Odkryj historię Swashbuckling w Panamie

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Panama to nie tylko tropikalne nakrycia głowy i największy skrót świata - jego dżunglą i rozpadające się kolonialne porty kryją historię złota i grabieży na hiszpańskiej magistrali. Poznaj zapierającą dech w piersiach historię Panamy i jej bogatej przyrody Lonely Planet Traveler czasopismo.

W dżungli jest trochę upiornie, spocony i wilgotny, z głębokim pomrukiem grzmotu dodającym teatralnego dotyku zagrożenia na mroczną starą ścieżkę muła. Otoczony palmowymi liśćmi i pniem gigantycznego drzewa cuipo, scena mogła być grawerem w starej, starej książce. Wszystko czego potrzebujesz to jeden z tych wielkich ilustratorów z przełomu wieków, aby pomalować kilku swoich piratów lub kilku wyniosłych konkwistadorów w kaskach z połyskiem i błyszczących pancerzach, a będziesz miał przykrą okładkę dla za Boy's Own opowieść o wężach, dżunglach i utraconym skarbcu Inków. I dobrze, możesz. W końcu to prawdziwa okazja: siedem milowy odcinek starego Camino de Cruces, legendarny hiszpański szlak skarbów w cieśninie Panama, a także miejsce dla jednej z najbardziej zawadiackich opowieści Złotego Wieku Piractwa: worek Panama City przez pirata Henry'ego Morgana w 1671 roku.

Worek miasta Panama

Nie wydawało się możliwe, aby nawet najtwardsi kapitan piratów poprowadził swoją bandę bandytów przez siedemdziesiąt mil agresywnej dżungli i rozpoczął udany atak na jeden z najbogatszych portów skarbowych w Nowym Świecie w Hiszpanii. Ale w 1671 roku "korsarz" (ważny krok w kierunku drabiny społecznej od wspólnego pirata) naprawił jego groźbę, zbierając armadę 38 okrętów z pirackiej wyspy Hispaniola i rekrutując ponad 2000 bezlitosnych korsarzy do sprawy - Anglików, Francuski, holenderski, praktycznie każdy pirat na Karaibach. Ich celem było bogate wybrzeże kontynentalne hiszpańskiego imperium w obu Amerykach.

Po drodze, piraci złupili fortecę w San Lorenzo na karaibskim wybrzeżu Panamy. Stamtąd skręcili w głąb lądu, w górę rzeki Chagres i wzdłuż tej brukowanej starej ścieżki dżungli do miejsca, gdzie Panama Miasto leżało czekając, w świetnej izolacji, na uboczu po stronie Pacyfiku. Każdego roku do tego portu przybywały wspaniałe skarby Inków - tony złota i szlachetnych kamieni z Peru, srebro z legendarnych kopalń w Potosí - gdzie były składowane przed wysłaniem do Hiszpanii. To była nagroda warta wzięcia, a przynajmniej tak by było, gdyby gubernator nie został poinformowany, że piraci są w drodze.

Tak jak było, większość dobrych rzeczy została zapakowana w galeony, aby ukryć się na Islas de las Perlas, przypominającym klejnot archipelag 220 tropikalnych wysp, 30 mil w zatoce Panama, gdzie najbogatsi obywatele Panamy - ci, którzy Mogli sobie pozwolić, by opłaty za panikę były pobierane, aby się tam dostać - same schroniły się. Piraci uderzyli o świcie, 28 stycznia 1671 roku, wynurzając się z dżungli i szybko pokonując liczebnie obrońców miasta. Przez miesiąc trwała orgia ognia, tortur i grabieży, a potem, niczym zasuszone szarańcze, pirackie hordy odeszły, niosąc łupy z powrotem szlakiem do miejsca, gdzie ich flota czekała na karaibskim wybrzeżu, pozostawiając oszołomionych mieszkańców Panamu, by wędrować wśród ruiny tego, co kiedyś było ich domem.

Panama dzisiaj

Dużo deszczowych sezonów przyszło i minęło starego Camino de Cruces, odkąd Morgan przeszedł tędy. Podczas gdy dżungla pozostaje tak złowieszcza jak zawsze, teraz jest częścią Parku Narodowego Soberanía, ogromnej dziczy, bardziej znanej z upierzenia niż grabieży, z rekordem świata 525 gatunków ptaków zarejestrowanych w ciągu jednego dnia. Tam, gdzie Morgan i jego ludzie obozowali w nędzy błota i komarów, gdzie szlak spotkał się z rzeką Chagres, nowocześni wędrowcy znajdują się w zasięgu muszkietów w pięciogwiazdkowym eko-ośrodku lub w łatwym półgodzinie w drodze powrotnej do hoteli butikowych, kawiarni i bary jazzowe w Casco Viejo, modnie kruchej dzielnicy kolonialnej w Panamie - gdzie nadal nie będą serwować rumu Captain Morgan.

Ale nigdzie zmiany nie są bardziej widoczne niż wzdłuż samej rzeki Chagres, spiętrzonej w 1913 r. W celu utworzenia Jeziora Gatun w ramach projektu Kanału Panamskiego. Na 164 mil kwadratowych jezioro było największym na świecie sztucznym zbiornikiem wodnym, kiedy zostało stworzone. Większość trasy Morgana jest teraz zanurzona; aby przejść przez piracką ścieżkę przez nowoczesną Panamę, musisz przejechać kanał. Ponad milion statków przeszło przez najbardziej ekstrawagancki skrót na świecie od czasu jego otwarcia w 1914 roku, a czekanie, aby dodać do tego tumulatora w tym burzliwym poranku, jest statek wycieczkowy o nazwie Pacyfiku Królowa, jego pokłady jasne z turystami w pamiątkowych kapelusze Panama, przyciąganie zdjęcia i spoglądanie przez wodę na połyskującą panoramę miasta Panamska ze szkła i stali, która przypomina bardziej Singapur czy Miami niż ekscytujący port przygodowy o popularnej wyobraźni.

Kiedyś, praktycznie rzecz biorąc, w obliczu olśniewającego zagrożenia Panama City wyrosło na jedno z najbardziej kosmopolitycznych miast Ameryki Łacińskiej, błyszczącą stolicą bankową i kupą dla prawdziwych potentatów nieruchomości, deweloperów i emerytowanych Amerykanów z Ameryki Północnej szukających tropikalnego słońca. emigracyjny styl życia i bezpieczne miejsce do cumowania jachtów od huraganów, które nękają zwykły raj karaibski.

Zbudowany na kordie i grabieży

W dawnej kolonialnej dzielnicy miasta Panama znajduję się w słomkowej kadzi kościoła św. Józefa, którego olśniewający ołtarz złoconego mahoniu przetrwał oblężenie piratów, oblepiony błotem, wyglądającym jakby był już pozbawiony złota. W tym, co musiało być tak samo udane, jak jakakolwiek strona Oscara, ówczesny kapłan nie tylko przekonał Morgana, że w jego kościele nie ma nic do ukradzenia, ale lokalna wiedza go posiada, nawet słodko zahartowany korsarz wpłacił trochę złota za renowację. Ta sama legenda ma otumanionego i sceptycznego Morgana przekazującego jego darowiznę słowami: "Czuję, że jesteś bardziej piratem niż ja". Być może był. W tamtych czasach wszyscy byli piratami. W końcu sama Panama została zbudowana na kordie i grabieży.

Roff Smith jest pisarzem i pisarzem podróżniczym, i relacjonował w Kamerunie i Wyspach Cooka Lonely Planet Traveler.

Artykuł został opublikowany po raz pierwszy w marcu 2013 r. I odświeżony w sierpniu 2017 r.