Życie na Flores, indonezyjskiej wyspie, o której zapomniałem

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Podróż przez Flores to jak powrót do Indonezji Williama Dampiera i Josepha Conrada. Buffalo wciąż poluje na pola, a stare kobiety wciąż żuć orzechy betelu, podczas gdy oni dobrze się układają ikat tkaniny ręcznie na stare sposoby. Flores jest ponad dwukrotnie większy od Bali, do niedawna był przeważnie pomijany przez turystów, którzy używali go wyłącznie jako trampoliny do pobliskiej wyspy Komodo. Wyjdź poza centrum Laubuanbajo, aby odkryć spektakularne krajobrazy wyspy, które oczarowały pierwszych odkrywców "Przylądka Kwiatów".

Droga mniej przejechana

Podróż lądowa przez Flores może być zakurzona, powolna, gorąca i wyboista, ale nigdy nie jest nudna. Wyspa Flores ma tylko 375 km długości, ale autostrada Trans-Flores wije się wzdłuż kręgosłupa z piekła 666 km. Wspinając się z portu Labuanbajo, najpierw przechodzisz przez pikantne goździki i słodko pachnące sady, gdzie drzewa są ciężkie od bananów, papai, mango, liczi i mangostanu. Potem nadchodzi kolejka górska przez wyżyny, obok parujących źródeł i pokrytych dżunglą wulkanicznych stoków, a następnie ponownie na niekończące się plaże. Zanim dotrzesz do Larantuka, poczujesz się jakbyś miał wgląd w prawdziwą Indonezję, świat oddalony od kurortów Bali.

Pozostałości kolonializmu

Nawet dziś senny zachodni port Larantuka wydaje się być miastem granicznym. Podróżujący, handlowcy i wędrowni robotnicy ze Wschodniego Nusa Tenggara i Papui przechodzą przez miasto w swoich optymistycznych podróżach do bogatszego, bardziej zaludnionego zachodu. Fascynujące pozostałości osadnictwa portugalskiego pozostają w formie katolickich kościołów i cmentarzy, kolonialnej architektury i zdumiewającej ilości nazw takich jak da Silva i da Sousa. Portugalskie osadnictwo najwyraźniej bardzo trudno było odejść. Niewielu turystów robi tak daleko na wschodzie, ale ci, którzy robią niezmiennie, odnajdują sugestywną część kraju, która zwabi ich z powrotem.

Proste przyjemności

Niczym ognisty smok wyłaniający się z Morza Komodo, Flores może pochwalić się falistym górskim krajobrazem, w którym znajduje się co najmniej czternaście aktywnych wulkanów (tylko Jawa i Sumatra mają więcej). Jest to serce pierścienia ognia, a aktywność wulkaniczna jest widoczna wszędzie, od plaż z czarnym piaskiem po tlące się szczyty górskie. W pobliżu wioski Moni znajduje się para świętych źródeł termalnych, jeden zarezerwowany jako miejsce kąpieli dla mężczyzn, drugi dla kobiet. Po pracy cała wioska często gromadzi się, by kąpać się w gigantycznych jacuzzi i rozmawiać radośnie o przyjemnościach górskiego życia.

Piękno wulkaniczne

Kelimutu jest warte odwiedzenia nawet dla spektakularnych krajobrazów, które rozlewają się pośród mgły na krętej drodze do słynnych jezior. Trzy różne kolorowe jeziora (na 1600 m) są uważane za święte przez mieszkańców tego obszaru. Ze względu na niezwykłe geologiczne dziwactwo, jeziora zmieniają barwę okresowo w zależności od minerałów wchłanianych w ich wodach termalnych. To tutaj mówi się, że duchy ich zmarłych przodków gromadzą się i ten indonezyjski "raj na ziemi" pozostaje imponująco duchowym miejscem do odwiedzenia.

Tradycyjne życie

Górskie miasteczko Bajawa, znane z tętniącego życiem rynku, jest doskonałą bazą wypadową do odkrywania najbardziej zadziwiających krajobrazów w Indonezji. Dalej na zboczach potężnego wulkanu Gunung Inerie (2245 m) znajduje się uroczo ponadczasowa osada znana jako Kampong Luba, jedna z kilku wiosek Ngada, które wciąż pozostają na tym obszarze. Uroczyste życie ludu Ngada obejmuje rytualne ofiary, które wciąż odbywają się w gminnej części centrum wioski. Tylko nieliczni z zewnątrz odwiedzają ten obszar, ale ci, którzy to robią, są witani jako honorowi goście.

Nieodkryte skarby

Większość odwiedzających, którzy przyjeżdżają do Flores, robi to, aby dostać się do słynnych miejsc nurkowych i smoczych miejsc trekkingowych w Parku Narodowym Komodo. Prawie bez wyjątku ograniczają się do kilku miejsc wokół wysp Komodo i Rinca. Jednak w 1817 mil kwadratowych znajduje się 29 wysp, które tworzą park narodowy. Dunia Baru (duniabaru.com) - znany jako najlepszy tradycyjny jacht, jaki kiedykolwiek zbudowano w Indonezji - jest jedną z kilku pionierskich operacji, które są poświęcone wprowadzaniu odwiedzających do niektórych nieodkrytych skarbów archipelagu.

Wejście smoka

Według szacunków, wyspa Komodo może pochwalić się 2800 smokami na swoim terytorium o powierzchni 312 mil kwadratowych, podczas gdy mała wyspa Rinca ma około 2,500 stłoczonych w nieco ponad połowę tego obszaru. Szczególnie smoki Rinca należą do najbardziej agresywnych drapieżników na ziemi. Eksperci uważają, że ich zwyczaj polowania na dzikie konie i bawoły (wraz z słoniem pigmejskim, który niegdyś prosperował na wyspie) wyposażył ich w nieustraszoność niezbędną do walki z dużą zdobyczą. Wiedza, że atakują oni zasadzką z prędkością błyskawicy i wstrzykują toksyczny antykoagulant wraz z 50 rodzajami bakterii w swoim ukąszeniu dodaje uroku napięciu każdej wędrówce przez "legowisko smoków".

Pisarz podróżniczy i autor zdjęć fotograficznych Mark Eveleigh (kitbaggers.com) po raz pierwszy udał się do Indonezji w 1996 roku, aby zbadać swoją pierwszą książkę. Odtąd powrócił więcej razy, niż może zliczyć, i jest zachwycony, że pozostało dostatecznie dużo wysp do zbadania, by przetrwać mu całe życie. Śledź jego tweety na @Mark_Eveleigh