Festiwale kulturalne w Bombaju

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Świętuj Bandrę

W tym roku festiwal rozpoczyna się karnawałem. Drzewa wyznaczające trasę są owinięte kolorowymi sznurkami. Pływaki, cheerleaderki i tancerze kulturowi wirują obok. Wielokolorowe latarnie, zaprojektowane specjalnie na uroczystość, tańczą na balkonach i werandach domów. Festiwal przyjeżdża do mieszkańców Bandry, zamiast do ludzi, którzy wybierają się na festiwal. Przyjdź, zobacz, jak wygląda życie w tętniącej życiem dzielnicy Bandra w Bombaju podczas dwutygodniowego festiwalu "Celebrate Bandra". Od zabytkowych spacerów po starych kościołach i wioskach Bandry, po sampling jej kuchni, po zanurzenie się w filmowych, teatralnych i tanecznych wydarzeniach, prowokując refleksję nad życiem i ludźmi, to wszystko jest tutaj.

Każdego ranka i zmierzchu na nadmorskich promenadach rozlega się gwar. Korzystanie z jasnej, żółtej broszury dostępnej na każdym etapie, z urządzeniami dźwiękowymi i świetlnymi. Oddanie ghazalów z tych miejsc przyciąga uwagę biegaczy wczesnym rankiem i późnym wieczorem. Odbywają się pokazy specjalnie przygotowane na festiwal, niektóre na tle okazałych, zabytkowych bungalowów, aby stworzyć autentyczną atmosferę. Nastolatki pokazują swój talent poprzez śpiew i taniec. Film dokumentalny pt. Sandra z Bandra jest wyświetlany. Nawet przejście podziemne Bandra zostało namalowane twórczo przez entuzjastycznych kolegiów. W wieczór zorganizowany dla dzieci, młodzieży w różnych grupach wiekowych i szkołach, śpiewaj i tańcz przedrzeźć przez wykresy. Istnieje wiele wokalnych zachęt ze strony przyjaciół, sąsiadów i rodzin.

Nawet zewnętrznemu obserwatorowi wyczuwa się poczucie wspólnoty. Długo po tym, jak artyści i publiczność wycofali się ze sceny, trwoga trwa. Pani Pereira wspomina czas, kiedy łowienie krabów w morzu przez wioskę Chimbai było popularnym sportem. Tymczasem pan Tellis zastanawia się, gdzie teraz wziąć przyjęcie. Na większości wydarzeń fani festiwali współistnieją przyjaźnie. Ale na stoiskach z żywnością obsługiwanych przez lokalne gospodynie na schodach Mount Mary, rywalizacja o największą paczkę sera guava nabiera jakości gardła. Uwaga skramblerów przenosi się do limitowanych edycji Goan vindaloo i lodu kokosowego. Klient, który przybywa zbyt późno na tym Sąsiedzkim Festiwalu Żywności, wygląda na zbitego. Jest on kierowany przez sympatycznego obserwatora do Gym Bandra, gdzie wiele miejscowych restauracji przygotowało stragany, aby zaprezentować swoje specjalności. Zapach kawioru i kebaba, biryanis i pani-puri zaprasza go z bramy.

Obecny jest żywy zespół. Piękno festiwalu polega na oferowaniu domowej imprezy dla wszystkich. Pochodząca z dobrej woli pani Fonseca jest zainteresowana wspieraniem pokazów malarskich dzieci ulicy. Pan Fonseca, zawsze chętny do debaty, uczestniczy w serii dyskusji o zmieniającym się obliczu miasta przez koneserów z Mumbaju. Nastoletni Fonseca podrywa nogi do muzyki Jazz Utsav, która odbywa się w Amfiteatrze Land's End. A najmłodsza Fonseca, przez wszystkie 10 lat, gapi się z otwartymi ustami jako mieszkańcy starożytnej Pioneer Hall, paplając o czasach, gdy nie była nawet atomem: II wojna światowa; wioska rybacka nietknięta przez nowoczesność; pola ryżowe w niegdyś spokojnym przedmieściu. Następnego wieczoru w tej samej sali odbywa się lektura poezji i prozy. Niektórzy trzymają się każdego słowa mówiącego. Inni giną w dziczy poetyckiej mowy. Szukają schronienia na wystawie zdjęć na Bandrze na ścianach. Pracuje na ekranach artystów artystycznych od Ashoka Salliana po Ali Rangoonwalla. Zasięg festiwalu i jego uścisk rozciąga się na międzynarodowych wykonawców i publiczność.

