpiła surrealistyczna sytuacja, w której przetłumaczyłem między lekarzem a pacjentem w łazience hotelu tranzytowego w Johannesburgu o 1 w nocy. Została zdjęta na noszach, a ja wróciłem do przedpokoju i mojego zdezorientowanego partnera i czekałem na coraz bardziej mityczny "pokój".

O drugiej nad ranem przyznają się do tego, co podejrzewaliśmy przez cały czas - nie było pokoi, a co więcej, nie mogliśmy dłużej czekać w holu, ponieważ sprawialiśmy, że miejsce wyglądało na zaniedbane. Czuliśmy się jak włóczymy, gdy przeniesiono nas na puste lotnisko. Znaleźliśmy zamknięty Starbucks, zsunęliśmy dwie sofy i ostatecznie zapadliśmy w niespokojny sen. Około godziny później mój partner obudził się z krzykiem, który rozbrzmiał, gdy znaleźliśmy się twarzą w twarz z groźnym mężczyzną pochylającym się nad nami. Był ochroniarzem, jego jedynym celem była ochrona Starbucksa i po raz kolejny zostaliśmy przeniesieni.

Kilka sklepów na dole było jeszcze kilkoma krzesłami, a my próbowaliśmy jeszcze raz zamknąć oczy, tak jak przybyli sprzątacze. Zaczęli próżniować wokół nas, ale przez kilka następnych lat przepchnęliśmy się (pamiętam, marząc o tym, że nasze rzeczy zostały odkurzone od nas), dopóki nie włączyli radia, którego częstotliwość ustawiona była na rock lat 80-tych. Było 5 rano. Zrezygnowaliśmy. Starbucks otworzył, kupiliśmy sobie kawę i zaczęliśmy jeszcze 12 godzin czekania jak zombie na lotnisku z piekła rodem. Kiedyś chciałem odwiedzić RPA, ale już nie. Czuję, że już spędziłem tam całe życie! '

- Ania

Autobus zombie, Indonezja

Trzydzieści sześć godzin jazdy autobusem zombie z Bukittinggi (Sumatra) do Dżakarty trwało dwie noce. Pierwszej nocy utknąłem z tyłu, gdzie wszyscy inni używali mnie jako poduszki, jednocześnie próbując ukraść wszystko, co mogli znaleźć. Straciłem okulary przeciwsłoneczne, ale udało mi się odeprzeć kobietę, która próbowała przekręcić zegarek. Następnie przeniosłem się obok starca, który stanowczo odmówił otwarcia okna, mimo że autobus nie był klimatyzowany. Pod koniec drugiej nocy zostałem zrzucony na bok sześciopasmowej autostrady na obrzeżach Dżakarty. Wcisnąłem się na zatłoczony lokalny autobus, czując się bardziej martwy niż żywy. Kiedy kierowca zatrzasnął hamulce, złapałem kobietę w momencie, gdy kierowałem się w stronę przedniej szyby i oboje znaleźliśmy się na klatce schodowej. Wziąłem pociągi do końca tej podróży. '

- Steve

Bezsenne noce z noworodkiem w Indiach

Byłem w Indiach nocnym pociągiem z Shimla do Delhi. Chcąc zaoszczędzić grosze, zapisałem się do drugiej klasy, spodziewając się przynajmniej miejsca. Byłem zawiedziony, gdy odkryłem, że to tylko stojąca przestrzeń, a osiem godzin ziewało przede mną, gdy wstawałem na noc w motłoch. Kilka godzin przed podróżą kobieta jęknęła kilka sardynek. Prowizoryczna zasłona została pospiesznie wzniesiona, gdy ludzie w jej pobliżu odsuwali się, a stłumione jęki ciągnęły się, aż wyraźny dźwięk noworodka przeszył powietrze. Arkusz opadł i patrzyłem, jak dziecko jest zwijane, a wyczerpana kobieta osuwa się w kącie. Byłem zdumiony - czy to naprawdę się stało? Tych wokół mnie nadal słychać i drzemać, jak gdyby wszystko, co zrobiła, to kichnięcie. Jakiś czas później musiałem spaść i gdy się obudziłem, zauważyłem, że w pobliżu miejsca, w którym znajdowała się ta kobieta, jest więcej miejsca. W końcu! Pomyślałem, szansę usiąść! Było ciemno, byłem zdezorientowany i pozbawiony snu; Nie przyszło mi do głowy, że zastanawiam się, dlaczego nikt inny nie wykonał ruchu, kiedy się położyłem. Ale raz na poziomie podłogi ogarniał mnie zapach i coś wilgotnego przenikało przez moje szorty.

Siedziałem w popiele.

Podskoczyłem z przerażeniem i wróciłem do mojej pierwotnej pozycji, z chęcią rano i moim celem przyjazdu. Jestem prawie pewien, że byłam w głębokim szoku niż biedna kobieta, która miała nieszczęście narodzić się w pociągu!

- Megan

Jaka jest Twoja najgorsza opowieść o pozbawieniu snu podczas podróży? Udostępnij …