Na szlaku Muncha w Oslo

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Dzięki skandynawskiemu światłu, mrocznym i tajemniczym fiordom oraz zapierającym dech w piersiach widokom Oslo jest gotowe na ekspresjonistyczne malarstwo Muncha. W norweskiej stolicy najbardziej czczony norweski artysta żył, kochał, malował i nieustannie walczył ze swoimi wewnętrznymi demonami. Wystartuj w tej trasie skupionej na Munchu, która zabierze Cię od pierwszego krzyku do swojego finałowego studia.

Gotowy do krzyku

Wspinaj się na Ekeberg Hill (ekebergparken.com), na południowy wschód od centrum Oslo, a całe miasto rozpościera się przed tobą malowniczo: od nowatorskiej architektonicznie Opery po atramentowy fiord i wyspy. W ponury, zimowy dzień dreszcz zdaje się spływać po kręgosłupie Oslo, osuszając scenę koloru. W środku lata światło sprawia, że miasto świeci w całej swojej krótkiej chwale. O każdej porze roku Oslo jest prawdziwym nordyckim pięknem, kołyszącym się bez wysiłku z miejskiego na zewnątrz. Widać to tutaj, gdzie mieszkańcy podziwiają szerokie widoki, wędrując po ścieżkach wijących się przez las sosnowy, jodłowy i jesionowy, czasami zatrzymując się, by zastanowić się nad aktami Dalí i Rodina lub zmieniającymi kolorami Jamesa Turrell'a Skyspace w parku rzeźby.

Dołącz do spacerowiczów, a także zauroczy Cię widok z tego blefu, który skłonił wielu artystów do pobrania pędzla - nie bardziej niż Muncha. The Munch Spot (ekebergparken.com/en/pakke/22) oznacza punkt obserwacyjny, który zainspirował Krzyk. Przywołując spacer z dwoma przyjaciółmi w 1892 roku, artysta podsumował ten moment: Słońce zachodziło. Nagle niebo zrobiło się krwistoczerwone. Przerwałem, czując się wyczerpany, i oparłem się o płot. Nad czarnoniebieskim fiordem i miastem unosiła się krew i języki ognia. Moi przyjaciele szli dalej, a ja stałem, drżąc z niepokoju - i wyczułem nieskończony krzyk przebijający naturę.

Od tego czasu linia horyzontu nieco się zmieniła, ale wciąż można doświadczyć "momentu Muncha" z punktu widzenia, który napędza najbardziej znane dzieło artysty. Wejdź do większej ramki, stworzonej przez artystkę performance, Marinę Abramović, i możesz w duchu Muncha krzyczeć do serca.

Munch na płótnie

Krzyk (1893) może mieć swoje początki w Ekebergu, ale prawdziwa umowa - jeden z czterech oryginałów: dwa pastele, dwa obrazy - teraz wisi w zdumiewającej Nasjonalgalleriet. Weź tramwaj 19 z powrotem do centrum Oslo, skacząc w stronę Kontraskjæret. Stąd jest 10 minut na północ od galerii. W pokoju Muncha Krzyk przyciąga całą uwagę. Ujmując egzystencjalistyczny niepokój epoki, ta kwaśna podróż obrazu fascynuje wszystkich, którzy go widzą. W tle halucynacyjne, ogniste niebo przesuwa się nad wzgórzami i fiordem, na pierwszym planie stoi wymizerowana, upiorna postać, jej usta biją w cichym krzyku, a dłonie trzymają się z przerażenia. Wywołując niepokój i samotność świata na płótnie, obraz jest niegdyś widzianą i nigdy nie zapomnianą ikoną sztuki ekspresjonistycznej, która wydobywa głębiny zmartwionej duszy Muncha.

Odga do najświętszych dzieł artysty, sala Muncha w Nasjonalgalleriet również prezentuje obrazy takie jak Madonna (1894) i obsesja śmiertelna Fryz życia seria.

Tramwaje często odjeżdżają z pobliskiego Stortinget, aby w 15 minut wysunąć się na wschód do kolejnej galerii, której nie można przegapić, przepełnionej sztuką Muncha: Munchmuseet. Munch ofiarował wiele dzieł stałej kolekcji muzeum, największej na świecie kolekcji jego obrazów, szkiców i rysunków. Plany nowoczesnego muzeum na nabrzeżu Bjørvika są w przygotowaniu na rok 2020, ale na razie doskonałe wystawy rotacyjne mówią same za siebie. W każdej chwili możesz rzucić okiem na takie emocjonalne dzieła, jak śnieżne Gwieździsta noc (1922-24) i Wampir (1893-95), inaczej znany jako Miłość i ból, który przedstawia czerwonowłosą kobietę podobną do Meduzy, pochłaniającą jej kochanka. Chorzy Dziecko (1925) nawiązuje do wspomnienia Muncha o przedwczesnej śmierci siostry w wieku 15 lat. Podobny sens zagłady jest namacalny w pracach takich jak Taniec życia (1925) i Autoportret między zegarem a łóżkiem (1940-43), którą Munch malował krótko przed swoją śmiercią.

