Śródlądowe Maine: najlepsze powody, by opuścić wybrzeże

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Wiemy, wiemy. Większość z was utożsamia Maine z homarami i latarniami morskimi. Ale spójrz na mapę, a zobaczysz, że poszarpana linia brzegowa to tylko mała część układanki, która sprawia, że Maine, Maine. Serce państwa - z kamiennymi szczytami, łosiami, drwaliami, français-przypominając miejscowych i pływających samolotów - jest na północy w Maine Woods i jest praktycznie tak dziki jak Alaska.

Jest to obszar z kilkoma drogami, a mieszkańcy lubią powtarzać mantrę, "nie można się stąd dostać". Chyba, że chodzi o ciebie mogą: piesze wycieczki, jazda na rowerze, jazda na nartach, wiosłowanie, jazda na skuterach śnieżnych … i na kilku bardzo wyboistych drogach. Tutaj przedstawiamy najważniejsze informacje.

Łoś

Łoś w stanie Maine, a im dalej w lesie, tym więcej łosia dostaniesz. Trudno ich nie zobaczyć. Wejdź po świcie lub o zmroku na bocznych drogach (powoli i z otwartymi obiema oczami), a znajdziesz łosia na zalegających wodę łąkach. Wiosną niosą swoje brzydkie zimowe włosy; jesienią pojawiają się charakterystyczne rogi - to także wtedy, gdy samce mogą być w najbardziej rozdrażnionych.

Wycieczka lub kabina narciarska do kabiny

Stoki narciarskie, takie jak Bethel w pobliżu granicy z New Hampshire, oferują proszek bez tłumów w Nowym Jorku, którzy udają się do Nowego Jorku lub Vermontu. Dalej, Maine staje się trasą do narciarstwa biegowego na trasach, które wędrują przez resztę roku.

W ostatnich latach sieć chat-to-hut sprawiła, że szlaki te stały się bardziej dostępne dla "miękkich poszukiwaczy przygód" (takich jak ja), którzy lubią dzikie zwierzęta, ale także cieszą się, że czekają na nich bagaże i gorące prysznice. Appalachian Mountain Club (www.outdoors.org/lodging), 20 mil na wschód od Jeziora Moosehead, ma sieć trzech lodges połączonych przez wędrówki / trasy do narciarstwa biegowego. Ich Gorman Lodge, na nabrzeżu Long Pond, ma kajaki do zwiedzania pobliskich wysp i tamy bobrowe. Możesz również zorganizować samolot pływający z lotniska Bangor do stawu za mniej niż 100 USD.

Rafting na wielką trójkę

The Dead, Kennebec i Penobscot to główne rzeki, które oferują turystom letnim szansę pokonania od 4 do 5 gwałtownych wodospadów.

Northern Outdoors (www.northernoutdoors.com) to pionierska, pełna życia operacja w Forks, w połowie drogi do granicy Quebecu w USA201 (autostrada Benedict Arnold). Oferuje kabiny, posiłki i wycieczki z przewodnikiem po Dead and the Kennebec - i własne smaczne piwo, które z pewnością pomaga przełamać bariery między grupami, które spędzają czas w domowym domku.

Obserwuj Thoreau

Mało znany fakt: ostatnie słowa autora Walden były "łoś" i "Indian". Thoreau prawdopodobnie zastanawiał się nad kilkoma podróżami, które odbył wodą z przewodnikiem Native American przez Maine, które stanowią jego podróż Maine Woods - która w 2014 roku kończy się 150 lat.

Nie musisz jeść warg łosia, tak jak on, ale podróż jest wciąż dzika. Większość z nich znajduje się na północ od Parku Stanowego Baxter. New England Outdoor Centre (www.neoc.com), z domkami wyglądającymi nad jeziorem w kierunku Mt Katahdin (końcówka Szlaku Appalachów), oraz znakomitą restauracją, może zorganizować wielodniowe spływy kajakowe wzdłuż łopatek Thoreau.

Spadek liści dyski

Vermont i New Hampshire kradną grzmot, jeśli chodzi o jesienne wyprawy po liściach, ale Maine ma ponad dwa razy więcej lasów niż oba te państwa łącznie.

W północnej części Maine znajduje się sieć malowniczych dysków, które wieją przez wielokolorowe schematy upadku. Lubimy Hwy 11 z Fort Kent na granicy Nowego Brunszwiku z I-95; Hwy 201 (aka Old Canada Scenic Byway; byways.org/explore/byways/11510) w kierunku Quebec; lub Rangeley Lakes Scenic Byway (byways.org/explore/byways/13830), 35-milowa wycieczka widokowa między wioskami z czasów kolonialnych.