Na oświetlonym lodowisku turnieju piłkarskim w szkole średniej w St Andrews spotykam się z bandą Niemców, dyskutując gardłowym, wczorajszym amerykańskim koncertem jazzowym. Od czasu do czasu przerywają rozmowy, by wiwatować na widok spektakularnych wyczynów lokalnych piłkarzy. Podczas tych dwudniowych uroczystości sponsorujący wydarzenia i sprzymierzeni reklamodawcy oferują atrakcyjne rabaty na ceny swoich produktów. Wchodząc do sklepu napotykam zapalony Bandraphile, wyłaniający się z workiem tanich gadżetów. Deklaruje z gorliwością nawróconego ewangelisty: "W przyszłym roku także my musimy zaangażować się w tworzenie tamasha, ludzi".

Mount Mary

Bazylika Matki Bożej Górze jest jednym z najbardziej popularnych kościołów rzymskokatolickich w Bandra. Każdego września, w dniu urodzin Matki Boskiej, odbywa się cotygodniowe święto znane jako Targi Bandra. Tłoczno, kinetycznie i absorbująco intensywnie, targi odwiedzają goście ze wszystkich wyznań i wszystkich części miasta. Przychodzą w poszukiwaniu błogosławieństw, ale także do ulicznego jedzenia, przejażdżek i zakupów. Wszyscy przygotowują się na to wydarzenie. Miejska Korporacja Brihanmumbai wypełnia wieloletnie dziury w nawiedzonych ulicach i czyni specjalne przygotowania, aby zapewnić płynny ruch uliczny. Drogi wokół kościoła są obwieszone chorągiewkami.

Zbocze pod górę do Góry wyłożone jest prowizorycznymi straganami sprzedającymi przedmioty religijne - od girland kwiatów po przedmioty woskowe w kształcie dłoni, stóp i różnych części ciała. Te woskowe przedmioty zostaną ofiarowane Matce Boskiej z prośbą o uzdrowienie odpowiedniej części ciała.Para z dalekiej Mira Road podnosi wosk. Mówią mi: "Mamy nadzieję, że ta ofiara nakłoni Dziewicę Maryję, aby dała nam dom". Widzę, że pobliska dama podnosi woskową pierś. Nie pytam o przyczynę jej oferty. Zamiast tego idę do sklepu ze słodyczami. Kobieta sprzedająca ten prezent zapewnia mnie, że jest domowa. Próbuję dodol i różowy ser guava. Ale ona wskazuje na ciasteczka kokosowe i mówi: "Lepiej je weź, moja dziewczyno, skończy się po południu".

Worek ciasteczek i trochę halali pod moją pachą, odwiedzam Ogród Września. Tutaj gigantyczne koło i karuzela trzymają czas na muzykę bijącą z głośników. Dzieci piszczą, gdy skaczą w dmuchanym domu Myszki Miki. Nastolatki strzelają balonami z wiatrówki. Rodzice odwiedzają księgarnię Biblii, szukając inspiracji, aby poradzić sobie z nadpobudliwym dzieckiem. Przez kolejne sześć dni dzieci z palcami z cukierków będą chodzić po ulicy, dmuchając w plastikowe gwizdki. Chłopcy dmuchający baniek mydlanych w obliczu przechodniów stali się raczej regułą niż wyjątkiem.

Uważam, że odwiedzanie stoisk jest gorączkowym, hiper stymulującym wyczynem. Mężczyzna sprzedający lifesize baby lalki popycha mnie w twarz. Ale tłumy nie pozwalają mi się zatrzymać i podziwiać wszystko. Jestem popychany przez sklepy sprzedające bibeloty, szale, palone gramy i lepkie słodycze Goan. Aby uciec przed szałem, schodzę do domu z zniekształconymi lustrami. Gdy widzę siebie, jakbym był napuchnięty jak balon w mojej dłoni, zostałem podziurawiony przez ewangelistę, który daje mi święty obraz i nalega na moje naśladowanie Jezusa. Jak pisze Jan Żabiński: "Po prostu weź głęboki oddech i zrób to. Doświadcz tego. Pomyśl o tym później."

Festiwal Kala Ghoda

"Dawno, dawno temu, w środku dużego węzła na Esplanade Road, Bombaj, stał posąg króla Edwarda VIII okrakiem na czarnym koniu lub kala ghoda w języku hindi. W zupełnym lekceważeniu dla monarchy, mieszkańcy miast nieformalnie nazwali teren po swoim wierzchowcu ", wyjaśnia strona internetowa tego słynnego na cały kraj, dziewięciodniowego festiwalu sztuki w lutym w Bombaju. W okolicy znajduje się wiele galerii i muzeów. Bogactwo kolonialnych budynków pokrywają rzeźbione ulice. Wydaje się, że na tym tle odbywa się festiwal sztuki. Od 1999 roku festiwal Kala Ghoda przyjmuje gości z całego świata. Dla typu intelektualnego, David Sassoon Library kusi.

