Finlandzkie szaleństwo

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Im zimniejszy kraj, tym bardziej namiętnie obchodzą swoje lato. Tak samo jest z Finami, którzy rozkoszują się promieniami słońca i cydrem na tarasach, gdy odrywają zimowy szary koc, by złapać nordycką opaleniznę. Znaki są małe na początku - na targowiskach pojawiają się truskawki lub groch świeżo wydobywający się z kapsuły - ale przez Juhannus (środek lata) naród zdecydowanie rozmrozi się.

Zwykle, w trzeci weekend czerwca, Juhannus widzi pustkę w Helsinkach, gdy Finowie udają się do swojego domku w Krajówce. Wiele domków wciąż korzysta z tradycyjnych saun, aż po drewno, które najlepiej smakuje z piwem, aby nadać parom drożdżowy posmak piekarni. Żadna prawdziwa fińska sauna nie jest kompletna bez vihta, pęczek świeżych brzozowych gałązek, które są uderzane w skórę, aby uwolnić ich sok. Po samobiczowaniu, nadszedł czas, by zacząć pić w drodze do piątkowego nocnego ogniska.

Pierwszy kokko (ogniska) z Juhannus ożywają około godziny dziewiątej, a światła sąsiednich ognisk dzwonią w jeziora. Zanim chrześcijaństwo przybyło do Finlandii, zapalono ogień dla Ukko, fińskiego boga pogody i upraw, a święto zostało nazwane Ukon juhla. Wybrano największy z ognisk Ukko-kokko, uhonorowanie boga, który przyniósłby wielkie plony, gdy lato dobiegnie końca. Szwedzkojęzyczni Finowie powracają do starszych pogańskich dni, wznosząc maypole (midsommarstång po szwedzku), chociaż festiwal został zmieniony na nowo dla Jana Chrzciciela (tzw Johannes Kastaja po fińsku) wyganiając wszelkie bezbożne duchy.

Ale Finowie nadal świętują z dużą ilością duchów. Kilka piw po saunie jest obowiązkowych, choć wielu preferuje napój ginowy o długim dnie, który łączy ducha z nutą grejpfrutów, która stała się jednym z najpopularniejszych letnich trunków w kraju. I będziesz potrzebował dobrego drinka, ponieważ gdy blask ognisk obumrze, najodważniejsi (i najbardziej pijani) Finowie przepłyną przez jeziora do ognisk, gdzie szaleje impreza (choć niekoniecznie nam to doradzamy - większość lat, w czasie przesilenia letniego odnotowano kilka utonięć).

Ale Juhannus to także romantyczny dzień. W fińskiej legendzie ludowej północ wyznacza czas, kiedy niezamężna fińska próbują swoich sił w dostrzeganiu swoich przyszłych mężów. Jedna wiara jest taka, że jeśli dziewczyna stoi nago nad jeziorem dokładnie o północy, będzie mogła zobaczyć swojego przyszłego męża - który przypadkowo jest jednym z pijanych ludzi płynących do kolejnego ogniska. Niektóre z magii ludowej muszą działać, ponieważ Juhannus jest najpopularniejszym weekendem, w którym można się pobrać.

Dla tych w Helsinkach, którzy nie mogą uciec do letniej chatki, Seurasaari jest preferowanym miejscem do świętowania Juhannusa. Nieco ponad 10 000 Finów zbiera się, by zobaczyć wielkie ognisko na wyspie Parkland, poprzedzone ślubem w środku lata. Szczęśliwa para zostaje poślubiona w XVII-wiecznym karunie, a następnie tańczy walca ślubnego. Ale zamiast jechać w podróż poślubną, wypuszczają łódź, by podpalić ognisko o wysokości 10 metrów, które rozbłyska w nocy. Chociaż, jak środek lata jest wysokością północnego słońca Finlandii, noc nigdy nie idzie o wiele za późno. To sprawia, że przez długą noc picia i kaca, który trwa święto państwowe do pokonania.