Drogi Lumberjack

Patrząc na mapę, zdziwisz się, widząc, jak wiele północnej Maine nie ma dróg - to jest jak Dziki Zachód na wschodzie, który zapomniał być osiadły. Obszary szerokie są dostępne tylko za pośrednictwem "dróg drwali", z których większość może korzystać każdy. Wykonane są z brudu lub żwiru, który przecina szerokie koje leśne, rzeki i jeziora. Spodziewaj się wstrząsów.

Najważniejszym wydarzeniem jest "Golden Road", 96-kilometrowa nieutwardzona droga łącząca Greenville (przy Moosehead Lake) z Millinocket (w pobliżu Baxter State Park). To dość malownicza przejażdżka, ale trochę przygody, więc idź powoli. Jeśli to nie drwal za rogiem - wydobywając dziesiątki tysięcy kilogramów kłód - to prawdopodobnie łoś. I unikaj wiosny, kiedy brud staje się zupą błotną.

Aby ułatwić sobie drwal, udaj się do Ambajejus Boom House (ambajejus.mainememory.net), odrestaurowanej chaty do drwali, prowadzonej przez prawdziwego weterana drwali Chucka Harrisa. Jest na jeziorze Ambajejus, na północ od Millinocket.

Le petit 'France'

Założę się, że tego nie wiesz bonjour jest odpowiedziana przed "cześć" wzdłuż doliny St John. Lokalna mieszanka tradycji Québecois i Acadian żyje w takich miastach jak Madawaska, której Acadian Restaurant (342 Main St) służy ployes (cienkie naleśniki gryczane gotowane z jednej strony, zwykle podawane z pasztetami z kurczaka lub pasztetu).

Na południe, w Lille, pamiętne Musée Culturel du Mont-Carmel (www.museeculturel.org) jest akadyjskim muzeum stworzonym przez jednego gościa z ogromnej katedry (poszukaj ukrytego buta, zakopanego w ścianach, aby chronić dom przed złe duchy - kurator znalazł też w swoim domu).

Dalej na północ, Fort Kent Blockhouse (przysłówek: www.nps.gov/maac/planyourvisit/blockhouse.htm) to fort przysiadu, który pochodzi z zapomnianej wojny Aroostook z 1838 r., Bezkonfliktowego konfliktu między USA a brytyjską Kanadą, zwanego czasem Wieprzowiną. i Beans War. (Zdecydowanie moja wojna). Największą imprezą roku jest sierpień Acadian Festival (www.acadianfestival.com). Miejscowi wydobywają duże maski Mardi Gras i dryfują w dół rzeki St John w ręcznie wykonanych kajakach bateaux.

Fiddleheads bród

Najlepiej nazwane warzywo wszech czasów można znaleźć tylko w kieszeniach Nowej Anglii. Górna część Maine jest pełna zakręconych paprociowych papryczek warzywnych, a na tylnych drogach znajdziesz śliczne, ręcznie robione tabliczki z napisem "fiddlehead boks": świeżo zerwane sięgają 3 $ lub 3,50 $ za funt - daleko od cen Whole Foods.

Jeśli jesteś w Aroostook, poszukaj ślicznej uroczej fortuny Fiddlehead Focus (fiddleheadfocus.com), papier do drukowania, który wciąż kwitnie.

Autostrada układu słonecznego

Najbardziej wysunięta na wschód autostrada północ-południe, trasa nr 1, jest przyjemną przejażdżką za miasteczkami rolniczymi z odległymi widokami pagórków i bliższym spojrzeniem na Uran (przepraszam, nie mogłem się oprzeć). Zbudowany tylko z lokalnych darowizn, Model Układu Słonecznego w stanie Maine (pages.umpi.edu/~nmms/solar) odtwarza naszą galaktykę w skali 93 milionów do jednego, poczynając od małego Plutona w Houlton na południu i kończąc ze słońcem na Uniwersytecie w Maine na wyspie Presque.

Bardzo zabawny człowiek za nim, profesor uniwersytetu Kevin McCartney, organizuje także Dzień Ligi Planet w lutym (uczestnicy zbierają pieniądze na raka, goląc głowę i malując skórę głowy jak planetę). Jego B & B w Caribou (www.oldironinn.com) jest wypełnione starymi żelazkami, tylko dlatego.

Robert Reid (reidontravel.com) wciąż nie wie, co zrobić ze swoją torbą fiddleheadów. Ale jeśli goli głowę, idzie z Plutonem - no wiesz, małym mózgiem.