Ulice na zewnątrz są pełne sztuki na wystawie. Muzyka pulsuje z amfiteatru jak tętno amfetaminy. Stoiska z żywnością i rzemiosłem są oblężone przez błyszczących, szczęśliwych ludzi. Filmy są wyświetlane, spektakle wystawiane, niektóre przygotowane specjalnie na tę okazję. Jako blog o afficionado: "Rodziny wędrują wokoło … ciekawość wypływa na ich twarze. Korporacyjne typy wychodzą, by "złapać fest", rozluźnione krawaty na szyi …. Turyści krzątają się, szeroko rozglądając się po kolorze. Młodzież krąży wokół, ich naturalna energia jest wspólna dla wszystkich w tłumie … ".

Przez kilka dni to urocze, zadrzewione, wysadzane zabytkami miejsce historyczne zamienia się w kulturalny park tematyczny. Uliczne graffiti. Rowery na sprężone powietrze. Samochody elektryczne ubrane, by jechać do miasta. Fotografie z Kala Ghoda sylwetka na tle nieba. Malowidła. To tylko niektóre z kreacji wyświetlanych na ulicach i galeriach. Ale oglądanie dzieł innych nie jest jedynym sposobem, aby aktywnie być artystą tutaj. Prowadzone są warsztaty dotyczące grafiki i malarstwa, które mają zapewnić tę przestrzeń. Ale odmawiam uczenia się, dla nieśmiertelności, na podkładce szkicowej artysty, który siedzi pod drzewem, które faluje szczęśliwy palec w niebo. Biblioteka Davida Sassoona to miejsce, w którym odbywa się większość rzeczy literackich.

Przy słabym oświetleniu, w otoczeniu drzew, początkujący pisarze ścierają się z uznanymi dziennikarzami. Wciągnięto mnie w debatę na temat lepszych punktów pisania na ekranie. Ale to, co naprawdę porusza moim piórem, moim sercem, moją duszą, to akcja rozgrywająca się pod moim nosem. Dwie kotki kłócą się żartobliwie pod napisem "Little Pencils", nadchodzącym warsztatem pisania dla dzieci. Ludzie, którzy przyszli uczestniczyć w Konkursie na Poezję na żywo, drgają z niecierpliwością, gdy zaczyna się konkurencja. Inne konkursy obejmują Flash Essay, SMS Poetry i Flash Fiction. W amfiteatrze co wieczór odbywają się koncerty i występy taneczne. Jazz podąża za bluesa. Tak jak Bollywood bije podążać tuż za wieczorem Lavani, popularnego tańca ludowego Maharashtrian. Ładna muzyka na tle nocnego nieba zazwyczaj sprawia, że jest to dobry czas.

Wiosenne powietrze ogrzewają światła, uszy ogłusza hałas, a entuzjazm w Bazar Sztuki i Rzemiosła jedzie wysoko. Różne organizacje pozarządowe i ludowi artyści przybyli, by wystawić tam towary w prowizorycznych straganach na ulicy pełnej sztuki. Kupuję terakotowego słonia z jego pnia w skręcie za Rs 56, metalową statuę dwóch mężczyzn zapaśniczych za 250 INR i koszulkę "Uratować Ziemię" za Rs 350. Odwracanie mojej pogoni za stylowymi kutymi meblami to człowiek na szczudłach. Od filmów eksperymentalnych po dramaty społeczne, od komedii po filmy nieme - wszystko można oglądać w różnych miejscach, od Eros Preview Theatre, poprzez Galerię Museum, po Maxa Mullera Bhavan.

Filmy te pochodzą z różnych regionów: Afryki, Azji Południowo-Wschodniej, Japonii, Kanady. Tymczasem w pobliżu Horniman Circle oraz Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej, aktorzy wykonują pełnometrażowe spektakle, monologi i podobne do pełnych domów. Aby nadać festiwalowi prawdziwy smak, musi występować jedzenie.Nieopodal Crafts Bazaar popularne restauracje tworzą prowizoryczne stragany. Kieruj się tutaj po terapii detalicznej. Usiądź na plastikowym krześle, posłuchaj muzyki nuconej przez popularnych artystów w amfiteatrze i skub się szczęśliwie na przekąskach. Prawie jak emocje festiwalu, namacalne, ale trudne do zdefiniowania, niektóre wydarzenia są nieklasyfikowalne: warsztaty fotograficzne, spacery po okolicy Fortu, występy Capoeiry, zabawy uliczne dzieci z NGO, warsztaty, które łączą indyjski taniec klasyczny i Zumbę w trening fitness. Wybierz! na rogu ulicy, przechadzam się po różnych wydarzeniach odbywających się na prowizorycznych.

Wg Sonia Nazareth

Sonia Nazareth podróżuje po całym świecie i jest wykładowcą w St. Xavier's College w Bombaju.