Karl Johans Gate

Jednak praca Muncha nie ogranicza się tylko do ścian galerii. Wracając do centrum Oslo, możesz poczuć człowieka i jego pracę, spacerując wzdłuż Karl Johans Gate, majestatycznej, pochodzącej z połowy XIX wieku arterii komunikacyjnej, łączącej Oslo Central Station z Pałacem Królewskim.To był jeden z nawiedzeń Muncha, kiedy wyruszył w towarzystwo i uwiecznił je Wieczór na Karl Johan Street (1892), który pokazuje widmowe, kapeluszowe postacie paradujące wzdłuż niej w marszowym marszu. Munch wyciął zęby jako młody artysta na tej ulicy, wynajmując swoje pierwsze studio i wystawiając tutaj swoje pierwsze wystawy.

W Grand Hotel pod numerem 31 znajdziesz Grand Café, która otworzyła swoje podwoje w 1874 roku i szybko stała się ulubionym miejscem spotkań artystów i bohemy pod koniec XIX wieku. Mówi się, że Munch kiedyś ofiarował obraz Chora dziewczyna w zamian za 100 kolacji ze stekami. Kawiarnia była drugim domem dla norweskiego poety i dramatopisarza Henrika Ibsena, który przychodził tu codziennie na lunch - kanapkę, piwo i schnapps - i poznał znajomość Muncha. Artysta uchwycił ten moment w swoim obrazie pisarza przy swoim zwykłym oknie przy oknie Henrik Ibsen w Grand Café (1898).

Domy Muncha w Oslo

Z pobliskiego Stortorvet można w kilka minut dojechać tramwajem na północ do pl. Olaf Ryes i dzielnicy Grünerløkka. Tuż przy Akerselva (rzeka Aker) jest to dzielnica, w której Munch spędził większość swojego dzieciństwa. Ta niegdysiejsza dzielnica fabryczna jest teraz kieszenią współczesnych, przepełnionych modnymi barami, butikami, sklepami z używaną odzieżą i minibrowarami, z których wiele mieści się w odnowionych dziewiętnastowiecznych budynkach. Podczas gdy dawne apartamenty Muncha są poza zasięgiem, nadal możesz wybrać się na ciekawe spacery po ulicach, które niegdyś odwiedzał. Przechodząc przez rzekę i podążając w górę, docieramy do Vår Frelsers Gravlund, cmentarza, na którym leży Munch wraz z innymi znanymi osobami, w tym fetowanymi pisarzami Ibsen i Bjørnson.

Na jego samotnych zachodnich obrzeżach miasta znajduje się osiedle Ekely (munchs-ekely.no/english), do którego można dotrzeć z centrum Oslo tramwajem nr 13 i wysiąść na Abbediengen. Munch spędził tutaj ostatnie 28 lat swojego życia. Choć bogaty i czczony przez ten czas, jego jedynym prawdziwym towarzyszem pozostał jego płodny pędzel, który zwykł przekazywać swoje nieustanne inspiracje z naturalnych oto- czeń. Malował w każdym nastroju i chwili: jesienią i wiosną, przy świetle księżyca i śniegu. Malował autoportrety i portrety zwierząt, akty i sceny eleganckich pań łowiących po ogrodach. W sumie około 1008 obrazów i 4443 rysunków odkryto tutaj po jego śmierci w 1944 roku. W soboty od lipca do września bilet kombinacyjny Munchmuseet pozwala zwiedzającym zwiedzać jego dawne studio, ale zimą miejsce milknie. I wydaje się to pasować do miejsca, w którym był zaangażowany w obawy twórca Krzyk w końcu odnalazł trwały pokój.

Zrób to

Wiele tanich linii lotniczych obsługuje bezpośrednie loty do Oslo, w tym norweskie (norwegian.com) i Ryanair (ryanair.com). Dobry system transportu publicznego, z tramwajami i pociągami podziemnymi (T-Bane), łączy najważniejsze zabytki Muncha, ale niektóre można pokonać pieszo. Aby zaoszczędzić, zainwestuj w Oslo Pass (visitoslo.com/en/activities-and-attractions/oslo-pass), pokrywając koszty wstępu do większości muzeów oraz transportu publicznego.