Pięć sposobów na świętowanie rocznicy Światowego Dziedzictwa w Willemstad

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

W tym roku, w dniu 4 grudnia 2017 r., Tęczowa stolica Curaçao odwiedzi 20 lat od czasu, kiedy została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ale Willemstad nie czeka do tego czasu, aby świętować, i ty też nie. Od przebudowy dzielnicy street art po wycieczki piesze i cotygodniowy targ nocny, to ekscytujący czas na poznanie wspaniałej architektury tego karaibskiego miasta i rozwijających się dzielnic kolonialnych.

Klejnot korony Curaçao

Trudno dziś sobie wyobrazić, patrząc na czerwone, niebieskie, zielone i pastelowe żółte kolory, tańczące na niebieskiej powierzchni, która otula centrum miasta, ale status UNESCO na Willemstad nie był żadnym wyczynem. Przeobrażenie zniszczonych budynków miasta w atrakcyjną przestrzeń, jaką jest teraz, po stuleciach ciężkiego handlu morskiego, kolonializmu i wstrząsów społecznych, jest wynikiem dziesięcioleci pracy zespołowej i pasji do dziedzictwa.

Po wybudowaniu Fort Amsterdamu w 1634 r. Holendrzy handlowali na nabrzeżu Punda, mieszkając na wyższych piętrach swoich magazynów. Kwitnący handel i brak przestrzeni sprzysięgły się, by rozciągnąć miasto na sąsiednią Otrobandę w XVIII wieku, gdzie rezydowała klasa robotnicza, a później Pietermaai i Scharloo.

Na początku XX wieku otworzono rafinerię ropy Shell, a pracownicy wylewają się z nawietrznych wysp karaibskich. Wypełnione miasto było już w ruinie. Stichting MonumentenzorgNajstarsza działająca Fundacja Zabytków Curaçao została utworzona i rozpoczęła prace restauracyjne, ale było to zbyt wielkie dla pojedynczego ciała. Ponadto w dniu 30 maja 1969 r. Kilka budynków w sercu Punda i Otrobanda stanęło w płomieniach podczas największego buntu robotników naftowych.

Zaniedbane państwo Willemstad w końcu przyciągnęło pomoc w latach 80. dzięki połączeniu funduszy rządowych z Holandii i prywatnych projektów. Przeprowadzono masową renowację budynków i utworzono więcej organizacji, które pomagały w finansowaniu i nadzorze. Przywrócenie prawie 200 budynków zajęło dziesięć lat, a w 1990 r. Wprowadzono Plan Zabytków. Następnie pomysł ten został złożony w celu uzyskania znaku dziedzictwa światowego. Królestwo Niderlandów złożyło wniosek - Curaçao podlegało wówczas przepisom niderlandzkim – i został zatwierdzony 4 grudnia 1997 roku.

Dwadzieścia lat później Willemstad pozostanie niezmiennie na liście UNESCO, z 750 chronionymi budynkami w czterech różnych okręgach kolonialnych.

Oto jak świętować i cieszyć się jednym z najlepiej zachowanych miast dziedzictwa Karaibów.

Zwiedzaj pieszo z Dushi Walks Curaçao

Holenderski przeszczep z indonezyjskimi korzeniami, miłość Shirley Bal do jej domu na wyspie świeci, gdy zabiera cię w dwugodzinną wycieczkę pieszą po okolicy Otrobandy lub Scharloo z jej firmą Dushi Walks Curaçao. Poznasz główne drogi, ale także zboczysz na uboczu, w boczne alejki, wzdłuż najbardziej lokalnych części tętniących życiem kolonialnych dzielnic.

W Otrobandzie poznasz architekturę i historię okolicy, spotkasz mieszkańców i dowiesz się o walkach społeczno-ekonomicznych w tym regionie. Będziesz przechodzić obok budynków kolonialnych w ruinie - jak dawna dzielnica mody Willemstad - a także wyszukanych fasad i wejść do najstarszego katolickiego kościoła Curaçao. Po drodze ujawnia się sztuka uliczna, pokazując inicjatywy artystów mające na celu zaangażowanie społeczności w zachowanie swoich dzielnic.

Wisienka na torcie: Dushi Walks Curaçao wykorzystuje ponad 50% opłat wycieczkowych, aby wesprzeć lokalne społeczności odwiedzane, a możesz zobaczyć darowizny zamieszczone na Facebooku.

Kupuj lokalną sztukę na Middenstraat

Poza architekturą, duch kultury Willemstad znajduje również odzwierciedlenie w jej sztuce. Zakupy w lokalnym rzemiośle są częścią doświadczenia, a możliwości stają się coraz bardziej popularne. Wokół zakrętu znanej wytwórni Serena's Art i galerii Nena Sanchez znajduje się wąska ulica - Middenstraat - siedziba nowej firmy SilvanyRoss.

