Miejskie skarby w Porto

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

To nie trwa długo, zanim ludzie zorientują się, że Porto jest niezwykłym miastem. Być może staną wzdłuż rzeki Douro w Villa Nova de Gaia - dzielnicy zbudowanej i utrzymanej przez ufortyfikowane wino portowe - urzeczone tym, że drugie największe miasto Portugalii wygląda jak miasto pop-up, ze średniowiecznymi reliktami, strzelistymi dzwonnicami, ekstrawagancją kościoły barokowe i okazałe budynki beaux-artowe ułożone jedna na drugiej, oświetlone przez strumienie słońca.

A może będą to chwile spokoju, które je złapią: szum Douro w dokach, sznur prania suszący się w rzecznych wiatrach, szuranie stóp wdowy przy bruku, widok młodych kochanków zaplątanych w wycięcie graffiti zbombardowanego muru, odgłos brzęczących kieliszków wina pod pełnią księżyca.

Tak, Porto jest upadłym i artystycznym, historycznym i młodym, winnym miastem, które może cię osłabić na kolanach na setki różnych sposobów. Rozważ tylko trzy.

Noc jest żywa

Porto jest miastem uniwersyteckim, a wąskie brukowane uliczki na północ od Rua das Carmelitas, w szczególności Rua Galeria de Paris, wypełniają młodych nocnych maruderów na imprezę uliczną w ciepłe letnie noce iw weekendy przez cały rok. Rockerzy i bohemy wkraczają do Plano B, gdzie galeria i kawiarnia na piętrze są nastrojowe i towarzyskie, ale przytulna piwnica jest kinetyczna z międzynarodowym indie rocka, DJ-ami, sztuką performance i wciągającym teatrem.

Sztuka partyzancka

Może to jakiś postmodernistyczny, ewolucyjny cykl artystyczny, w którym miasto wybiera godne, możliwe do odzyskania relikty i pozwala ulicznym artystom naprawić resztę, ale trójwymiarowe bazgroły pojawiają się wszędzie w Porto, na bramach garażowych, rozpadających się starożytnych murach, pustych szklanych witrynach sklepowych i zaniedbanych stiuk. Tutaj, pielgrzym karzeł; tam, zamaskowany bodhisattwa. Nie da się tego obejść - kiedy tolerancja graffiti jest tak wysoka, staje się rodzajem biernego świętowania. W Porto graffiti zasługuje na celebrację. Jest masywny, wszechobecny i spektakularny, szczególnie na stacji metra Lapa.

Klasyczny smak

Schowany w ciasnym zakątku dzielnicy Ribeira z certyfikatem Unesco, Klasa (Rua da Saoicolau 9, 223-321-130) to skromna operacja rodzinna i arcydzieło tradycyjnych potraw. Padre Ferreira pracuje w pokoju z promiennym uśmiechem i obficie leje płowym portem. Madre Elena preferuje kuchnię wyłożoną kafelkami, w której piecze ośmiornicę na maśle i winie, a także zaprasza na specjalne pieczone cielęce kolacje w przepysznych zapiekankach oraz smażone jarmuż i chrupiące ziemniaki. Posiłek kończy się darmową porcją agreardiente (portugalskiej brandy) Padre'a, a następnie goście zostają wypuszczeni i przyciągnięci do brzegu zawsze obecnej Douro River: tafla szkła z połyskiem odzwierciedlająca błyszczące, senne miasto.