Wyjście na ulice: zaskakująca scena sztuki współczesnej Seulu

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Odkąd artysta Nam June Paik, urodzony w Seulu, wywołał sensację dzięki swojej pionierskiej instalacji wideo i sztuce performance w latach 60. ubiegłego stulecia, zainteresowanie międzynarodowymi wyjątkowymi dziełami współczesnych koreańskich artystów było międzynarodowe.

Pod koniec lat 60. ubiegłego wieku na Narodowym Muzeum Sztuki Współczesnej i Sztuki Współczesnej w Korei Południowej miało swoją premierę na terenie pałacu Gyeonbokgung w Seulu.

Główne muzea

Pierwszym przystankiem na trasie współczesnej sztuki w Korei Południowej powinno być Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. W 1985 roku ta prawdziwa instytucja przeniosła się do Gwacheon na południe od Seulu i pozostaje głównym domem swojej kolekcji ponad 6500 sztuk. Tutaj możesz zobaczyć jedno z najbardziej znanych dzieł Paika: Im więcej tym lepiej, 18,5-milowa wieża z 1,003 monitorami telewizyjnymi migoczącymi z niezliczonymi obrazami wideo.

W 2014 r. Najnowszy oddział muzeum, MMCA Seoul, zadebiutował w centralnym Seulu, naprzeciwko byłego domu w Gyeongbokgung. Pokaz otwarcia był Strona domowa Dom w domu w domu Suh Do Ho, który reprezentował Koreę Południową na Biennale w Wenecji i jest najlepiej znany ze swoich instalacji site-specific, w tym skrupulatnej rekreacji budynków z półprzezroczystej tkaniny. W skład kompleksu galerii wchodzi dawny budynek dowodzenia obroną, uderzająca struktura art deco. Na parterze znajduje się pięć przestrzeni ekspozycyjnych Galerii Sztuki, z których każda podkreśla fasety koreańskiej sztuki i wzornictwa, w tym mody, ceramiki i grafik - wszystko jest na sprzedaż.

Inne galerie

Krótki spacer po Bukchon przeniesie Cię do kolejnej fascynującej nowej galerii, Muzeum Arario w SPACE, opartej na charakterystycznym ceglanym budynku z lat 70. XX wieku, pokrytym bluszczem. Dawne biura praktyki architektury SPACE są obecnie używane do wyświetlania klejnotów z 3700 elementów kolekcji właściciela Arario, koreańskiego magnata biznesowego Kim Chang-il. Dzięki pracom od miejscowych luminarzy Nam June Paik i Lee Ufan po Tracey Emin Young British Artists i Damiena Hirsta oraz japońskiego artystę Kohei Nawa, kolekcja Kim jest kimś, kto jest współczesną sceną. W przeciwieństwie do typowych lodowych galerii z białego sześcianu, kameralne, niskie przestrzenie budynku pomagają odwiedzającym skupić się na poszczególnych elementach pracy, podczas gdy układ w kształcie labiryntu zapewnia niespodzianki w każdym rogu.

Sztuka uliczna i wioski ścienne

Mullae Arts Village to także jedna z wielu lokalizacji, w których można odkryć dynamiczną scenę uliczną Seulu. Zaułki i zaułki Hongdae, okolic Uniwersytetu Hongik - najważniejszej uczelni artystycznej w mieście - zostały od dawna pomalowane na jaskrawe szablony, freski, graffiti i pasty. Podobne uliczne dzielnice sztuki, obecnie poświęcone mural wioski, pojawiły się w HBC Art Village (w Haebangcho) i Ihwa Maeul na zboczach Naksan.

Ze swojej natury sztuka uliczna przychodzi i odchodzi, ale niezliczone współczesne rzeźby na ulicach Seulu są bardziej trwałe. Ich obfitująca obecność sprowadza się do prawa z Igrzysk Olimpijskich z 1988 r., Które nakazują właścicielom nowych budynków przeznaczenie 0,7% kosztów budowy na dzieła sztuki do publicznej wiadomości. Wyniki obejmują takich gigantów jak kinetyczna wysokość 22 metrów Jonathana Borofsky'ego Młotkujący naprzeciwko Muzeum Historii Seoul; Claes Oldenburg i Coosje van Bruggen's Wiosna, ogromna różowo-niebieska, swirly muszla z Cheong-gye-cheon; a wybujała stal odbijała bańki Anisha Kapoorsa Wysokie drzewo i oko poza Leeum Samsung Museum of Art, galerii, która jest również jednym z najlepszych miejsc do oglądania współczesnej sztuki w Seulu.

Galerie komercyjne: Samcheong-ro

Kolejna galeria, Hakgojae, pojawiła się pod koniec lat osiemdziesiątych, wystawiając tak zwaną "sztukę minjungową": dzieła, które podważyły drakońską dyktaturę wojskową działającą w tym czasie w Korei Południowej. Podążając za konfucjańskim credo "przeglądu starego, aby nauczyć się nowego", przestrzeń galerii Hakgojae jest częściowo w nawróconym hanok, tradycyjna koreańska drewniana rezydencja. Spójrz na dach współczesnego przedłużenia, a zobaczysz Lee Yongbaeka Pieta: Self-death, uderzająca figuratywna rzeźba, która była częścią pokazu artysty na Venice Art Biennale w 2011 roku. Obok, Kukje jest kolejną galerią, która gościła dzieła takich jak Damien Hirst, Anish Kapoor i Bill Viola; w restauracji znajduje się rzeźbiona rzeźba kobiety autorstwa Jonathana Borofsky'ego.

Galerie komercyjne: Tongui-dong

W dalszej części ulicy znajduje się Artside, która ugruntowała swoją reputację, wprowadzając awangardowych chińskich artystów, takich jak Yue Minjun i Zeng Fanzhi, do Korei Południowej. Wybierz drogę przez backstreets, aby znaleźć ładny hanokgaleria Ryugaheon. Skupia się głównie na fotografii, ale nie wyłącznie; na niedawnym pokazie pokazane prace były delikatnymi haftami kwiatów.

Znajdź pchacze brzegów

Seul nie byłby Seulem, gdyby nie przesuwał granic tego, co definiuje współczesną sztukę. W czołówce jest unikalny styl Dawon - dosłownie "różne sztuki" - w tym gatunek ginący, często utwory o charakterze partycypacyjnym, które mają tendencję do występowania w niekonwencjonalnych miejscach. Ta amorficzna forma została nazwana przez Koreańską Radę Sztuki w 2005 r. Jako ramy dla sztuki, która nie pasowała do istniejącego kontekstu.

Aby wziąć udział w tej tętniącej życiem scenie, sprawdź comiesięczne pokazy Crazy Multiply łączące muzykę, sztukę i performance; oraz coroczny Festival Bo: m, trwający od końca marca do początku kwietnia, który prezentuje taniec, teatr, sztukę, muzykę i film w miejscach takich jak Indie Art-Hall Gong, duża przestrzeń eventowa w wciąż działającej fabryce wyrobów stalowych.