Sklep spółdzielczy artysty zaopatruje się w jedyne w swoim rodzaju przedmioty wykonane przez lokalnych przedsiębiorców, z zestawu drewnianych podstawek rzeźbionych lokalnymi frazami, w ręcznie tkane portmonetki i inspirowane wyspami obrazy na płytach z drewna.

Fajny czynnik: wielu artystów, których towary wypełniają sklep, ma prace dzienne i światło księżyca jako kreacje, które uzupełniają ich dochody. Gdzie indziej można uzyskać obraz olejny przez policjanta z Curaçao?

Poczuj czwartkowy Punda Vibes

Raz w tygodniu Punda jest miejscem, w którym można po ciemku za wielokulturowym wieczorem sztuki, muzyki i jedzenia. Zestaw al fresco wokół głównych budynków i alejek dzielnicy, czwartek Punda Vibes rozpoczyna się o godzinie 18 z udziałem folklorystycznych tancerzy i marszowych zespołów grających na Gomezplein.

Przeglądaj stoiska z wyrobami rzemieślniczymi na ręcznie robione rzeźby, obrazy lub elementy tekstylne, a także sprawdzaj okoliczne sklepy i galerie sztuki, aby uzyskać zniżki i specjalne warsztaty.

Jeśli jesteś bardziej wykonawcą, dołącz do darmowego warsztatu tańca Latin Vibes na Gomezplein od 19:00 do 20:00 i wypróbuj kilka ruchów kizomba. Kontynuuj noc z jedzeniem i promocjami happy hour wokół głównych restauracji w Punda, w tym na Columbusstraat i Breedestraat, na dźwięk salsy na żywo lub jazzu. Spakowany wieczór kończy się fajerwerkami nad Zatoką św. Anny około godziny 21.00.

Zwiedzaj nowy West Scharloo

Przeprawa przez most Wilhelmina nad zatoką Waaigat, naprzeciwko pływającego targu Punda, prowadzi do Scharloo. Najmłodsza dzielnica kolonialna Willemstad jest najbardziej znana z kolorowych barokowych rezydencji, dawnych XIX-wiecznych domów żydowskich kupców, które zostały odrestaurowane w hojnych rządach i prywatnych biurach.

Ale to jest wschodnia strona dzielnicy. Zachodni kraniec, zwany Scharloo Abou, nie miał tyle szczęścia; przez dziesięciolecia narkotyki i prostytucja przejęły ulice, głównie ze względu na bliskość nabrzeża. Budynki popadły w ruinę, porzucone. W rezultacie niewielu wybrało się do Scharloo z Punda.

Dzisiaj wszystko się zmienia. Street Art Skalo, projekt zainicjowany w 2016 roku przez trzech lokalnych przedsiębiorców wspieranych przez Fundację Curaçao Monuments, ożywia teren sztuką plenerową i zamienia West Scharloo w najmodniejszą dzielnicę Willemstad.

Spaceruj Bitterstraat (blok za Curaçao Maritime Museum), aby obejrzeć serię murali z talentów Curaçao, takich jak Francis Sling i Garrick Marchena, przedstawiających sceny natury lub niosących prowokujące do myślenia wiadomości. Warto również zapoznać się z rzeźbą wykonaną przez Roberto Meeuw z recyklingu w sąsiednim Parque Leyba, wykonanym z plastikowych śmieci zebranych z północnego wybrzeża wyspy.

Po drugiej stronie ulicy, kawiarnia Beyglz serwuje naleśniki i kanapki na kolonialnym patio, a za oknem nowa, organiczna kąpiel Integra Natural i produkty do ciała wypełniają powietrze zapachem.

Miej oczy szeroko otwarte: Street Art Skalo ma carte blanche przekształcić 40 kolejnych ścian i przestrzeni w sąsiedztwie.

Zarejestruj się na Konferencję Dziedzictwa Karaibów 2017

W związku z nadchodzącą rocznicą UNESCO, Willemstad został wybrany w tym roku na organizację trzeciej dorocznej konferencji poświęconej dziedzictwu kulturowemu na Karaibach - oficjalnie zwanej Konferencją Narodowych Funduszy Powierniczych i Konserwacyjnych na Karaibach. Organizowane przez Stichting Monumentenzorg wydarzenie odbędzie się w Renaissance Curaçao w dniach 16-19 listopada 2017 r., Po piętach Simani di Kultura, tygodniowy festiwal kulturalny w Curaçao.

Planowane jest podjęcie działań i zapoznanie się z trzema najbardziej znaczącymi dzielnicami kolonialnymi Willemstad, pieszo i statkiem, z lokalnymi i zaproszonymi specjalistami w dziedzinie dziedzictwa międzynarodowego z sąsiednich wysp karaibskich, w tym z Kuby. To doskonała okazja, aby wskoczyć na anglojęzyczne, prowadzone przez ekspertów wycieczki Punda, Otrobanda i Scharloo. W pałacu gubernatora jest też informacja o przyjęciu koktajlowym.

Przez cały rok Monumentenzorg ma siedzibę w East Scharloo i oferuje cenne informacje na temat kolonialnej historii i architektury miasta.